۹٬۱۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
=== تأسیس مدرسه نماد ترقی و انجمن نسوان وطنخواه === | === تأسیس مدرسه نماد ترقی و انجمن نسوان وطنخواه === | ||
صدیقه دولتآبادی پس از بازگشت از اروپا در سال ۱۳۰۵، نخستین مدرسه دخترانه مدرن را در اصفهان با نام «نماد ترقی» بنیان نهاد. این مدرسه، که شامل دروس فارسی، عربی، فرانسه، ریاضیات و علوم طبیعی بود، بیش از ۱۰۰ دانشآموز دختر جذب کرد و معلمان زنی مانند | صدیقه دولتآبادی پس از بازگشت از اروپا در سال ۱۳۰۵، نخستین مدرسه دخترانه مدرن را در اصفهان با نام «نماد ترقی» بنیان نهاد. این مدرسه، که شامل دروس فارسی، عربی، فرانسه، ریاضیات و علوم طبیعی بود، بیش از ۱۰۰ دانشآموز دختر جذب کرد و معلمان زنی مانند بدرالملوک رخشان را به کار گرفت. او شخصاً بر برنامه درسی نظارت داشت و بر آموزش عملی مانند خیاطی و بهداشت تأکید ورزید. همزمان، انجمن نسوان وطنخواه را در سال ۱۳۰۶ تأسیس کرد که هدفش حمایت از زنان بیسرپرست، آموزش سواد و مبارزه با کودکهمسری بود. او انجمن جلسات هفتگی برگزار میکرد و کلاسهای شبانه برای زنان شاغل دایر نمود. این نهادها، نخستین گامهای سازمانیافته برای جنبش زنان در ایران بودند و الگویی برای مدارس بعدی شدند.<ref name=":0" /> | ||
صدیقه دولتآبادی در اداره مدرسه، با مخالفت علمای سنتی روبرو شد که آموزش دختران را حرام میدانستند، اما با حمایت خانواده و برخی روشنفکران، مدرسه را تا سال ۱۳۱۰ حفظ کرد. او دانشآموزان را به مطالعه آثار نویسندگان زن اروپایی تشویق میکرد و کتابخانهای کوچک در مدرسه راهاندازی نمود.<ref name=":3" /> | صدیقه دولتآبادی در اداره مدرسه، با مخالفت علمای سنتی روبرو شد که آموزش دختران را حرام میدانستند، اما با حمایت خانواده و برخی روشنفکران، مدرسه را تا سال ۱۳۱۰ حفظ کرد. او دانشآموزان را به مطالعه آثار نویسندگان زن اروپایی تشویق میکرد و کتابخانهای کوچک در مدرسه راهاندازی نمود.<ref name=":3" /> | ||
== فعالیتهای مطبوعاتی، بنیانگذاری نشریه زبان زنان == | == فعالیتهای مطبوعاتی، بنیانگذاری نشریه زبان زنان == | ||
صدیقه دولتآبادی نخستین نشریه اختصاصی زنان ایران را با عنوان «زبان زنان» در سال ۱۲۹۸، در اصفهان منتشر کرد. این نشریه، که به صورت دوهفتهنامه و با تیراژ اولیه ۲۰۰۰ نسخه بود، تا سال ۱۳۰۰ شمسی، ادامه یافت و ۳۲ شماره منتشر کرد. محتوای آن شامل مقالات در زمینه آموزش زنان، حقوق مدنی، نقد حجاب اجباری، بهداشت خانواده و گزارش فعالیتهای انجمنهای زنانه بود. صدیقه دولتآبادی خود سردبیر و نویسنده اصلی بود و از همکاران زنی مانند | صدیقه دولتآبادی نخستین نشریه اختصاصی زنان ایران را با عنوان «زبان زنان» در سال ۱۲۹۸، در اصفهان منتشر کرد. این نشریه، که به صورت دوهفتهنامه و با تیراژ اولیه ۲۰۰۰ نسخه بود، تا سال ۱۳۰۰ شمسی، ادامه یافت و ۳۲ شماره منتشر کرد. محتوای آن شامل مقالات در زمینه آموزش زنان، حقوق مدنی، نقد حجاب اجباری، بهداشت خانواده و گزارش فعالیتهای انجمنهای زنانه بود. صدیقه دولتآبادی خود سردبیر و نویسنده اصلی بود و از همکاران زنی مانند بدرالملوک رخشان بهره برد. نشریه بر زبان ساده و قابل فهم برای زنان عادی تأکید داشت و از تصاویر زنان بدون حجاب برای نخستین بار استفاده کرد. | ||
=== محتوا و تأثیرات نشریه === | === محتوا و تأثیرات نشریه === | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
=== زندگی شخصی و روابط === | === زندگی شخصی و روابط === | ||
صدیقه دولتآبادی با | صدیقه دولتآبادی با بدرالملوک رخشان همکاری نزدیک داشت و برادرانش نیز در فعالیتهای تجاری حمایت کردند. او روابط دوستانه با روشنفکرانی مانند [[محمدتقی بهار|ملکالشعرای بهار]] داشت و در منزلش جلسات ادبی برگزار میکرد. زندگی سادهای داشت و درآمد مدرسه و انجمن را به امور خیریه اختصاص میداد.<ref name=":6" /><ref name=":4" /><ref name=":3" /> | ||
== دوران پایانی، درگذشت و میراث == | == دوران پایانی، درگذشت و میراث == | ||
ویرایش