کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

قاسم سیفان بابایی
قاسم سیفان بابایی
	قاسم سیفان بابایی
زادروز	سال ۱۳۳۲; تهران
درگذشت	۱۵ مرداد ۱۳۶۷; زندان گوهردشت کرج
علت مرگ	اعدام
محل زندگی	تهران
تحصیلات	لیسانس اقتصاد
از دانشگاه	دانشگاه تهران
پیشه	کارگردان و بازیگر تئاتر
تأثیرگذاران	سازمان مجاهدین خلق
جنبش	سازمان مجاهدین خلق ایران
مخالفان	حکومت جمهوری اسلامی
دین	اسلام
اتهام‌ها	هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران
همسر	زهرا افشار
فرزندان	سارا

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۹

قاسم سیفان بابایی، (متولد سال ۱۳۳۲، تهران - درگذشته ۱۵ مرداد ۱۳۶۷، زندان گوهردشت کرج) دانشجوی اقتصاد دانشگاه تهران و زندانی سیاسی دوره پهلوی بود که در زمینه بازیگری، کارگردانی تئاتر، شعر، و خطاطی فعالیت داشت. او در تئاترهای خیابانی پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، با اجراهای طنز، سیاست‌های سرکوبگرانه را افشا کرد. در بهار ۱۳۵۹، در نمایشی کمدی-سیاسی نقش گزارشگر را ایفا کرد و در تئاتر «اتحاد شوراها» مسائل کارگران را مطرح نمود. قاسم سیفان در پاییز ۱۳۶۱ به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران، به‌همراه همسر و فرزندش بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد. در زندان‌های اوین، قزلحصار، و گوهردشت، به دلیل مقاومت و مواضع قاطعش به «آقا سیف» معروف بود. مینا انتظاری نقل می‌کند: «قاسم در زندان گروه هنری تشکیل داد و با اجراهای تئاتری، روحیه هم‌بندی‌ها را تقویت می‌کرد». او اشعار حافظ و قرآن را حفظ بود و نامه‌های شاعرانه‌ای برای دخترش سارا نوشت. در تیر ۱۳۶۷، در نامه‌ای به عملیات مجاهدین اشاره کرد. قاسم سیفان در ۱۵ مرداد ۱۳۶۷ در قتل‌عام زندانیان سیاسی در گوهردشت اعدام شد. شعری از او درباره بنیان‌گذاران مجاهدین توسط هم‌بندی‌اش حفظ شد: «حنیف و محسن و اصغر شمائید / طلایه‌داران جهاد و شهادت»

معرفی و پیشینه

قاسم سیفان بابایی، متولد سال ۱۳۳۲ در تهران، دانشجوی اقتصاد دانشگاه تهران و دارای مدرک لیسانس بود. او در زمینه بازیگری، کارگردانی تئاتر، شعر، و خطاطی فعالیت داشت و به‌عنوان زندانی سیاسی در دوره پهلوی شناخته می‌شد. سیفان در سال ۱۳۶۷ در کرج به شهادت رسید. (متن ارسالی).

فعالیت‌های هنری و سیاسی

قاسم سیفان بابایی در زمینه تئاتر خیابانی فعالیت گسترده‌ای داشت و از این هنر برای بیان مسائل اجتماعی و سیاسی استفاده می‌کرد. او در دوره انتخابات مجلس شورای ملی و ریاست‌جمهوری پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، همراه با گروه هنری خود، با اجرای نمایش‌های طنز، انحصارطلبی و سیاست‌های سرکوبگرانه را افشا می‌کرد. این اجراها اغلب در بلوار اطراف دانشگاه تهران برگزار می‌شد و بارها مورد حمله گروه‌های وابسته به رژیم جمهوری اسلامی قرار گرفت.

اجراهای برجسته

در بهار ۱۳۵۹، سیفان در نمایشی کمدی-سیاسی در دانشگاه اقتصاد تهران نقش گزارشگر را ایفا کرد. این نمایش، با تشبیه به رینگ بوکس، به رقابت آمریکا و شوروی در دوران جنگ سرد می‌پرداخت و با طنز گزنده مورد استقبال قرار گرفت. همچنین، تئاتر «اتحاد شوراها» در تالار مولوی، که به مسائل کارگران و تشکیل اتحادیه‌های کارگری می‌پرداخت، با مشارکت سیفان در کارگردانی و بازیگری اجرا شد و با استقبال گسترده مواجه گردید.

