کاربر:BABAK/قراداد آتش‌بس بین مجاهدین و آمریکا صفحه تمرین

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قراداد آتش‌بس بین مجاهدین و آمریکا
توضیح=
جایگاهنوار مرزی ایران و عراق
تاریخابتدای سال ۱۳۸۲
از روز اول فروردین‌ماه ۱۳۸۲ تا ۲۵فروردین ۱۳۸۲
گونه حملهحمله نظامی و بمباران سلاح‌ها و مقرهای مجاهدین

قراداد آتش‌بس بین مجاهدین و آمریکا، در دیماه ۱۳۸۱(ژانویه ۲۰۰۳) میان مجاهدین خلق و نیروهای آمریکایی منعقد شده و به امضای طرفین رسید. در همان سال آمریکا به‌همراه نیروهای متحد خود، عراق را به‌طور گسترده مورد حمله قرار داد و آنرا اشغال کرد. قبل از شروع حمله، مجاهدین هم به دولت عراق و هم به آمریکا و نیروهای ائتلاف و سازمان ملل‌متحد اعلام کردند که در این جنگ کاملاً بی‌طرفند و هیچ‌گونه دخالتی در آن نخواهند داشت و به‌منظور اثبات این ادعا، مختصات جغرافیایی قرارگاه‌های مختلف خود در عراق را برای هیئت نمایندگی سازمان ملل‌متحد در عراق (آنمویک) ارسال کردند. اما نیروهای مهاجم در بند و بست با جمهوری اسلامی، قرارگاه‌های مجاهدین و نیروهای ارتش آزادیبخش را مورد شدیدترین بمباران‌ها قرار دادند. در جریان این حملات، بیش از ۵۰تن از مجاهدین کشته شده و ده‌ها تن نیز مجروح گشتند. رزمندگان این ارتش به گفته فرمانده کل ارتش آزادی‌بخش، حتی یک گلوله شلیک نکردند و به این ترتیب نقشه جمهوری اسلامی برای ایجاد درگیری بین ارتش آزادی‌بخش و آمریکا به شکست انجامید. متعاقباً در توافقی که بین فرماندهان ارتش آمریکا و دبیرکل مجاهدین، خانم مژگان پارسایی صورت گرفت، مجاهدین موافقت کردند در ازای پذیرش مسئولیت حفاظت‌شان از سوی آمریکا، سلاح‌ها و مهمات خود را جمع‌آوری و به در دو مکان در عراق انبار کنند. با گذاشت بیش از یک سال از این توافق و پس از چند نوبت تحقیق و بررسی دقیق توسط ارگان‌های مختلف امنیتی و اطلاعاتی آمریکا، پیرامون سوابق یکایک رزمندگان ارتش آزادی‌بخش، کارت «شخص حفاظت‌شده» توسط آمریکا برای تک‌تک ساکنان اشرف صادر شد. دولت آمریکا به موجب این قرارداد، متعهد به رعایت مفاد کنوانسیون ۴ژنو و اصل «نان‌رفولمان» (ممنوعیت جابه‌جایی اجباری) درباره ساکنان اشرف گردید. تعهدی که در سال ۲۰۰۹ و احاله حفاظت ساکنان اشرف به دولت عراق آن را نقض کرد.

اعلان بی‌طرفی مجاهدین

اعلان بی‌طرفی و دادن مختصات قرارگاه‌های مجاهدین به سازمان ملل، نیروهای چند ملیتی تحت فرماندهی آمریکا، پس از آنکه وقوع جنگ در عراق محرز شد، فرماندهی ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در آذرماه ۱۳۸۱، دولت عراق و رئیس‌جمهور این کشور را مطلع کردند که در این جنگ همانند جنگ کویت، مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی در جنگی که با آمریکا در پیش است بی‌طرف می‌مانند. استدلال آنها این بود که مجاهدین فقط برای آزادی و آزادسازی میهن خود به عراق و مناطق مرزی این کشور با ایران، آمده‌اند.

IraqWarHeader.jpg

هم‌چنین در ۱۵ بهمن ۱۳۸۱، محمد سیدالمحدثین، مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت، بی‌طرفی و مواضع مقاومت ایران را به اطلاع وزیر خارجه آمریکا و متعاقباً به اطلاع وزرای خارجه دولت‌های انگلستان و فرانسه و آلمان می‌رساند. وی در این موضع‌گیری می‌نویسد:

«حضور بخشی از نیروهای مجاهدین ایران در خاک عراق، تنها و تنها برای مبارزه با دیکتاتوری مذهبی و تروریستی حاکم بر ایران است. استقلال همه‌جانبه این مقاومت از عراق که آخوندها عمد دارند آن را نادیده گرفته و وارونه جلوه دهند، برای همه مطلعین و ناظران سیاسی شناخته شده و در هر زمان به‌وضوح قابل اثبات است. این مقاومت هیچ دخالتی در امور داخلی عراق نداشته و ندارد. دولت عراق نیز تاکنون هیچگاه در امور مربوط به این مقاومت مداخله‌ای نکرده است.

