|
|
| (۵۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{Infobox civil conflict | | {{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی |
| | title = تظاهرات ایرانیان در نیویورک (۱۴۰۴) | | |نام رویداد=هفتادودومین قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل |
| | image = پرونده:تظاهرات نیویورک ۱۴۰۴- ۱.jpg | | درباره نقض حقوق بشر در ایران |
| | caption = گردهمایی ایرانیان در میدان «داگ هامر شولد» نیویورک | | |تصویر=هفتاد و دومین قطعنامه ملل متحد در محکومیت نقض وخیم حقوق بشر در ایران.jpg |
| | date = {{Start date|2025|09|23|df=yes}} | | |عرض تصویر= |
| | place = نیویورک، ایالات متحده آمریکا
| | |عناوین دیگر=قطعنامه A/C.3/79/L.35، |
| | coordinates = | | قطعنامه محکومیت نقض وخیم حقوق بشر در ایران |
| | goals =
| | |عاملان=کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، کشورهای عضو سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران |
| محکومیت حضور مسعود پزشکیان در مجمع عمومی سازمان ملل؛
| | |مکان=نیویورک، سازمان ملل متحد |
| نه به رژیم قتلعام و رکوردار اعدام؛
| | |زمان=۱۹ نوامبر ۲۰۲۵ / ۲۹ آبان ۱۴۰۴ |
| استقرار جمهوری دموکراتیک در ایران؛
| | |نتیجه=محکومیت نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران، درخواست توقف اعدامها، مطالبه پاسخگویی مقامات جمهوری اسلامی، تأکید بر دسترسی گزارشگران و مأموریتهای حقیقتیاب، اشاره به اعدامهای معترضان و اقلیتها، و برجستهسازی آزار اقلیتهای مذهبی در ایران |
| حمایت از شورای ملی مقاومت ایران بهعنوان آلترناتیو
| |
| | methods = سخنرانی، تجمع و راهپیمایی | |
| | status = قرائت پیام مریم رجوی توسط سونا صمصامی؛ سخنرانی شخصیتهایی همچون کارلا سندز، لیندا چاوز، ژنرال تاد والترز و نمایندگان زنان و جوانان مقاومت | |
| | result = حضور هزاران ایرانی و شخصیتهای بینالمللی؛ بازتاب گسترده رسانهای در آسوشیتدپرس، رویترز و دیگر رسانهها؛ تأکید بر محاکمه رهبران رژیم و شناسایی مقاومت | |
| | howmany3 =
| |
| | casualties1 =
| |
| | casualties2 =
| |
| | casualties3 =
| |
| | injuries =
| |
| | fatalities =
| |
| | arrests =
| |
| | detentions =
| |
| | charged =
| |
| | fined =
| |
| | casualties_label =
| |
| | notes = این تظاهرات همزمان با هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل برگزار شد
| |
| | sidebox =
| |
| }} | | }} |
|
| |
|
| '''تظاهرات بزرگ نیویورک ۱۴۰۴،''' به تظاهراتی گفته میشود که ایرانیان آزاده و هواداران [[شورای ملی مقاومت ایران]] در نیویورک در اول مهر ۱۴۰۴ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵)، همزمان با هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار کردند. این تظاهرات در میدان «داگ هامر شولد» مقابل مقر سازمان ملل متحد برگزار گردید و هزاران ایرانی با شعار «نه به رژیم قتلعام و رکوردار اعدام» حضور [[مسعود پزشکیان]]، رئیسجمهور منصوب علی خامنهای، را محکوم کردند. | | '''هفتادودومین قطعنامه سازمان ملل متحد،''' قطعنامهای است که در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵ / ۲۹ آبان ۱۴۰۴ با ۷۹ رأی موافق، ۲۸ رأی مخالف و ۶۳ رأی ممتنع در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحدتصویب شد. این قطعنامه نقض «وخیم و سیستماتیک» حقوق بشر در جمهوری اسلامی را محکوم میکند، بهویژه افزایش چشمگیر اعدامها از جمله اعدام زنان، افراد زیر سن قانونی و معترضان سیاسی. در آن به اعدامهای فراقانونی، ناپدیدسازی اجباری، تحریک رسانهای علیه اقلیتها و معترضان، و تخریب شواهد جنایتها اشاره شده است. این قطعنامه برای نخستین بار، ناپدیدسازی، اعدامها و از بین بردن شواهد قتلعام ۱۳۶۷ را محکوم میکند. قطعنامه همچنین نسبت به مصونیت مقامات حاکمیت هشدار داده و خواستار پاسخگویی آنهاست. قطعنامه توجه بینالمللی به وضعیت مدرن و تاریخی نقض حقوق بشر در ایران را افزایش داده است، از جمله توجه به آزار اقلیتهای مذهبی مانند بهائیها. |
|
| |
|
| [[مریم رجوی]]، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت، در پیامی که توسط سونا صمصامی قرائت شد، شرکتکنندگان را «صدای مردم ایران» معرفی کرد و خواستار لغو کرسی جمهوری اسلامی در سازمان ملل، ارجاع پرونده جنایتهای این رژیم به شورای امنیت و محاکمه رهبران آن در دادگاه بینالمللی گردید. او همچنین بر افشای [[برنامه هستهای ایران|پروژههای هستهای مخفی]] رژیم توسط مقاومت ایران تأکید کرد و یادآور شد که این اقدام مانع دستیابی زودهنگام جمهوری اسلامی به سلاح اتمی شده است. | | [[مریم رجوی]] با استقبال از قطعنامه خواستار ارجاع پرونده این رژیم به شورای امنیت ملل متحد قرارگرفتن سردمداران آن در برابر عدالت شد. |
|
| |
|
| سخنرانی شخصیتهای برجسته بینالمللی بر اهمیت این رویداد افزود. کارلا سندز، سفیر پیشین آمریکا در دانمارک، رژیم ایران را «حکومت مرگ» خواند و نسبت به تهدید هستهای هشدار داد. لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید، بر پایان دوران استبداد مذهبی تأکید کرد و مریم رجوی را «مرکز امید» معرفی نمود. ژنرال تاد والترز، فرمانده پیشین ناتو، نیز بر لزوم مشارکت فعال ایرانیان در مسیر تغییر دموکراتیک تأکید کرد.