بازداشت و زندان

دستگیری و محکومیت

در پاییز سال ۱۳۶۱، قاسم سیفان بابایی به اتهام ارتباط با بخش اجتماعی سازمان مجاهدین خلق، به همراه همسرش زهرا و فرزند یک‌ونیم‌ساله‌اش سارا بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او به ده سال زندان محکوم شد و در زندان‌های اوین، قزلحصار، و گوهردشت مقاومت کرد. همسرش نیز در بند زنان زندان‌های اوین و قزلحصار از زندانیان مقاوم بود.

شرایط زندان و مقاومت

قاسم سیفان در زندان به دلیل مواضع قاطع و مرزبندی با نگهبانان و خائنان، به «آقا سیف» معروف بود و بارها به سلول انفرادی منتقل و ممنوع‌الملاقات شد. مینا انتظاری، هم‌بند همسرش، در خاطراتش می‌گوید:

«سال ۶۴ که با دوست عزیزم زهرا (همسر قاسم) در بند چهار قزلحصار همبند بودم… مطلع شدیم که قاسم در زندان نیز، البته بدور از چشم نامحرم پاسداران ظلمت و تباهی، به‌همراه تعداد دیگری از بچه‌های خوش‌ذوق بند، گروه هنری تشکیل داده‌اند و در مناسبت‌های مختلف سیاسی، تاریخی، ملی و یا مذهبی با اجرای برنامه‌های جالب هنری به سبک تئاترهای خیابانی و یا پانتومیم، روحیه‌بخش همبندان و فضای عمومی بند می‌شوند»

هم‌بندی‌های او نقل می‌کنند:

«وی طی سالیان اسارت به‌خاطر مرزبندی تیز و مواضع و برخوردهای قاطعش در برابر پاسداران و خائنین خودفروش داخل بند، در جمع بچه‌ها احترام خاصی داشت».

آثار ادبی و هنری در زندان

قاسم سیف بابایی و دخترش سارا

قاسم سیفان در زندان به مطالعه آثار ادبی، به‌ویژه اشعار حافظ، می‌پرداخت و بخش اعظم آیات قرآن و اشعار حافظ را حفظ بود. دست‌نوشته‌ها و نامه‌های او اغلب به‌صورت شعر و نثر موزون بودند. در یکی از نامه‌هایش در شهریور ۱۳۶۵ از قزلحصار به دخترش سارا نوشت:

«سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
دور از توأم، ای دخترم، یادت ولی در خاطرم
همچون گلی، جان دلی، از من ترا صدها سلام
تا نامه‌ات بر من رسید، از شادیش قلبم تپید
خواندم در آن با خط خوش، بنوشته بود: بابا سلام
سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
دیشب ترا دیدم بخواب، چون تشنه کو بیند سراب
رویت چو ماه کردم نگاه، گفتم بر این سیما سلام
سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
مامان خود دوستش بدار، حرفش شنو بونه نیار
از من رسان بر مادرت، اندازه‌ی دنیا سلام
سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
از رحمت پروردگار، پایان رسد این انتظار
فردا ز بند گردم رها، تا آید آن فردا سلام
سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام»

نامه آخر و اشارات سیاسی

در تیرماه ۱۳۶۷، قاسم سیفان در آخرین نامه‌اش به همسر و دخترش نوشت:

بنام هستی‌بخش آفتاب‌آفرین

برای دلبرم، دل

فدای جانان، جان

بهر موران، تن

سارای نازنینم

مینا و یاسمینم

دارم برایت سلام

بوسه به رویت مدام

در پی ماه خرداد

رسیده تیر و مرداد

از پس آن همه کار

دانه نشسته به بار

در باغ و در کشتزار

مدرسه کشتزار تو

دانش و علم بار تو

حاصل پیکار تو

می‌گویمت شادباش

از غم‌ها آزاد باش

این نامه به‌طور نمادین به عملیات آفتاب و چلچراغ مجاهدین اشاره دارد.

شهادت

در ۱۵ مرداد ۱۳۶۷، قاسم سیفان در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت اعدام شد. یکی از اشعار او که توسط هم‌بندی مخفیانه از زندان خارج شد، درباره بنیان‌گذاران مجاهدین بود:

شب که بد خفته همای سعادت

به روزگاری که نمانده شادت

حنیف و محسن و اصغر شمائید

طلایه‌داران جهاد و شهادت

رسیده ماه خرداد، مه قیام و فریاد

خروشت ای مجاهد، نوید مرگ بیداد^[۱]