مبارزه و جنگ مجاهدین ایران تنها و تنها با ملایان خون‌آشام حاکم بر کشورشان است. هم‌چنان‌که در سراسر جهان هیچ‌کس جز به‌خاطر ملایان یا به نیابت از آنان به خصومت با مجاهدین و مقاومت ایران برنخاسته است. طی ۱۷سالی که از حضور مجاهدین در کنار مرزهای میهن‌شان در خاک عراق می‌گذرد در هیچ جنگ دیگری شرکت نداشته‌اند.»[۱]

همچنین نماینده شورای ملی مقاومت در انگلستان پیش از شروع جنگ و در حین بمباران مواضع ارتش آزادی‌بخش ملی، از طریق بروس جرج، رئیس کمیته دفاع در پارلمان، استیون مک کیب و وین گریفیت، و نیز لرد کوربت موقعیت قرارگاه‌های مجاهدین در عراق را به اطلاع وزیر دفاع انگلیس، جفری هون و معاونش رساند.

در اقدامی دیگر، نمایندگان شورای ملی مقاومت در آمریکا و کشورهای اروپایی مانند آلمان، مواضع مقاومت ایران درباره جنگ آمریکا و عراق را، از طرق مختلف، به دولت آمریکا می‌رساند. این پیام‌ها توسط شماری از اعضای مجلس نمایندگان و سنای آمریکا به وزارت دفاع و وزارت‌خارجه آمریکا رسانده می‌شود. متقابلاً مقامات دولت آمریکا از همین طریق به مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی ایران اطمینان دادند که این بی‌طرفی در نظر گرفته می‌شود.

نیویورک تایمز ۱۷ آوریل ۲۰۰۳ به نقل از مسؤل کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت آقای محمد محدثین نوشت: «به آن‌ها توسط» مقامات ذیربط آمریکا اطمینان داده شده بود که قرارگاه‌های‌شان هدف نخواهد بود.»

اما با شروع جنگ و به‌خصوص در ماه آوریل نیروهای ائتلاف بارها و بارها قرارگاه‌های مجاهدین را بمباران کردند و شمار زیادی از آن‌ها را کشته و زخمی کردند.

به گفته مجاهدین این بمباران‌ها به درخواست جمهوری اسلامی انجام گرفت.[۱]

برای بمباران مجاهدین

محسن رضایی دبیر تشخیص مصلحت و فرمانده سابق سپاه پاسداران گفت که اگر آمریکایی‌ها در حمله به عراق به پادگان‌های نظامی منافقین حمله نکنند، تبعیض آشکاری علیه تروریسم قائل شده‌اند که پرونده آمریکا نزد ملت ایران را بدتر می‌کند. در حالی که اگر آمریکا به پادگان‌های منافقین حمله کند از علامت‌های حسن‌نیت آمریکا به حساب خواهد آمد.[۲]

بمباران قرارگاه‌های مجاهدین

بمباران قرارگاه‌های مجاهدین خلق توسط نیروهای آمریکایی.jpg

در روز ۲۹اسفند ۱۳۸۱ (مارس ۲۰۰۳)، آمریکا به همراه نیروهای متحد خود، عراق را به‌طور گسترده‌یی مورد حمله قرار داد. پیش از شروع حمله، مجاهدین هم به دولت عراق و هم به آمریکا و نیروهای ائتلاف اعلام کرده بودند که در این جنگ کاملاً بی‌طرفند و هیچ‌گونه دخالتی در آن ندارند. آنها به منظور اثبات این ادعا، مختصات جغرافیایی قرارگاه‌های مختلف خود در عراق را برای هیئت نمایندگی سازمان ملل‌متحد در عراق (آنمویک) ارسال کردند. اما نیروهای مهاجم در هماهنگی با سران جمهوری اسلامی، قرارگاه‌های مجاهدین و نیروهای ارتش آزادیبخش را مورد شدیدترین بمباران‌ها قرار دادند. در جریان این حملات، بیش از ۵۰تن از مجاهدین کشته و ده‌ها تن دیگر مجروح گردیدند. به دستور فرماندهی کل ارتش آزادی‌بخش، نیروهای این ارتش حتی یک گلوله نیز شلیک نکردند. آنها به این صورت نقشه سران جمهوری اسلامی برای رو در رو قرار دادن مجاهدین و آمریکا را نقش بر آب کردند.[۳]