| | مای ساتو، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، پس از تصویب قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی علیه جمهوری اسلامی، نگرانیهای خود را درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در ایران مورد تأکید قرار داد. او نیز با استقبال از محکومیت «استفاده نگرانکننده و فزاینده از مجازات اعدام»، اعلام کرد که بیش از ۱۲۰۰ مورد اعدام در ده ماه نخست سال ۲۰۲۵ در ایران ثبت شده است؛ رقمی که بهگفته او بیانگر شدتیافتن رویکرد سرکوبگرانه حکومت است. |
|
| |
|
| ویژگی بارز این تظاهرات، مشارکت گسترده زنان و جوانان بود. سخنرانی فعالان جوان و چهرههای ورزشی ایرانی بر نقش نسل جدید در استمرار مبارزه علیه استبداد تأکید داشت. بازتاب رسانهای وسیع این رویداد در خبرگزاریهای بینالمللی همچون رویترز، آسوشیتدپرس و جاست د نیوز نشان داد که پیام «ایران آزاد و دموکراتیک» به روشنی در سطح جهانی شنیده شده است.
| | == پیشزمینه و تصویب قطعنامه == |
| | روز ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵، در کمیته سوم (اجتماعی – فرهنگی) مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامهای با عنوان «وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران» تصویب شد. این قطعنامه با ۷۹ رأی موافق، ۲ قرائت منفی و ۶۳ رأی ممتنع به تصویب رسید. |
|
| |
|
| == مقدمه و زمینه تاریخی ==
| | این قطعنامه هفتادودومین قطعنامه سازمان ملل در محکومیت نقض حقوق بشر در ایران به حساب میآید.<ref name=":0">[https://www.ncr-iran.org/en/ncri-statements/statement-human-rights/seventy-second-un-resolution-condemns-grave-human-rights-violations-in-iran/?utm_source=chatgpt.com Seventy-second UN Resolution Condemns Grave Human Rights Violations in Iran]</ref> |
| تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده و هواداران شورای ملی مقاومت ایران در نیویورک در تاریخ اول مهرماه ۱۴۰۴ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵)، همزمان با برگزاری هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، یکی از شاخصترین رویدادهای سیاسی اپوزیسیون ایرانی در خارج از کشور بود. این تظاهرات در میدان «داگ هامر شولد»، مقابل مقر سازمان ملل، برگزار شد و هزاران ایرانی از ایالتهای مختلف آمریکا و کشورهای دیگر در آن حضور یافتند. شعار محوری این گردهمایی «نه به رژیم قتلعام و رکوردار اعدام» بود؛ شعاری که بهطور مستقیم به کارنامه جمهوری اسلامی در سرکوب و اعدامهای گسترده اشاره داشت.
| |
|
| |
|
| هدف اصلی تجمعکنندگان، اعتراض به حضور مسعود پزشکیان، رئیسجمهور منصوب رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنهای، در مجمع عمومی سازمان ملل بود. برای ایرانیان تبعیدی، حضور پزشکیان در این نشست نمادی از تلاش رژیم برای کسب مشروعیت بینالمللی تلقی شد. در مقابل، شرکتکنندگان در تظاهرات کوشیدند این پیام را به جامعه جهانی منتقل کنند که جمهوری اسلامی نماینده واقعی مردم ایران نیست و مقاومت سازمانیافته، بهویژه شورای ملی مقاومت ایران، آلترناتیو دموکراتیک برای آینده ایران است.
| | == محتوای اصلی قطعنامه == |
| | این قطعنامه در درجه اول به افزایش «نگرانکننده» اعدامها در ایران اعتراض میکند، خصوصاً استفاده از حکم اعدام بهعنوان ابزاری برای سرکوب سیاسی و خاموش کردن صدای معترضان. |
|
| |
|
| این تظاهرات در ادامه سلسله گردهماییهای مشابه، از جمله تظاهرات بزرگ بروکسل در ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، برگزار شد.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%84%D9%84--%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D9%88%D8%AF «کرسی مردم ایران در ملل متحد نباید به رژیم اعدام و قتلعام داده شود!»]</ref>
| | در متن قطعنامه به اعدام زنان، افراد زیر سن قانونی و معترضان مرتبط با تظاهرات سپتامبر ۲۰۲۲ توجه ویژه شده است. |
|
| |
|
| == پیام مریم رجوی و مواضع شورای ملی مقاومت ==
| | همچنین در آن برای نخستین بار مسائلی مانند ناپدیدسازی اجباری، اعدامهای فراقانونی و از بین بردن شواهد قتلعام ۱۳۶۷ محکوم شده است. |
| نقطه آغازین رسمی تظاهرات نیویورک، قرائت پیام مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، بود. این پیام توسط سونا صمصامی، نماینده شورای ملی مقاومت در ایالات متحده، قرائت شد و بهعنوان خطمشی اصلی گردهمایی عمل کرد.
