آستفیک داویدیان: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
اضافه کردن منابع جدید
(ایجاد صفحه جدید و انتشار مقاله)
 
(اضافه کردن منابع جدید)
خط ۴۷: خط ۴۷:
| وبگاه            =
| وبگاه            =
| پانویس            =
| پانویس            =
|علت مرگ=|پدر و مادر=پدر: یپرم خان ارمنی / مادر: آناهیتا داویدیان|اندازه تصویر=120}}'''آستفیک داویدیان'''، دختر [[یپرم خان|یپرم‌ داویدیان گانتاکتسی (یپرم خان ارمنی)]] بود؛ یکی از فرماندهان مشهور [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] که نامش با پیچیدگی‌های خاص دوران جنبش مشروطه و حوادث پس از آن (که منتهی به خلع سلاح مجاهدان مشروطه و کشته شدن [[ستارخان]] شد) گره خورده است. اما نام آستفیک، اگرچه کمتر شنیده شده، حامل روایت پرقدرتی از شجاعت، ایستادگی و حضور زنان در قلب میدان‌های نبرد است.
|علت مرگ=|پدر و مادر=پدر: یپرم خان ارمنی / مادر: آناهیتا داویدیان|اندازه تصویر=120}}'''آستفیک داویدیان'''، دختر [[یپرم خان|یپرم‌ داویدیان گانتاکتسی (یپرم خان ارمنی)]] بود؛ یکی از فرماندهان مشهور [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] که نامش با پیچیدگی‌های خاص دوران جنبش مشروطه و حوادث پس از آن (که منتهی به خلع سلاح مجاهدان مشروطه و کشته شدن [[ستارخان]] شد) گره خورده است. اما نام آستفیک، اگرچه کمتر شنیده شده، حامل روایت حضور زنان در قلب میدان‌های نبرد آن روزگار است.


در سال‌های پرتلاطم مشروطه، زمانی که بسیاری از زنان از آموزش، حضور اجتماعی و حتی حق رأی محروم بودند، آستفیک نوجوان همراه با مادرش آناهیتا، نه‌تنها در فعالیت‌های سیاسی مشارکت داشت، بلکه اسلحه به دست گرفت و در صفوف مبارزان جنگید.
در سال‌های پرتلاطم مشروطه، زمانی که بسیاری از زنان از آموزش، حضور اجتماعی و حتی حق رأی محروم بودند، آستفیک نوجوان همراه با مادرش آناهیتا، نه‌تنها در فعالیت‌های سیاسی مشارکت داشت، بلکه اسلحه به دست گرفت و در صفوف مبارزان جنگید.


آناهیتا داویدیان، مادر آستفیک و همسر یپرم‌خان، از نخستین زنانی بود که در دوره مشروطه نقشی فعال در مبازه علیه استقراض خارجی ایفا کرد. آناهیتا از رهبران تشکل‌های زنان بود. یک سایت مرتبط با مقاومت ایران درباره‌ی آناهیتا، مادر آستفیک چنین نوشته است:<blockquote>یک نشریه انگلیسی از او با عنوان «فعال‌ترین رهبر زن در ایران» نام برد؛ زنی که با خطابه‌های آتشین، افکار ضد‌استعماری را میان زنان گسترش می‌داد.<ref name=":1">[https://wncri.org/fa/%d8%a2%d8%b3%d8%aa%d9%81%db%8c%da%a9-%d8%af%d8%a7%d9%88%db%8c%d8%af%db%8c%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b2%d9%85%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%85%d8%b4%d8%b1%d9%88/ آستفیک داویدیان؛ دختر یپرم‌خان و صدای زنان رزمنده مشروطه]</ref></blockquote>مورگان شوستر در کتاب «اختناق در ایران» به‌عنوان یک گزارش معاصر انگلیسی، گواه مشارکت فعال زنان در انقلاب است. شوستر به وجود «ده‌ها انجمن کم و بیش مخفی» در میان زنان و «تأثیر بزرگ، هرچند پنهان» آن‌ها اشاره کرده است.<ref name=":0">کتاب اختناق در ایران The Strangling of Persia - نوشته مورگان شوستر ۱۹۱۲</ref> آستفیک ۱۳ساله در گروهان ۱۲۰نفری پدرش در [[رشت]]، که ۱۹ تن از اعضای آن را دختران و زنان جوان تشکیل می‌دادند، فنون نظامی، سنگرگیری، و تیراندازی را فراگرفت و در درگیری‌ با قزاق‌های دولتی شرکت داشت.[[پرونده:یپرم خان ارمنی ، مجاهد انقلاب مشروطه، همراه دختر مبارزش آستفیک.jpg|alt=آستفیک و پدرش|بندانگشتی|200x200پیکسل|آستفیک و پدرش]]آستفیک داویدیان بعدها روایت‌هایی از آن دوران پرآشوب را ثبت کرد؛ از نبردهایی که زنان در آن‌ها جان باختند، و از خاطرات تلخی که در نگاه یک دختر نوجوان حک شد. او می‌نویسد: «من در دورانی خودم را شناختم که جنگ و آشوب، برنامه روزانه‌ام را شکل می‌داد. بارها فریاد زنان را شنیدم که در خون غلتیدند، اما از سنگر عقب ننشستند.» <ref name=":2">[https://www.iranntv.com/269345-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B7-%D8%B4%DA%A9%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%81%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%D9%BE%D8%B1%D9%85 زنان خط شکن- استیفیک دیودیان دختر یپرم خان]</ref>
آناهیتا داویدیان، مادر آستفیک و همسر یپرم‌خان، از نخستین زنانی بود که در دوره مشروطه نقشی فعال در مبازه علیه استقراض خارجی ایفا کرد. آناهیتا از رهبران تشکل‌های زنان بود. <ref>ژانت آفاری، انقلاب مشروطیت ایران، ص ۲۴۶.</ref> <ref>عبدالحسین ناهید، زنان ایران در جنبش مشروطه، بی ‌نا، تهران، ۱۳۶۰، ص ۶۷.</ref>
 
