۱۳٬۱۲۱
ویرایش
خط ۱: | خط ۱: | ||
قتل زیر | |||
'''قتل زیر شکنجه،''' امری متداول در زندانهای جمهوری اسلامی است که در موارد بیشماری طی بیش از چهار دهه پیوسته ادامه داشته است. در دههٔ ۷۰ علاوه بر قتلهای زنجیرهیی و شکنجه و سربهنیست کردن مخالفان، بسیاری از دانشجویان دستگیر، شکنجه و ناپدید شدند. امری که در دهههای بعدی تا همین امروز ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ ادامه دارد. عفو بینالملل در بیانیهای که به تاریخ ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ منتشر شد نوشت: مقامات ایران از ژانویه ۲۰۱۰ از پاسخگویی درباره مرگ ۷۲ فرد بازداشتشده سر باز زدهاند.<ref name=":0">[https://ir.voanews.com/a/amnesty-iran-prisons-turture-death/6229286.html صدای آمریکا- عفو بینالملل: مقامات ایران از ژانویه ۲۰۱۰ از پاسخگویی درباره مرگ ۷۲ فرد بازداشتشده سر باز زدهاند]</ref> | |||
میتوان نامهای آشنای دیگری همچون مهسا امینی، جواد روحی، علیرضا شیرمحمدعلی، سینا قنبری، سارو قهرمانی و تعداد بیشماری از شهدای قیامها را ذکر کرد که به شیوههای مشکوک و متفاوت، در زندانهای جمهوری اسلامی بهقتل رسیدند.<ref name=":2" /> | میتوان نامهای آشنای دیگری همچون مهسا امینی، جواد روحی، علیرضا شیرمحمدعلی، سینا قنبری، سارو قهرمانی و تعداد بیشماری از شهدای قیامها را ذکر کرد که به شیوههای مشکوک و متفاوت، در زندانهای جمهوری اسلامی بهقتل رسیدند.<ref name=":2" /> | ||
خط ۱۷۴: | خط ۱۷۴: | ||
== توجیه جمهوری اسلامی نسبت به قتلهای زیر شکنجه == | == توجیه جمهوری اسلامی نسبت به قتلهای زیر شکنجه == | ||
رژیم ایران هیچگاه مسئولیت قتلهای زیر شکنجه را نپذیرفته است و معمولا آن را توجیه میکند. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران مینویسد:<blockquote>قاعده دیگر هم وقاحت رژیم در ماستمالی کردن جنایتهاست. نمونهاش هم اطلاعیههای نیروی انتظامی تحتامر پاسدار مؤمنی وزیر کشور رژیم که پزشکیان وی را مأمور تحقیق کرده است. این نیروی سرکوبگر در اطلاعیهٔ نفرتانگیزش، قربانی را مقصر و «دارای سابقه شرارت» معرفی کرده و با وقاحت مینویسد: «متوفی در پاسگاه انتظامی شروع به فحاشی و استنکاف از دستورات عوامل انتظامی و درگیری با مأموران نموده که این روند تا حضور در بازداشتگاه ادامه پیدا میکند» و «متأسفانه بهدلیل هیجان ناشی از اصطکاک صورتگرفته میان مرحوم میرموسوی و عوامل انتظامی و عدم کنترل خشم و احساسات از طرف برخی کارکنان و بیاعتنایی به وضعیت متهم این اتفاق رخ میدهد».<ref name=":3" /></blockquote> | رژیم ایران هیچگاه مسئولیت قتلهای زیر شکنجه را نپذیرفته است و معمولا آن را توجیه میکند. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران مینویسد:<blockquote>قاعده دیگر هم وقاحت رژیم در ماستمالی کردن جنایتهاست. نمونهاش هم اطلاعیههای نیروی انتظامی تحتامر پاسدار مؤمنی وزیر کشور رژیم که پزشکیان وی را مأمور تحقیق کرده است. این نیروی سرکوبگر در اطلاعیهٔ نفرتانگیزش، قربانی را مقصر و «دارای سابقه شرارت» معرفی کرده و با وقاحت مینویسد: «متوفی در پاسگاه انتظامی شروع به فحاشی و استنکاف از دستورات عوامل انتظامی و درگیری با مأموران نموده که این روند تا حضور در بازداشتگاه ادامه پیدا میکند» و «متأسفانه بهدلیل هیجان ناشی از اصطکاک صورتگرفته میان مرحوم میرموسوی و عوامل انتظامی و عدم کنترل خشم و احساسات از طرف برخی کارکنان و بیاعتنایی به وضعیت متهم این اتفاق رخ میدهد».<ref name=":3" /></blockquote> | ||
== منابع == |
ویرایش