کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بهمن رجبی،''' (زاده‌ ۷ اسفند ۱۳۱۸، رشت – درگذشته‌ ۱۹ شهریور ۱۴۰۴)، نوازنده، مدرس و مؤلفِ صاحب‌سبکِ تمبک بود که با نگرشِ «تک‌نوازیِ مستقل» برای این ساز، سهمی تعیین‌کننده در تاریخ موسیقی معاصر ایران گذاشت. او با گسترش چشمگیرِ واژگان اجراییِ تمبک—از جمله افزودن گونه‌های تازه‌ای از «ریز»—و با طراحی تمرین‌ها و قطعاتی هدفمند، تمبک را از نقش صرفاً همراهی‌کننده بیرون کشید و به سازِ توانایِ بیانِ فردی بدل کرد. مجموعه کتاب‌های «آموزش تمبک» (جلد ۱: دوره‌های ابتدایی و متوسطه؛ جلد ۲: دوره‌های عالی و فوق‌عالی) نظام آموزشی یک‌پارچه‌ای پدید آورد که دهه‌هاست مبنای تربیت هنرجویان و مدرّسان فراوان است. قطعهٔ مشهور «گفت‌وگوی چپ و راست» نمادی از نگاه خلاقانهٔ او به فرم، جمله‌پردازی و توزیع نیروهای حرکتیِ دست‌هاست. رجبی از دههٔ ۱۳۵۰ با مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی و هنرمندانِ هم‌دوره‌اش—از جمله مرتضی اعیان و پرویز مشکاتیان—رفت‌وآمد و همکاری داشت و با سخنرانی‌ها و نوشته‌های پرشورِ انتقادی، بر کیفیتِ سازسازی، شیوهٔ آموزش و رفتار حرفه‌ای در موسیقی ایرانی تأکید می‌کرد. در کنار انتشار آلبوم‌ها و کنسرت‌های متعدد، او در نوشته‌ها و سخنرانی‌هایش با نگاهی ترقی‌خواهانه، نظام‌های سیاسی اقتدارگرا را نقد می‌کرد و به‌ویژه در حوزهٔ فرهنگ و موسیقی، خواستار آزادی و استقلال هنری بود. روایت‌هایی از فعالیت‌های او در کنفرانس‌های هنری خارج از کشور، از جمله در آلمان، وجود دارد که در آن‌ها به افشای محدودیت‌ها و سیاست‌های ضدفرهنگیِ حاکمیت در ایران پرداخت. به دنبال این رویکرد صریح، رجبی پس از بازگشت به کشور بازداشت و مدتی را در زندان اوین گذراند. منابع نزدیک به او از بیش از پنج سال حبس یاد کرده‌اند که بخشی از زندگی هنری و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار داد.