یک سایت مرتبط با مقاومت ایران درباره‌ی آناهیتا، مادر آستفیک چنین نوشته است:<blockquote>یک نشریه انگلیسی از او با عنوان «فعال‌ترین رهبر زن در ایران» نام برد؛ زنی که با خطابه‌های آتشین، افکار ضد‌استعماری را میان زنان گسترش می‌داد.<ref name=":1">[https://wncri.org/fa/%d8%a2%d8%b3%d8%aa%d9%81%db%8c%da%a9-%d8%af%d8%a7%d9%88%db%8c%d8%af%db%8c%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b2%d9%85%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%85%d8%b4%d8%b1%d9%88/ آستفیک داویدیان؛ دختر یپرم‌خان و صدای زنان رزمنده مشروطه]</ref></blockquote>مورگان شوستر در کتاب «اختناق در ایران» به‌عنوان یک گزارش معاصر انگلیسی، گواه مشارکت فعال زنان در انقلاب است. شوستر به وجود «ده‌ها انجمن کم و بیش مخفی» در میان زنان و «تأثیر بزرگ، هرچند پنهان» آن‌ها اشاره کرده است.<ref name=":0">کتاب اختناق در ایران The Strangling of Persia - نوشته مورگان شوستر ۱۹۱۲</ref> آستفیک ۱۳ساله در گروهان ۱۲۰نفری پدرش در [[رشت]]، که ۱۹ تن از اعضای آن را دختران و زنان جوان تشکیل می‌دادند، فنون نظامی، سنگرگیری، و تیراندازی را فراگرفت و در درگیری‌ با قزاق‌های دولتی شرکت داشت.[[پرونده:یپرم خان ارمنی ، مجاهد انقلاب مشروطه، همراه دختر مبارزش آستفیک.jpg|alt=آستفیک و پدرش|بندانگشتی|200x200پیکسل|آستفیک و پدرش]]آستفیک داویدیان بعدها روایت‌هایی از آن دوران پرآشوب را ثبت کرد؛ از نبردهایی که زنان در آن‌ها جان باختند، و از خاطرات تلخی که در نگاه یک دختر نوجوان حک شد. در خاطراتی که خودش نوشته آمده است: «من در دورانی خودم را شناختم که جنگ و آشوب، برنامه روزانه‌ام را شکل می‌داد. بارها فریاد زنان را شنیدم که در خون غلتیدند، اما از سنگر عقب ننشستند.» <ref name=":2">[https://www.iranntv.com/269345-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B7-%D8%B4%DA%A9%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%81%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%D9%BE%D8%B1%D9%85 زنان خط شکن- استیفیک دیودیان دختر یپرم خان]</ref>


در یکی از نبردهای سنگین، ۲۰ تن از مشروطه‌خواهان کشته و ۱۵ نفر زخمی شدند. در میان کشته‌شدگان، زنانی رزمنده نیز حضور داشتند؛ از جمله دو زن به نام‌های عذرا و لیلا که گفته می‌شود پیش از آن‌که جان خود را از دست بدهند، یک مسلسل‌چی نیروهای قزاق را از پا درآوردند. <ref name=":1" /> <ref name=":2" />
در یکی از نبردهای سنگین، ۲۰ تن از مشروطه‌خواهان کشته و ۱۵ نفر زخمی شدند. در میان کشته‌شدگان، زنانی رزمنده نیز حضور داشتند؛ از جمله دو زن به نام‌های عذرا و لیلا که گفته می‌شود پیش از آن‌که جان خود را از دست بدهند، یک مسلسل‌چی نیروهای قزاق را از پا درآوردند. <ref name=":1" /> <ref name=":2" />
==منابع==
==منابع==
۴۸۸

ویرایش

منوی ناوبری