منابع

↑ مجاهد شهید قاسم سیفان بابایی - ۳۰ هزار گل سرخ ایران

[1] مجاهد شهید قاسم سیفان بابایی - ۳۰ هزار گل سرخ ایران

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|887x887پیکسل]]
-{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام = مهدی ملک‌زاده | تصویر = مهدی ملک‌زاده.jpg | توضیح تصویر = مهدی ملک‌زاده، پزشک، سیاستمدار و تاریخ‌نگار ایرانی | نام اصلی =  | زمینه فعالیت = پزشکی، سیاست، تاریخ‌نگاری | ملیت =  | تاریخ تولد = سال ۱۲۶۰ ه.ش | محل تولد = اصفهان | والدین = ملک‌المتکلمین | تاریخ مرگ = سال ۱۳۳۴ ه.ش | محل مرگ = تهران | علت مرگ = | محل زندگی =  | مختصات محل زندگی = | مدفن = | در زمان حکومت = قاجار، پهلوی | اتفاقات مهم = انقلاب مشروطیت، شهادت پدرش در باغشاه، تألیف تاریخ انقلاب مشروطیت | نام دیگر = | لقب = | بنیانگذار = | پیشه = پزشک، استاد دانشگاه، نماینده مجلس، سناتور | سال‌های نویسندگی =  | سبک نوشتاری =  | کتاب‌ها = تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، زندگی ملک‌المتکلمین | مقاله‌ها = | نمایشنامه‌ها = | فیلم‌نامه‌ها = | دیوان اشعار = | تخلص = | فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها) = | همسر =  | شریک زندگی = | فرزندان =  | تحصیلات = پزشکی | دانشگاه = بیروت، پاریس | حوزه =  | شاگرد = | استاد = | علت شهرت =  | تأثیرگذاشته بر =  | تأثیرپذیرفته از =  | وبگاه = | imdb_id = | جوایز = نشان برگ خرما (در بیروت) | گفتاورد = | امضا =}}
+{{جعبه زندگینامه
-'''مهدی ملک‌زاده'''، (متولد سال ۱۲۶۰، اصفهان – درگذشته ۱۳۳۴، تهران) پزشک، سیاستمدار و تاریخ‌نگار برجسته ایرانی، یکی از شخصیت‌های کلیدی دوران [[جنبش مشروطه ایران|جنبش مشروطه]] و پس از آن بود. او فرزند [[ملک‌المتکلمین]]، روحانی مبارز و شهید مشروطه، به دنیا آمد و تحت تأثیر روحیه آزادی‌خواهی پدرش، خود نیز به صف مشروطه‌خواهان پیوست. مهدی ملک‌زاده تحصیلاتش در رشته پزشکی را در بیروت و پاریس به پایان رساند و مدرک دکترا اخذ کرد. پس از بازگشت به ایران همزمان با انقلاب مشروطیت، در فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی شرکت کرد و دوره‌هایی از حبس و تبعید را تجربه نمود. ملک‌زاده در عرصه حرفه‌ای، به عنوان پزشک، استاد دانشکده طب (به ویژه در رشته کالبدشناسی)، معاون نخست‌وزیر، نماینده هفت دوره مجلس شورای ملی، دو دوره مجلس مؤسسان، رئیس بهداری ارتش، و سناتور دو دوره (با سمت نایب‌رئیس سنا) خدمت کرد. او پیشنهاد وزارت بهداری را نپذیرفت و بر حفظ استقلال حرفه‌ای تأکید داشت.
+| اندازه جعبه       =
+| عنوان             =
+| عنوان ۲           =
+| نام               =قاسم سیفان بابایی
+| تصویر             =قاسم سیفان بابایی.jpg
+| اندازه تصویر      =
+| عنوان تصویر       =قاسم سیفان بابایی
+| زادروز            = سال ۱۳۳۲
+| زادگاه            = تهران
+| مکان ناپدیدشدن    =
+| تاریخ ناپدیدشدن   =
+| وضعیت             =
+| تاریخ مرگ         = ۱۵ مرداد ۱۳۶۷
+| مکان مرگ          =زندان گوهردشت کرج
+|عرض جغرافیایی محل دفن=
+|طول جغرافیایی محل دفن=
+|latd=|latm=|lats=|latNS=N
+|longd=|longm=|longs=|longEW=E
+| علت مرگ           =اعدام
+| پیداشدن جسد       =
+| آرامگاه           =
+| بناهای یادبود     =
+| محل زندگی         = تهران
+| ملیت              =
+| نام‌های دیگر       =
+| نژاد              =
+| تابعیت            =
+| تحصیلات            =لیسانس اقتصاد
+| دانشگاه           =دانشگاه تهران