بمباران بی‌وقفه مجاهدین

نیروهای ارتش آزادیبخش ملی ایران طبق طرح از پیش تعیین شده قرار بود که روز ۱۲فروردین‌ماه ۱۳۸۲، به سمت خاک ایران حرکت کنند. این حمله که به آن عملیات فروغ۲ گفته می‌شد با بیش از ۲هزار تانک، نفربر، توپ و پدافند ضدهوایی بود. به گفته فرماندهی ارتش آزادیبخش، رزمندگان این ارتش بیش از ۲۰هزار سلاح سبک و نیمه‌سنگین و بیش از ۲۰هزار تن مهمات داشتند. زمان حمله از قبل معین و به همه قرارگاه‌های در سطوح فرماندهی اعلام شده بود.

بمباران مقر فرماندهی ارتش آزادیبخش در قرارگاه پارسیان، از سومین روز جنگ آمریکا در عراق آغاز شد. در شبانگاه ۲فروردین، قرارگاه انزلی که قرارگاه جلودار و خط شکن برای پیشروی به جانب ایران بود به شدت بمباران شد.

فرماندهی ارتش آزادیبخش شروع عملیات فروغ۲ را به دلیل بمباران‌های سنگین به ۲۰ فروردین موکول کرد. از بامداد روز ۱۱ فروردین قرارگاه اشرف مورد بمباران سنگین واقع شد. این بمباران‌ها که توسط بمب‌افکن‌های آمریکایی صورت می‌گرفت تا ساعت ۲۴ روز ۲۳فروردین‌ماه ۱۳۸۲ ادامه داشت. به دلیل این بمباران‌ها هر گونه امکان حرکت و پیشروی به جانب خاک ایران، از نیروهای ارتش آزادیبخش سلب شد.

پس از پایان بمباران‌ها نیروهای آمریکایی با فرماندهی ارتش آزادیبخش یک قرار داد آتش‌بش امضا کردند که در زیر آمده است.[۴]

قرارداد آتش‌بس

۱۵ آوریل ۲۰۰۳ (۲۶ فروردین ۱۳۸۲)

قرارداد آتش‌بس بین نیروهای ائتلاف با ارتش آزادیبخش ملی ایران موافقت نامه‌ آتش‌بس محلی " هماهنگی و تفاهم متقابل:

امضاکنندگان زیر، که هر یک تحت آتوریته نظامی مربوط به خودشان عمل می‌کنند، بدینوسیله با یک آتش‌بس محلی بین سرهنگ دوم کنِت تووُ از نیروهای ائتلاف و آقای مهدی براعی از ارتش آزادیبخش ملی ایران (NLA) - سازمان مجاهدین خلق ایران (PMOI) در عراق، که به‌عنوان مجاهدین خلق هم شناخته می‌شوند، توافق می‌کنند. این موافقت نامه به‌منظور تضمین توقف کامل مخاصمات است و کلیه اقدامات نیروهای مسلح بین طرفین را ممنوع می‌کند و یک اقدام تسلیم محسوب نمی‌شود. طرفین توافق می‌کنند که شرایط و ضوابط این موافقتنامه را آنطور که در مواد زیر تعیین گردیده است، بپذیرند و نسبت به آن ملتزم باشند.

ارتش آزادیبخش ملی ایران / سازمان مجاهدین خلق ایران، اعلام می‌کنند که حتی یک گلوله علیه نیروهای آمریکا و ائتلاف شلیک ننموده و تنها دشمن آنها دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران است. ارتش آزادیبخش ملی ایران / سازمان مجاهدین خلق ایران، هم‌چنین اعلام می‌کنند که در جنگ یا هر گونه اقدام خصمانه با نیروهای ایالات متحده/ ائتلاف، دست‌اندرکار نبوده‌اند.

