ایران پدیا

کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
NOINDEX
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|887x887پیکسل]]
{{جعبه زندگینامه| اندازه جعبه      =| عنوان            = علی شمخانی| نام              = | تصویر            = علی شمخانی؛2.jpg| اندازه تصویر      = ۲۴۰px| عنوان تصویر      = علی شمخانی| زادروز            = ۶ مهر ۱۳۳۴| زادگاه            = اهواز، ایران| تاریخ مرگ        =| مکان مرگ          =|عرض جغرافیایی محل دفن=|طول جغرافیایی محل دفن=|latd=|latm=|lats=|latNS=N|longd=|longm=|longs=|longEW=E| محل زندگی        = اهواز (تا ۱۳۵۷)، تهران (از ۱۳۵۷)| ملیت              = ایرانی| نژاد              = عرب| تابعیت            = | تحصیلات            =| دانشگاه          =| پیشه              = نظامی، سیاستمدار| سال‌های فعالیت    = ۱۳۵۷ - تاکنون| کارفرما          =| نهاد              = سپاه پاسداران، شورای عالی امنیت ملی| نماینده          =| شناخته‌شده برای    = مردم ایران، و نهادهای حکومتی| نقش‌های برجسته    = دبیر شورای عالی امنیت ملی (۱۳۹۲-۱۴۰۲)| سبک              =| تأثیرگذاران      = محسن رضایی| تأثیرپذیرفتگان    =| شهر خانگی        = | تلویزیون          =| لقب              =| حزب              =| جنبش              = | مخالفان          = اپوزیسیون، سازمان‌های حقوق بشری| هیئت              =| دین              = | مذهب              = | منصب              =| مکتب              =| آثار              =| خویشاوندان سرشناس =| فرزندان          =| جوایز            =| امضا              =| اندازه امضا      =| وبگاه            =| پانویس            =}}
'''علی شمخانی'''، (متولد ۶ مهر ۱۳۳۴، اهواز) عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور سیاسی [[سید علی خامنه ای|علی خامنه‌ای]] است. شمخانی از دهه ۱۳۵۰ با فعالیت‌های ضد [[محمدرضا پهلوی|رژیم پهلوی]] آغاز به کار کرد و پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]] به عضویت [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه پاسداران]] درآمد. او در مناصب متعددی از جمله فرماندهی سپاه خوزستان، وزیر دفاع، و دبیر شورای عالی امنیت ملی خدمت کرده است. این بیوگرافی به بررسی سوابق نظامی و سیاسی علی شمخانی، نقشش در سرکوب اعتراضات مردمی، مسئولیت احتمالی در [[سقوط هواپیمای اوکراینی|ساقط کردن پرواز ۷۵۲ اوکراینی]]، و مسائل مرتبط با ثروت خانواده‌اش می‌پردازد.


یکی از جنبه‌های برجسته زندگی شمخانی، حضور فعال او در [[سرکوب در ایران|سرکوب اعتراضات مردمی]] در مقاطع مختلف از جمله [[اعتراضات دی‌ماه ۱۳۹۶|دی ۹۶]]، [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|آبان ۹۸]]، و [[اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران|اعتراضات سراسری ۱۴۰۱]] است. منابع متعدد نشان می‌دهند که او به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، در تدوین سیاست‌های سرکوب و مدیریت بحران‌ها نقش کلیدی داشته است. سند محرمانه‌ای که در برخی منابع منتشر شده، به‌طور خاص به نقش او در کشتار سال ۹۸ اشاره دارد و او را به‌عنوان یکی از تصمیم‌گیرندگان اصلی معرفی می‌کند. این اقدامات با انتقادات گسترده مواجه شده و شمخانی را به‌عنوان چهره‌ای جنجالی در میان مخالفان رژیم مطرح کرده است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام = میرزا حسن‌خان مشیرالدوله
| تصویر = حسن پیرنیا، مشیرالدوله3.jpg
| توضیح تصویر = میرزا حسن‌خان مشیرالدوله (حسن پیرنیا)، سیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار
| نام اصلی =
| زمینه فعالیت = سیاست، حقوق، تاریخ‌نگاری
| ملیت = ایرانی
| تاریخ تولد = سال ۱۲۵۰ شمسی
| محل تولد = نایین اصفهان
| والدین =
| تاریخ مرگ = سال ۱۳۱۴ شمسی
| محل مرگ = تهران
| علت مرگ =
| محل زندگی =
| مدفن =
| در زمان حکومت = قاجار، پهلوی
| اتفاقات مهم =
| نام دیگر =
| لقب =
| بنیانگذار = مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق)، مدرسه نظام احمدی (۱۲۹۶ ش)
| پیشه =
| سال‌های نویسندگی =
| سبک نوشتاری = تاریخ‌نگاری علمی، حقوقی، دانشنامه‌ای
| کتاب‌ها = تاریخ ایران باستان، داستان‌های ایران قدیم، حقوق بین‌الملل
| مقاله‌ها =
| نمایشنامه‌ها =
| فیلم‌نامه‌ها =
| دیوان اشعار =
| تخلص =
| فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها) =
| همسر =
| شریک زندگی =
| فرزندان =
| تحصیلات = دانشکده حقوق مسکو، مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو
| دانشگاه =
| حوزه =
| شاگرد =
| استاد =
| علت شهرت = تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدوین قوانین قضایی، نگارش تاریخ ایران باستان
| تأثیرگذاشته بر = نظام حقوقی مدرن ایران، دانشکده حقوق دانشگاه تهران
| تأثیرپذیرفته از =
| وبگاه =
| imdb_id =
| جوایز = نشان از امپراتور روسیه، شاه انگلیس، رئیس‌جمهور فرانسه (۱۳۲۵ ق)
| گفتاورد =
| امضا =
}}
'''میرزا حسن‌خان مشیرالدوله'''، معروف به حسن پیرنیا (متولد سال ۱۲۵۰، نایین اصفهان – درگذشته ۱۳۱۴، تهران)، از خاندان نایینی و فرزند میرزا نصرالله خان مشیرالدوله، یکی از کلیدی‌ترین چهره‌های سیاسی و حقوقی ایران در دوران گذار از قاجار به پهلوی بود. او تحصیلاتش را در مسکو (مدرسه نظامی و دانشکده حقوق) به پایان رساند و با زبان‌های روسی، فرانسوی، انگلیسی، عربی و یونانی آشنا بود. فعالیت سیاسی‌اش از منشی‌گری وزارت خارجه آغاز شد و شامل تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدریس حقوق بین‌الملل، و نقش در تدوین قانون اساسی [[جنبش مشروطه ایران|مشروطه]] (ترجمه قوانین خارجی) بود. حسن پیرنیا چهار بار نخست‌وزیر، ۲۴ بار وزیر و همچنین نماینده پنج دوره مجلس شورای ملی از تهران بود. در دوره استبداد صغیر، وزارت عدلیه و معارف را بر عهده داشت که انتقاداتی را به دلیل میانه‌روی به همراه آورد. نقشش در حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول، لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه)، و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران) برجسته است، هرچند تلاش‌هایش برای پایان مسالمت‌آمیز قیام‌های خیابانی و جنگل ناکام ماند.


موضوع دیگر، ارتباط علی شمخانی با فاجعه ساقط شدن پرواز ۷۵۲ اوکراینی در دی ۱۳۹۸ است. گزارش‌ها حاکی از آن است که در زمان این حادثه، او به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، بخشی از ساختار تصمیم‌گیری بوده که به شلیک موشک به هواپیما منجر شد. اگرچه رژیم ایران ابتدا این رویداد را انکار کرد، اما بعدها مسئولیت آن را پذیرفت و آن را خطای انسانی خواند، که این موضوع همچنان محل مناقشه است.
مشیرالدله به عنوان حقوق‌دان، سه طرح قانونی کلیدی (اصول تشکیلات عدلیه ۳۱۱ ماده، محاکمات حقوقی موقتی ۸۱۲ ماده، محاکمات جزایی ۵۰۶ ماده) را بر اساس مدل‌های روسی، عثمانی و فرانسوی تدوین کرد که پایه نظام قضایی مدرن ایران شد. تأسیس مدرسه نظام احمدی نیز از اقدامات نظامی‌اش بود. در سال‌های پایانی، به تاریخ‌نگاری پرداخت و کتاب «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش) را نوشت که نخستین اثر علمی بر اساس باستان‌شناسی و مستندات خارجی بود و بر ناسیونالیسم باستان‌گرا تأثیر گذاشت؛ گزیده‌ای از آن («ایران قدیم») در مدارس تدریس شد. دیگر آثارش شامل «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش)، «حقوق بین‌الملل»، و طرح‌های قانونی بود. نقدهای مثبت بر میانه‌روی، اصلاحات حقوقی، و کمک به مشروطه (مانند خواندن فرمان مشروطیت برای مردم) تأکید دارند، در حالی که منتقدان او را مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا، [[فراماسونری در ایران|فراماسونر]]، و محافظه‌کار می‌دانند که در استبداد صغیر همکاری کرد و آثارش بر خیالبافی‌های مستشرقان استوار است. میراثش در پایه‌گذاری آموزش حقوقی و قضایی ایران ماندگار است، هرچند مناقشه بر سر نقش فراماسونری و میانه‌روی سیاسی ادامه دارد.<ref name=":0">[http://naeeni.com/hasan-pirnia/ حسن پیرنیا «مشیر الدوله» - نایینی]</ref><ref name=":1">[https://rasekhoon.net/mashahir/show/596381/ مشیرالدوله حسن پیرنیا - راسخون]</ref><ref name=":2">[https://sedayenaein.ir/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%8C-%D9%85%D9%84%D9%82%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9/ حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک - صدای نایین]</ref><ref name=":3">[https://haghpajohi.ir/zartosht/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%9B-%D9%85%D8%A8%D9%84%D8%BA-%D8%B3%D8%B1%D8%B3%D8%AE%D8%AA-%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%A7/ حسن پیرنیا؛ مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا - حق‌پژوهی]</ref><ref name=":4">[https://bigdeliacademy.com/1400/04/13/remembering-hassan-pirnia-rohamdalaei/ یادی از ابر مرد سیاست و حقوق ایران زمین؛ حسن پیرنیا - آکادمی بیگدلی]</ref><ref name=":5">[http://pajoohe.ir/Product.aspx?ProductID=40856 خاندان پیرنیا - پژوهه]</ref><ref name=":6">[https://psri.ir/?id=8jastoas زندگی سیاسی میرزا حسن‌خان مشیرالدوله - مؤسسه مطالعات و پژهشهای سیاسی]</ref><ref name=":7">[https://ketabrah.com/author/6636-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%86%DB%8C%D8%A7 زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های حسن پیرنیا - کتابراه]</ref>