+| پیشه              =کارگردان و بازیگر تئاتر
+| سال‌های فعالیت     =
+| کارفرما           =
+| نهاد              =
+| نماینده           =
+| شناخته‌شده برای    =
+| نقش‌های برجسته     =
+| سبک               =
+| تأثیرگذاران       =سازمان مجاهدین خلق
+| تأثیرپذیرفتگان    =
+| شهر خانگی         =
+| دستمزد            =
+| دارایی خالص       =
+| قد                =
+| وزن               =
+| تلویزیون          =
+| دوره              =
+| پس از             =
+| پیش از            =
+| حزب               =
+| جنبش              =سازمان مجاهدین خلق ایران
+| مخالفان           =حکومت جمهوری اسلامی
+| هیئت              =
+| دین               =اسلام
+| مذهب              =
+| اتهام             =هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران
+| وضعیت گناهکاری    =
+| منصب              =
+| مکتب              =
+| آثار              =
+| همسر              =زهرا افشار
+| شریک زندگی        =
+| فرزندان           = سارا
+| والدین            =
+| خویشاوندان سرشناس =
+| جوایز             =
+| امضا              =
+| اندازه امضا       =
+| signature_alt     =
+| وبگاه             =
+| imdb_id           =
+| Soure_id          =
+| پانویس            =
+|image size=240 پیکسل}}
+'''قاسم سیفان بابایی'''، (متولد سال ۱۳۳۲، تهران - درگذشته ۱۵ مرداد ۱۳۶۷، زندان گوهردشت کرج) دانشجوی اقتصاد دانشگاه تهران و زندانی سیاسی دوره پهلوی بود که در زمینه بازیگری، کارگردانی تئاتر، شعر، و خطاطی فعالیت داشت. او در تئاترهای خیابانی پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]، با اجراهای طنز، سیاست‌های سرکوبگرانه را افشا کرد. در بهار ۱۳۵۹، در نمایشی کمدی-سیاسی نقش گزارشگر را ایفا کرد و در تئاتر «اتحاد شوراها» مسائل کارگران را مطرح نمود. قاسم سیفان در پاییز ۱۳۶۱ به اتهام ارتباط با [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]، به‌همراه همسر و فرزندش بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد. در زندان‌های [[زندان اوین|اوین]]، [[زندان قزلحصار|قزلحصار]]، و [[زندان گوهردشت|گوهردشت]]، به دلیل مقاومت و مواضع قاطعش به «آقا سیف» معروف بود. مینا انتظاری نقل می‌کند: «قاسم در زندان گروه هنری تشکیل داد و با اجراهای تئاتری، روحیه هم‌بندی‌ها را تقویت می‌کرد». او اشعار [[حافظ]] و قرآن را حفظ بود و نامه‌های شاعرانه‌ای برای دخترش سارا نوشت. در تیر ۱۳۶۷، در نامه‌ای به عملیات مجاهدین اشاره کرد. قاسم سیفان در ۱۵ مرداد ۱۳۶۷ در [[قتل‌عام ۶۷|قتل‌عام زندانیان سیاسی]] در گوهردشت اعدام شد. شعری از او درباره بنیان‌گذاران مجاهدین توسط هم‌بندی‌اش حفظ شد: «[[محمد حنیف‌نژاد|حنیف]] و [[سعید محسن|محسن]] و [[علی اصغر بدیع زادگان|اصغر]] شمائید / طلایه‌داران جهاد و شهادت»
-آثار اصلی او شامل «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» در هفت (یا هشت) مجلد است که بر اساس خاطرات شخصی و اسناد معتبر نگاشته شده و به بررسی علل، روندها و پیامدهای مشروطیت می‌پردازد، با تمرکز بر وقایع یک قرن پیش از انقلاب و نقد مورخان دیگر مانند [[احمد کسروی]] و [[ناظم‌الاسلام کرمانی]]. این کتاب بر بی‌طرفی تاریخی، ریشه‌های اجتماعی-سیاسی تحولات، و نقش عوامل خارجی مانند نفوذ روس و انگلیس تأکید دارد. همچنین کتاب «زندگی ملک‌المتکلمین» را درباره پدرش تألیف کرد. مهدی ملک‌زاده با هزینه شخصی آرامگاهی برای شهدای باغشاه بنا نهاد و مجسمه پدرش را در میدان حسن‌آباد نصب کرد، هرچند بعدها برداشته شد. زندگی شخصی‌اش شامل ازدواج با دختر سلیمان‌خان میکده و داشتن دو دختر بود که یکی‌شان استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران شد.