  • ماده ۱. طرفین به توقف کامل کلیه خصومت ها علیه یکدیگر در عراق از سوی کلیه نیروهای مسلح مشخص تحت کنترل خود، از جمله همه واحدها و پرسنل زمینی، دریایی و هوایی به شکل مقتضی و مؤثر دستور داده و آنرا بلادرنگ اعمال خواهند نمود. نیروهای تحت فرماندهی آزادیبخش ملی ایران در یونیفرم باقی خواهند ماند.
  • ماده ۲. جز در صورتی‌که فرمانده ایالات متحده / ائتلاف خلاف آنرا مقرر کند، فرمانده واحدهای ارتش آزادیبخش ملی ایران به‌منظور جلوگیری از حوادثی که ممکن است منجر به ادامه مخاصمات یا درگیری اتفاقی بشود، تضمین خواهد نمود که نیروهای تحت فرماندهی اش در محدوده‌های جغرافیایی زیر باقی می‌مانند:
  1. قرارگاه اشرف
  2. قرارگاه علوی
  3. قرارگاه زهره
  4. پایگاه رعنا
  5. قرارگاه سوده
  • ماده ۳. نیروهای تحت فرماندهی فرمانده ارتش آزادیبخش ملی ایران برروی کلیه تجهیزات مکانیزه که قطعات توپخانه را هم شامل می‌شود، به‌عنوان پرچم متارکه جنگ، پرچم‌های سفید به نمایش خواهند گذاشت.
  • ماده ۴. در دوران این موافقتنامه، فرمانده ارتش آزادیبخش، متابعت کلیه یکان‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران از موارد زیر را تضمین خواهد نمود:

الف. آتش نکردن و انجام ندادن هر گونه اقدام خصمانه علیه هر نیروی ایالات متحده / ائتلاف.

ب. منهدم نکردن و آسیب نرساندن به هر یک ازخودروها یا تجهیزات ارتش آزادیبخش ملی ایران.

ج. منهدم نکردن و آسیب نرساندن به هرگونه اموال دولتی یا خصوصی (از جمله زیرساخت‌های عمومی، تلمبه زنی نفت / پالایش / ذخیره‌سازی / تأسیسات انتقال).

د. قرار دادن کلیه قطعات توپخانه و قطعات توپخانه پدافند در حالت راه پیمایی غیرفعال.

ه. خاموش کردن همه رادارها. ارتش آزادیبخش ملی ایران تأکید می‌کند که هیچگاه رادار نداشته است.

و. نگه داشتن پرسنل نظامی در یونیفرم در تمام اوقات.

  • ماده ۵. نیروهای ایالات متحده / ائتلاف، علیه هیچ‌یک از نیروهای ارتش آزادیبخش ملی ایران که تحت پوشش این موافقت نامه قرار می‌گیرند، آتش نخواهند گشود و مرتکب هیچ اقدام خصمانه‌ای علیه آنها نخواهند گردید. نیروهای ایالات متحده/ ائتلاف، هیچ‌یک از اموال ارتش آزادیبخش ملی ایران- سازمان مجاهدین خلق ایران را در قرارگاه‌هایشان در عراق، تخریب یا مورد آسیب قرار نخواهند داد.
  • ماده ۶. دستور ندادن یا اِعمال نکردن توقف کامل تمامی مخاصمات، یا متابعت نکردن از الزامات مندرج در ماده قبلی یک نقض جدی این موافقت نامه محسوب خواهد شد. یک نقض جدی این موافقت نامه ممکن است به اعلام لغو آتش‌بس و شروع مجدد مخاصمات منجر شود.
  • ماده ۷. به‌منظور حفاظت متقابل نیروها، امضا کنندگان زیر، فرماندهان واحدهای ایالات متحده / ائتلاف و ارتش آزادیبخش ملی ایران، موقعیت همه مین‌های زمینی شناخته شده را در محل و حول و حوش موقعیت جغرافیایی را هم‌چنان‌که درماده ۲ توصیف شده است، در اختیار یکدیگر قرار خواهند داد. ارتش آزادیبخش ملی ایران تأکید می‌کند که هرگز در هیچ‌کجا مین‌گذاری نکرده است.
  • ماده ۸. امضا کنندگان زیر، فرماندهان ایالات متحده / ائتلاف و ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسئول اجرای این توافقنامه هستند و در فرماندهی مربوط به خود تمامی اقدامات و پروسدورهای لازم را برای تضمین متابعت از کلیه مواد این توافقنامه توسط همه عناصر تحت فرماندهی‌شان، به اجرا خواهند گذاشت. آنها برای متابعت از مواد این موافقتنامه، همکاری خواهند کرد.
  • ماده ۹. فرماندهان ایالات متحده / ائتلاف و ارتش آزادیبخش توافق می‌کنند که این موافقتنامه محلی به‌معنی تحویل یا تسلیم افراد تحت فرماندهی ارتش آزادیبخش نیست. فرماندهان ذیربط توافق می‌کنند که، جز در صورت نقض جدی مشخص در ماده ۶ این موافقتنامه، مخاصمات بدون آگهی مقتضی به فرمانده طرف مقابل از سر گرفته نخواهد شد و در هیچ صورتی کمتر از ۴۸ ساعت نخواهد بود،
  • ماده ۱۰. مواد این موافقتنامه، تا زمانی که تصریحاً طی الحاقیه‌ها یا متمم های مورد توافق متقابل یا با موادی در یک موافقت نامه متناسب بین دو طرف، جایگزین شوند، به قوت خود باقی است.
  • ماده ۱۱. ارتش آزادیبخش ملی ایران در برابر حملات ملایان از حق دفاع از خود و ممانعت و مقابله با دزدی، غارت و آدم‌ربایی برخوردار است. ارتش آزادیبخش ملی ایران موافقت می‌کند که اگر برای حفاظت از خودش در دفاع از خود، جابه‌جایی از محدوده‌های جغرافیایی مشخص شده در ماده ۲ بالا ضروری باشد، از قبل، نیروهای ائتلاف را مطلع خواهد کرد تا نیروهای ائتلاف بتوانند از درگیری با یکان ارتش آزادیبخش ملی ایران اجتناب کنند.
  • ماده ۱۲. این موافقت نامه به‌محض امضای هر دو طرف به مرحله اجرا گذاشته می‌شود.
  • ماده ۱۳. این موافقت نامه می‌تواند بر اساس توافق های کتبی طرفین ترمیم شود.
  • ماده ۱۴. این موافقت نامه در روز ۱۵ آوریل ۲۰۰۳ در قرارگاه اشرف نزدیک شهر خالص عراق در دو نسخه یکی به انگلیسی و یکی به فارسی، امضا شد. متن انگلیسی معتبر است.