| |
|
| |
|
| خانم رجوی در پیام خود، تجمع هزاران ایرانی در نیویورک را امتداد طبیعی پایداری مردم ایران در داخل کشور دانست و تصریح کرد:<blockquote>«پایداری شما هموطنان که هر سال به نشانه اعتراض در این محل اجتماع میکنید، در واقع حمایت از جوانان قیام و قیامآفرین در داخل ایران است. این پایداری سرمایه مردم ایران برای پیروزی است.»</blockquote>وی با تأکید بر اینکه صدای واقعی مردم ایران نه مسعود پزشکیان بلکه معترضان و زندانیان سیاسی هستند، خطاب به شرکتکنندگان گفت:<blockquote>«شما صدای مردم ایران هستید، نه رئیسجمهور ولیفقیه که در ۱۴ ماه ریاستش تا دیروز ۱۸۱۷ نفر را اعدام کرده است.»</blockquote>در بخش دیگری از پیام، مریم رجوی به تشریح خواستههای اصلی مقاومت ایران پرداخت که سه محور کلیدی داشت:
| | یکی دیگر از بندهای مهم، نگرانی نسبت به تحریک رسانهای دولتی است که قطعنامه آن را به «تب و تاب خصومت و خشونت» مرتبط با اعدامهای جمعی دهه ۱۳۶۰ دانسته است. |
|
| |
|
| # '''لغو کرسی جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد''': رجوی تصریح کرد که این کرسی نباید در اختیار «رژیم اعدام و قتلعام» باشد.
| | تصریح شده که این گونه تحریکهای رسانهای میتواند با «جنایات جمعی و خودسرانه» سال ۱۹۸۸ ارتباط داشته باشد.<ref name=":1">[https://www.maryam-rajavi.com/en/72th-statement-unga-condemning-human-rights-violations-iran/ Seventy-second UN Resolution Condemns Grave Human Rights Violations in Iran]</ref> <ref name=":0" /> |
| # '''ارجاع پرونده جنایات جمهوری اسلامی به شورای امنیت''': او خواستار رسیدگی به کارنامه کشتار و سرکوب در چارچوب حقوق بینالملل شد.
| |
| # '''محاکمه رهبران رژیم در دادگاههای بینالمللی''': از خامنهای گرفته تا سایر مقامات امنیتی و نظامی باید بهعنوان مسئولان اصلی سرکوب و اعدامها محاکمه شوند.
| |
|
| |
|
| او همچنین به موضوع '''برنامه هستهای جمهوری اسلامی''' پرداخت و یادآوری کرد:<blockquote>«اگر ۲۳ سال پیش مقاومت ایران پروژه و سایتهای مخفی اتمی رژیم را فاش نمیکرد، آخوندها مدتها بود که به بمب اتمی مسلح شده بودند.»</blockquote>این پیام، که بهروشنی بر ضرورت برخورد قاطع جامعه جهانی با رژیم تأکید داشت، مسیر کلی تظاهرات را تعیین کرد. همزمان، پیام خانم رجوی یادآور شد که آلترناتیو دموکراتیک ایران، یعنی شورای ملی مقاومت، نه اصلاح ساختاری درون رژیم بلکه تغییر بنیادین و استقرار یک جمهوری دموکراتیک را هدف قرار داده است.<ref>[https://www.maryam-rajavi.com/grand-new-york-un-gathering-2025/ پیام مریم رجوی به شرکتکنندگان در تظاهرات بزرگ نیویورک]</ref>
| | == فقدان پاسخگویی و مصونیت مقامات == |
| | قطعنامه تأکید دارد که یکی از دلایل اساسی ادامه نقض حقوق بشر در ایران، «نبود پاسخگویی مقامات» و گسترش مصونیت آنهاست. |
|
| |
|
| == سخنرانی شخصیتهای بینالمللی ==
| | این مصونیت سیستماتیک – به گفته قطعنامه – زمینهساز تکرار جنایتها و سرکوب است. |
| [[پرونده:سخنرانی کارلا سندز، در تظاهرات نیویورک.jpg|جایگزین=سخنرانی کارلا سندز، سفیر پیشین ایالات متحده در دانمارک در تظاهرات نیویورک|بندانگشتی|سخنرانی کارلا سندز، سفیر پیشین ایالات متحده در دانمارک در تظاهرات نیویورک]]
| |
| یکی از مهمترین ویژگیهای تظاهرات نیویورک حضور و سخنرانی شماری از شخصیتهای بینالمللی و سیاسی برجسته بود که با مواضع خود، بُعد جهانی این رویداد را پررنگتر ساختند. این سخنرانیها نه تنها حمایت از مقاومت ایران را نشان داد بلکه پیام روشنی به سازمان ملل متحد و دولتهای غربی ارسال کرد.