<ref name=":0">[https://rasekhoon.net/mashahir/show/597070 مهدی ملک‌زاده - راسخون]</ref><ref name=":1">[https://keramatollahrasekh.blogfa.com/post/312 مهدی ملک‌زاده، تاریخ انقلاب مشروطیت ایران - کرامت‌الله راسخ]</ref><ref name=":2">[https://www.karaketab.com/download/history/iran/5858-dl-enghlab-mash کتاب تاریخ انقلاب مشروطیت ایران اثر مهدی ملک‌زاده - کارا کتاب]</ref><ref name=":3">[https://azadamirkhizi.blogfa.com/post/1045 دکتر مهدی ملک‌زاده - آزاد امیرخیزی]</ref>
+== معرفی و پیشینه ==
-== مقدمه بر زندگی و زمینه خانوادگی ==
+قاسم سیفان بابایی، متولد سال ۱۳۳۲ در تهران، دانشجوی اقتصاد دانشگاه تهران و دارای مدرک لیسانس بود. او در زمینه بازیگری، کارگردانی تئاتر، شعر، و خطاطی فعالیت داشت و به‌عنوان زندانی سیاسی در دوره پهلوی شناخته می‌شد. سیفان در سال ۱۳۶۷ در کرج به شهادت رسید. (متن ارسالی).
-مهدی ملک‌زاده، متولد ۱۲۶۰ ه‍. ش، در اصفهان، از خاندانی با پیشینه مبارزاتی در نهضت مشروطیت برخاست. پدرش، ملک‌المتکلمین، خطیب و واعظ برجسته دوران مشروطیت، نقش فعالی در جنبش آزادی‌خواهی ایفا کرد و در سال‌های استبداد صغیر، به دست [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] قاجار در باغشاه به شهادت رسید. این واقعه تلخ، روحیه آزادی‌خواهی را در ملک‌زاده جوان نهادینه ساخت و او را به سوی مشارکت در تحولات سیاسی سوق داد. دوران کودکی ملک‌زاده در فضای پرتلاطم اصفهان گذشت، جایی که پس از طی مراحل ابتدایی مکتب‌خانه، به تحصیل علوم سنتی و نوین روی آورد. او «شرح منظومه» را نزد جهانگیر خان قشقایی در حکمت الهی آموخت و زبان انگلیسی را از آوانس، یکی از ارامنه جلفا، فراگرفت. مهدی ملک‌زاده در هفده‌سالگی، به تهران مهاجرت کرد و وارد دارالفنون شد تا علوم جدید و پزشکی را پیگیری کند. این زمینه خانوادگی و آموزشی، پایه‌ای برای تعهد مادام‌العمر او به اصلاحات اجتماعی و سیاسی فراهم آورد.
-زندگی اولیه ملک‌زاده با حوادث سیاسی دوران قاجار گره خورده بود. روحیه مبارزاتی پدرش، که به عنوان یکی از رهبران ملی شناخته می‌شد، بر او تأثیر عمیقی گذاشت و او را از نوجوانی به افکار نوین و آزادی‌خواهانه آشنا کرد. ملک‌زاده، برخلاف بسیاری از هم‌عصرانش، تحصیلات خود را با تمرکز بر علوم تجربی پیگیری کرد، اما همزمان با تحولات فکری مشروطه همگام شد.<ref name=":0" /><ref name=":3" />
+== فعالیت‌های هنری و سیاسی ==
+قاسم سیفان بابایی در زمینه تئاتر خیابانی فعالیت گسترده‌ای داشت و از این هنر برای بیان مسائل اجتماعی و سیاسی استفاده می‌کرد. او در دوره انتخابات مجلس شورای ملی و ریاست‌جمهوری پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]، همراه با گروه هنری خود، با اجرای نمایش‌های طنز، انحصارطلبی و سیاست‌های سرکوبگرانه را افشا می‌کرد. این اجراها اغلب در بلوار اطراف دانشگاه تهران برگزار می‌شد و بارها مورد حمله گروه‌های وابسته به رژیم جمهوری اسلامی قرار گرفت.
-== تحصیلات و شکل‌گیری حرفه‌ای ==
+=== اجراهای برجسته ===