ثروت خانواده علی شمخانی نیز از دیگر محورهای است که مورد توجه قرار گرفته است. گزارش‌ها از دارایی‌های نجومی شامل املاک لوکس، شرکت‌های کشتیرانی، و معاملات نفتی حکایت دارند که به فرزندان و نزدیکان او نسبت داده می‌شود. اتهاماتی نظیر نقش برادرزاده‌اش در پروژه [[متروپل آبادان]] و توقیف کشتی‌های متعلق به پسرانش در هند، نشان‌دهنده شبکه گسترده‌ای از فساد مالی است که شمخانی در واکنش به آن‌ها، اتهامات را به «ستون پنجم» نسبت داده است.
== مقدمه ==
در تاریخ ایران، عنوان «مشیرالدوله» به چندین شخصیت برجسته تعلق داشته است، از جمله محسن خان مشیرالدوله (وزیر خارجه قاجار و مذاکره‌کننده قراردادهای خارجی)، نصرالله خان مشیرالدوله (پدر حسن پیرنیا و صدراعظم مشروطه)، و دیگران. این مقاله به طور خاص به «میرزا حسن‌خان مشیرالدوله» (حسن پیرنیا)، سیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار برجسته دوران مشروطیت و پس از آن، می‌پردازد.


در نهایت، حمله اسرائیل به منزل علی شمخانی در خرداد ۱۴۰۴ که به شدت زخمی شدن او منجر شد، از دیگر موضوعات مورد بررسی است. این رویداد، که منزل او را که به کاخ تشبیه شده بود هدف قرار داد، پرسش‌هایی درباره دلایل این حمله و نجات معجزه‌آسای او مطرح کرده است. این مقاله بر پایه منابع معتبر و مستند انجام شده و تلاش دارد تا با رویکردی بی‌طرفانه، واقعیت‌های موجود را منعکس کند.
== زندگی اولیه و تحصیلات ==
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، معروف به حسن پیرنیا، در سال ۱۲۵۰ شمسی (۱۲۹۱ قمری) در نایین اصفهان (یا تبریز طبق برخی روایات) زاده شد. او فرزند ارشد میرزا نصرالله خان مشیرالدوله نایینی، صدراعظم مشروطه و وزیر خارجه قاجار، بود که از نوادگان حاج عبدالوهاب نایینی (عارف قرن سیزدهم) به‌شمار می‌رفت. مادرش فرزند حاجی میرزا تقی آجودان بود. حسن پیرنیا دو برادر داشت: حسین (مؤتمن‌الملک، حقوق‌دان و رئیس مجلس) و علی (که در اروپا به علت بیماری سل درگذشت). خانواده پیرنیا، با پیشینه سیاسی، شامل شخصیت‌هایی چون ابوالحسن معاضدالسلطنه (برادرزاده نصرالله خان) و باقر پیرنیا (استاندار خراسان) بود. کودکی حسن پیرنیا در محیطی مذهبی و سیاسی گذشت و تحصیلات مقدماتی (فارسی، عربی، انگلیسی) را نزد معلمانی چون میرزا محمدباقر بواناتی آموخت که روحیه آزادی‌خواهی را در او تقویت کرد.<ref name=":1" /><ref name=":5" /><ref name=":7" />


== زادگاه و آغاز فعالیت‌های سیاسی ==
=== تحصیلات و آشنایی با اروپا ===
علی شمخانی در ۶ مهر ۱۳۳۴ در شهر اهواز، مرکز استان خوزستان، به دنیا آمد. او در خانواده‌ای عرب‌زبان رشد یافت که ریشه‌های فرهنگی و اجتماعی آن با جامعه محلی پیوند داشت. فعالیت‌های سیاسی او از دهه ۱۳۵۰ و در دوران رژیم پهلوی آغاز شد، زمانی که به دلیل مشارکت در جنبش‌های ضد حکومتی توسط [[ساواک]] دستگیر و زندانی شد. این دوره زندان، بستری برای آشنایی او با چهره‌هایی چون [[محسن رضایی]] و غلامعلی رشید فراهم کرد که بعدها به تشکیل گروه چریکی «منصورون» منجر شد. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، شمخانی به سرعت به عضویت سپاه پاسداران درآمد و در سن ۲۴ سالگی به فرماندهی سپاه خوزستان منصوب شد، که نشان‌دهنده جایگاه زودهنگام او در ساختار نظامی جدید بود.<ref>[https://namnak.com/biography-of-ali-shamkhani.p107060 زندگینامه علی شمخانی - نم‌نمک]</ref>  
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در ۱۴سالگی به همراه برادرانش برای تحصیل به روسیه رفت. ابتدا در مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو (۱۳۰۷ ق) علوم نظامی آموخت و رتبه اول را کسب کرد، سپس وارد دانشکده حقوق مسکو شد و با احراز رتبه اول فارغ‌التحصیل گردید. دوران تحصیلش (۱۳۰۷–۱۳۲۳ ق) با انقلاب ۱۹۰۵ روسیه و آشنایی با اصلاح‌طلبان ایرانی قفقاز همزمان بود که دیدگاه‌های حقوقی و مشروطه‌خواهانه‌اش را شکل داد. او زبان روسی و فرانسوی را کامل آموخت و بعدها با انگلیسی، عربی، یونانی قدیم و آلمانی (خودآموز در ۵۸سالگی) آشنا شد. وی پس از تحصیل، به عنوان وابسته سفارت ایران در سن‌پترزبورگ مشغول شد.<ref name=":0" /><ref name=":4" /><ref name=":6" />


== سوابق نظامی و سیاسی ==
== ورود به عرصه سیاسی و نقش در مشروطیت ==
علی شمخانی در طول دهه‌های پس از انقلاب، مناصب متعددی را در ساختار نظامی و سیاسی ایران بر عهده داشت. او ابتدا به‌عنوان فرمانده نیروی زمینی سپاه در [[جنگ ایران و عراق]] خدمت کرد و نقش مهمی در عملیات‌های نظامی ایفا نمود. در سال ۱۳۶۸، با انتصاب به وزارت سپاه در دولت [[میرحسین موسوی]]، وارد عرصه سیاسی شد. این منصب تا سال ۱۳۷۶ ادامه یافت و پس از آن، او به‌عنوان وزیر دفاع در کابینه‌های [[سید محمد خاتمی|محمد خاتمی]] از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ فعالیت کرد. در این دوره، او بر توسعه توان دفاعی ایران، به‌ویژه نیروی دریایی، تمرکز داشت. از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲، شمخانی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و نماینده خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در این شورا ایفای نقش کرد، که یکی از کلیدی‌ترین جایگاه‌هایش در تصمیم‌گیری‌های کلان امنیتی بود.<ref>[https://photokade.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%B4/ بیوگرافی علی شمخانی از سپاه تا ارتش و جنجال فرزندان - فتوکده]</ref>
[[پرونده:حسن پیرنیا، مشیرالدوله2.jpg|جایگزین=میرزا حسن‌خان مشیرالدوله|بندانگشتی|280x280پیکسل|میرزا حسن‌خان مشیرالدوله]]


== نقش در سرکوب اعتراضات مردمی ==
=== آغاز فعالیت در وزارت خارجه ===
پس از مرگ محسن خان مشیرالدوله (۱۳۱۷ ق)، پدرش نصرالله خان به وزارت خارجه رسید و حسن را از روسیه فراخواند. با لقب مشیرالملک، ریاست بایگانی وزارت خارجه و منشی‌گری مخصوص صدراعظم امین‌السلطان را بر عهده گرفت. نخستین کارش تدوین نظام‌نامه حق ویزا برای ایرانیان خارج بود. با حمایت پدر، امین‌السلطان و [[مظفرالدین شاه]]، مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) را تأسیس کرد تا کادر وزارت خارجه تربیت شود؛ بودجه‌اش از معدن فیروزه تأمین شد و خودش حقوق بین‌الملل تدریس کرد. در سفرهای مظفرالدین شاه به اروپا (۱۳۲۰ ق)، مترجم روسی بود و خدماتش مورد رضایت شاه قرار گرفت.<ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":7" />