| |
|
| |
|
| ==== کارلا سندز ====
| | قطعنامه همچنین بر اهمیت پیگرد قانونی سردمداران مرتبط با نقض حقوق بشر، از جمله موارد سرکوب معترضان و موارد تاریخی، تأکید میکند.<ref name=":1" /> |
| کارلا سندز، سفیر پیشین ایالات متحده در دانمارک، در سخنان خود بر موج اعدامها در ایران تمرکز کرد. او گفت:<blockquote>«ما اینجا صدای مردم ایران را میشنویم، خیلی واضح و با فوریت و اضطرار. فقط در ماه اوت رژیم آخوندی ۱۷۰ نفر را اعدام کرد... این اعدام نیست بلکه قتل حکومتی توسط رژیمی است که از مردم ایران وحشت دارد.»</blockquote>وی همچنین به مذاکرات هستهای ایران اشاره کرد و تأکید نمود:<blockquote>«اینها مذاکره نیست، تاکتیکهایی برای تأخیر و رسیدن به سلاح هستهای است. هر روز تأخیر و امتیاز، رژیم را به سلاح هستهای نزدیکتر میکند. تنها راه مقابله با این رژیم، قدرت و فشار حداکثری است.»</blockquote>کارلا سندز در ادامه به آلترناتیوهای «دروغین» پرداخت و تصریح کرد:<blockquote>«مردم ایران دیکتاتوری را رد کردهاند. آنها تاج را با عمامه عوض نمیکنند. اما یک آلترناتیو دموکراتیک و سازمانیافته وجود دارد که ۶۰ سال مقاومت کرده است. همینها بودند که نخستین بار برنامه هستهای ایران را افشا کردند و جهان مدیون آنهاست.»</blockquote>
| |
|
| |
|
| ==== لیندا چاوز ==== | | == توجه به اقلیتهای مذهبی == |
| لیندا چاوز، مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید، سخنان خود را با تأکید بر ماهیت دیکتاتوری جمهوری اسلامی آغاز کرد:<blockquote>«بیش از ۴۶ سال است که رژیم مذهبی در ایران آزادی را از مردم خودش سلب کرده است. اما زمان آخوندها رو به پایان است.»</blockquote>او با نگاهی به آینده افزود:<blockquote>«هیچکس نمیتواند آینده را پیشبینی کند، اما یک چیز قطعی است؛ تغییر در حال وقوع است. تنها سوال این است که چه نوع تغییری رخ خواهد داد؟ شاه دیکتاتور بود و غیرقابل تصور است که سلطنت بازگردد. مرکز امید من در خانم رجوی است. او خستگیناپذیر است و میخواهد مردم ایران رهبر خود را انتخاب کنند.»</blockquote>
| | یکی از بخشهای قابل توجه قطعنامه، محکومیت آزار اقلیتهای مذهبی در ایران است. قطعنامه به «تأثیر تجمعی» سرکوب طولانیمدت اقلیتهایی مانند بهائیها، مسیحیان، صوفیان، اهل سنت، یارسانیها و زرتشتیها اشاره میکند. |
|
| |
|
| ==== ژنرال تاد والترز ====
| | در این قطعنامه، به تلاشهای مقامات دولتی برای بازداشتهای خودسرانه، محاکمههای ناعادلانه و محرومیت از حقوق اساسی اقلیتهای مذهبی اشاره شده است.<ref>[https://www.bic.org/news/united-nations-resolution-condemns-cumulative-impact-bahai-persecution-and-condemns-irans-human-rights-record?utm_source=chatgpt.com United Nations resolution condemns “cumulative” impact of Bahá’í persecution and condemns Iran’s human rights record]</ref> |
| ژنرال تاد والترز، فرمانده پیشین ناتو و نیروهای آمریکا در اروپا، نیز در جمع حاضران سخن گفت. او به نقش فعال ایرانیان تبعیدی در حمایت از مبارزه مردم ایران اشاره کرد:<blockquote>«اجازه بدهید تا شما را تشویق کنم بهخاطر روحیهای که دارید و حضور شما در اینجا. این علامتی است که نشان میدهد آماده هستید بخشی از راهحل باشید؛ همان چیزی که اکنون به آن نیاز داریم.»<ref name=":0">[https://news.mojahedin.org/i/%D9%86%DB%8C%D9%88%DB%8C%D9%88%D8%B1%DA%A9-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D9%85%D9%82%D8%B1-%D9%85%D9%84%D9%84--%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D8%A7%D9%86 نیویورک - تظاهرات ایرانیان آزاده مقابل مقر ملل متحد در اعتراض به حضور پزشکیان]</ref></blockquote>
| |
|
| |
|
| == سخنرانی مسلم اسکندر فیلابی == | | == ارجاع به گزارشگر ویژه و نهادهای حقوق بشری == |
| مسلم اسکندر فیلابی، مسئول کمیسیون ورزش شورای ملی مقاومت ایران یکی از سخنرانان این تظاهرات بود. او گفت:<blockquote>'''«'''امروز ما اینجا ایستادهایم تا صدای میلیونها ایرانی باشیم که تحت یک حاکمیت سرکوبگر زندگی میکنند. آخوندهای حاکم بیش از چهار دهه است که نه تنها مردم ایران بلکه امنیت و صلح جهانی را به گروگان گرفتهاند. در ایران حقوقبشر بهصورت سیستماتیک نقض میشود آمار اعدامها در رابطه با جوانان و اقلیتهای مذهبی و حتی معترضان خیابانی یکی از بالاترینها در جهان است. هر صدایی که برای آزادی بلند شود، هر صدایی که برای عدالت بلند شود با زندان و شکنجه و طناب دار مواجه میشود».</blockquote>
| | پیش از این قطعنامه، شورای حقوق بشر سازمان ملل در جلسه ۵۸ام خود گزارش مربوط به وضعیت حقوق بشر در ایران را تصویب کرده بود. در این گزارش، به نقض مستمر حقوق بشر در ایران عبور از محدودیتهای قانونی، خشونت دولتی و محدودیت فعالیت مدنی اشاره شده است. |
|
| |
|
| == نقش زنان و جوانان در تظاهرات ==
| | قطعنامه نیز به چنین گزارشهایی و توصیههای گزارشگر ویژه تأکید دارد، و خواستار دسترسی کامل و نامحدود به مأموران حقیقتیاب بینالمللی است. |
| [[پرونده:سخنرانی جوانان در تظاهرات نیویورک.jpg|جایگزین=سخنرانی جوانان در تظاهرات نیویورک|بندانگشتی|سخنرانی جوانان در تظاهرات نیویورک]]
| |
| از ویژگیهای بارز تظاهرات بزرگ ایرانیان در نیویورک حضور پررنگ زنان و جوانان بود. این امر نه تنها نشاندهنده پویایی و استمرار مقاومت در نسلهای مختلف است، بلکه اهمیت جایگاه زنان در صف مقدم مبارزه را برجسته میسازد.
