۲۳۴
ویرایش
کاربر:Hamidreza/صفحه تمرین گارد جاویدان شاهنشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
کاربر:Hamidreza/صفحه تمرین گارد جاویدان شاهنشاهی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۰۵
، ۱۸ آوریلبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نیروی نظامی | {{جعبه اطلاعات نیروی نظامی | ||
|نام بخش=گارد جاویدان | |نام بخش=گارد جاویدان | ||
|تصویر= | |تصویر= | ||
[[پرونده:گارد جاویدان شاهنشاهی.JPG|بندانگشتی|وسط|نشان گارد جاویدان]] | [[پرونده:گارد جاویدان شاهنشاهی.JPG|بندانگشتی|وسط|نشان گارد جاویدان]] | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|پرچم= | |پرچم= | ||
|زیرنویس پرچم= | |زیرنویس پرچم= | ||
|کنش= | |کنش=محافظت از محمدرضا شاه و خانواده‌اش | ||
|کشور=ایران | |کشور=ایران | ||
|وفاداری= محمدرضا پهلوی | |وفاداری= محمدرضا پهلوی | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|فرمانده ۴= | |فرمانده ۴= | ||
|برچسب فرمانده ۴= | |برچسب فرمانده ۴= | ||
|فرماندهان برجسته= | |فرماندهان برجسته=سپهبد عبدالعلی بدره‌ای | ||
سرلشکر علی نشاط | |||
-سپهبد مهدی رحیمی | |||
|نشان شناسایی= | |نشان شناسایی= | ||
|برچسب نشان شناسایی= | |برچسب نشان شناسایی= | ||
| خط ۷۸: | خط ۸۰: | ||
=== رضا شمس‌آبادی === | === رضا شمس‌آبادی === | ||
[[پرونده:رضا شمس‌آبادی.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل| | [[پرونده:رضا شمس‌آبادی.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|'''رضا شمس‌آبادی''']] | ||
درتاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۴۴، سرباز وظیفه‌ای به نام رضا شمس‌آبادی که یکی از افراد گارد سلطنتی و در کاخ مرمر، درحال نگهبانی بود، محمدرضا پهلوی را هنگامی که از اتومبیل در مقابل سرسرای کاخ پیاده شد، به رگبار مسلسل بست. شاه با شتاب خود را به داخل ساختمان رساند؛ ولی دو تن از درجه‌داران محافظ او، به نام‌های استوار محمدعلی باباییان و آیت لشکری مورد اصابت گلوله قرار گرفته و کشته شدند. خود رضا شمس‌آبادی نیز با گلوله درجه‌داری به نام گروهبان ساری اصلانی کشته شد. شدت این تیراندازی آنقدر زیاد بود که شاه بعدها در مصاحبه با خبرنگار فرانسوی لوموند گفت: «احساس من این بود که پنجاه نفر به طرف من تیراندازی می‌کردند. زیرا تیراندازی واقعاً شدید بود. ساواک ابتدا اقدام او را به جنون نسبت داد، اما بعداً مدعی شد که او تحت تأثیر گروه‌های مائوئیستی به رهبری پرویز نیک‌خواه بود. این سوءقصد، که از درون گارد جاویدان رخ داد، نقص امنیتی رژیم پهلوی را آشکار کرد و بهانه‌ای برای بازسازی گارد، با حذف سربازان وظیفه شد و از سوی دیگر رژیم از این حادثه برای سرکوب بیشتر مخالفان سوءاستفاده کرد. الگویی که در نظام کنونی نیز ادامه یافته است.<ref name=":1">[https://historydocuments.ir/?page=post&id=2023 مرکز بررسی اسناد تاریخی]</ref> | درتاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۴۴، سرباز وظیفه‌ای به نام رضا شمس‌آبادی که یکی از افراد گارد سلطنتی و در کاخ مرمر، درحال نگهبانی بود، محمدرضا پهلوی را هنگامی که از اتومبیل در مقابل سرسرای کاخ پیاده شد، به رگبار مسلسل بست. شاه با شتاب خود را به داخل ساختمان رساند؛ ولی دو تن از درجه‌داران محافظ او، به نام‌های استوار محمدعلی باباییان و آیت لشکری مورد اصابت گلوله قرار گرفته و کشته شدند. خود رضا شمس‌آبادی نیز با گلوله درجه‌داری به نام گروهبان ساری اصلانی کشته شد. شدت این تیراندازی آنقدر زیاد بود که شاه بعدها در مصاحبه با خبرنگار فرانسوی لوموند گفت: «احساس من این بود که پنجاه نفر به طرف من تیراندازی می‌کردند. زیرا تیراندازی واقعاً شدید بود. ساواک ابتدا اقدام او را به جنون نسبت داد، اما بعداً مدعی شد که او تحت تأثیر گروه‌های مائوئیستی به رهبری پرویز نیک‌خواه بود. این سوءقصد، که از درون گارد جاویدان رخ داد، نقص امنیتی رژیم پهلوی را آشکار کرد و بهانه‌ای برای بازسازی گارد، با حذف سربازان وظیفه شد و از سوی دیگر رژیم از این حادثه برای سرکوب بیشتر مخالفان سوءاستفاده کرد. الگویی که در نظام کنونی نیز ادامه یافته است.