=== سرکوب اعتراضات دی ۹۶ ===
=== نقش در انقلاب مشروطیت ===
علی شمخانی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، در مدیریت بحران‌های اجتماعی نقش برجسته‌ای داشته است. در جریان [[اعتراضات دی‌ماه ۱۳۹۶]]، که به دلیل گرانی و شرایط اقتصادی آغاز شد، او به‌عنوان یکی از هماهنگ‌کنندگان اصلی سیاست‌های سرکوب شناخته شد. گزارش‌ها حاکی از آن است که او در جلسات امنیتی دستورالعمل‌هایی برای کنترل معترضان صادر کرد، که به کشته شدن چندین نفر منجر شد. این اقدامات نشان‌دهنده رویکرد سخت‌گیرانه او در مواجهه با نارضایتی‌های مردمی بود.<ref>[https://sarkoobgaran.com/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1-%D9%88%D9%82%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C/ بازخوانی نقش علی شمخانی دبیر وقت شورای امنیت رژیم در سرکوب مردم - سرکوبگران]</ref>  
در آستانه [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] (۱۳۲۴ ق)، به ایران بازگشت و پس از فرمان عدالتخانه، در کمیسیون تدوین نظام‌نامه عضویت یافت. فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) را برای مردم خواند و در هیئت تدوین انتخابات و قانون اساسی، مسئولیت ترجمه قوانین خارجی (روسی، عثمانی، فرانسوی) را بر عهده داشت. در ربیع‌الاول ۱۳۲۵ ق، سفیر فوق‌العاده به سن‌پترزبورگ، لندن و پاریس برای اعلان تاج [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] رفت و قرارداد ۱۹۰۷ را نقد کرد؛ او از امپراتور روسیه، شاه انگلیس و رئیس‌جمهور فرانسه نشان گرفت. این مأموریت را «تبعید محترمانه» می‌دانست. میانه‌روی‌اش در مشروطیت، از آشنایی با اصلاح‌طلبان قفقاز ناشی بود و او را به یاری مشروطه بدون افراط کشاند.<ref name=":0" /><ref name=":6" /><ref name=":4" />  


=== کشتار آبان ۹۸ ===
== فعالیت‌های سیاسی و اصلاحات ==
در [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|اعتراضات سراسری آبان ۹۸]]، که پس از افزایش قیمت بنزین شکل گرفت، شمخانی به‌عنوان یکی از تصمیم‌گیرندگان اصلی مطرح شد. سند محرمانه‌ای که توسط برخی منابع منتشر شده، او را به‌عنوان فردی معرفی می‌کند که در تدوین استراتژی سرکوب نقش داشت. این سند مدعی است که «شمخانی مستقیماً در صدور دستورات سرکوب شرکت داشت»، که نتیجه آن کشته شدن صدها نفر گزارش شده است. این رویداد، انتقادات شدیدی را علیه او به دنبال داشت.<ref name=":0">[https://iran-tc.com/2023/05/23/%D8%B3%D9%86%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%83%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%A9%D9%A8-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%89/ سند محرمانه (كشتار ٩٨ و نقش شمخانى) - شورای مدیریت گذار]</ref>


=== اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ ===
=== نقش در استبداد صغیر و وزارت ===
در پاییز ۱۴۰۱، با آغاز اعتراضات سراسری پس از مرگ [[مهسا امینی]]، علی شمخانی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، در خط مقدم مدیریت بحران قرار گرفت. منابع گزارش داده‌اند که او در جلسات اضطراری، بر استفاده از نیروی نظامی برای سرکوب معترضان تأکید داشت. این رویکرد، که با کشته شدن ده‌ها نفر همراه بود، انتقادات بین‌المللی را به دنبال داشت و نام او را بار دیگر به‌عنوان یکی از عوامل اصلی سرکوب مطرح کرد.<ref name=":1">[https://old.iranintl.com/%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%B5%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%84-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87 گزارشی از فساد فرماندهان سابق سپاه پاسداران و مقامات نظام در منطقه آزاد اروند - ایران اینترنشنال]</ref>  
در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، پس از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه، میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در کابینه‌های متعدد حضور داشت و به عنوان وزیر عدلیه و معارف فعالیت کرد. این دوره، که با سرکوب مشروطه‌خواهان همراه بود، انتقاداتی را به سوی او جلب کرد. برخی منابع او را به دلیل همکاری با دربار در این زمان به محافظه‌کاری و حتی حمایت از استبداد متهم کرده‌اند. با این حال، منابع دیگر تأکید دارند که میانه‌روی او در این دوره از سر اجبار و تلاش برای حفظ ثبات بود، نه همراهی با استبداد. پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه (۱۲۸۸ ش)، حسن پیرنیا به عنوان نماینده تهران در دوره دوم مجلس شورای ملی انتخاب شد و نقش مهمی در بازسازی ساختارهای حکومتی ایفا کرد. او در این دوره، با تدوین نظام‌نامه‌های قضایی، به اصلاحات حقوقی ادامه داد و تلاش کرد تا نهادهای مشروطه را تقویت کند.<ref name=":3" /><ref name=":6" />  


=== نقش در مدیریت اطلاعات و سرکوب ===
=== نخست‌وزیری و سیاست خارجی ===
علی شمخانی در کنار سرکوب مستقیم، بر مدیریت اطلاعات و تبلیغات نیز نظارت داشت. گزارش‌ها نشان می‌دهد که او در زمان اعتراضات، بر گسترش پروپاگاندا برای توجیه اقدامات سرکوبگرانه تأکید کرد. این استراتژی شامل پخش اخبار جعلی برای کاهش حمایت عمومی از معترضان بود، که به پیچیدگی بحران افزود.<ref name=":2">[https://iranwire.com/fa/features/47557/ شمخانی، صادقی و آبان ۹۸؛ روایت‌هایی که دیر افشا می‌شوند - ایران وایر]</ref>  
[[پرونده:پیرنیا نفر دوم از راست.jpg|جایگزین=حسن پیرنیا، نفر دوم از راست|بندانگشتی|263x263پیکسل|حسن پیرنیا، نفر دوم از راست]]
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله چهار بار به نخست‌وزیری رسید (۱۲۹۳ ق، ۱۲۹۹ ش، ۱۳۰۰ ش، ۱۳۰۲ ش)، که هر دوره با چالش‌های سیاسی و اجتماعی همراه بود. در دوره اول (۱۲۹۳ ق)، به عنوان صدراعظم موقت، با مشکلات مالی دولت قاجار و نفوذ خارجی روبرو شد. در دوره‌های بعدی (۱۲۹۹–۱۳۰۲ ش)، به ویژه در کابینه‌های پس از کودتای ۱۲۹۹، او تلاش کرد تا بی‌طرفی ایران را در جنگ جهانی اول حفظ کند. او با لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس) به تقویت استقلال ایران کمک کرد. با این حال، تلاش‌هایش برای پایان دادن به قیام جنگل و اعتراضات خیابانی به صورت مسالمت‌آمیز ناکام ماند، که برخی منابع آن را به ضعف دیپلماسی داخلی او نسبت می‌دهند. در سیاست خارجی، او با مذاکره با قدرت‌های بزرگ و استفاده از دانش حقوقی‌اش، به حفظ منافع ایران کمک کرد، هرچند برخی منتقدان او را به محافظه‌کاری در برابر فشارهای خارجی متهم کرده‌اند.<ref name=":0" /><ref name=":1" />  


=== فشارهای بین‌المللی ===
=== تأسیس مدرسه نظام احمدی ===
سرکوب‌های تحت رهبری علی شمخانی، به‌ویژه در آبان ۹۸ و پاییز ۱۴۰۱، واکنش‌های بین‌المللی را برانگیخت. دادگستر به نقل از سازمان‌های حقوق بشری گزارش داده که «شمخانی به دلیل نقشش در کشتار معترضان، در لیست سیاه قرار گرفته است». این فشارها، او را به یکی از اهداف تحریم‌های غربی تبدیل کرده است.<ref name=":3">[https://spreadingjustice.org/fa/individual-violator/sj36993/ علی شمخانی - دادگستر]</ref>  
در سال ۱۲۹۶ شمسی، حسن پیرنیا مدرسه نظام احمدی را تأسیس کرد که هدف آن تربیت افسران نظامی با آموزش مدرن بود. این مدرسه، که بر اساس مدل‌های نظامی اروپایی طراحی شده بود، به تقویت ارتش ایران در دوره‌ای پرآشوب کمک کرد. او همچنین در دوره‌های وزارت جنگ (شش بار)، اصلاحاتی در ساختار نظامی انجام داد، از جمله تدوین نظام‌نامه‌های نظامی و بهبود آموزش سربازان. این اقدامات، بخشی از تلاش او برای مدرن‌سازی نهادهای حکومتی بود، هرچند برخی منابع معتقدند که این اصلاحات به دلیل محدودیت‌های مالی و سیاسی، تأثیر محدودی داشتند.<ref name=":4" /><ref name=":3" />  


=== همکاری با نهادهای امنیتی ===
== اصلاحات حقوقی و آموزشی ==
علی شمخانی در سرکوب اعتراضات، همکاری نزدیکی با نهادهای امنیتی مانند اطلاعات سپاه داشت. او با قرار دادن اطلاعات سپاه پاسداران در دست خامنه‌ای، نفوذ خود را بر سرکوب‌ها افزایش داد. این همکاری، به هماهنگی بیشتر میان نیروهای نظامی و اطلاعاتی برای سرکوب منجر شد، که نمونه بارز آن در آبان ۹۸ دیده می‌شود.<ref name=":4">[https://www.radiozamaneh.com/765863/ شمخانی: مرد کودتاهای خیالی و کسی که «اطلاعات سپاه» را در دست خامنه‌ای گذاشت - رادیو زمانه]</ref>


