ابراهیم یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابراهیم یزدی''' (زاده‌ی ۱۰مهر۱۳۱۰ خورشید در قزوین - درگذشته ۶ شهریور ۱۳۹۶ در ازمیر ترکیه) سیاست‌مدار ایرانی، معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه در دولت موقت پس از پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]] بود. در کودکی همراه خانواده‌اش به تهران آمد. ابراهیم یزدی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند. در ۱۳۲۸ وارد دانشگاه شد هم‌زمان نیز وارد مسائل سیاسی شد. در آن زمان هوادار [[جبهه ملی ایران|جبهه‌ی ملی]] بود. در سال ۱۳۳۹ برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت و در فعالیت‌های سیاسی نیز حضور داشت. او شهروندی ایالات متحده را دریافت کرد. ابراهیم یزدی با شکل گیری [[نهضت آزادی]] همراه با مصطفی چمران و افراد دیگر شعبه خارج از کشور [[نهضت آزادی]] را تاسیس کرد و رئیس شورای خارج از کشور آن شد. پس از اوج‌گیری قیام مردم ایران علیه حکومت پهلوی ابراهیم یزدی در زمره‌ی نزدیکان [[روح‌الله خمینی|خمینی]] درآمد. ابراهیم یزدی در جریان‌های منتهی به [[انقلاب ضد سلطنتی]] و استقرار [[روح‌الله خمینی|خمینی]] در فرانسه سخنگوی او و همچنین رابط او با طرف‌های خارجی به خصوص آمریکایی‌ها بود.  

ابراهیم یزدی پس از درگذشت [[مهدی بازرگان|مهندس بازرگان]] به عنوان دبیرکل [[نهضت آزادی]] انتخاب شد و تا پایان عمر این سمت را دارا بود. نهضت آزادی و طیف ملی_مذهبی همواره خود را موافقان غیر حاکم نظام جمهوری اسلامی می‌دانستند و در صدد اصلاح ساختار [[رژیم ولایت فقیه|ولایت فقیه]] بودند. ابراهیم یزدی و هم‌فکرانش به دنبال تقویت جناح اصلاح طلب در درون حاکمیت بودند و از آن‌ها حمایت می‌کردند. نظریه‌ی اصلاح جمهوری اسلامی به حاکمان ایران کمک کرد که در افکار عمومی بین‌المللی این‌طور القا‌ء کنند که در ایران یک حکومت دموکراتیک حاکم است که به مخالفان نیز اجازه فعالیت می‌دهد. بطلان نظریه‌ی اصلاح حاکمیت [[رژیم ولایت فقیه|ولایت فقیه]] و ساختار جمهوری اسلامی که از ابتدا گروه‌هایی چون مجاهدین خلق آن را مطرح کردند طی سال‌ها اثبات شد. در قیام‌های مردم ایران نیز شعار «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» نشان داد که مردم نیز دلبستگی چندانی به این استراتژی ندارند.