بیانیه اعلام موضع ارتش آزادیبخش ملی ایران پیوست به قرارداد آتش‌بس با امضای طرفین

۱۵ آوریل ۲۰۰۳ (۲۶ فروردین ۱۳۸۲)

  1. ارتش آزادیبخش ملی ایران / سازمان مجاهدین خلق ایران، بر آمادگی خود برای تفاهم متقابل و هماهنگی به‌ویژه علیه دخالت‌های رژیم حاکم بر ایران در عراق که اخیراً حملاتش به سازمان مجاهدین خلق ایران و کشتن آنها را افزایش داده است، تأکید می‌ورزد.
  2. امنیت ترددهای سازمان مجاهدین خلق ایران بشکل مناسب و مورد توافق طرفین تضمین می‌شود.

۳- سازمان مجاهدین خلق ایران خواهان تشکیل یک کمیته هماهنگی برای بررسی مستمر تهدیدات رژیم تروریستی حاکم بر ایران در خاک عراق و چگونگی مقابله با آن است.

بمباران-قرارگاه‌های-مجاهدین۴.jpg

۴- از آنجا که ابعاد خسارت‌های وارده به کمپ‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران / سازمان مجاهدین خلق ایران ومایملک و متعلقات و تسلیحات آن بسیار گسترده است، سازمان مجاهدین خلق ایران خواهان تشکیل کمیته مشترکی برای بررسی میزان خسارت‌ها و کمک به بازسازی آنها می‌باشد.

۵- به استثنای قرارگاه انزلی در شهر جلولا، قرارگاه‌های سازمان مجاهدین خلق ایران و دفتر مرکزی آن در بغداد (در حوالی میدان فردوس) به سازمان مجاهدین خلق ایران برگردانده می‌شود.

این کمپ‌ها عبارتند از:

  • حبیب (شمال بصره)
  • همایون (عماره)
  • موزرمی (سلف فاخر در العماره)
  • فائزه (کوت)
  • بدیع (ابو غریب)
  • باقرزاده ۱و ۲ و۳ (شرق فلوجه)
  • اشرف (شمال خالص)
  • بنیاد علوی (المقدادیه)

نقشه و مختصات همه این سایت‌ها قبلاً به آنمویک [سازمان ملل] داده شده است.

۶- محدوده مورد استفاده کمپ اشرف بر روی زمین، ضمیمه نقشه است.

آقای مهدی براعی نماینده ستاد فرماندهی ارتش آزادیبخش ملی ایران

در ۱۵ آوریل ۲۰۰۳ یک نسخه از این بیانیه به وسیله فرمانده نیروهای ائتلاف که ذیلاً امضا کرده است، دریافت و از آن مطلع گردید.

فرمانده کِنِت تووُ

متمم قرارداد آتش‌بس تحویل دادن منطقه جغرافیایی و مقر تخلیه شده سپاه دوم عراق به ارتش آزادیبخش ملی ایران به ازای بمباران قرارگاه علوی[۵]

بمباران-قرارگاه‌های-مجاهدین۲.jpg

انتشار خبر آتش‌بس

پس از اعلان آتش‌بس بین مجاهدین و آمریکا، خبرگزاری‌های مختلف این خبر را منتشر کردند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس

خبرگزاری آسوشیتدپری در روز ۲۱ آوریل ۲۰۰۳ (اول اردیبهشت ۱۳۸۲) خبر داد که آمریکا می‌گوید مجاهدین با آتش‌بس موافقت کرده‌اند.