=== پیامدهای داخلی ===
=== تأسیس مدرسه علوم سیاسی ===
سرکوب‌های تحت نظارت شمخانی، به افزایش شکاف میان مردم و حاکمیت منجر شد. سند منتشرشده به نقل از شاهدان عینی می‌نویسد که علی شمخانی با دستوراتش، اعتماد مردم را از دست داد. این موضوع، نارضایتی‌های داخلی را تشدید کرد و او را به یکی از اهداف اصلی اعتراضات تبدیل نمود.<ref name=":0" />  
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، تأسیس مدرسه علوم سیاسی در سال ۱۳۱۷ قمری بود که بعدها پایه دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. این مدرسه، که با بودجه معدن فیروزه تأمین مالی می‌شد، برای تربیت دیپلمات‌ها و کارمندان وزارت خارجه طراحی شده بود. پیرنیا شخصاً حقوق بین‌الملل را در این مدرسه تدریس کرد و برنامه درسی آن را با الهام از نظام‌های آموزشی اروپا تنظیم نمود. این نهاد، نقش کلیدی در تربیت نسل جدیدی از مدیران و حقوق‌دانان ایرانی داشت و به تقویت دیپلماسی مدرن ایران کمک کرد.<ref name=":1" /><ref name=":2" />  


== ارتباط با ساقط شدن پرواز ۷۵۲ اوکراینی ==
=== تدوین قوانین قضایی ===
حسن پیرنیا به عنوان وزیر عدلیه (هشت بار)، سه طرح قانونی کلیدی تدوین کرد: اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده). این قوانین، که با اقتباس از مدل‌های روسی، عثمانی، و فرانسوی نوشته شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند. او با استفاده از دانش حقوقی خود، تلاش کرد تا دادگستری ایران را از نظام سنتی به سیستمی قانون‌مند تبدیل کند. این اصلاحات، به ویژه در دوره مشروطیت، به بهبود ساختار قضایی و کاهش فساد کمک کرد، هرچند اجرای کامل آن‌ها به دلیل مشکلات مالی و سیاسی با موانعی مواجه شد.<ref name=":4" /><ref name=":6" />


=== زمینه‌های حادثه ===
== آثار تاریخی و تألیفات ==
در شامگاه ۱۸ دی ۱۳۹۸، پرواز ۷۵۲ اوکراینی توسط پدافند هوایی رژیم ایران ساقط شد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۷۶ سرنشین آن شد. در آن زمان، شمخانی به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، بخشی از ساختار تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی بود که این رویداد رخ داد. گزارش‌ها نشان می‌دهند که تنش‌های منطقه‌ای با آمریکا، به‌ویژه پس از ترور [[قاسم سلیمانی]]، شرایطی را ایجاد کرد که خطای انسانی به این فاجعه منجر شد.<ref name=":5">[https://www.radiofarda.com/a/31645146.html مسببان اصلی شلیک به پرواز ۷۵۲ چه کسانی بودند؟ - رادیو فردا] 2</ref>
[[پرونده:تاریخ ایران باستان.jpg|جایگزین=تاریخ ایران باستان، تالیف حسن پیرنیا|بندانگشتی|261x261پیکسل|تاریخ ایران باستان، تالیف حسن پیرنیا]]


=== مسئولیت و واکنش‌ها ===
=== تاریخ ایران باستان ===
اگرچه رژیم ایران ابتدا مسئولیت این حادثه را انکار کرد، اما پس از فشارهای بین‌المللی، آن را «خطای انسانی» اعلام کرد. برخی منابع، از جمله صدای آمریکا، به نقش شمخانی در مدیریت بحران اشاره کرده‌اند و مدعی‌اند که او در عدم شفافیت اولیه دخیل بوده است. این موضوع، اعتبار او را در عرصه بین‌المللی تحت‌الشعاع قرار داد.<ref name=":6">[https://ir.voanews.com/a/irans-shamkhani-about-to-resign-after-failing-to-control-the-protests/6841313.html سرگیجه در دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی در میانه اعتراضات سراسری - صدای آمریکا]</ref>  
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال‌های پایانی عمرش به تاریخ‌نگاری روی آورد و برجسته‌ترین اثرش، «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش)، را منتشر کرد. این کتاب، که به عنوان اولین اثر علمی تاریخ ایران بر اساس باستان‌شناسی و منابع خارجی (یونانی، رومی، و شرقی) شناخته می‌شود، به بررسی تمدن‌های ایران پیش از اسلام، از جمله هخامنشیان، اشکانیان، و ساسانیان، می‌پردازد. حسن پیرنیا با استفاده از دانش زبان‌های یونانی، عربی، و اروپایی، منابع دست‌اول را تحلیل کرد و اثری جامع ارائه داد که در زمان خود بی‌سابقه بود. گزیده این کتاب، تحت عنوان «ایران قدیم»، در مدارس به عنوان کتاب درسی تدریس شد و بر تقویت حس ناسیونالیسم ایرانی تأثیر گذاشت. باستانی پاریزی در کتاب «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» این اثر را به دلیل دقت علمی و نثر روان، نقطه عطفی در تاریخ‌نگاری ایرانی می‌داند. با این حال، برخی منابع معتقدند که این کتاب به دلیل تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا و تکیه بر روایات مستشرقان، به خیالبافی‌های تاریخی دامن زده است.<ref name=":7" /><ref name=":3" />  


=== تحقیقات و تبعات بین‌المللی ===
=== دیگر آثار و تألیفات ===
پس از پذیرش مسئولیت توسط رژیم ایران، تحقیقات بین‌المللی از سوی اوکراین و کانادا آغاز شد که علی شمخانی را به‌عنوان یکی از مقامات مسئول در زنجیره فرماندهی مورد سؤال قرار داد. گزارش‌ها حاکی از آن است که عدم شفافیت اولیه از سوی شورای عالی امنیت ملی، که علی شمخانی هدایت آن را بر عهده داشت، به پیچیدگی‌های حقوقی این پرونده افزوده است. این موضوع، تحریم‌های جدیدی علیه او و دیگر مقامات را به دنبال داشت.<ref name=":5" />  
علاوه بر «تاریخ ایران باستان»، حسن پیرنیا کتاب «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش) را منتشر کرد که مجموعه‌ای از روایات اساطیری و تاریخی ایران پیش از اسلام بود. این اثر، با هدف معرفی فرهنگ و هویت ایرانی به نسل جوان، نثری ساده‌تر از «تاریخ ایران باستان» داشت و در میان خوانندگان عمومی محبوبیت یافت. او همچنین کتاب «حقوق بین‌الملل» را تألیف کرد که بر اساس تدریس‌هایش در مدرسه علوم سیاسی نوشته شد و به آموزش دیپلمات‌های ایرانی کمک کرد. طرح‌های قانونی او، از جمله اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده)، نیز به عنوان آثار مکتوب او در حوزه حقوق شناخته می‌شوند. این آثار، که با اقتباس از قوانین روسی، عثمانی، و فرانسوی تدوین شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند.<ref name=":1" /><ref name=":4" />  


== ثروت و اتهامات فساد مالی ==
== نقدها و ارزیابی‌ها ==


=== دارایی‌های نجومی خانواده ===
=== نقدهای مثبت ===
علی شمخانی و خانواده‌اش به داشتن ثروت هنگفتی متهم شده‌اند که از منابع عمومی ایران تأمین شده است. گزارش‌ها از مالکیت املاک لوکس در تهران و مناطق آزاد، از جمله منطقه اروند، حکایت دارند. سایت اپک تایمز به نقل از منابع غیررسمی اعلام کرده که خانواده‌ی علی شمخانی با استفاده از موقعیت او، به امپراتوری اقتصادی دست یافته‌اند. این دارایی‌ها شامل شرکت‌های کشتیرانی و معاملات نفتی است که به فرزندان و نزدیکان او نسبت داده می‌شود.<ref>[https://persianepochtimes.com/corruption-in-the-ali-shamkhani-family-from-astronomical-properties-to-arms-trading-and-oil-sales/ ابعاد فساد در خانواده علی شمخانی، از املاک نجومی تا تجارت اسلحه و فروش نفت - اپک تایمز]</ref>  
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله به دلیل نقشش در اصلاحات حقوقی، تأسیس نهادهای آموزشی، و تدوین قانون اساسی مشروطه مورد تحسین قرار گرفته است. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدریس حقوق بین‌الملل، به تربیت نسل جدیدی از دیپلمات‌ها و حقوق‌دانان کمک کرد که در دوره مشروطیت نقش مهمی ایفا کردند. کتاب «تاریخ ایران باستان» به عنوان اثری پیشرو در تاریخ‌نگاری علمی ایران شناخته می‌شود که هویت ملی را تقویت کرد. برخی منابع او را به دلیل میانه‌روی در سیاست و تلاش برای حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول ستایش می‌کنند. نقش او در خواندن فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) و لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) نیز از دستاوردهای برجسته‌اش شمرده می‌شود. همچنین، فعالیت‌هایش در مجلس شورای ملی (دوره‌های دوم تا ششم) و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد.<ref name=":0" /><ref name=":4" />  