| |
|
| |
|
| ==== زنان سخنران ====
| | اتحادیه اروپا نیز در بیانیهای رسمی در مجمع عمومی تأکید کرده است که نگران «نرخ نگرانکننده اعدامها» در ایران است و خواستار دسترسی فوری گزارشگر ویژه و مأموران بینالمللی به کشور است.<ref>[https://www.eeas.europa.eu/delegations/un-new-york/eu-statement-%E2%80%93-un-general-assembly-3rd-committee-interactive-dialogue-human-rights-iran-0_en?utm_source=chatgpt.com EU Statement – UN General Assembly 3rd Committee: Interactive dialogue on human rights in Iran]</ref> |
| در میان سخنرانان، چندین زن برجسته حضور داشتند که پیام مقاومت و امید را از زاویهای انسانیتر و اجتماعیتر مطرح کردند. دکتر سولماز ابو علی، قهرمان جهانی کاراته، در سخنرانی خود به نقش زنان ایرانی در خط مقدم مبارزه علیه استبداد مذهبی اشاره کرد و گفت:<blockquote>«زنان ایران تنها برای حقوق فردی خود نمیجنگند، بلکه برای آزادی همه مردم ایران ایستادهاند. این مبارزه فراتر از مرزهای جنسیتی است؛ مبارزهای برای کرامت انسانی است.»</blockquote>در کنار او، سروی گلستانه و ستاره وطن، از اعضای هیأت زنان هوادار مقاومت، با تأکید بر نقش تعیینکننده زنان در آینده ایران دموکراتیک سخن گفتند. آنها بر این باور بودند که مشارکت فعال زنان نهتنها در مقاومت کنونی، بلکه در ساختار سیاسی آینده ایران، تضمینکننده تحقق یک جمهوری مبتنی بر برابری خواهد بود. | |
|
| |
|
| ==== جوانان و نسل نو ==== | | == واکنشها و پیامدهای سیاسی == |
| نسل جوان نیز حضور گستردهای در این تظاهرات داشت. جوانانی که خود یا فرزندان مهاجران ایرانیاند، با صدای بلند از آرمانهای مقاومت دفاع کردند. از جمله میشل شریعتی، حنیف احدی، پارسا آریا و صبا رضایی از هیأت جوانان هوادار مقاومت به سخنرانی پرداختند.
| | مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده [[شورای ملی مقاومت ایران]] با استقبال از این قطعنامه گفت: <blockquote>پس از تأکید قطعنامه بر قتلعام ۶۷ و اعدامهای فزاینده امروز و با توجه به ادامه جنایت علیه بشریت در ۳دهه گذشته و در قیامهای مردم، پرونده جنایتهای رژیم باید فوراً به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود و سردمداران رژیم در برابر عدالت قرار گیرند.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%A8-%D9%87%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1-%D9%86%D9%82%D8%B6-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%A8%D8%B4%D8%B1-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA%D9%87-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D9%85%D9%84%D9%84--%D9%85%D8%AA تصویب هفتادودومین قطعنامه محکومیت رژیم آخوندی بهخاطر نقض وخیم حقوقبشر در کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد]</ref> </blockquote>مای ساتو، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، پس از تصویب قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی علیه جمهوری اسلامی، نگرانیهای خود را درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در ایران مورد تأکید قرار داد. او با استقبال از محکومیت «استفاده نگرانکننده و فزاینده از مجازات اعدام»، اعلام کرد که بیش از ۱۲۰۰ مورد اعدام در ده ماه نخست سال ۲۰۲۵ در ایران ثبت شده است؛ رقمی که بهگفته او بیانگر شدتیافتن رویکرد سرکوبگرانه حکومت است. |
|
| |
|
| میشل شریعتی در سخنان خود گفت:<blockquote>«نسل جوان امروز بهخوبی میداند که آیندهای آزاد تنها با پایان دادن به این دیکتاتوری ممکن است. ما نمایندگان جوانانی هستیم که نمیخواهند ایران بار دیگر به دیکتاتوری سلطنتی یا مذهبی بازگردد.»</blockquote>حنیف احدی بر اهمیت استمرار مبارزه تأکید کرد و افزود:<blockquote>«ما صدای جوانانی هستیم که در خیابانهای ایران فریاد میزنند: نه به شاه، نه به شیخ. ما این پیام را در نیویورک تکرار میکنیم تا جهان بداند که مردم ایران بدیلی دموکراتیک و سازمانیافته دارند.»</blockquote>پارسا آریا و صبا رضایی نیز در سخنان خود به نقش نسل جوان در شکستن فضای سرکوب اشاره کردند. آنها تصریح کردند که نسل نو، با حضور در فضای مجازی، هنر، ورزش و کنشگری اجتماعی، پیام آزادی و برابری را به داخل ایران منتقل میکند و پیوندی زنده میان جامعه تبعیدی و مردم داخل کشور ایجاد کرده است.