یک سخنگوی نظامی آمریکایی روز دوشنبه گفت یک گروه اپوزیسیون ایرانی مستقر در عراق با آتش‌بس موافقت کرده و شروع به منتقل کردن خودروهای خود به منطقه‌یی تحت کنترل آمریکا در شمال شرقی بغداد کرده‌اند. این اقدام پس از این صورت می‌گیرد که ارتش آمریکا پایگاه‌های مجاهدین خلق را بمباران نمود این سخنگوی نظامی که نخواست نامش ذکر شود گفت: «آتش‌بس حاصل شده است». او گفت اعضای این گروه در حال منتقل کردن خودروهای خود به تأسیسات نظامی موقت در اطراف بعقوبه در ۴۰ کیلومتری شمال شرقی هستند.

خبرگزاری فرانسه

خبرگزاری فرانسه نیز در ۲۲آوریل ۲۰۰۳ (۲ اردیبهشت ۱۳۸۲)، از اعلام توافق آتش‌بس با مجاهدین توسط ژنرال بروکس از مقر فرماندهی ائتلاف در قطر خبر داد.

عراق – ایران –اپوزیسیون –ایالات متحده- آتش‌بس- تأیید گزارش دوم

ارتش آمریکا آتش‌بس با اپوزیسیون ایران مستقر در عراق را تأیید می‌کند

روز سه‌شنبه ارتش آمریکا تأیید کرد که نیروهای آمریکایی به یک موافقتنامه آتش‌بس با مجاهدین خلق گروه اپوزیسیون مسلح ایرانی دست یافته‌اند.

ژنرال وینسنت بروکس در مقر فرماندهی آمریکا برای جنگ، در قطر گفت که یک آتش‌بس به اجرا گذاشته شده و برخی از مجاهدین خلق به جانب آنچه می‌تواند در بهترین صورت منطقه تجمع توصیف شود حرکت کرده‌اند. او تأکید کرد که رزمندگان هنوز سلاح‌های خود را دارند اما آنها در یک فرماسیون غیررزمی گرد آمده‌اند.

خبرگزاری فرانسه ۲۲ آوریل ۲۰۰۳

بر اساس خبرگزاری فرانسه، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا بمباران قرارگاههای مجاهدین در عراق را می‌پذیرد.

ژنرال ریچارد مایرز رئیس ستاد مشترک ایالات متحده گفت هفته گذشته نیروهای هوایی ائتلاف کمپ‌های مجاهدین را در عراق بمباران کرده‌اند.

مایرز گفت بسیار زود است که گفته شود این حملات چه تأثیری در رابطه آمریکا با رژیم ایران می‌گذارد که پرزیدنت جورج بوش سال گذشته آن را با کره شمالی و عراق صدام حسین «محور شر» خوانده بود.

رهبر اپوزیسیون مسلح ایرانی مستقر در عراق، مجاهدین خلق، روز سه‌شنبه از «یک توافق آتش‌بس» که او گفت با نیروهای آمریکا به دست آمده است، استقبال می‌کند.

مسعود رجوی درباره توافق آتش‌بس با نیروهای آمریکایی گفت:

«ما از امضای توافق آتش‌بس با نیروهای آمریکا استقبال می‌کنیم، هر چند که ما به کسی شلیک نکرده‌ایم و در حقیقت طرف این جنگ نبوده‌ایم.» رجوی در این بیانیه گفت که «حضور ما در عراق مشروط به استقلال ما بوده است. اکنون نیز، ما سعی می‌کنیم یک تفاهم و یک توافق بر همین اساس داشته باشیم. مقاومت ایران در امور عراق دخالت نداشته و ندارد. تنها نگرانی ما رژیم نامشروع حاکم بر ایران بوده و خواهد بود؛ بنابراین، ما هیچ خصومت و دعوایی با هیچ گروه و جریانی در عراق چه شیعه، چه سنی، چه کرد و چه عرب نداشته و نداریم. به همین دلیل، ما از هر گونه تفاهم و دوستی استقبال می‌کنیم. در یک سری حملات وحشیانه، ملایان و آدم‌کشان‌شان ده‌ها تن از مجاهدین را کشتند». در برخی موارد، آنها را «سربریده و مثله کردند» و «هم‌چنین بیش از ۵۰ نفر را مجروح نمودند». «مبارزه ما تنها با رژیم نامشروع ملایان بوده و هست. اگر ملایان حقانیت این مقاومت و حمایت گسترده مردمی از آن را نفی می‌کنند، آنها می‌توانند بلافاصله شانس خود علیه مردم و مقاومت ایران را با پذیرش یک انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان و ریاست‌جمهوری تحت نظارت ملل متحد بیازمایند.»

