کنفرانس پارلمان انگلستان- آبان ۱۴۰۴

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کنفرانس پارلمان انگلستان- آبان ۱۴۰۴
کنفرانس پارلمان بریتانیا درباره نقض حقوق بشر و اعدام‌ها در ایران
عاملان اعضای مجلس اعیان و مجلس عوام انگلستان، خانم مریم رجوی، شخصیت‌های سیاسی و مدافعان حقوق بشر
مکان پارلمان انگلستان (وست‌مینستر، لندن)
زمان ۹ آبان ۱۴۰۴ – ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵
نتیجه تأکید بر ضرورت پاسخگویی بین‌المللی، درخواست ارجاع پرونده جنایات رژیم ایران به شورای امنیت سازمان ملل، مطالبه قرار گرفتن سپاه پاسداران در فهرست تروریستی و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران

کنفرانس پارلمان انگلستان- آبان ۱۴۰۴،‌ به کنفرانسی گفته می‌شود که در تاریخ ۹ آبان ۱۴۰۴، در مجلس اعیان پارلمان انگلستان (وست‌مینستر لندن) تحت عنوان «ضرورت پاسخگویی بین‌المللی برای توقف اعدام‌ها در ایران» برگزار شد. در این کنفرانس مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، به‌صورت آنلاین و جمعی از اعضای هر دو مجلس اعیان و عوام انگلستان به‌صورت حضوری شرکت داشتند. شخصیت‌های سیاسی از احزاب مختلف انگلستان در این کنفرانس بر لزوم اتخاذ سیاستی قاطع در قبال رژیم ایران تأکید کردند. آنان اعدام را ابزار اصلی بقای حکومتی «فاشیستی» خواندند و خواستار ارجاع پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت سازمان ملل، قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی و پایان دادن به سیاست مماشات غرب شدند.

مریم رجوی در سخنان خود ضمن تشریح چشم‌انداز دموکراتیک مقاومت ایران بر پایه طرح ۱۰ ماده‌ای، بر ضرورت جایگزینی دیکتاتوری دینی با جمهوری‌ای آزاد، سکولار و کثرت‌گرا تأکید کرد. سخنرانان کنفرانس از طرح او به‌عنوان آلترناتیو واقعی و راه‌حل انسانی برای آینده ایران یاد کردند. در این گردهمایی، موج اعدام‌ها در ایران، شجاعت زندانیان سیاسی و مقاومت سازمان‌یافته به‌ویژه نقش زنان، به‌عنوان نشانه‌های عزم مردم ایران برای تغییر مورد ستایش قرار گرفت. در پایان، نمایندگان پارلمان انگلستان بر این باور بودند که سقوط رژیم حاکم بر تهران اجتناب‌ناپذیر است و حمایت از مردم ایران «وظیفه‌ای اخلاقی و راهبردی برای صلح جهانی» محسوب می‌شود.

فریاد عدالت در وست‌مینستر

کنفرانس پارلمانی ۹ آبان ۱۴۰۴ در مجلس اعیان انگلستانصحنه‌ای در دفاع از حقوق بشر مردم ایران بود. لردها، بارونس‌ها و نمایندگان احزاب مختلف،گرد هم آمدند تا علیه موج اعدام‌ها و سرکوب سیستماتیک مردم ایران سخن بگویند.

این گردهمایی با حضور چهره‌هایی چون لرد بلینگهام، لرد مک‌کیب، لرد کریر، بارونس آلتمن، بارونس اولون، بارونس ردفرن، لرد همیلتون، لرد ویلی هی، لرد هکینگ و از مجلس عوام باب بلکمن، جیم شانون، اندی مک‌دونالد و ریچل ماسکل برگزار شد. شرکت‌کنندگان، رژیم تهران را «فاشیست» توصیف کرده و از دولت‌های غربی خواستند که به سیاست مماشات پایان دهند.[۱]

آلترناتیوی برای آزادی و عدالت

مریم رجوی به‌عنوان سخنران اصلی، با ارائه چشم‌اندازی روشن از آینده ایران، بر اصول طرح ده‌ماده‌ای خود تأکید کرد: جدایی دین از دولت، لغو مجازات اعدام، برابری زن و مرد، آزادی بیان و تشکل، و برقراری یک جمهوری دموکراتیک و کثرت‌گرا.

او یادآور شد که رژیم با تشدید اعدام‌ها قصد دارد خیزش مردم را مهار کند، اما «هر اعدام عزم ملت برای تغییر را استوارتر می‌سازد».