| | او همچنین گنجاندن موضوع سرکوب فرامرزی در متن قطعنامه را «اقدامی حائز اهمیت اساسی» توصیف کرد و افزود که این اقدام نشاندهنده توجه جامعه بینالمللی به دامنه روبهگسترش نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی فراتر از مرزهای کشور است. <ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%82%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AA%D9%88-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA%D9%87-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C استقبال مای ساتو از محکومیت رژیم آخوندی در کمیته سوم مجمع عمومی]</ref> |
|
| |
|
| ==== پیام مشترک ==== | | == تحلیل بینالمللی و اهمیت راهبردی == |
| سخنان زنان و جوانان در این تظاهرات نشان داد که مقاومت ایران نه صرفاً بر شانههای نسل انقلاب ۱۳۵۷، بلکه بر دوش نسلهای متوالی و بهویژه زنان و جوانان استوار است. این حضور گسترده، مشروعیت اجتماعی و آیندهنگری مقاومت را برجسته میکند و تصویری از ایران فردا را به نمایش میگذارد؛ ایرانی آزاد، برابر و متکی بر نقشآفرینی نسل نو.<ref name=":0" />
| | این قطعنامه نمادی از نگرانی عمیق جامعه بینالمللی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران است، بهویژه در مواردی که حقوق شهروندان، اقلیتها و معترضان نقض میشود. تصویب آن با حضور مقاماتی مانند گزارشگر ویژه و تأکید بر تعیین مسئولیت جنایات تاریخی، پیام روشنی به مقامات ایرانی ارسال میکند. |
|
| |
|
| == بازتاب رسانهای تظاهرات نیویورک ==
| | همزمان، با توجه به این که قطعنامه مجمع عمومی الزام حقوقی الزامآور (مثل قطعنامه شورای امنیت) ندارد، تأثیر آن بسته به فشارهای بعدی سیاسی و دیپلماتیک خواهد بود — بهویژه در صورتی که کشورهای ذینفوذ به پیگیری پرونده در قالب شورای امنیت یا سایر سازوکارهای حقوقی بینالمللی ادامه دهند. |
| تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در اول مهرماه ۱۴۰۴ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵) مقابل مقر سازمان ملل در نیویورک، بازتاب گستردهای در رسانههای بینالمللی داشت. حضور هزاران نفر از ایرانیان و شخصیتهای سیاسی در این رویداد، باعث شد تا خبرگزاریها و رسانههای معتبر جهان به پوشش آن بپردازند و بر پیام اصلی آن، یعنی مخالفت با مشروعیتبخشی به حکومت ایران و حمایت از یک آلترناتیو دموکراتیک، تأکید کنند.
| |
| | |
| ==== آسوشیتدپرس ====
| |
| [[پرونده:یکی از عکسهای منعکسشده در خبرگزاری رویترز از تظاهرات نیویورک .jpg|جایگزین=یکی از عکسهای منعکسشده از تظاهرات نیویورک در خبرگزاری رویترز|بندانگشتی|یکی از عکسهای منعکسشده از تظاهرات نیویورک در خبرگزاری رویترز ]]
| |
| | |
| خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت:<blockquote>«جمعیت بزرگی از ایرانیان همزمان با هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک علیه رژیم ایران دست به تظاهرات زدند.»</blockquote>این رسانه در ادامه افزود که در جریان تجمع، تصاویر بسیاری از قربانیان سرکوب و اعدام در ایران به نمایش گذاشته شد تا توجه افکار عمومی جهانی به ابعاد گسترده نقض حقوقبشر در ایران جلب شود. آسوشیتدپرس، این تظاهرات را بخشی از جنبش بینالمللی ایرانیان تبعیدی توصیف کرد که پیوندی نزدیک با اعتراضات داخل ایران دارند.
| |
| | |
| ==== رویترز ====
| |
| خبرگزاری رویترز نیز با انتشار گزارش و تصاویر متعدد، این تجمع را یکی از بزرگترین گردهماییهای ایرانیان خارج از کشور در سالهای اخیر دانست. رویترز گزارش داد:<blockquote>«تظاهرات ایران آزاد در نزدیکی مقر سازمان ملل در نیویورک، همزمان با برگزاری هشتادمین مجمع عمومی ملل متحد برگزار شد.»</blockquote>در این گزارش به حضور فعال زنان و جوانان و همچنین تأکید سخنرانان بر لزوم فشار بینالمللی علیه تهران اشاره شد.