در رابطه با آنچه که او جایزه برای دستگیری خود توصیف کرد، رجوی گفت: «جان من قیمتی‌تر از ۱۲۰هزار نفری که تاکنون به دست این رژیم اعدام شده‌اند نیست.»

روز دوشنبه رئیس نیروهای زبده پاسداران انقلاب ایران از ایالات متحده خواست که اگر در مبارزه علیه تروریسم صداقت دارد، رجوی را مسترد دارد. اما جای رجوی مشخص نیست.

خبرگزاری رسمی ایرنا از قول یحیی رحیم صفوی گفت: «ما می‌دانیم که ایالات متحده سازمان مجاهدین خلق را به‌عنوان یک سازمان تروریستی لیست کرده است، بنابراین ایالات متحده باید رهبر مجاهدین خلق را به ما تحویل بدهد.»[۱]

عهدشکنی‌های آمریکا

آمریکا پس از روی کار آمدن دولت انتقالی در عراق به ریاست ابراهیم جعفری به صورت یک‌طرفه اقدام به نقض موافقت‌نامه خود با مجاهدین کرد. آنها در ابتدا اعلام کردند که سلاح‌های مجاهدین را به دولت رسمی عراق تحویل می‌دهند.

بمباران امکانات ارتش آزادیبخش ملی ایران توسط آمریکا و انگلیس.JPG

نمایندگان مجاهدین در این رابطه می‌گویند:

«موضوع اول این‌که طبق قرارداد، تسلیحات ما باید در یک مکان تحت‌نظر خودمان «گردآوری» و «سرجمع» می‌شد. اما بعد خیانت کردند و ربودند و اسمش را هم برخلاف توافق «گردآوری و سرجمع کردن تسلیحات» عامدانه «خلع سلاح» گذاشتند. در حالی‌که ما هیچ بحثی درباره خلع‌سلاح نداشتیم و آنچه بود، گردآوری و سرجمع کردن تسلیحات در مقر سپاه دوم عراق بود که آمریکایی‌ها ما به ازای بمباران‌ها، به خودمان برگردانده بودند. ۴ روز بعد در پاسخ به همین نامه، خواهر مژگان از موضع مسئول اول سازمان در نامه‌یی به تاریخ ۱۷آبان ۱۳۸۳، با شدیدترین اعتراض و با استناد به نظریه‌های متعدد حقوقی به ژنرال پاسخ داد»

پیش از این نامه، خامنه‌ای در یک سخنرانی به زبان عربی، قصد خود مبنی بر فشار آوردن به آمریکا برای خروج از عراق و تقدیم آن کشور به جمهوری اسلامی را بیان کرده بود. خانم مژگان پارسایی با اشاره به قصد جمهوری اسلامی برای بلعیدن عراق نامه‌ای اعتراضی به فرماندهی نیروهای ائتلاف در عراق نوشته و به نقض عهدهای مربوطه اعتراض می‌کند.

نامه مژگان پارسایی به فرماندهی نیروهای ائتلاف

بخشی از نامه مژگان پارسایی به فرماندهی نیروهای ائتلاف چنین است:

«این قطعاً یک شوک و یک ضربه به امید مردم ایران و کلیه کسانی است که برای دموکراسی در ایران با ملاهای ضددمکراتیک مبارزه می‌کنند. ملایانی که از ابتدای حاکمیت‌شان، با شعار «صدور انقلاب اسلامی به عراق» و «فتح قدس از طریق کربلا» پیوسته در رؤیای بلعیدن عراق بوده‌اند و هم‌اکنون نیز بخش اعظم مشکلات و ناامنی‌های عراق زیر سر آنهاست. لطفاً به سخنان دیروز (جمعه ۵نوامبر) خامنه‌ای، که از همه شبکه‌های تلویزیونی ملایان خطاب به مردم عراق به زبان عربی سخن می‌گفت توجه کنید… در چنین شرایطی دقیقاً می‌باید سلاح‌های سازمان مجاهدین خلق ایران را به آن برگرداند و حتی بیشتر از آنرا هم در اختیارش گذاشت و کم نیستند مفسران و استراتژیست‌های آمریکایی که حمایت از مقاومت ایران را مناسب‌ترین راه‌حل مقابله با تهدیدهای ملایان می‌دانند. در چنین وضعیتی تصدیق می‌کنید که سلب مالکیت سازمان مجاهدین خلق ایران ازتسلیحات گردآوری شده‌اش را، در ورای هر بحث حقوقی، همگان یک پوئن جدی به سود ملایان تفسیر خواهند نمود و ملایان از آن صرفاً پیام ضعف می‌گیرند؛ بنابراین خواسته ما از فرمانده کل نیروهای چند ملیتی در عراق، این است که قبل از بررسی همه جوانب و دست یافتن به یک راه‌حل مشترک و تفاهم آمیز، عجله‌ای در انتقال سلاح‌ها به دولت موقت عراق بخرج داده نشود. اگر به کنه سخنان خامنه‌ای (۵نوامبر) توجه کافی مبذول شود، برگرداندن سلاح‌های سازمان مجاهدین خلق ایران یک گام ضروری و مهم در برابر تروریسم و بنیادگرایی صادراتی از سوی رژیم ملایان و در راستای ایجاد یک محیط امن و امان در عراق و به‌سود وحدت و تمامیت و اتوریته دولت موقت این کشور است».[۶]

