گیتی نظیری: تفاوت میان نسخه‌ها

|آرامگاه=قطه ۹۲ بهشت زهرا، تهران}}'''گیتی نظیری'''، (متولد خرداد ۱۳۳۷، تهران - درگذشته ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱، تپه‌های اوین) کارمند شبکه تلویزیون و از اعضای [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بود که در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ در سن ۲۴ سالگی در [[زندان اوین]] اعدام شد. او در خانواده‌ای سیاسی و فرهنگی رشد یافت و پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در دانشکده فنی رادیو و تلویزیون تحصیل کرد. گیتی نظیری از دوران دانشجویی با آرمان‌های مجاهدین آشنا شد و پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]، فعالیت‌های خود را در بخش کارمندی رادیو و تلویزیون آغاز کرد. پس از [[تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰|۳۰ خرداد ۱۳۶۰]]، به دلیل فعالیت‌های گسترده‌اش به زندگی مخفی روی آورد، اما در ۵ اسفند ۱۳۶۰ دستگیر شد. او به مدت سه ماه تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفت، اما از مواضع خود عقب‌نشینی نکرد و در نهایت به جوخه تیرباران سپرده شد. پیکر او در قطعه ۹۲ بهشت زهرا به‌صورت بی‌نام و نشان دفن شده است. خاطرات همکاران و برادرش، بهزاد نظیری، نشان‌دهنده روحیه شاد، فداکاری و تعهد انقلابی اوست. بهزاد که خود در سال ۱۳۶۱ دستگیر و پس از سه سال از زندان اوین فرار کرد، از فعالیت‌های فرهنگی و ژورنالیستی گیتی، از جمله تهیه گزارش از جبهه‌های [[جنگ ایران و عراق]]، یاد می‌کند.<ref name=":0">[https://freedomfori.blogspot.com/2022/05/Giti%20Naziri.html گرامی باد یاد و خاطره مجاهد شهید گیتی نظیری - پیشتازان راه آزادی]</ref><ref name=":1">[https://news.mojahedin.org/i/news/156770 تلویزیون العربیه: فصلی در جهنم - خاطرات بهزاد نظیری از شهادت خواهرش و فرارش از زندان - سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref><ref name=":2">[https://news.mojahedin.org/i/news/156910 تلویزیون العربیه: فصلی در جهنم - ادامه خاطرات بهزاد نظیری - سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>

[[پرونده:گیتی نظیری؛2.jpg|جایگزین=عکس کودکی گیتی نظیری با برادرش بهزاد|بندانگشتی|275x275پیکسل|عکس کودکی گیتی نظیری با برادرش بهزاد]]گیتی نظیری در خرداد ۱۳۳۷ در تهران، در خانواده‌ای با پیشینه سیاسی و فرهنگی متولد شد. او دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در دبیرستان‌های تهران گذراند. گیتی نظیری در طول این دوران به دلیل اخلاق و رفتار برجسته‌اش تأثیر عمیقی بر معلمان و مسئولان مدرسه گذاشت، به‌گونه‌ای که پس از اعدامش، بسیاری از آن‌ها در سوگ او عزاداری کردند. پس از اتمام دوره دبیرستان، او وارد دانشکده فنی رادیو و تلویزیون شد و تحصیلات خود را در مقطع فوق دیپلم به پایان رساند. در این دوره، او با آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و فعالیت‌های مبارزاتی خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد.<ref name=":0" />

گیتی نظیری پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست و فعالیت‌های خود را در بخش کارمندی رادیو و تلویزیون آغاز کرد. او در تیم‌های اداره رادیو و تلویزیون ملی ایران مشغول به کار شد و به‌عنوان کارمند شبکه تلویزیون فعالیت می‌کرد. گیتی نظیری در این دوره به دلیل ارتباطش با مجاهدین و فعالیت‌های گسترده‌اش در محیط کار شناخته شده بود. پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، با شدت گرفتن فشارهای رژیم جمهوری اسلامی بر مخالفان، او به زندگی مخفی روی آورد تا فعالیت‌های مبارزاتی خود را ادامه دهد.

گیتی نظیری همچنین به‌عنوان یک ژورنالیست فعال عمل می‌کرد. او در اوایل جنگ ایران و عراق به جبهه‌های جنگ اعزام شد و گزارش‌هایی از شرایط مردم جنگ‌زده تهیه کرد. او نمایشگاه‌های عکسی از این مناطق ترتیب داد و در تهران به نمایش گذاشت. گیتی نظیری به موسیقی علاقه‌مند بود و در فعالیت‌های فرهنگی نیز مشارکت داشت، از جمله سرودن شعر. این فعالیت‌ها نشان‌دهنده تعهد او به آرمان‌های انقلابی و نقشش در اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی بود.<ref name=":0" /><ref name=":1" />

در سحرگاه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ (می ۱۹۸۲)، گیتی نظیری به همراه هشت تن دیگر از اعضای سازمان مجاهدین خلق در تپه‌های اوین به جوخه تیرباران سپرده شد. او تا آخرین لحظات از آرمان‌های مجاهدین دفاع کرد، شعار داد و سرود خواند. پیکر او پس از اعدام به بهشت زهرا منتقل و در قطعه ۹۲ به‌صورت بی‌نام و نشان دفن شد.<ref name=":0" /> <ref name=":3">[https://martyrs.mojahedin.org/i/martyrs/13281 گرامی باد یاد و خاطره مجاهد شهید گیتی نظیری]</ref>

گیتی نظیری به دلیل روحیه شاد، فداکاری و تعهد انقلابی‌اش در میان همکارانش در رادیو و تلویزیون شناخته شده بود. یکی از یارانش می‌گوید:<blockquote>«گیتی در اوج فعالیت‌های خود هر از چند گاه با دوستانش که درگیر مشکلات خانوادگی بودند تماس می‌گرفت و تلاش می‌کرد مشکلات آن‌ها را حل کند. پس از حل مشکلاتشان، با شور و شادی از برطرف شدن ناراحتی‌های آن‌ها یاد می‌کرد و می‌گفت: اگر این کارها مانع و سد مسئولیت‌های انقلابی ما نباشد، باید آن‌ها را نیز انجام دهیم. روحیه شاد و پرتحرک او همواره در بین همکارانش شادی می‌آفرید و عشق و ایمان او به سازمان، مزدوران رژیم در رادیو و تلویزیون را کلافه کرده بود.»</blockquote>یکی دیگر از همکارانش اظهار گفته است:<blockquote>«هرگاه به اداره وارد می‌شدیم، صدای بحث و صحبت گیتی در مورد سازمان و دفاع از خطوط سیاسی انقلابی مجاهدین به گوش می‌رسید. او آن‌چنان به روشنی و وضوح جواب مرتجعین مزدور [[روح‌الله خمینی|خمینی]] و [[حزب توده ایران|توده‌ای‌ها]] را می‌داد که همواره آن‌ها با عصبانیت و خشم از او یاد می‌کردند و حتی پس از شهادتش نیز می‌گفتند که حقش بود و می‌بایست تیرباران شود.»<ref name=":0" /> <ref name=":3" /></blockquote>