محمدتقی بهار: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

محمدتقی بهار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۲۹

۲٬۲۳۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Ehsan

دیوان‌سالاران، مدیران

۷٬۳۴۸

ویرایش

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 }}
 '''محمدتقی بهار''' (۱۸ آذر ۱۲۶۵<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|نشانی=http://www.wikifeqh.ir/محمدتقی_ملک_الشعراء_بهار|عنوان=محمدتقی ملک الشعراء بهار - ویکی فقه|بازبینی=2017-11-07}}</ref>-
-۱ اردیبهشت ۱۳۳۰<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نقد و تحلیل و گزیده اشعار ملک ااشعرای بهار (من زبان وطن خویشم) از مجموعه در ترازوی نقد|نام خانوادگی=عظیمی|نام=میلاد|ناشر=سخن|سال=1387|شابک=|مکان=تهران|صفحات=26}}</ref>) مشهور به ملک‌الشعرای بهار، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار معاصر ایرانی بود.  او در ۱۸ آذر ۱۲۶۵ در شهر مشهد به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا محمدکاظم مشهور به صبوری و ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی بود. ملک العشرا در سن ۱۹سالگي به جاي پدر ملك‌الشعراي آستان قدس شد. در جنبش مشروطه به آزاديخواهان پيوست. پس از اين‌كه مجلس اول به فرمان محمدعليشاه به‌توپ بسته شد، ملک‌الشعرا و چندتن از مشروطه‌خواهان روزنامه خراسان را به‌طور پنهاني منتشر كردند و در آن زبان به انتقاد از خودكامگي محمدعليشاه گشودند. بهار شاعري را با تقليد از زبان و سبك شاعران  خراساني آغازكرد. اما از سال 1286 خورشيدي كه جدال بين مجلس و محمد علي شاه اوج گرفته بود و به استبداد صغير ختم شد، نخستين اشعار سياسي و اجتماعي بهار سروده شد. اين اشعار بدون امضا در روزنامه خراسان كه در آن زمان مخفيانه چاپ مي‌شد انتشار يافت.
+۱ اردیبهشت ۱۳۳۰<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نقد و تحلیل و گزیده اشعار ملک ااشعرای بهار (من زبان وطن خویشم) از مجموعه در ترازوی نقد|نام خانوادگی=عظیمی|نام=میلاد|ناشر=سخن|سال=1387|شابک=|مکان=تهران|صفحات=26}}</ref>) مشهور به ملک‌الشعرای بهار، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار معاصر ایرانی بود.  او در ۱۸ آذر ۱۲۶۵ در شهر مشهد به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا محمدکاظم مشهور به صبوری و ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی بود. ملک العشرا در سن ۱۹سالگي به جاي پدرش ملك‌الشعراي آستان قدس شد.  بهار شاعري را با تقليد از زبان و سبك شاعران  خراساني آغازكرد. در جنبش مشروطه به آزاديخواهان پيوست. پس از اين‌كه مجلس اول به فرمان محمدعليشاه به‌توپ بسته شد، ملک‌الشعرا و چندتن از مشروطه‌خواهان روزنامه خراسان را به‌طور پنهاني منتشر كردند و در آن زبان به انتقاد از خودكامگي محمدعليشاه گشودند. اما از سال 1286 خورشيدي كه جدال بين مجلس و محمد علي شاه اوج گرفته بود و به استبداد صغير ختم شد، او نخستين اشعار سياسي و اجتماعي خود را سرود. اين اشعار بدون امضا در روزنامه خراسان كه در آن زمان مخفيانه چاپ مي‌شد انتشار يافت.
 == کودکی و نوجوانی ملک‌الشعرای بهار ==
-=== ابتدای زندگی ===
+محمدتقی بهار پنجشنبه در روز  ۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۰۴ هجری قمری، برابر با ۱۸ آذر ۱۲۶۵ هجری خورشیدی در مشهد به دنیا آمد. گفته می‌شود که او از هفت سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. محمدتقی بهار از سن ۱۴ سالگی به همراه پدرش در محافل آزادی‌خواهان شرکت می‌کرد. او در سن ۲۰ سالگی به مشروطه‌خواهان پیوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=از صبا تا نیما|نام خانوادگی=آرین پور|نام=یحیی|ناشر=انتشارات فرانکلین|سال=1350|شابک=|مکان=تهران|صفحات=123}}</ref>
-محمدتقی بهار پنجشنبه ۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۰۴ هجری قمری، برابر با ۱۸ آذر ۱۲۶۵ هجری خورشیدی در مشهد زاده شد.