-تحصیلات عالی مهدی ملک‌زاده در رشته پزشکی، نمادی از گذار نسل مشروطه‌خواهان به سوی علوم نوین بود. او در نوزده‌سالگی، راهی بیروت شد و دوره‌های مقدماتی طب را در آنجا آغاز کرد. با این حال، برنامه‌ریزی برای ادامه تحصیل در فرانسه با مداخله‌ای غیرمنتظره تغییر یافت: شمس‌الدین بیگ، سفیر کبیر عثمانی در ایران و دوست پدرش، او را از سفر به پاریس منصرف کرد و به بیروت هدایت نمود. ملک‌زاده در بیروت، دوره کامل پزشکی را به اتمام رساند و مدرک دکترا، دیپلم (اتا) و نشان برگ خرما را کسب کرد. سپس، برای تکمیل دانش، به پاریس عزیمت کرد و با فناوری‌های پیشرفته پزشکی آشنا شد. این دوره تحصیلی، نه تنها مهارت‌های حرفه‌ای او را تقویت کرد، بلکه چشم‌اندازی جهانی به افکار سیاسی‌اش به ویژه در زمینه تأثیر تمدن غرب بر شرق افزود. بازگشت او به ایران همزمان با اوج انقلاب مشروطیت در سال ۱۲۸۵، رخ داد، که وی را بلافاصله در گرداب رویدادهای سیاسی فرو برد.
+در بهار ۱۳۵۹، سیفان در نمایشی کمدی-سیاسی در دانشگاه اقتصاد تهران نقش گزارشگر را ایفا کرد. این نمایش، با تشبیه به رینگ بوکس، به رقابت آمریکا و شوروی در دوران جنگ سرد می‌پرداخت و با طنز گزنده مورد استقبال قرار گرفت. همچنین، تئاتر «اتحاد شوراها» در تالار مولوی، که به مسائل کارگران و تشکیل اتحادیه‌های کارگری می‌پرداخت، با مشارکت سیفان در کارگردانی و بازیگری اجرا شد و با استقبال گسترده مواجه گردید.
-در دارالفنون تهران، ملک‌زاده با علوم جدید آشنا شد و پایه‌های دانش پزشکی خود را محکم ساخت. تحصیل در بیروت و پاریس، او را با استانداردهای بین‌المللی پزشکی مجهز کرد و همزمان، افکار آزادی‌خواهانه را در وی تعمیق بخشید.<ref name=":0" /><ref name=":3" />
+== بازداشت و زندان ==
-== مشارکت در انقلاب مشروطیت و فعالیت‌های سیاسی اولیه ==
+=== دستگیری و محکومیت ===
-ورود مهدی ملک‌زاده به ایران در بحبوحه انقلاب مشروطیت، نقطه عطفی در زندگی او بود. تحت تأثیر میراث پدرش، به صف مشروطه‌خواهان پیوست و در اعتراضات علیه استبداد محمدعلی شاه شرکت فعال داشت. روح آزادی‌خواهی پدری، او را به مبارزه‌ای بی‌وقفه کشاند که با حبس و تبعیدهای مکرر همراه بود. پس از استبداد صغیر در سال ۱۲۸۷، به حرفه طبابت روی آورد و همزمان، در مدرسه طب به تدریس پرداخت، به ویژه در رشته کالبدشناسی. این دوره، ترکیبی از خدمت پزشکی به جامعه و حفظ فعالیت‌های سیاسی پنهان بود. ملک‌زاده، به عنوان یکی از مردان معاصر انقلاب، شاهد مستقیم تحولات بود و در جوهر شگفت‌انگیز آن شریک شد، هرچند بعدها در آثارش خود را بیشتر ناظر توصیف کرد. این مشارکت، نه تنها تعهد او به اصول مشروطیت را نشان داد، بلکه پایه‌ای برای نقش‌های بعدی‌اش در عرصه عمومی فراهم آورد.
+در پاییز سال ۱۳۶۱، قاسم سیفان بابایی به اتهام ارتباط با بخش اجتماعی سازمان مجاهدین خلق، به همراه همسرش زهرا و فرزند یک‌ونیم‌ساله‌اش سارا بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او به ده سال زندان محکوم شد و در زندان‌های اوین، قزلحصار، و گوهردشت مقاومت کرد. همسرش نیز در بند زنان زندان‌های اوین و قزلحصار از زندانیان مقاوم بود.
-در جریان مشروطیت، ملک‌زاده علی‌رغم شرکت مستقیم، در نگارش‌های بعدی اسمی از نقش شخصی خود نبرد و خود را تماشاگر نشان داد. این رویکرد، بخشی از تلاش او برای حفظ بی‌طرفی تاریخی بود، هرچند برخی منتقدان آن را نشانه‌ای از اغراق در توصیف نقش خانوادگی تفسیر کرده‌اند.<ref name=":0" /><ref name=":1" />
+=== شرایط زندان و مقاومت ===