=== نقش در پروژه‌های جنجالی ===
=== نقدهای منفی ===
یکی از اتهامات مطرح‌شده، ارتباط برادرزاده شمخانی با پروژه متروپل آبادان است که به دلیل ساخت‌وساز غیراستاندارد فرو ریخت و ده‌ها کشته بر جای گذاشت. همچنین، توقیف کشتی‌های متعلق به پسرانش در هند به دلیل تحریم‌ها، بحث‌هایی درباره فعالیت‌های تجاری غیرقانونی او برانگیخت. شمخانی این اتهامات را به «ستون پنجم» نسبت داده و هرگونه ارتباط را رد کرده است.<ref name=":7">[https://www.rfi.fr/fa/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/20220220-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D9%82%DB%8C%D9%81-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%AA%D9%88%D9%86-%D9%BE%D9%86%D8%AC%D9%85-%D9%86%D8%B3%D8%A8%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%AF علی شمخانی افشای ماجرای توقیف کشتی پسرانش در هند را به «ستون‌پنجم» نسبت داد - آر.اف.ای]</ref>  
با وجود دستاوردها، حسن پیرنیا با انتقاداتی نیز مواجه بوده است. برخی منابع او را به دلیل تأکید بیش از حد بر ناسیونالیسم باستان‌گرا در «تاریخ ایران باستان» مورد نقد قرار داده‌اند و معتقدند که این اثر، با تکیه بر روایات مستشرقان، تصویری غیرواقعی از تاریخ ایران ارائه کرده است. همچنین اتهام فراماسونری نیز به او نسبت داده شده، که به دلیل ارتباطاتش با محافل سیاسی و دیپلماتیک اروپا مطرح شده است، هرچند شواهد قطعی برای این ادعا وجود ندارد. همچنین، حضور او در کابینه‌های دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) انتقاداتی را برانگیخت و برخی او را به محافظه‌کاری و همکاری با دربار متهم کردند. برخی‌ها این انتقاد را با استدلال میانه‌روی اجباری او تعدیل می‌کنند، اما ناکامی‌اش در پایان دادن به قیام‌های خیابانی و جنگل نیز به عنوان نقطه ضعف دیپلماسی داخلی او ذکر شده است.<ref name=":3" /><ref name=":6" />  


=== واکنش‌ها و دفاعیه‌ها ===
== وفات و میراث ==
انتشار گزارش‌هایی درباره فساد خانواده شمخانی، واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. سایت ریوداد۲۴، که وابسته به رسانه‌های حکومتی است، به نقل از افکار عمومی نوشته که «ثروت افسانه‌ای خانواده شمخانی زیر ذره‌بین قرار گرفته است». شمخانی در مقابل، این اتهامات را به تبلیغات دشمن نسبت داد و مدعی شد که هدفش تخریب جایگاه اوست.<ref>[https://www.rouydad24.ir/fa/news/185103/%D8%AB%D8%B1%D9%88%D8%AA-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B0%D8%B1%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA ثروت افسانه‌ای خانواده دبیر شورای عالی امنیت ملی زیر ذره بین افکار عمومی! - رویداد۲۴]</ref>  
[[پرونده:حسن پیرنیا، مشیرالدوله.jpg|جایگزین=حسن پیرنیا، مشیرالدوله|بندانگشتی|280x280پیکسل|حسن پیرنیا، مشیرالدوله]]
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در تهران درگذشت. منابع سن او را هنگام مرگ ۶۴ سال ذکر کرده‌اند. مرگ او در دوره‌ای رخ داد که ایران در حال گذار به [[سلطنت پهلوی|نظام پهلوی]] بود و بسیاری از اصلاحات او، از جمله نظام قضایی و آموزشی، به تدریج در ساختار جدید ادغام شدند. مراسم تشییع او با حضور چهره‌های سیاسی و فرهنگی برگزار شد و به دلیل جایگاهش به عنوان یکی از معماران مشروطیت، مورد احترام قرار گرفت. جزئیات کمی درباره بیماری یا علت دقیق مرگ او در منابع موجود است، اما برخی منابع اشاره می‌کنند که او در سال‌های آخر از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرده بود و بیشتر به تألیفات تاریخی مشغول بود.<ref name=":0" /><ref name=":7" />  


=== شبکه‌های اقتصادی ===
میراث حسن پیرنیا در سه حوزه کلیدی خلاصه می‌شود: اصلاحات حقوقی، آموزش سیاسی، و تاریخ‌نگاری. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدوین قوانین قضایی، پایه‌های نظام حقوقی و دیپلماتیک مدرن ایران را بنا نهاد. این نهاد، که بعدها به دانشکده حقوق دانشگاه تهران تبدیل شد، نسل‌هایی از مدیران و حقوق‌دانان را تربیت کرد. کتاب «تاریخ ایران باستان» و «داستان‌های ایران قدیم» نقش مهمی در تقویت هویت ملی و آموزش تاریخ ایران به نسل جوان ایفا کردند. این آثار، با وجود انتقاداتی مانند تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا، همچنان به عنوان منابعی ارزشمند در تاریخ‌نگاری ایران شناخته می‌شوند. نقش او در مشروطیت، از جمله خواندن فرمان مشروطیت و تدوین قانون اساسی، به تثبیت نظام پارلمانی کمک کرد. با این حال، مناقشه‌هایی مانند اتهام فراماسونری و محافظه‌کاری در دوره استبداد صغیر، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند. باستانی پاریزی در «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» او را سیاستمداری میانه‌رو توصیف می‌کند که با وجود محدودیت‌های زمانه، به پیشرفت ایران کمک کرد. جایگاه او به عنوان یکی از پیشگامان اصلاحات حقوقی و تاریخ‌نگاری علمی در ایران غیرقابل انکار است.<ref name=":4" /><ref name=":5" />  
شبکه اقتصادی شمخانی فراتر از ایران گسترش یافته و شامل معاملات نفتی و تجارت اسلحه است. گزارش ایران آزادی به فعالیت‌های تجاری فرزندان او در خارج از کشور اشاره دارد و آن را نتیجه سوءاستفاده از منصب پدر می‌داند. این شبکه، که به امپراتوری ثروت تعبیر شده، یکی از نقاط ضعف اصلی او در برابر انتقادات محسوب می‌شود.<ref>[https://iranfreedom.net/%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%b4%d9%85%d8%ae%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d8%b4%d8%a7%da%af%d8%b1%d8%af-%d8%af%d9%88%da%86%d8%b1%d8%ae%d9%87%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%aa%d8%a7-%d9%85%d8%a7/ علی شمخانی از شاگرد دوچرخه‌سازی تا مافیای نفت و امپراتوری ثروت - ایران آزادی]</ref>  


=== پرونده‌های قضایی و بین‌المللی ===
== اهمیت تاریخی و جایگاه ==
فعالیت‌های اقتصادی خانواده شمخانی به سطح بین‌المللی کشیده شده است. توقیف کشتی‌های متعلق به پسرانش در هند، که به دلیل نقض تحریم‌ها رخ داد، به بررسی‌های قضایی منجر شد.آر.اف. ای گزارش داده که:<blockquote>«این ماجرا، شبکه مالی شمخانی را زیر ذره‌بین نهادهای بین‌المللی قرار داده است»<ref name=":7" /> </blockquote>
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله یکی از برجسته‌ترین چهره‌های دوران گذار ایران از قاجار به پهلوی بود. او با تلفیق دانش حقوقی و سیاسی غربی با نیازهای جامعه ایرانی، به اصلاحات اساسی در نظام قضایی، آموزشی، و دیپلماتیک کمک کرد. تأسیس مدرسه علوم سیاسی و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد. فعالیت‌هایش در مشروطیت، از جمله نقش در تدوین قانون اساسی و خواندن فرمان مشروطیت، به تقویت نظام پارلمانی انجامید. آثار تاریخی‌اش، به ویژه «تاریخ ایران باستان»، با وجود انتقادات، به احیای هویت ملی و آموزش تاریخ ایران کمک کرد. حضور او در کابینه‌های متعدد و چهار دوره نخست‌وزیری، نشان‌دهنده نفوذ سیاسی او بود، هرچند تصمیماتش در دوره استبداد صغیر و ناکامی در برخی مذاکرات داخلی انتقاداتی را برانگیخت. اتهاماتی مانند فراماسونری و ناسیونالیسم افراطی، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند، اما دستاوردهایش در آموزش، حقوق، و تاریخ‌نگاری همچنان مورد مطالعه و تحسین است. جایگاه او به عنوان پلی بین سنت و تجدد در تاریخ ایران ماندگار است.<ref name=":0" /><ref name=":6" />  


=== اتهامات در منطقه آزاد اروند ===
== منابع: ==
گزارش برخی منابع از فساد فرماندهان سابق سپاه، از جمله شمخانی، در منطقه آزاد اروند پرده برداشته است. این منطقه به‌عنوان مرکز فعالیت‌های اقتصادی غیرشفاف شناخته می‌شود، و شمخانی به دلیل نقشش در واگذاری املاک به نزدیکانش مورد انتقاد قرار گرفته است.<ref name=":1" />
 
== حمله اسرائیل و پیامدهای آن ==
 
=== جزئیات حمله ===
در خرداد ۱۴۰۴، در جریان [[حمله ۱۳ژوئن اسرائیل به ایران|حمله اسرائیل به ایران]]، منزلی متعلق به علی شمخانی در تهران هدف حمله هوایی اسرائیل قرار گرفت. این ساختمان، که به کاخ تشبیه شده بود، به دلیل دارایی‌های لوکس و وسعتش جلب توجه کرده بود. گزارش‌ها حاکی از آن است که شمخانی در این حمله زخمی شد، اما جان سالم به در برد. این رویداد به‌عنوان پاسخی به اقدامات نظامی رژیم ایران در منطقه تفسیر شده است.<ref name=":8">[https://farsikhabar.com/%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%9F-%D9%88-%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D9%88-%D9%85/ چه کسی علی شمخانی را نجات داد؟ و چرا او مانند سلامی کشته نشد؟ - فارسی خبر]</ref>
 
=== شایعات و تحلیل‌ها ===
پس از این حمله، شایعاتی درباره نجات معجزه‌آسای او و نقش محافظانش مطرح شد. برخی منابع مدعی‌اند که «کسی او را نجات داد»، اما جزئیات مشخصی ارائه نشده است. این موضوع، همراه با سؤالاتی درباره چرایی هدف قرار گرفتن منزل او، به بحث‌های گسترده در رسانه‌ها دامن زده است.<ref name=":8" />
 
=== بررسی سیاسی حمله ===
حمله اسرائیل به منزل شمخانی، به‌عنوان بخشی از استراتژی نظامی علیه مقامات ارشد ایران تفسیر شده است. این رویداد، که در بحبوحه تنش‌های منطقه‌ای رخ داد، پرسش‌هایی درباره هدف‌گیری دقیق اسرائیل و اطلاعات آن‌ها از دارایی‌های شمخانی مطرح کرده است.<ref name=":1" />
 