| |
| | |
| ==== جاست د نیوز (Just the News) ====
| |
| رسانه آمریکایی ''جاست د نیوز'' پخش مستقیم این تظاهرات را در دستور کار قرار داد. این شبکه گزارش داد:
| |
| [[پرونده:عکسی از تظاهرات نیویورک در خبرگزاری فرانسه.jpg|جایگزین=عکسی از تظاهرات نیویورک در خبرگزاری فرانسه|بندانگشتی|عکسی از تظاهرات نیویورک در خبرگزاری فرانسه]]
| |
| <blockquote>«ایرانیان آزاده و یاران شورشگر در نیویورک گرد هم آمدند تا علیه حضور رئیسجمهور منصوب خامنهای بهعنوان نماینده ملت ایران اعتراض کنند.»</blockquote>این رسانه همچنین بر خواسته اصلی تظاهرات یعنی «توقف مشروعیتبخشی به رژیم و شناسایی حق مردم ایران برای تغییر حکومت» تأکید کرد.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%86%DB%8C%D9%88%DB%8C%D9%88%D8%B1%DA%A9-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D9%85%D9%82%D8%B1-%D9%85%D9%84%D9%84--%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%B1%D8%B2-%D8%A2%D8%B3%D9%88%D8%B4%DB%8C%D8%AA%D8%AF%D9%BE%D8%B1%D8%B3-%D8%AC%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D9%86%DB%8C%D9%88%D8%B2-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%D8%B9%DA%A9%D8%B3 بازتاب تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در نیویورک توسط رویترز، آسوشیتدپرس، جاست د نیوز]</ref>
| |
| | |
| ==== خبرگزاری فرانسه ====
| |
| خبرگزاری فرانسه نیز با اشاره به ابعاد بینالمللی این گردهمایی، آن را بخشی از کارزار جهانی علیه سیاست مماشات دانست. این رسانه تأکید کرد که سخنان مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت، محور اصلی تظاهرات بود و پیام روشنی به سازمان ملل فرستاد که «نماینده واقعی مردم ایران، مقاومت سازمانیافته است.»<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%A7%D9%86%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3-%D8%AE%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D9%88%DB%8C%D9%88%D8%B1%DA%A9-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84--%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF انعکاس خبرگزاری فرانسه از تظاهرات بزرگ ایرانیان در نیویورک مقابل سازمان ملل متحد]</ref>
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| هفتادودومین قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل
درباره نقض حقوق بشر در ایران
|
|
|
| قطعنامه A/C.3/79/L.35،
قطعنامه محکومیت نقض وخیم حقوق بشر در ایران
|
| عاملان
|
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، کشورهای عضو سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران
|
| مکان
|
نیویورک، سازمان ملل متحد
|
| زمان
|
۱۹ نوامبر ۲۰۲۵ / ۲۹ آبان ۱۴۰۴
|
| نتیجه
|
محکومیت نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران، درخواست توقف اعدامها، مطالبه پاسخگویی مقامات جمهوری اسلامی، تأکید بر دسترسی گزارشگران و مأموریتهای حقیقتیاب، اشاره به اعدامهای معترضان و اقلیتها، و برجستهسازی آزار اقلیتهای مذهبی در ایران
|
هفتادودومین قطعنامه سازمان ملل متحد، قطعنامهای است که در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵ / ۲۹ آبان ۱۴۰۴ با ۷۹ رأی موافق، ۲۸ رأی مخالف و ۶۳ رأی ممتنع در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحدتصویب شد. این قطعنامه نقض «وخیم و سیستماتیک» حقوق بشر در جمهوری اسلامی را محکوم میکند، بهویژه افزایش چشمگیر اعدامها از جمله اعدام زنان، افراد زیر سن قانونی و معترضان سیاسی. در آن به اعدامهای فراقانونی، ناپدیدسازی اجباری، تحریک رسانهای علیه اقلیتها و معترضان، و تخریب شواهد جنایتها اشاره شده است. این قطعنامه برای نخستین بار، ناپدیدسازی، اعدامها و از بین بردن شواهد قتلعام ۱۳۶۷ را محکوم میکند. قطعنامه همچنین نسبت به مصونیت مقامات حاکمیت هشدار داده و خواستار پاسخگویی آنهاست. قطعنامه توجه بینالمللی به وضعیت مدرن و تاریخی نقض حقوق بشر در ایران را افزایش داده است، از جمله توجه به آزار اقلیتهای مذهبی مانند بهائیها.
مریم رجوی با استقبال از قطعنامه خواستار ارجاع پرونده این رژیم به شورای امنیت ملل متحد قرارگرفتن سردمداران آن در برابر عدالت شد.
مای ساتو، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، پس از تصویب قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی علیه جمهوری اسلامی، نگرانیهای خود را درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در ایران مورد تأکید قرار داد. او نیز با استقبال از محکومیت «استفاده نگرانکننده و فزاینده از مجازات اعدام»، اعلام کرد که بیش از ۱۲۰۰ مورد اعدام در ده ماه نخست سال ۲۰۲۵ در ایران ثبت شده است؛ رقمی که بهگفته او بیانگر شدتیافتن رویکرد سرکوبگرانه حکومت است.
پیشزمینه و تصویب قطعنامه
روز ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵، در کمیته سوم (اجتماعی – فرهنگی) مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامهای با عنوان «وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران» تصویب شد. این قطعنامه با ۷۹ رأی موافق، ۲ قرائت منفی و ۶۳ رأی ممتنع به تصویب رسید.
این قطعنامه هفتادودومین قطعنامه سازمان ملل در محکومیت نقض حقوق بشر در ایران به حساب میآید.[۱]
محتوای اصلی قطعنامه
این قطعنامه در درجه اول به افزایش «نگرانکننده» اعدامها در ایران اعتراض میکند، خصوصاً استفاده از حکم اعدام بهعنوان ابزاری برای سرکوب سیاسی و خاموش کردن صدای معترضان.