+قاسم سیفان در زندان به دلیل مواضع قاطع و مرزبندی با نگهبانان و خائنان، به «آقا سیف» معروف بود و بارها به سلول انفرادی منتقل و ممنوع‌الملاقات شد. مینا انتظاری، هم‌بند همسرش، در خاطراتش می‌گوید: <blockquote>«سال ۶۴ که با دوست عزیزم زهرا (همسر قاسم) در بند چهار قزلحصار همبند بودم… مطلع شدیم که قاسم در زندان نیز، البته بدور از چشم نامحرم [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|پاسداران]] ظلمت و تباهی، به‌همراه تعداد دیگری از بچه‌های خوش‌ذوق بند، گروه هنری تشکیل داده‌اند و در مناسبت‌های مختلف سیاسی، تاریخی، ملی و یا مذهبی با اجرای برنامه‌های جالب هنری به سبک تئاترهای خیابانی و یا پانتومیم، روحیه‌بخش همبندان و فضای عمومی بند می‌شوند»</blockquote>هم‌بندی‌های او نقل می‌کنند: <blockquote>«وی طی سالیان اسارت به‌خاطر مرزبندی تیز و مواضع و برخوردهای قاطعش در برابر پاسداران و خائنین خودفروش داخل بند، در جمع بچه‌ها احترام خاصی داشت».</blockquote>
-== حرفه پزشکی و تدریس ==
+== آثار ادبی و هنری در زندان ==
-پس از بازگشت از تبعید، مهدی ملک‌زاده به طور جدی به طبابت پرداخت و به عنوان یکی از پزشکان برجسته تهران شناخته شد. او در دانشکده طب، به ویژه از سوی صنیع‌الدوله، به سمت استادی منصوب گردید و چندین دوره تدریس کرد. تمرکز اصلی‌اش بر کالبدشناسی بود، که دانش نوین را به دانشجویان ایرانی منتقل می‌کرد. این نقش آموزشی، فراتر از پزشکی، به ترویج علوم تجربی در جامعه‌ای سنتی کمک کرد و با اصول مشروطیت همخوانی داشت. ملک‌زاده، با تجربه تحصیل در مراکز معتبر بیروت و پاریس، استانداردهای بالایی را در آموزش پزشکی برقرار ساخت و به پرورش نسلی از پزشکان مدرن پرداخت.<ref name=":0" /><ref name=":3" />
+[[پرونده:قاسم سیف بابایی و دخترش سارا.jpg|جایگزین=قاسم سیف بابایی و دخترش سارا|بندانگشتی|300x300پیکسل|قاسم سیف بابایی و دخترش سارا]]
-== فعالیت‌های سیاسی و نمایندگی ==
-شرکت در مشاغل دولتی وجه دیگری از زندگی مهدی ملک‌زاده بود که با حرفه پزشکی‌اش آمیخته شد. در کابینه مستوفی‌الممالک، به عنوان معاون نخست‌وزیر شرکت کرد و در سیاست‌گذاری‌های اجرایی نقش داشت. وی از دوره هفتم قانونگذاری، از سوی مردم بم به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد و در مجموع هفت دوره نماینده بود. همچنین، دو دوره در مجلس مؤسسان عضویت داشت و سال‌ها ریاست بهداری ارتش را بر عهده گرفت.
-پس از شهریور ۱۳۲۰، چندین بار برای وزارت بهداری دعوت شد، اما نپذیرفت تا استقلال حرفه‌ای خود را حفظ کند. در نهایت، در سال ۱۳۲۸، در اولین دوره مجلس سنا از اصفهان سناتور شد و به سمت نایب‌رئیس سنا رسید؛ در دوره دوم نیز ادامه داد.<ref name=":0" /><ref name=":3" />
+قاسم سیفان در زندان به مطالعه آثار ادبی، به‌ویژه اشعار حافظ، می‌پرداخت و بخش اعظم آیات قرآن و اشعار حافظ را حفظ بود. دست‌نوشته‌ها و نامه‌های او اغلب به‌صورت شعر و نثر موزون بودند. در یکی از نامه‌هایش در شهریور ۱۳۶۵ از قزلحصار به دخترش سارا نوشت:<blockquote>«سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
-== آثار ادبی و تاریخی ==
-[[پرونده:تاریخ انقلاب مشروطیت، ملک‌زاده.jpg|جایگزین=تاریخ انقلاب مشروطیت، تألیف مهدی ملک‌زاده|بندانگشتی|240x240پیکسل|تاریخ انقلاب مشروطیت، تألیف مهدی ملک‌زاده]]
-آثار مهدی ملک‌زاده اغلب بر تاریخ مشروطیت تمرکز دارند. برجسته‌ترین اثر او، «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» در هفت (یا هشت) مجلد است، که بر اساس خاطرات شخصی و اسناد معتبر نگاشته شده است. این کتاب، به یاد رهبران مشروطه مانند ملک‌المتکلمین (پدرش) تدوین گردید و جلد اول آن، با ۲۳۲ صفحه و ۱۱ فصل، به بررسی اوضاع ایران پیش از مشروطیت، علل پیدایش آن، سیاست بیگانگان، و نقش مجامع ملی می‌پردازد. نویسنده بر بی‌طرفی تأکید دارد و تاریخ را مشعلی برای روشن کردن گذشته توصیف می‌کند، با اصرار بر استفاده از مدارک صحیح بدون تأثیر احساسات شخصی. او ریشه‌های انقلاب را در تراکم قرن‌ها ظلم و بی‌عدالتی جستجو می‌کند و نقدهایی بر مورخان دیگر وارد می‌سازد. وی کتاب احمد کسروی را ناقص در پوشش سراسری حوادث می‌داند و «بیداری ایرانیان» ناظم‌الاسلام کرمانی را فاقد عمق فلسفی توصیف می‌کند. جلدهای بعدی، به روند انقلاب و پیامدهای آن اختصاص دارند.<ref name=":2" />