== بررسی جایگاه و تأثیرات سیاسی ==
 
=== نفوذ در ساختار قدرت ===
علی شمخانی از دهه ۱۳۶۰ به‌عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار در ساختار نظامی و امنیتی ایران شناخته شده است. حضور او در مناصب کلیدی مانند وزارت دفاع و دبیر شورای عالی امنیت ملی، او را به یکی از حلقه‌های نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی تبدیل کرد. این نفوذ، به‌ویژه در زمان بحران‌ها، او را به بازیگری اصلی در سیاست‌گذاری‌های امنیتی تبدیل کرده است.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f9-washingtonpost-ignatius-shamkhani-iran/26683516.html «شمخانی چه نقش سیاسی در ایران دارد» - رادیو فردا]</ref>
 
=== انزوای سیاسی پس از اعتراضات ===
با وجود جایگاه بلندپایه شمخانی، اعتراضات گسترده و افشاگری‌ها درباره نقش او در سرکوب و فساد، به کاهش اعتبار سیاسی او منجر شده است. گزارش صدای آمریکا به نقل از منابع داخلی اشاره دارد که «شمخانی پس از ناتوانی در کنترل اعتراضات، در معرض استعفاست»، که نشان‌دهنده فشارهای داخلی بر اوست.<ref name=":6" />
 
=== تأثیر بر سیاست امنیتی ===
شمخانی با تکیه بر جایگاهش در شورای عالی امنیت ملی، سیاست‌های امنیتی ایران را در برابر تهدیدات خارجی و داخلی شکل داد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که او «اطلاعات سپاه را به دست رهبر داد»، که این اقدام، نفوذ او را در ساختار اطلاعاتی تقویت کرد، اما در عین حال او را به هدف انتقادات داخلی و خارجی تبدیل نمود.<ref name=":4" />
 
=== چالش‌های پیش رو ===
با افزایش فشارهای بین‌المللی و داخلی، جایگاه شمخانی در معرض تهدید قرار گرفته است. منابع مانند ایران وایر اشاره دارند که «او در میانه اعتراضات سراسری دچار سرگیجه سیاسی شده»، که می‌تواند به کاهش نفوذ او در آینده منجر شود.<ref name=":2" />
 
=== نقش در کودتاهای خیالی ===
شمخانی به دلیل مدیریت بحران‌ها، به «مرد کودتاهای خیالی» معروف شده است. او با ایجاد سناریوهای امنیتی، به تثبیت قدرت خامنه‌ای کمک کرد، که این رویکرد، او را به ابزاری در دست نهادهای بالا دستی تبدیل نمود.<ref name=":4" />
 
=== تأثیر بر روابط خارجی ===
نقش شمخانی در سیاست خارجی، به‌ویژه در تنش با اسرائیل و آمریکا، قابل توجه است. حمله اسرائیل به منزل او، که به زخمی شدنش منجر شد، نشان‌دهنده جایگاه او به‌عنوان هدفی استراتژیک است. این رویداد، روابط رژیم ایران با غرب را بیش از پیش پیچیده کرده است.<ref name=":2" />
 
== بررسی جایگاه اجتماعی و تاریخی ==
 
=== دیدگاه‌ها و انتقادات ===
علی شمخانی به‌عنوان چهره‌ای جنجالی، در میان مخالفان رژیم به «پاسدار تروریست» شهرت یافته است. منتقدان او را به دلیل نقش در سرکوب و فساد محکوم می‌کنند، در حالی که حامیانش او را مدیری کارآمد در زمان بحران‌ها می‌دانند. این دوگانگی، جایگاه او را در تاریخ معاصر ایران پیچیده کرده است.<ref name=":2" />
 
=== میراث و آینده ===
میراث شمخانی به احتمال زیاد با حوادثی مانند ساقط شدن پرواز ۷۵۲ و سرکوب اعتراضات گره خورده است. با وجود زخمی شدن در حمله اسرائیل، آینده سیاسی او به شدت به تحولات داخلی و بین‌المللی بستگی دارد، که هنوز نامعلوم است.<ref name=":8" />
 
=== جایگاه در میان حامیان و مخالفان ===
شمخانی در میان حامیان رژیم به‌عنوان مدیری قاطع شناخته می‌شود، اما مخالفان او را «مردی با دستان خونین» توصیف می‌کنند. این دوگانگی، او را به شخصیتی بحث‌برانگیز در تاریخ معاصر ایران تبدیل کرده است.<ref name=":3" />
 
=== میراث احتمالی ===
میراث احتمالی شمخانی ممکن است با حوادثی مانند سرکوب اعتراضات و فساد مالی گره بخورد. با این حال، بقای او پس از حمله اسرائیل، پرسش‌هایی درباره امنیت شخصی و حمایت‌های پشت پرده او مطرح کرده است، که هنوز بدون پاسخ مانده است.<ref name=":8" />
 
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۸

برای صفحه تمرین.jpg
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله
حسن پیرنیا، مشیرالدوله3.jpg
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله (حسن پیرنیا)، سیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار
زمینهٔ کاری سیاست، حقوق، تاریخ‌نگاری
زادروز سال ۱۲۵۰ شمسی
نایین اصفهان
مرگ سال ۱۳۱۴ شمسی
تهران
ملیت ایرانی
در زمان حکومت قاجار، پهلوی
بنیانگذار مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق)، مدرسه نظام احمدی (۱۲۹۶ ش)
سبک نوشتاری تاریخ‌نگاری علمی، حقوقی، دانشنامه‌ای
کتاب‌ها تاریخ ایران باستان، داستان‌های ایران قدیم، حقوق بین‌الملل
مدرک تحصیلی دانشکده حقوق مسکو، مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو
دلیل سرشناسی تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدوین قوانین قضایی، نگارش تاریخ ایران باستان
اثرگذاشته بر نظام حقوقی مدرن ایران، دانشکده حقوق دانشگاه تهران

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، معروف به حسن پیرنیا (متولد سال ۱۲۵۰، نایین اصفهان – درگذشته ۱۳۱۴، تهران)، از خاندان نایینی و فرزند میرزا نصرالله خان مشیرالدوله، یکی از کلیدی‌ترین چهره‌های سیاسی و حقوقی ایران در دوران گذار از قاجار به پهلوی بود. او تحصیلاتش را در مسکو (مدرسه نظامی و دانشکده حقوق) به پایان رساند و با زبان‌های روسی، فرانسوی، انگلیسی، عربی و یونانی آشنا بود. فعالیت سیاسی‌اش از منشی‌گری وزارت خارجه آغاز شد و شامل تأسیس مدرسه علوم سیاسی، تدریس حقوق بین‌الملل، و نقش در تدوین قانون اساسی مشروطه (ترجمه قوانین خارجی) بود. حسن پیرنیا چهار بار نخست‌وزیر، ۲۴ بار وزیر و همچنین نماینده پنج دوره مجلس شورای ملی از تهران بود. در دوره استبداد صغیر، وزارت عدلیه و معارف را بر عهده داشت که انتقاداتی را به دلیل میانه‌روی به همراه آورد. نقشش در حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول، لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه)، و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران) برجسته است، هرچند تلاش‌هایش برای پایان مسالمت‌آمیز قیام‌های خیابانی و جنگل ناکام ماند.

مشیرالدله به عنوان حقوق‌دان، سه طرح قانونی کلیدی (اصول تشکیلات عدلیه ۳۱۱ ماده، محاکمات حقوقی موقتی ۸۱۲ ماده، محاکمات جزایی ۵۰۶ ماده) را بر اساس مدل‌های روسی، عثمانی و فرانسوی تدوین کرد که پایه نظام قضایی مدرن ایران شد. تأسیس مدرسه نظام احمدی نیز از اقدامات نظامی‌اش بود. در سال‌های پایانی، به تاریخ‌نگاری پرداخت و کتاب «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش) را نوشت که نخستین اثر علمی بر اساس باستان‌شناسی و مستندات خارجی بود و بر ناسیونالیسم باستان‌گرا تأثیر گذاشت؛ گزیده‌ای از آن («ایران قدیم») در مدارس تدریس شد. دیگر آثارش شامل «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش)، «حقوق بین‌الملل»، و طرح‌های قانونی بود. نقدهای مثبت بر میانه‌روی، اصلاحات حقوقی، و کمک به مشروطه (مانند خواندن فرمان مشروطیت برای مردم) تأکید دارند، در حالی که منتقدان او را مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا، فراماسونر، و محافظه‌کار می‌دانند که در استبداد صغیر همکاری کرد و آثارش بر خیالبافی‌های مستشرقان استوار است. میراثش در پایه‌گذاری آموزش حقوقی و قضایی ایران ماندگار است، هرچند مناقشه بر سر نقش فراماسونری و میانه‌روی سیاسی ادامه دارد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸]

مقدمه

در تاریخ ایران، عنوان «مشیرالدوله» به چندین شخصیت برجسته تعلق داشته است، از جمله محسن خان مشیرالدوله (وزیر خارجه قاجار و مذاکره‌کننده قراردادهای خارجی)، نصرالله خان مشیرالدوله (پدر حسن پیرنیا و صدراعظم مشروطه)، و دیگران. این مقاله به طور خاص به «میرزا حسن‌خان مشیرالدوله» (حسن پیرنیا)، سیاستمدار، حقوق‌دان و تاریخ‌نگار برجسته دوران مشروطیت و پس از آن، می‌پردازد.