در متن قطعنامه به اعدام زنان، افراد زیر سن قانونی و معترضان مرتبط با تظاهرات سپتامبر ۲۰۲۲ توجه ویژه شده است.
همچنین در آن برای نخستین بار مسائلی مانند ناپدیدسازی اجباری، اعدامهای فراقانونی و از بین بردن شواهد قتلعام ۱۳۶۷ محکوم شده است.
یکی دیگر از بندهای مهم، نگرانی نسبت به تحریک رسانهای دولتی است که قطعنامه آن را به «تب و تاب خصومت و خشونت» مرتبط با اعدامهای جمعی دهه ۱۳۶۰ دانسته است.
تصریح شده که این گونه تحریکهای رسانهای میتواند با «جنایات جمعی و خودسرانه» سال ۱۹۸۸ ارتباط داشته باشد.[۲] [۱]
فقدان پاسخگویی و مصونیت مقامات
قطعنامه تأکید دارد که یکی از دلایل اساسی ادامه نقض حقوق بشر در ایران، «نبود پاسخگویی مقامات» و گسترش مصونیت آنهاست.
این مصونیت سیستماتیک – به گفته قطعنامه – زمینهساز تکرار جنایتها و سرکوب است.
قطعنامه همچنین بر اهمیت پیگرد قانونی سردمداران مرتبط با نقض حقوق بشر، از جمله موارد سرکوب معترضان و موارد تاریخی، تأکید میکند.[۲]
توجه به اقلیتهای مذهبی
یکی از بخشهای قابل توجه قطعنامه، محکومیت آزار اقلیتهای مذهبی در ایران است. قطعنامه به «تأثیر تجمعی» سرکوب طولانیمدت اقلیتهایی مانند بهائیها، مسیحیان، صوفیان، اهل سنت، یارسانیها و زرتشتیها اشاره میکند.
در این قطعنامه، به تلاشهای مقامات دولتی برای بازداشتهای خودسرانه، محاکمههای ناعادلانه و محرومیت از حقوق اساسی اقلیتهای مذهبی اشاره شده است.[۳]
ارجاع به گزارشگر ویژه و نهادهای حقوق بشری
پیش از این قطعنامه، شورای حقوق بشر سازمان ملل در جلسه ۵۸ام خود گزارش مربوط به وضعیت حقوق بشر در ایران را تصویب کرده بود. در این گزارش، به نقض مستمر حقوق بشر در ایران عبور از محدودیتهای قانونی، خشونت دولتی و محدودیت فعالیت مدنی اشاره شده است.
قطعنامه نیز به چنین گزارشهایی و توصیههای گزارشگر ویژه تأکید دارد، و خواستار دسترسی کامل و نامحدود به مأموران حقیقتیاب بینالمللی است.
اتحادیه اروپا نیز در بیانیهای رسمی در مجمع عمومی تأکید کرده است که نگران «نرخ نگرانکننده اعدامها» در ایران است و خواستار دسترسی فوری گزارشگر ویژه و مأموران بینالمللی به کشور است.[۴]
واکنشها و پیامدهای سیاسی
مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران با استقبال از این قطعنامه گفت:
پس از تأکید قطعنامه بر قتلعام ۶۷ و اعدامهای فزاینده امروز و با توجه به ادامه جنایت علیه بشریت در ۳دهه گذشته و در قیامهای مردم، پرونده جنایتهای رژیم باید فوراً به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود و سردمداران رژیم در برابر عدالت قرار گیرند.[۵]
مای ساتو، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، پس از تصویب قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی علیه جمهوری اسلامی، نگرانیهای خود را درباره ابعاد گسترده نقض حقوق بشر در ایران مورد تأکید قرار داد. او با استقبال از محکومیت «استفاده نگرانکننده و فزاینده از مجازات اعدام»، اعلام کرد که بیش از ۱۲۰۰ مورد اعدام در ده ماه نخست سال ۲۰۲۵ در ایران ثبت شده است؛ رقمی که بهگفته او بیانگر شدتیافتن رویکرد سرکوبگرانه حکومت است.
او همچنین گنجاندن موضوع سرکوب فرامرزی در متن قطعنامه را «اقدامی حائز اهمیت اساسی» توصیف کرد و افزود که این اقدام نشاندهنده توجه جامعه بینالمللی به دامنه روبهگسترش نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی فراتر از مرزهای کشور است. [۶]
تحلیل بینالمللی و اهمیت راهبردی
این قطعنامه نمادی از نگرانی عمیق جامعه بینالمللی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران است، بهویژه در مواردی که حقوق شهروندان، اقلیتها و معترضان نقض میشود. تصویب آن با حضور مقاماتی مانند گزارشگر ویژه و تأکید بر تعیین مسئولیت جنایات تاریخی، پیام روشنی به مقامات ایرانی ارسال میکند.
همزمان، با توجه به این که قطعنامه مجمع عمومی الزام حقوقی الزامآور (مثل قطعنامه شورای امنیت) ندارد، تأثیر آن بسته به فشارهای بعدی سیاسی و دیپلماتیک خواهد بود — بهویژه در صورتی که کشورهای ذینفوذ به پیگیری پرونده در قالب شورای امنیت یا سایر سازوکارهای حقوقی بینالمللی ادامه دهند.
منابع