-یحیی آرین‌پور در کتاب از صبا تا نیما، جلد دوم، صفحه ۱۲۳ در مورد ملک‌الشعرا بهار نوشته‌است: «میرزا محمدتقی متخلص به بهار روز پنجشنبه ۱۲ ربیع‌الاول از سال ۱۳۰۴ ه‍.ق در شهر مشهد به دنیا آمد. بهار ادبیات فارسی را نخست نزد پدرش آموخت و از هفت سالگی آغاز به سرودن شعر کرد. بهار از چهارده سالگی به اتفاق پدرش در مجامع آزادی‌خواهان حاضر شد و به واسطه انس و الفتی که با افکار جدید پیدا کرده بود به مشروطه و آزادی دل بست. دو سال پس از مرگ پدر در سال ۱۳۲۴ ه‍.ق که مشروطیت در کشور ایران مستقر شد،  بهار بیست ساله در جمع مشروطه‌خواهان خراسان درآمد.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=از صبا تا نیما|نام خانوادگی=آرین پور|نام=یحیی|ناشر=انتشارات فرانکلین|سال=1350|شابک=|مکان=تهران|صفحات=123}}</ref>
+او خود نیز در زندگی‌نامه خودنوشت آورده است:
-همچنین ملک‌الشعرا بهار، در زندگی‌نامه خود، آورده‌است:
 «در سال ۱۳۰۴ هجری قمری، ماه ربیع‌الاول، شب دوازدهم، در مشهد که از شهرهای خراسان است به دنیا آمدم.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.bahar-site.fr/zendaginama.htm|عنوان=ملک الشعرا بهار malekolshoara Bahar|بازبینی=2017-11-07}}</ref>
-پدرش میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود؛ مقامی که پس از درگذشت پدر، به فرمان مظفرالدین شاه، به بهار رسید. خاندان پدری بهار خود را از نسل میرزا احمد کاشانی (درگذشتهٔ ۱۲۲۹)، قصیدهسرای سرشناس عهد فتحعلی‌شاه می‌دانند و به همین جهت پدر بهار تخلص صبوری را برگزید. مادرش از یک خانوادهٔ گرجی، که در دورهٔ عباس میرزا به ایران آمده بودند، بود.<ref>مشاهیر ادب معاصر ایران، گردآوری و پژوهش: علی میر انصاری، ج ۲، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ص ۳</ref><ref>[http://chehreha.mahblog.com/content/3795/محمدتقي_بهــار/ زندگینامه مشاهیر - محمدتقی بهار<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> مادرش نیز مانند پدر اهل سواد و شعر و دانش بود. می‌گوید که پدرش ترجمه‌های الکساندر دوما را که تازه منتشر شده بود به خانه می‌آورد و با صدای بلند برای افراد خانواده می‌خواند و چون خسته می‌شد، مادرش خواندن را ادامه می‌داد.
+پدرش میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود؛ مقامی که پس از درگذشت پدر، به فرمان مظفرالدین شاه، به بهار رسید. خانواده‌ی پدری ملک الشعرای بهار از نوادگان میرزا احمد کاشانی بودند که از قصیده سرایان عهد فتحعلی شاه بود. مادر وی نیز اهل دانش و سواد بود. محمدتقی بهار در شش سالگی قرآن خواندن را آموخت و سپس به خواندن شاهنامه پرداخت. او اصول ادبیات فارسی را از پدرش یاد گرفت. با این همه پدرش تلاش کرد او را وارد عرصه تجارت کند اما پس از فوت پدر وی مجددا راه ادبیات و شعر را در پیش گرفت. <ref>مشاهیر ادب معاصر ایران، گردآوری و پژوهش: علی میر انصاری، ج ۲، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ص ۳</ref>
-بهار در چهارسالگی به مکتب رفت و در شش‌سالگی فارسی و قرآن را به خوبی می‌خواند. از هفت‌سالگی نزد پدر شاهنامه را آموخت و اولین شعر خود را در همین دوره سرود. اصول [[ادبیات فارسی|ادبیات]] را نزد پدر فراگرفت و سپس تحصیلات خود را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری تکمیل کرد. وقتی پانزده‌ساله شد، اوضاع کشور یعنی مرگ ناصرالدین شاه و روی‌کارآمدن مظفرالدین شاه چنان بود که پدرش به این نتیجه رسید که با تغییر اوضاع، دیگر کسی به شاعران اعتنایی نخواهد کرد و تقریباً او را از شعر گفتن منع و تلاش کرد تا بهار را به تجارت وادارد.
-اما این تلاش به دو دلیل به نتیجه نرسید، نخست اینکه وی چندان علاقه‌ای به تجارت نداشت، دوم اینکه پدرش در هجده‌سالگی او درگذشت و موفق نشد تا مانع شاعرشدن محمدتقی بهار شود.
 == فعالیت سیاسی ==
-بهار در بیست‌سالگی به صف مشروطه‌طلبان خراسان پیوست و به انجمن سعادت خراسان راه یافت. اولین آثار ادبی-سیاسی او در روزنامه خراسان بدون امضا به چاپ می‌رسید که مشهورترین آن‌ها مستزادی خطاب به محمدعلی شاه است.
+محمد تقی بهار ۲۰ ساله بود که به صف مشروطه خواهان پیوست و به عضویت انجمن سعادت درآمد. در این دوران آثار او بدون نام در روزنامه خراسان چاپ می شد. یکی از مشهورترین آثار او در این دوران یک شعر مستزاد است که خطاب به محمدعلی شاه سرود.
 بهار با دیگر شاعران روشنفکر عصر مشروطه به خصوص [[میرزاده عشقی]] دوستی و روابط صمیمانه و نزدیکی داشت.آن دو در سال ۱۳۰۳، در دوره نخست‌وزیری رضاخان با همراهی و همکاری هم، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرودند.