کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


== ورود به حرفه و فعالیت‌های اولیه ==
== ورود به حرفه و فعالیت‌های اولیه ==
[[پرونده:جوانی ناصر تقوایی؛2.jpg|جایگزین=جوانی ناصر تقوایی|بندانگشتی|220x220پیکسل|جوانی ناصر تقوایی]]


=== آغاز مستندسازی ===
=== آغاز مستندسازی ===
خط ۴۹: خط ۵۰:


== آثار برجسته و سبک سینمایی ==
== آثار برجسته و سبک سینمایی ==
[[پرونده:ناصر تقوایی؛3.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی|بندانگشتی|220x220پیکسل|ناصر تقوایی]]


=== فیلم‌های سینمایی ===
=== فیلم‌های سینمایی ===
خط ۱۱۰: خط ۱۱۲:


== جوایز و افتخارات ==
== جوایز و افتخارات ==
[[پرونده:ناصر تقوایی؛4.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی|بندانگشتی|281x281پیکسل|ناصر تقوایی]]


=== جوایز بین‌المللی و داخلی ===
=== جوایز بین‌المللی و داخلی ===
خط ۱۴۵: خط ۱۴۸:


=== چالش‌ها در دوره پهلوی ===
=== چالش‌ها در دوره پهلوی ===
[[پرونده:ناصر تقوایی، سعید سلطانپور.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی (نفر پشت سر، غلامحسین ساعدی)|بندانگشتی|268x268پیکسل|ناصر تقوایی (نفر پشت سر، غلامحسین ساعدی)]]
ناصر تقوایی در طول فعالیت حرفه‌ای خود با موانع متعددی از سوی نظام‌های حاکم مواجه شد. در دوره [[محمدرضا پهلوی]]، اولین فیلم بلند او، «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹)، به دلیل مضمون روان‌شناختی و نقد اجتماعی‌اش به مدت چهار سال توقیف شد و تنها پس از نمایش محدود در جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۲ اکران عمومی یافت. این توقیف، که به دلیل حساسیت‌های سیاسی و اجتماعی رژیم پهلوی بود، نشان‌دهنده رویکرد تقوایی به موضوعات حساس و تابوشکنانه بود. او در کتاب «گفتن با نگفتن: سینما و سانسور به روایت ناصر تقوایی» به صراحت از فشارهای سانسور در این دوره سخن گفته و تأکید کرده که رژیم پهلوی تلاش داشت تا سینمای هنری را تحت کنترل درآورد. با این حال، تقوایی با ساخت آثاری چون «صادق کرده» و «نفرین» به فعالیت خود ادامه داد و نشان داد که تسلیم محدودیت‌ها نمی‌شود.<ref name=":0" />  
ناصر تقوایی در طول فعالیت حرفه‌ای خود با موانع متعددی از سوی نظام‌های حاکم مواجه شد. در دوره [[محمدرضا پهلوی]]، اولین فیلم بلند او، «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹)، به دلیل مضمون روان‌شناختی و نقد اجتماعی‌اش به مدت چهار سال توقیف شد و تنها پس از نمایش محدود در جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۲ اکران عمومی یافت. این توقیف، که به دلیل حساسیت‌های سیاسی و اجتماعی رژیم پهلوی بود، نشان‌دهنده رویکرد تقوایی به موضوعات حساس و تابوشکنانه بود. او در کتاب «گفتن با نگفتن: سینما و سانسور به روایت ناصر تقوایی» به صراحت از فشارهای سانسور در این دوره سخن گفته و تأکید کرده که رژیم پهلوی تلاش داشت تا سینمای هنری را تحت کنترل درآورد. با این حال، تقوایی با ساخت آثاری چون «صادق کرده» و «نفرین» به فعالیت خود ادامه داد و نشان داد که تسلیم محدودیت‌ها نمی‌شود.<ref name=":0" />  


۸٬۸۲۸

ویرایش