زندگی اولیه و تحصیلات

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، معروف به حسن پیرنیا، در سال ۱۲۵۰ شمسی (۱۲۹۱ قمری) در نایین اصفهان (یا تبریز طبق برخی روایات) زاده شد. او فرزند ارشد میرزا نصرالله خان مشیرالدوله نایینی، صدراعظم مشروطه و وزیر خارجه قاجار، بود که از نوادگان حاج عبدالوهاب نایینی (عارف قرن سیزدهم) به‌شمار می‌رفت. مادرش فرزند حاجی میرزا تقی آجودان بود. حسن پیرنیا دو برادر داشت: حسین (مؤتمن‌الملک، حقوق‌دان و رئیس مجلس) و علی (که در اروپا به علت بیماری سل درگذشت). خانواده پیرنیا، با پیشینه سیاسی، شامل شخصیت‌هایی چون ابوالحسن معاضدالسلطنه (برادرزاده نصرالله خان) و باقر پیرنیا (استاندار خراسان) بود. کودکی حسن پیرنیا در محیطی مذهبی و سیاسی گذشت و تحصیلات مقدماتی (فارسی، عربی، انگلیسی) را نزد معلمانی چون میرزا محمدباقر بواناتی آموخت که روحیه آزادی‌خواهی را در او تقویت کرد.[۲][۶][۸]

تحصیلات و آشنایی با اروپا

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در ۱۴سالگی به همراه برادرانش برای تحصیل به روسیه رفت. ابتدا در مدرسه نظامی کادکسی کرپوس مسکو (۱۳۰۷ ق) علوم نظامی آموخت و رتبه اول را کسب کرد، سپس وارد دانشکده حقوق مسکو شد و با احراز رتبه اول فارغ‌التحصیل گردید. دوران تحصیلش (۱۳۰۷–۱۳۲۳ ق) با انقلاب ۱۹۰۵ روسیه و آشنایی با اصلاح‌طلبان ایرانی قفقاز همزمان بود که دیدگاه‌های حقوقی و مشروطه‌خواهانه‌اش را شکل داد. او زبان روسی و فرانسوی را کامل آموخت و بعدها با انگلیسی، عربی، یونانی قدیم و آلمانی (خودآموز در ۵۸سالگی) آشنا شد. وی پس از تحصیل، به عنوان وابسته سفارت ایران در سن‌پترزبورگ مشغول شد.[۱][۵][۷]

ورود به عرصه سیاسی و نقش در مشروطیت

 
میرزا حسن‌خان مشیرالدوله

آغاز فعالیت در وزارت خارجه

پس از مرگ محسن خان مشیرالدوله (۱۳۱۷ ق)، پدرش نصرالله خان به وزارت خارجه رسید و حسن را از روسیه فراخواند. با لقب مشیرالملک، ریاست بایگانی وزارت خارجه و منشی‌گری مخصوص صدراعظم امین‌السلطان را بر عهده گرفت. نخستین کارش تدوین نظام‌نامه حق ویزا برای ایرانیان خارج بود. با حمایت پدر، امین‌السلطان و مظفرالدین شاه، مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) را تأسیس کرد تا کادر وزارت خارجه تربیت شود؛ بودجه‌اش از معدن فیروزه تأمین شد و خودش حقوق بین‌الملل تدریس کرد. در سفرهای مظفرالدین شاه به اروپا (۱۳۲۰ ق)، مترجم روسی بود و خدماتش مورد رضایت شاه قرار گرفت.[۲][۳][۸]

نقش در انقلاب مشروطیت

در آستانه انقلاب مشروطه (۱۳۲۴ ق)، به ایران بازگشت و پس از فرمان عدالتخانه، در کمیسیون تدوین نظام‌نامه عضویت یافت. فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) را برای مردم خواند و در هیئت تدوین انتخابات و قانون اساسی، مسئولیت ترجمه قوانین خارجی (روسی، عثمانی، فرانسوی) را بر عهده داشت. در ربیع‌الاول ۱۳۲۵ ق، سفیر فوق‌العاده به سن‌پترزبورگ، لندن و پاریس برای اعلان تاج محمدعلی شاه رفت و قرارداد ۱۹۰۷ را نقد کرد؛ او از امپراتور روسیه، شاه انگلیس و رئیس‌جمهور فرانسه نشان گرفت. این مأموریت را «تبعید محترمانه» می‌دانست. میانه‌روی‌اش در مشروطیت، از آشنایی با اصلاح‌طلبان قفقاز ناشی بود و او را به یاری مشروطه بدون افراط کشاند.[۱][۷][۵]

فعالیت‌های سیاسی و اصلاحات

نقش در استبداد صغیر و وزارت

در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، پس از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه، میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در کابینه‌های متعدد حضور داشت و به عنوان وزیر عدلیه و معارف فعالیت کرد. این دوره، که با سرکوب مشروطه‌خواهان همراه بود، انتقاداتی را به سوی او جلب کرد. برخی منابع او را به دلیل همکاری با دربار در این زمان به محافظه‌کاری و حتی حمایت از استبداد متهم کرده‌اند. با این حال، منابع دیگر تأکید دارند که میانه‌روی او در این دوره از سر اجبار و تلاش برای حفظ ثبات بود، نه همراهی با استبداد. پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه (۱۲۸۸ ش)، حسن پیرنیا به عنوان نماینده تهران در دوره دوم مجلس شورای ملی انتخاب شد و نقش مهمی در بازسازی ساختارهای حکومتی ایفا کرد. او در این دوره، با تدوین نظام‌نامه‌های قضایی، به اصلاحات حقوقی ادامه داد و تلاش کرد تا نهادهای مشروطه را تقویت کند.[۴][۷]

نخست‌وزیری و سیاست خارجی

 
حسن پیرنیا، نفر دوم از راست

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله چهار بار به نخست‌وزیری رسید (۱۲۹۳ ق، ۱۲۹۹ ش، ۱۳۰۰ ش، ۱۳۰۲ ش)، که هر دوره با چالش‌های سیاسی و اجتماعی همراه بود. در دوره اول (۱۲۹۳ ق)، به عنوان صدراعظم موقت، با مشکلات مالی دولت قاجار و نفوذ خارجی روبرو شد. در دوره‌های بعدی (۱۲۹۹–۱۳۰۲ ش)، به ویژه در کابینه‌های پس از کودتای ۱۲۹۹، او تلاش کرد تا بی‌طرفی ایران را در جنگ جهانی اول حفظ کند. او با لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) و مخالفت با قرارداد ۱۹۰۷ (تقسیم ایران بین روسیه و انگلیس) به تقویت استقلال ایران کمک کرد. با این حال، تلاش‌هایش برای پایان دادن به قیام جنگل و اعتراضات خیابانی به صورت مسالمت‌آمیز ناکام ماند، که برخی منابع آن را به ضعف دیپلماسی داخلی او نسبت می‌دهند. در سیاست خارجی، او با مذاکره با قدرت‌های بزرگ و استفاده از دانش حقوقی‌اش، به حفظ منافع ایران کمک کرد، هرچند برخی منتقدان او را به محافظه‌کاری در برابر فشارهای خارجی متهم کرده‌اند.[۱][۲]

تأسیس مدرسه نظام احمدی

در سال ۱۲۹۶ شمسی، حسن پیرنیا مدرسه نظام احمدی را تأسیس کرد که هدف آن تربیت افسران نظامی با آموزش مدرن بود. این مدرسه، که بر اساس مدل‌های نظامی اروپایی طراحی شده بود، به تقویت ارتش ایران در دوره‌ای پرآشوب کمک کرد. او همچنین در دوره‌های وزارت جنگ (شش بار)، اصلاحاتی در ساختار نظامی انجام داد، از جمله تدوین نظام‌نامه‌های نظامی و بهبود آموزش سربازان. این اقدامات، بخشی از تلاش او برای مدرن‌سازی نهادهای حکومتی بود، هرچند برخی منابع معتقدند که این اصلاحات به دلیل محدودیت‌های مالی و سیاسی، تأثیر محدودی داشتند.[۵][۴]

اصلاحات حقوقی و آموزشی

تأسیس مدرسه علوم سیاسی

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای میرزا حسن‌خان مشیرالدوله، تأسیس مدرسه علوم سیاسی در سال ۱۳۱۷ قمری بود که بعدها پایه دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. این مدرسه، که با بودجه معدن فیروزه تأمین مالی می‌شد، برای تربیت دیپلمات‌ها و کارمندان وزارت خارجه طراحی شده بود. پیرنیا شخصاً حقوق بین‌الملل را در این مدرسه تدریس کرد و برنامه درسی آن را با الهام از نظام‌های آموزشی اروپا تنظیم نمود. این نهاد، نقش کلیدی در تربیت نسل جدیدی از مدیران و حقوق‌دانان ایرانی داشت و به تقویت دیپلماسی مدرن ایران کمک کرد.[۲][۳]

تدوین قوانین قضایی

حسن پیرنیا به عنوان وزیر عدلیه (هشت بار)، سه طرح قانونی کلیدی تدوین کرد: اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده). این قوانین، که با اقتباس از مدل‌های روسی، عثمانی، و فرانسوی نوشته شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند. او با استفاده از دانش حقوقی خود، تلاش کرد تا دادگستری ایران را از نظام سنتی به سیستمی قانون‌مند تبدیل کند. این اصلاحات، به ویژه در دوره مشروطیت، به بهبود ساختار قضایی و کاهش فساد کمک کرد، هرچند اجرای کامل آن‌ها به دلیل مشکلات مالی و سیاسی با موانعی مواجه شد.[۵][۷]