-علاوه بر این، ملک‌زاده کتاب «زندگی ملک‌المتکلمین» را تألیف کرد، که شرح حال پدر شهیدش را بر اساس اسناد شخصی روایت می‌کند.
+دور از توأم، ای دخترم، یادت ولی در خاطرم
-در کتاب «تاریخ انقلاب مشروطیت»، ملک‌زاده به فرضیه‌هایی مانند نقش انحراف روحانیون در عقب‌ماندگی ایران، تأثیر مسافرت‌های ایرانیان به غرب، و مداخلات روس و انگلیس می‌پردازد. او مشروطیت را عامل حذف امتیازات طبقاتی و بسط آزادی می‌داند.<ref name=":1" />
+همچون گلی، جان دلی، از من ترا صدها سلام
-== زندگی شخصی و یادبودها ==
+تا نامه‌ات بر من رسید، از شادیش قلبم تپید
-زندگی خصوصی مهدی ملک‌زاده، بازتابی از روابط خانوادگی عمیق بود. در جوانی با دختر سلیمان‌خان میکده ازدواج کرد و دو دختر داشت: یکی با محمد دادور (فرزند وثوق‌السلطنه) و دیگری با دکتر خانبابا بیانى، که خود بعدها استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران شد. پس از مرگش، دامادش بیانى به سناتوری رسید. ملک‌زاده با هزینه شخصی، آرامگاهی برای پدرش، مدیر صوراسرافیل و شهدای باغشاه بنا نهاد و مجسمه ملک‌المتکلمین را در میدان حسن‌آباد نصب کرد، هرچند بعدها برداشته شد.<ref name=":0" /><ref name=":3" />
-== وفات ==
+خواندم در آن با خط خوش، بنوشته بود: بابا سلام
-مهدی ملک‌زاده در سال ۱۳۳۴، در تهران درگذشت. وفات او، پایانی بر دوره‌ای از تاریخ‌نگاری معاصر بود.
+سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
+دیشب ترا دیدم بخواب، چون تشنه کو بیند سراب
+رویت چو ماه کردم نگاه، گفتم بر این سیما سلام
+سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
+مامان خود دوستش بدار، حرفش شنو بونه نیار
+از من رسان بر مادرت، اندازه‌ی دنیا سلام
+سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام
+از رحمت پروردگار، پایان رسد این انتظار
+فردا ز بند گردم رها، تا آید آن فردا سلام
+سارا سلام سارا سلام ای دختر زیبا سلام»</blockquote>
+=== نامه آخر و اشارات سیاسی ===
+در تیرماه ۱۳۶۷، قاسم سیفان در آخرین نامه‌اش به همسر و دخترش نوشت:
+بنام هستی‌بخش آفتاب‌آفرین
+برای دلبرم، دل
+فدای جانان، جان
+بهر موران، تن
+سارای نازنینم
+مینا و یاسمینم
+دارم برایت سلام
+بوسه به رویت مدام
+در پی ماه خرداد
+رسیده تیر و مرداد
+از پس آن همه کار
+دانه نشسته به بار
+در باغ و در کشتزار
+مدرسه کشتزار تو
+دانش و علم بار تو
+حاصل پیکار تو
+می‌گویمت شادباش
+از غم‌ها آزاد باش
+این نامه به‌طور نمادین به [[عملیات آفتاب]] و [[عملیات چلچراغ|چلچراغ]] مجاهدین اشاره دارد.
+== شهادت ==
+در ۱۵ مرداد ۱۳۶۷، قاسم سیفان در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت اعدام شد. یکی از اشعار او که توسط هم‌بندی مخفیانه از زندان خارج شد، درباره بنیان‌گذاران مجاهدین بود:
+شب که بد خفته همای سعادت
+به روزگاری که نمانده شادت
+حنیف و محسن و اصغر شمائید
+طلایه‌داران جهاد و شهادت
+رسیده ماه خرداد، مه قیام و فریاد
+خروشت ای مجاهد، نوید مرگ بیداد<ref>[https://golesorkhiran.blogspot.com/2018/08/blog-post_5.html مجاهد شهید قاسم سیفان بابایی - ۳۰ هزار گل سرخ ایران]</ref>
 == منابع ==