۲٬۲۱۵
ویرایش
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (جایگزینی صفحه با '{{Infobox civil conflict | title = نامه ۱۰۲ برنده جایزه نوبل به دبیرکل سازمان ملل متحد | image = پرونده:جایزه نوبل.jpg | caption = بیانیه جهانی برندگان نوبل درباره وضعیت ایران | date = {{Start date|2025|09|02|df=yes}} | place = نیویورک (سازمان ملل متحد) | goals = محکومیت اعدامها و سرکوب...') برچسب: جایگزین شد |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه تمرین نامه برندگان جایزه نوبل) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| arrests = | | arrests = | ||
| notes = بخشی از کارزار بینالمللی حمایت از مردم ایران و مقاومت سازمانیافته | | notes = بخشی از کارزار بینالمللی حمایت از مردم ایران و مقاومت سازمانیافته | ||
}} | }}در شهریور ۱۴۰۴، ۱۰۲ تن از برندگان جایزه نوبل از پنج قاره جهان با امضای نامهای مشترک خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد، نگرانی عمیق خود را نسبت به وضعیت وخیم حقوقبشر در ایران ابراز داشتند. امضاکنندگان که شامل برندگان نوبل در حوزههای صلح، ادبیات، فیزیک، شیمی، پزشکی و اقتصاد بودند، رژیم ایران را به دلیل افزایش اعدامها، از جمله بیش از هزار مورد در سال ۲۰۲۴، و سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی محکوم کردند. آنان همچنین با اشاره به حمایت گسترده پارلمانها و رهبران سیاسی جهان از برنامه ده مادهای مریم رجوی، بر ضرورت گذار به یک جمهوری دموکراتیک در ایران تأکید کردند. برندگان نوبل تصریح کردند که مردم ایران هم دیکتاتوری سلطنتی و هم حکومت دینی را رد کرده و خواهان جمهوری دموکراتیک هستند. در این نامه، مقاومت ایران به عنوان پلتفرمی دموکراتیک معرفی شده که میتواند راهکاری برای پایان دیکتاتوری مذهبی، استقرار حاکمیت مردم و تحقق صلح پایدار در خاورمیانه باشد. | ||
== مقاله دانشنامهای: نامه مشترک ۱۰۲ برنده جایزه نوبل به دبیرکل سازمان ملل متحد == | |||
=== مقدمه === | |||
در شهریور ۱۴۰۴، نامهای سرگشاده با امضای ۱۰۲ برنده جایزه نوبل از رشتهها و قارههای مختلف جهان به دبیرکل سازمان ملل متحد ارسال شد. این نامه در واکنش به افزایش اعدامها، سرکوب داخلی و وخامت اوضاع حقوقبشر در ایران نوشته شد و همزمان از برنامه ده مادهای مریم رجوی، رئیسجمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، حمایت به عمل آورد. اهمیت این نامه در آن است که طیف متنوعی از نخبگان علمی و فرهنگی جهان را در کنار یک موضع سیاسی مشترک قرار داده است. | |||
=== مضمون نامه === | |||
امضاکنندگان در نامه خود اعلام کردند که رژیم ایران تنها در سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۰۰۰ نفر، از جمله ۳۴ زن، را اعدام کرده است. به گفته آنان، دولت ایران با حداقل ۱۲۷۵ اعدام در ده ماه نخست ریاستجمهوری محمدرضا پزشکیان، همچنان رکورددار جهانی اعدام باقی مانده است. در این نامه آمده است که سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی و استفاده سیستماتیک از مجازات اعدام بهعنوان ابزار ارعاب، بخش جداییناپذیر سیاستهای رژیم است. | |||
همچنین، در نامه بر پیوند سیاست خارجی جمهوری اسلامی با فعالیتهای نیابتی در منطقه و حمایت از گروههایی مانند حزبالله لبنان تأکید شده است. نویسندگان یادآور شدند که سقوط سریع دیکتاتوری سوریه و کاهش نفوذ حزبالله، اهرمهای منطقهای تهران را بهشدت تضعیف کرده است. | |||
=== تأکید بر خواست مردم ایران === | |||
برندگان نوبل در این بیانیه یادآوری کردند که مردم ایران در جریان قیام ۲۰۲۲، با شعارها و کنشهای اعتراضی، هم دیکتاتوری سلطنتی و هم حکومت دینی را رد کرده و بر استقرار جمهوری دموکراتیک تأکید کردند. آنان با اشاره به تحریم گسترده انتخابات ریاستجمهوری، این اقدامات را نشانهای از نارضایتی عمیق و مطالبهگری سیاسی مردم ایران دانستند. | |||
=== پیوند با ابتکارات جهانی === | |||
نامه ۱۰۲ برنده نوبل به زنجیرهای از مواضع بینالمللی پیوست که پیشتر شامل حمایت بیش از ۴۰۰۰ نماینده پارلمانهای جهان، ۱۳۰ رئیسجمهور و نخستوزیر سابق و ۸۰ برنده نوبل از برنامه ده مادهای مریم رجوی بوده است. این برنامه تأکید دارد بر: حق رأی عمومی، انتخابات آزاد، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، آزادیهای فردی و سیاسی، و یک ایران غیراتمی. | |||
در ادامه، نویسندگان اعلام کردند که همصدا با نمایندگان و رهبران سیاسی جهان، از آرمانهای دموکراتیک مردم ایران حمایت کرده و بر ضرورت پایان دادن به موج اعدامها و سرکوب گسترده تأکید میکنند. |