۸٬۸۴۴
ویرایش
(اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام) برچسب: برگرداندهشده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|887x887پیکسل]] | [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|887x887پیکسل]] | ||
{{جعبه اطلاعات هنرمند | {{جعبه اطلاعات هنرمند | ||
| رنگ پسزمینه = | | رنگ پسزمینه = | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = جوانی ناصر تقوایی.jpg | | تصویر = جوانی ناصر تقوایی.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = ناصر تقوایی در جوانی، کارگردان و مستندساز برجسته ایرانی | | توضیح تصویر = ناصر تقوایی در جوانی، کارگردان و مستندساز برجسته ایرانی | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = | ||
| نام = ناصر | | نام = ناصر تقوایی | ||
| نام خانوادگی = | | نام خانوادگی = | ||
| تاریخ تولد = ۱۹ تیر ۱۳۲۰ | | تاریخ تولد = ۱۹ تیر ۱۳۲۰ | ||
| شهر تولد = آبادان | | شهر تولد = آبادان | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| تاریخ مرگ = ۲۲ مهر ۱۴۰۴ | | تاریخ مرگ = ۲۲ مهر ۱۴۰۴ | ||
| شهر مرگ = تهران | | شهر مرگ = تهران | ||
| کشور مرگ = | | کشور مرگ = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| حوزه فعالیت = کارگردانی، نویسندگی، مستندسازی، عکاسی | | حوزه فعالیت = کارگردانی، نویسندگی، مستندسازی، عکاسی | ||
| رشته = سینما و تلویزیون | | رشته = سینما و تلویزیون | ||
| آموزش = | | آموزش = | ||
| جنبش = موج نوی سینمای ایران | | جنبش = موج نوی سینمای ایران | ||
| سبک = واقعگرایی، نشانهشناسی، اقتباس ادبی | | سبک = واقعگرایی، نشانهشناسی، اقتباس ادبی | ||
| آثار = آرامش در حضور دیگران، ناخدا خورشید، داییجان ناپلئون، کاغذ بیخط، باد جن، تمرین آخر | | آثار = آرامش در حضور دیگران، ناخدا خورشید، داییجان ناپلئون، کاغذ بیخط، باد جن، تمرین آخر و... | ||
| پشتیبانان = | | پشتیبانان = | ||
| تأثیرپذیرفته از = غلامحسین ساعدی، ارنست همینگوی، ایرج پزشکزاد، ابراهیم گلستان | | تأثیرپذیرفته از = غلامحسین ساعدی، ارنست همینگوی، ایرج پزشکزاد، ابراهیم گلستان | ||
| تأثیرگذاشته بر = | | تأثیرگذاشته بر = نسل جدید فیلمسازان ایرانی | ||
| جوایز = شیر نقرهای ونیز (۱۳۵۲، آرامش در حضور دیگران)، پلنگ برنزی لوکارنو (۱۳۶۶، ناخدا خورشید)، نامزد نخل طلایی کن (۱۳۷۷، کشتی یونانی)، تندیس زرین جشن خانه سینما (۱۳۸۱، کاغذ بیخط، نپذیرفت) | | جوایز = شیر نقرهای ونیز (۱۳۵۲، آرامش در حضور دیگران)، پلنگ برنزی لوکارنو (۱۳۶۶، ناخدا خورشید)، نامزد نخل طلایی کن (۱۳۷۷، کشتی یونانی)، تندیس زرین جشن خانه سینما (۱۳۸۱، کاغذ بیخط، نپذیرفت) | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| ازدواجها = شهرنوش | | ازدواجها = شهرنوش پارسیپور، شهیندخت بهزادی، مرضیه وفامهر | ||
| فرزندان = علی تقوایی | | فرزندان = علی تقوایی | ||
}} | }} | ||
'''ناصر تقوایی'''، (۱۹ تیر ۱۳۲۰، آبادان – در گذشته ۲۲ مهر ۱۴۰۴، تهران) یکی از پیشگامان موج نوی سینمای ایران، کارگردان، نویسنده، عکاس و مستندساز برجستهای بود که با آثارش بر پایه ادبیات و واقعگرایی اجتماعی، هویت سینمایی معاصر ایران را شکل داد. او زاده آبادان در خانوادهای متوسط، تحصیلات دبیرستانی خود را در آنجا گذراند و از نوجوانی به سینما و ادبیات علاقهمند شد. فعالیت حرفهایاش با دستیاری در فیلم «خشت و آینه» ابراهیم گلستان آغاز شد و با مستندسازی در دهه ۱۳۴۰ ادامه یافت. ناصر تقویی بنیانگذار موج نو بود و با اقتباس از نویسندگانی چون [[غلامحسین ساعدی]]، ارنست همینگوی و ایرج پزشکزاد، آثاری خلق کرد که به مسائل انسانی، اجتماعی و هجو اشرافیت میپرداختند. برجستهترین آثارش شامل فیلمهای «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹، اقتباس از ساعدی، توقیف چهارساله)، «صادق کرده» (۱۳۵۱)، «نفرین» (۱۳۵۲)، «ناخدا خورشید» (۱۳۶۵، اقتباس از همینگوی)، «ای ایران» (۱۳۶۸)، «کشتی یونانی» (۱۳۷۷، نامزد نخل طلایی کن)، و «کاغذ بیخط» (۱۳۸۰، استعاره از [[قتلهای زنجیرهای]]) است. سریال «داییجان ناپلئون» (۱۳۵۴، هجو طنزآمیز اشرافیت) تنها اثر تلویزیونی اوست. مستندهایی چون «باد جن»، «[[فروغ فرخزاد]]» و «تمرین آخر» (درباره تعزیه) نیز از کارنامهاش هستند. | '''ناصر تقوایی'''، (۱۹ تیر ۱۳۲۰، آبادان – در گذشته ۲۲ مهر ۱۴۰۴، تهران) یکی از پیشگامان موج نوی سینمای ایران، کارگردان، نویسنده، عکاس و مستندساز برجستهای بود که با آثارش بر پایه ادبیات و واقعگرایی اجتماعی، هویت سینمایی معاصر ایران را شکل داد. او زاده آبادان در خانوادهای متوسط، تحصیلات دبیرستانی خود را در آنجا گذراند و از نوجوانی به سینما و ادبیات علاقهمند شد. فعالیت حرفهایاش با دستیاری در فیلم «خشت و آینه» ابراهیم گلستان آغاز شد و با مستندسازی در دهه ۱۳۴۰ ادامه یافت. ناصر تقویی بنیانگذار موج نو بود و با اقتباس از نویسندگانی چون [[غلامحسین ساعدی]]، ارنست همینگوی و ایرج پزشکزاد، آثاری خلق کرد که به مسائل انسانی، اجتماعی و هجو اشرافیت میپرداختند. برجستهترین آثارش شامل فیلمهای «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹، اقتباس از ساعدی، توقیف چهارساله)، «صادق کرده» (۱۳۵۱)، «نفرین» (۱۳۵۲)، «ناخدا خورشید» (۱۳۶۵، اقتباس از همینگوی)، «ای ایران» (۱۳۶۸)، «کشتی یونانی» (۱۳۷۷، نامزد نخل طلایی کن)، و «کاغذ بیخط» (۱۳۸۰، استعاره از [[قتلهای زنجیرهای]]) است. سریال «داییجان ناپلئون» (۱۳۵۴، هجو طنزآمیز اشرافیت) تنها اثر تلویزیونی اوست. مستندهایی چون «باد جن»، «[[فروغ فرخزاد]]» و «تمرین آخر» (درباره تعزیه) نیز از کارنامهاش هستند. | ||
ویرایش