<ref name=":1">[https://historydocuments.ir/?page=post&id=2023 مرکز بررسی اسناد تاریخی]</ref> | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۲: | ||
* '''ارتشبد جعفر شفقت''': از فرماندهان اولیه گارد که در سازمان‌دهی این یگان نقش داشت و بعدها به درجات بالای نظامی رسید. | * '''ارتشبد جعفر شفقت''': از فرماندهان اولیه گارد که در سازمان‌دهی این یگان نقش داشت و بعدها به درجات بالای نظامی رسید. | ||
* '''ارتشبد عباس قره‌باغی''': او در مراحل اولیه تشکیل گارد جاویدان، به‌ویژه در استخدام کادر رسمی پس از سوءقصد ۱۳۴۴، نقش کلیدی داشت و بعدها به یکی از فرماندهان ارشد ارتش پهلوی تبدیل شد. قره‌باغی در خاطرات خود ادعا می‌کند که گارد جاویدان به دستور شاه و با هدف بازسازی گارد هخامنشی تشکیل شد. | * '''ارتشبد عباس قره‌باغی''': او در مراحل اولیه تشکیل گارد جاویدان، به‌ویژه در استخدام کادر رسمی پس از سوءقصد ۱۳۴۴، نقش کلیدی داشت و بعدها به یکی از فرماندهان ارشد ارتش پهلوی تبدیل شد. قره‌باغی در خاطرات خود ادعا می‌کند که گارد جاویدان به دستور شاه و با هدف بازسازی گارد هخامنشی تشکیل شد. | ||
* [[پرونده:سپهبد بدره‌ای.jpg|جایگزین=سپهبد بدره‌ای|بندانگشتی|250x250پیکسل| | * [[پرونده:سپهبد بدره‌ای.jpg|جایگزین=سپهبد بدره‌ای|بندانگشتی|250x250پیکسل|'''سپهبد بدره‌ای''']]'''سپهبد عبدالعلی بدره‌ای''': در سال ۱۳۵۷، بدره‌ای همزمان فرمانده گارد جاویدان و نیروی زمینی ارتش شاهنشاهی بود. او در آخرین ماه‌های رژیم تلاش کرد با برگزاری مانورهایی در لویزان، اقتدار ارتش را به نمایش بگذارد، اما این تلاش‌ها با فروپاشی رژیم ناکام ماند.<ref>'''[https://historydocuments.ir/?page=post&id=2023 واکنش‌ها و بازتاب‌ها به ترور محمدرضا پهلوی در 21 فرودین 1344]'''</ref> | ||
* '''سرلشکر علی نشاط''': فرمانده گارد در روزهای پایانی رژیم پهلوی، که نقش مهمی در تحولات انقلاب۱۳۵۷، ایفا کرد. نشاط در ۴ بهمن ۱۳۵۷، مانوری در لویزان برگزار کرد تا وفاداری گارد را نشان دهد، اما در ۲۱ بهمن، برخلاف دستور عبدالعلی بدره‌ای، برای اعزام گارد به درگیری‌های دوشان‌تپه، از اجرای دستور خودداری کرد و در ۲۲ بهمن با پیام رادیویی همبستگی خود را با انقلاب اعلام نمود. این اقدام او نشان‌دهنده فروپاشی وفاداری در میان فرماندهان رژیم بود، هرچند نشاط بعداً در ۲۲ فروردین ۱۳۵۸، اعدام شد. | * '''سرلشکر علی نشاط''': فرمانده گارد در روزهای پایانی رژیم پهلوی، که نقش مهمی در تحولات انقلاب۱۳۵۷، ایفا کرد. نشاط در ۴ بهمن ۱۳۵۷، مانوری در لویزان برگزار کرد تا وفاداری گارد را نشان دهد، اما در ۲۱ بهمن، برخلاف دستور عبدالعلی بدره‌ای، برای اعزام گارد به درگیری‌های دوشان‌تپه، از اجرای دستور خودداری کرد و در ۲۲ بهمن با پیام رادیویی همبستگی خود را با انقلاب اعلام نمود. این اقدام او نشان‌دهنده فروپاشی وفاداری در میان فرماندهان رژیم بود، هرچند نشاط بعداً در ۲۲ فروردین ۱۳۵۸، اعدام شد. | ||
* '''سپهبد مهدی رحیمی''': معاون فرمانده گارد جاویدان در سال ۱۳۵۷، که به‌عنوان یکی از وفاداران به رژیم شناخته می‌شد. او نیز پس از انقلاب دستگیر و در ۲۷ بهمن ۱۳۵۷، اعدام شد. | * '''سپهبد مهدی رحیمی''': معاون فرمانده گارد جاویدان در سال ۱۳۵۷، که به‌عنوان یکی از وفاداران به رژیم شناخته می‌شد. او نیز پس از انقلاب دستگیر و در ۲۷ بهمن ۱۳۵۷، اعدام شد. | ||