تحویل دهی سلاح‌های مجاهدین

به گفته مجاهدین:

«ـ در اواخر فروردین‌ماه ۱۳۸۴، نیروهای ائتلاف به فرماندهی آمریکا، تانک‌های ارتش آزادی‌بخش را به تیپ اول لشکر اول مکانیزه عراق تحویل می‌دهند.

ـ به نقل از یک شاهد در صحنه در آبان ۸۶ آمریکایی‌ها توپ‌های خودکششی و قسمت دیگری از تانک‌های مجاهدین را به گارد ملی عراق، تحویل می‌دهند.

-در ۲۱آذر ۸۶ گزارش دقیق دیگر رسید مبنی زرهی‌ها و سلاح‌هایی که سرجایشان هستند؛ به طور تقریبی عبارتند از ۱۲۸ تانک، ۲۵نفربر زرهی، ۳۷توپ سنگین، ۳۳دستگاه کاتیوشا و ۶۷قبضه خمپاره و تعداد قابل توجهی موشک‌اندازهای ۱۰۷ میلیمتری

-در ۸آبان ۸۷ گزارش موثق می‌گوید: هنوز قسمت قابل توجهی از تانکها و تسلیحات در مقر سپاه دوم عراق موجود می‌باشد و دپو شده است.

-در ۱۹بهمن ۸۷ (۷ فوریه ۲۰۰۹) گزارش رسید، هر چند تعداد کمی از تانک‌ها و توپ‌ها هنوز باقیمانده است تجهیزات مجاهدین پس از انتقال حفاظت اشرف از نیروهای آمریکایی به نیروهای عراقی به یکی از تعمیرگاه‌های ارتش عراق ارسال شده، تا پس از سرویس و تعمیرات لازم به نیروهای عراقی منتقل شود.»

انتقال حفاظت اشرف به نیروهای عراقی

حمله به قرارگاه اشرف - ۶ و ۷ مرداد ۸۸.jpg

با انتقال حفاظت اشرف به نیروهای عراقی توسط ائتلاف تحت فرماندهی آمریکا، بندی دیگری از این موافقت‌نامه نیز نقض شد. پیش از این قرار بود ارتش آمریکا حفاظت ساکنان و مجاهدان اشرف را تا تعیین تکلیف نهایی و با موافقت ساکنان به طرف دیگری منتقل نکند.

انتقال حفاظت اشرف و ساکنان آن به دولت مالکی نخست‌وزیر عراق که متحد جمهوری اسلامی بود زمینه‌ساز چندین حمله به اشرف و کشتار ساکنان آن شد. دولت و ارتش عراق ۳حمله اصلی به اشرف در ۶و ۷ مرداد ۱۳۸۸، و ۱۹ فروردین ۱۳۹۰، ۱۰شهریور ۱۳۹۲، داشتند. همچنین دولت مالکی با محاصره دارویی و پزشکی اشرف باعث مرگ تعداد بیشتری از مجاهدین ساکن اشرف شدند.

ساکنان اشرف در نهایت به کمپ لیبرتی در نزدیکی فرودگاه بغداد منتقل شدند. در آنجا نیز شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی با ۵ حمله موشکی به این قرارگاه دست‌کم ۳۸ نفر کشته شدند.

در نهایت آخرین گروه مجاهدین در روز۱۹ شهریور ۱۳۹۵، خاک عراق را ترک کردند. از ابتدا به عهده گرفتن حفاظت مجاهدین توسط دولت آمریکا تا روز خروج مجاهدین از عراق، ۱۴۱تن از مجاهدین توسط نیروهای ارتش و پلیس عراق و شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی به قتل رسیدند. همچنین۲۷ تن دیگر از ساکنان اشرف نیز به دلیل محاصره دارویی و پزشکی اشرف جان دادند.

منابع