آثار تاریخی و تألیفات

 
تاریخ ایران باستان، تالیف حسن پیرنیا

تاریخ ایران باستان

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال‌های پایانی عمرش به تاریخ‌نگاری روی آورد و برجسته‌ترین اثرش، «تاریخ ایران باستان» (۳ جلد، ۱۳۰۶ ش)، را منتشر کرد. این کتاب، که به عنوان اولین اثر علمی تاریخ ایران بر اساس باستان‌شناسی و منابع خارجی (یونانی، رومی، و شرقی) شناخته می‌شود، به بررسی تمدن‌های ایران پیش از اسلام، از جمله هخامنشیان، اشکانیان، و ساسانیان، می‌پردازد. حسن پیرنیا با استفاده از دانش زبان‌های یونانی، عربی، و اروپایی، منابع دست‌اول را تحلیل کرد و اثری جامع ارائه داد که در زمان خود بی‌سابقه بود. گزیده این کتاب، تحت عنوان «ایران قدیم»، در مدارس به عنوان کتاب درسی تدریس شد و بر تقویت حس ناسیونالیسم ایرانی تأثیر گذاشت. باستانی پاریزی در کتاب «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» این اثر را به دلیل دقت علمی و نثر روان، نقطه عطفی در تاریخ‌نگاری ایرانی می‌داند. با این حال، برخی منابع معتقدند که این کتاب به دلیل تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا و تکیه بر روایات مستشرقان، به خیالبافی‌های تاریخی دامن زده است.[۸][۴]

دیگر آثار و تألیفات

علاوه بر «تاریخ ایران باستان»، حسن پیرنیا کتاب «داستان‌های ایران قدیم» (۱۳۰۷ ش) را منتشر کرد که مجموعه‌ای از روایات اساطیری و تاریخی ایران پیش از اسلام بود. این اثر، با هدف معرفی فرهنگ و هویت ایرانی به نسل جوان، نثری ساده‌تر از «تاریخ ایران باستان» داشت و در میان خوانندگان عمومی محبوبیت یافت. او همچنین کتاب «حقوق بین‌الملل» را تألیف کرد که بر اساس تدریس‌هایش در مدرسه علوم سیاسی نوشته شد و به آموزش دیپلمات‌های ایرانی کمک کرد. طرح‌های قانونی او، از جمله اصول تشکیلات عدلیه (۳۱۱ ماده)، محاکمات حقوقی موقتی (۸۱۲ ماده)، و محاکمات جزایی (۵۰۶ ماده)، نیز به عنوان آثار مکتوب او در حوزه حقوق شناخته می‌شوند. این آثار، که با اقتباس از قوانین روسی، عثمانی، و فرانسوی تدوین شدند، پایه نظام قضایی مدرن ایران را تشکیل دادند.[۲][۵]

نقدها و ارزیابی‌ها

نقدهای مثبت

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله به دلیل نقشش در اصلاحات حقوقی، تأسیس نهادهای آموزشی، و تدوین قانون اساسی مشروطه مورد تحسین قرار گرفته است. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدریس حقوق بین‌الملل، به تربیت نسل جدیدی از دیپلمات‌ها و حقوق‌دانان کمک کرد که در دوره مشروطیت نقش مهمی ایفا کردند. کتاب «تاریخ ایران باستان» به عنوان اثری پیشرو در تاریخ‌نگاری علمی ایران شناخته می‌شود که هویت ملی را تقویت کرد. برخی منابع او را به دلیل میانه‌روی در سیاست و تلاش برای حفظ بی‌طرفی ایران در جنگ جهانی اول ستایش می‌کنند. نقش او در خواندن فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ش) و لغو قانون ۲۳ ژوئیه (حاکمیت بلژیکی بر خزانه) نیز از دستاوردهای برجسته‌اش شمرده می‌شود. همچنین، فعالیت‌هایش در مجلس شورای ملی (دوره‌های دوم تا ششم) و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد.[۱][۵]

نقدهای منفی

با وجود دستاوردها، حسن پیرنیا با انتقاداتی نیز مواجه بوده است. برخی منابع او را به دلیل تأکید بیش از حد بر ناسیونالیسم باستان‌گرا در «تاریخ ایران باستان» مورد نقد قرار داده‌اند و معتقدند که این اثر، با تکیه بر روایات مستشرقان، تصویری غیرواقعی از تاریخ ایران ارائه کرده است. همچنین اتهام فراماسونری نیز به او نسبت داده شده، که به دلیل ارتباطاتش با محافل سیاسی و دیپلماتیک اروپا مطرح شده است، هرچند شواهد قطعی برای این ادعا وجود ندارد. همچنین، حضور او در کابینه‌های دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) انتقاداتی را برانگیخت و برخی او را به محافظه‌کاری و همکاری با دربار متهم کردند. برخی‌ها این انتقاد را با استدلال میانه‌روی اجباری او تعدیل می‌کنند، اما ناکامی‌اش در پایان دادن به قیام‌های خیابانی و جنگل نیز به عنوان نقطه ضعف دیپلماسی داخلی او ذکر شده است.[۴][۷]

وفات و میراث

 
حسن پیرنیا، مشیرالدوله

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله در سال ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در تهران درگذشت. منابع سن او را هنگام مرگ ۶۴ سال ذکر کرده‌اند. مرگ او در دوره‌ای رخ داد که ایران در حال گذار به نظام پهلوی بود و بسیاری از اصلاحات او، از جمله نظام قضایی و آموزشی، به تدریج در ساختار جدید ادغام شدند. مراسم تشییع او با حضور چهره‌های سیاسی و فرهنگی برگزار شد و به دلیل جایگاهش به عنوان یکی از معماران مشروطیت، مورد احترام قرار گرفت. جزئیات کمی درباره بیماری یا علت دقیق مرگ او در منابع موجود است، اما برخی منابع اشاره می‌کنند که او در سال‌های آخر از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرده بود و بیشتر به تألیفات تاریخی مشغول بود.[۱][۸]

میراث حسن پیرنیا در سه حوزه کلیدی خلاصه می‌شود: اصلاحات حقوقی، آموزش سیاسی، و تاریخ‌نگاری. تأسیس مدرسه علوم سیاسی (۱۳۱۷ ق) و تدوین قوانین قضایی، پایه‌های نظام حقوقی و دیپلماتیک مدرن ایران را بنا نهاد. این نهاد، که بعدها به دانشکده حقوق دانشگاه تهران تبدیل شد، نسل‌هایی از مدیران و حقوق‌دانان را تربیت کرد. کتاب «تاریخ ایران باستان» و «داستان‌های ایران قدیم» نقش مهمی در تقویت هویت ملی و آموزش تاریخ ایران به نسل جوان ایفا کردند. این آثار، با وجود انتقاداتی مانند تأکید بر ناسیونالیسم باستان‌گرا، همچنان به عنوان منابعی ارزشمند در تاریخ‌نگاری ایران شناخته می‌شوند. نقش او در مشروطیت، از جمله خواندن فرمان مشروطیت و تدوین قانون اساسی، به تثبیت نظام پارلمانی کمک کرد. با این حال، مناقشه‌هایی مانند اتهام فراماسونری و محافظه‌کاری در دوره استبداد صغیر، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند. باستانی پاریزی در «محیط سیاسی و زندگانی پیرنیا» او را سیاستمداری میانه‌رو توصیف می‌کند که با وجود محدودیت‌های زمانه، به پیشرفت ایران کمک کرد. جایگاه او به عنوان یکی از پیشگامان اصلاحات حقوقی و تاریخ‌نگاری علمی در ایران غیرقابل انکار است.[۵][۶]

اهمیت تاریخی و جایگاه

میرزا حسن‌خان مشیرالدوله یکی از برجسته‌ترین چهره‌های دوران گذار ایران از قاجار به پهلوی بود. او با تلفیق دانش حقوقی و سیاسی غربی با نیازهای جامعه ایرانی، به اصلاحات اساسی در نظام قضایی، آموزشی، و دیپلماتیک کمک کرد. تأسیس مدرسه علوم سیاسی و تدوین قوانین قضایی، او را به یکی از معماران نظام حقوقی مدرن ایران تبدیل کرد. فعالیت‌هایش در مشروطیت، از جمله نقش در تدوین قانون اساسی و خواندن فرمان مشروطیت، به تقویت نظام پارلمانی انجامید. آثار تاریخی‌اش، به ویژه «تاریخ ایران باستان»، با وجود انتقادات، به احیای هویت ملی و آموزش تاریخ ایران کمک کرد. حضور او در کابینه‌های متعدد و چهار دوره نخست‌وزیری، نشان‌دهنده نفوذ سیاسی او بود، هرچند تصمیماتش در دوره استبداد صغیر و ناکامی در برخی مذاکرات داخلی انتقاداتی را برانگیخت. اتهاماتی مانند فراماسونری و ناسیونالیسم افراطی، پیچیدگی شخصیت او را نشان می‌دهند، اما دستاوردهایش در آموزش، حقوق، و تاریخ‌نگاری همچنان مورد مطالعه و تحسین است. جایگاه او به عنوان پلی بین سنت و تجدد در تاریخ ایران ماندگار است.[۱][۷]

منابع:

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ حسن پیرنیا «مشیر الدوله» - نایینی
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ مشیرالدوله حسن پیرنیا - راسخون
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک - صدای نایین
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ حسن پیرنیا؛ مبلغ سرسخت ناسیونالیسم باستان‌گرا - حق‌پژوهی
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ یادی از ابر مرد سیاست و حقوق ایران زمین؛ حسن پیرنیا - آکادمی بیگدلی
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ خاندان پیرنیا - پژوهه
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ ۷٫۶ زندگی سیاسی میرزا حسن‌خان مشیرالدوله - مؤسسه مطالعات و پژهشهای سیاسی
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های حسن پیرنیا - کتابراه
برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/w/index.php?title=کاربر:Khosro/صفحه_تمرین_NOINDEX&oldid=81682»