۸٬۷۵۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
|image size=240پیکسل}} | |image size=240پیکسل}} | ||
'''آخوند ملا محمدکاظم خراسانی،''' (متولد سال ۱۲۱۷ ه. ش، مشهد - درگذشته ۱۲۹۰ ه. ش، نجف) فقیه، مجتهد و از برجسته‌ترین علمای شیعه در عصر مشروطه، با نقش رهبری جریان مذهبی در [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]]، نمادی از پیوند فقه شیعه با مبارزه سیاسی است. آخوند خراسانی از خانواده‌ای مذهبی بود که تحصیلات مقدماتی را در مشهد آغاز کرد و در ۱۲۷۷ ه.ق به نجف مهاجرت نمود. اساتیدش شامل شیخ مرتضی انصاری، میرزا محمدحسن شیرازی، سید علی شوشتری، شیخ راضی نجفی و سید مهدی قزوینی بودند. او پس از مرگ میرزا شیرازی در ۱۳۱۲ ه. ق، در حوزه تدریسش در نجف، بزرگ‌ترین شد و به مرجعیت تقلید رسید. آثار آخوند خراسانی، به ویژه «کفایة الاصول»، «حاشیه بر مکاسب»، «درر الفوائد»، «فوائد فقهیة و اصولیة»، «تکمیل التبصره»، «کتاب الاجاره»، «روح الحیاة فی تلخیص نجات العباد» و رساله‌هایی در وقف، رضاع، رهن و طلاق، او را به یکی از تأثیرگذارترین فقهای شیعه پس از شیخ انصاری تبدیل کرد. این کتاب‌ها، با تمرکز بر اصول فقه، فلسفه و کلام، در حوزه‌های شیعه تدریس می‌شوند و به زبان‌های فارسی، اردو، انگلیسی و ژاپنی ترجمه شده‌اند. | |||
در جنبش مشروطه، آخوند خراسانی با عبدالله بهبهانی و محمد طباطبایی، به عنوان «ثلاثه مشایخ» شناخته شد و فتوای وجوب مشروطه را صادر کرد: «اصول مشروطه از شریعت اسلام اخذ شده است» و «مشروطه‌خواهی برای رفع ظلم و استبداد و اجرای امر به معروف و نهی از منکر است». او مشروطه را بومی‌سازی کرد و مجلس را «رابطه اتحاد بین دولت و ملت» و «مفتاح تربیت و ترقی» دانست، با تأکید بر محدودیت سلطنت به قوانین شرعی شیعه. | در جنبش مشروطه، آخوند خراسانی با عبدالله بهبهانی و محمد طباطبایی، به عنوان «ثلاثه مشایخ» شناخته شد و فتوای وجوب مشروطه را صادر کرد: «اصول مشروطه از شریعت اسلام اخذ شده است» و «مشروطه‌خواهی برای رفع ظلم و استبداد و اجرای امر به معروف و نهی از منکر است». او مشروطه را بومی‌سازی کرد و مجلس را «رابطه اتحاد بین دولت و ملت» و «مفتاح تربیت و ترقی» دانست، با تأکید بر محدودیت سلطنت به قوانین شرعی شیعه. | ||