نمایندگان پارلمان، از جمله جیم شانون، در تأیید سخنان او گفتند:

«من تمام بندهای طرح ۱۰ ماده‌ای شما را تأیید می‌کنم و از دولت خود می‌خواهم این آلترناتیو دموکراتیک را به‌رسمیت بشناسد.»

بارونس اولون نیز طرح مریم رجوی را بازتاب اراده مردم ایران دانست و گفت:

«ایران آینده، جمهوری دموکراتیکی خواهد بود که شما ترسیم کرده‌اید.»

همچنین بارونس آلتمن از مقاومت ایران به‌عنوان نمونه‌ای از «درستکاری، وقار و پایبندی به اصول انسانی» یاد کرد.[۲]

اعدام؛ ابزار بقای سرکوب

در گزارش‌های ارائه‌شده در کنفرانس، ابعاد تکان‌دهنده موج اعدام‌ها در ایران بازگو شد: بیش از دو هزار اعدام در یک سال گذشته، ۲۰۰ اعدام در ماه سپتامبر و ۲۸۵ اعدام تنها در اکتبر ۲۰۲۵.

بارونس ردفرن این واقعیت را چنین توصیف کرد:

«رژیم از اعدام نه به‌عنوان قانون، بلکه به‌عنوان سلاحی برای درهم شکستن مقاومت استفاده می‌کند.»

او و دیگر سخنرانان بر این نکته تأکید داشتند که قوه قضاییه ایران ابزاری در خدمت سرکوب است. اندی مک‌دونالد نیز خواستار حسابرسی بین‌المللی شد و گفت:

«عاملان اعدام‌ها و شکنجه‌ها باید به دادگاه کیفری بین‌المللی ارجاع داده شوند.»

در همین راستا، لرد کارلایل اظهار داشت:

«در ایران، حکومت متشکل از مجرمان است؛ نه مردم.»[۳]

مطالبه جهانی برای ممنوعیت سپاه پاسداران

یکی از محورهای محوری نشست، مطالبه برای قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی بریتانیا بود.

لرد کرایر دولت انگلستان را به «انفعال» در برابر رژیم متهم کرد و گفت:

«وقت آن رسیده که لندن قاطعیت نشان دهد و سپاه را رسماً در لیست تروریستی بگذارد.»

او فعالیت‌های سپاه در اروپا را تهدیدی جدی برای امنیت دانست.

بارونس آلتمن نیز این خواست را «حیاتی» توصیف کرد و افزود که مقاومت ایران «شایسته حمایت عملی» است.[۳]

شجاعت مقاومت و نقش زنان

یکی از جنبه‌های این کنفرانس، ستایش از مقاومت زنان و زندانیان سیاسی ایران بود.

اندی مک‌دونالد گفت:

«این شگفت‌انگیزترین جلوه انسانیت است که انسان‌هایی برای باورهای خود پای چوبه دار می‌روند.»

لرد کارلایل زنان ایران را «ستون فقرات جامعه» توصیف کرد و بارونس ردفرن تأکید نمود که مقاومت سازمان‌یافته به رهبری زنان سرچشمه امید است. استیو مک‌کیب نیز یادآور شد:

«هرچه رژیم خشن‌تر شود، مقاومت قوی‌تر می‌گردد. سقوط این رژیم از درون و به‌دست مردم ایران رقم خواهد خورد.»[۴]

درخواست برای اقدام فوری و پاسخگویی بین‌المللی

در پایان، شرکت‌کنندگان از دولت بریتانیا و جامعه جهانی خواستند تا سیاستی قاطعانه علیه رژیم ایران اتخاذ کنند.

بارونس اولون و جیم شانون خواستار ارجاع پرونده قتل‌عام ۱۹۸۸ و دیگر جنایات رژیم به شورای امنیت سازمان ملل شدند.

لرد همیلتون با خوش‌بینی گفت:

«روزهای این رژیم به شمارش افتاده است.» و بارونس ردفرن نتیجه‌گیری کرد که حمایت از مردم ایران «نه تنها وظیفه‌ای اخلاقی بلکه ضرورتی برای صلح و امنیت جهانی است».[۴]

جمع‌بندی

پیام اصلی این کنفرانس، ضرورت پاسخگویی بین‌المللی، پایان دادن به سیاست مماشات و شناسایی آلترناتیو دموکراتیک مقاومت ایران بود. از دیدگاه حاضران، این مسیر نه‌تنها به رهایی مردم ایران، بلکه به امنیت و ثبات جهانی نیز یاری خواهد رساند.

منابع