|
|
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|887x887پیکسل]] | | [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|1148x1148px]]'''قاضی ارداقی'''، با نام کامل ملا محمدحسین ارداقی، (متولد سال ۱۲۴۵، ارداق، قزوین – درگذشته سال ۱۲۸۸ ش) از علما و فعالان برجسته [[جنبش مشروطه ایران]] و بنیانگذار مدرسه امید، اولین مدرسه مدرن قزوین، بود. او در ارداق، از توابع قزوین، متولد شد و تحصیلات حوزوی را در قزوین و تهران گذراند. قاضی ارداقی در جریان مشروطیت (۱۲۸۵–۱۲۸۸ ش)، با حمایت از مشروطه‌خواهان و فعالیت در انجمن معارف قزوین، به ترویج آموزش نوین و آرمان‌های مشروطه کمک کرد. او با تأسیس مدرسه امید در سال ۱۲۸۴، نظام آموزشی مدرن را در قزوین پایه‌گذاری کرد و به تربیت نسلی از مشروطه‌خواهان پرداخت. در دوره [[استبداد صغیر]] (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش)، به دلیل فعالیت‌هایش علیه [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]]، دستگیر و در باغشاه تهران اعدام شد. شهادت او در سال ۱۲۸۸، به‌عنوان یکی از اولین شهدای مشروطه، به تقویت مقاومت مشروطه‌خواهان کمک کرد. قاضی ارداقی همچنین اشعاری با مضامین وطن‌پرستانه و ضداستبدادی سرود که در میان مشروطه‌خواهان شهرت یافت. نقدهای مثبت او را به‌عنوان عالمی نوگرا و مبارز ستایش می‌کنند، اما اطلاعات محدود درباره فعالیت‌های سیاسی‌اش، تحلیل نقش او را دشوار کرده است. میراث ارداقی در آموزش مدرن و حمایت از مشروطه، به‌ویژه در قزوین، ماندگار است. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، 40cheragh.org، velaiatnews.com، farvardinemruz.ir، تاریخ مشروطه ایران، احمد کسروی، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
| {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| |
| | نام = سید جمال‌الدین اسدآبادی
| |
| | تصویر = سید جمال الدین اسدآبادی.jpg
| |
| | توضیح تصویر = سید جمال‌الدین اسدآبادی، مصلح و اندیشمند سیاسی جهان اسلام
| |
| | نام اصلی =
| |
| | زمینه فعالیت = اصلاح دینی، سیاست، نویسندگی
| |
| | ملیت =
| |
| | تاریخ تولد = سال ۱۲۱۷ ش
| |
| | محل تولد = اسدآباد همدان، ایران یا کنر، افغانستان (مورد مناقشه)
| |
| | والدین = سید صفی‌الدین، سکینه بیگم
| |
| | تاریخ مرگ = ۱۲۷۵ ق (۱۲۷۶ ش)
| |
| | محل مرگ = استانبول
| |
| | علت مرگ = مسمومیت (مشکوک) یا بیماری
| |
| | محل زندگی =
| |
| | مختصات محل زندگی =
| |
| | مدفن = دانشگاه کابل، افغانستان
| |
| | در زمان حکومت =
| |
| | اتفاقات مهم =
| |
| | نام دیگر =
| |
| | لقب =
| |
| | بنیانگذار =
| |
| | پیشه =
| |
| | سال‌های نویسندگی =
| |
| | سبک نوشتاری = اصلاح‌طلبانه، سیاسی، دانشنامه‌ای
| |
| | کتاب‌ها = الرد علی الدهریین
| |
| | مقاله‌ها = مقالات العروة الوثقی
| |
| | نمایشنامه‌ها =
| |
| | فیلم‌نامه‌ها =
| |
| | دیوان اشعار =
| |
| | تخلص =
| |
| | فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها) =
| |
| | همسر =
| |
| | شریک زندگی =
| |
| | فرزندان =
| |
| | تحصیلات = فقه، کلام، فلسفه، علوم سیاسی
| |
| | دانشگاه =
| |
| | حوزه =
| |
| | شاگرد = محمد عبده
| |
| | استاد = شیخ مرتضی انصاری
| |
| | علت شهرت = بیداری اسلامی، جنبش تنباکو، وحدت اسلامی
| |
| | تأثیرگذاشته بر = محمد عبده، جنبش مشروطیت، نهضت الازهر
| |
| | تأثیرپذیرفته از = ملاصدرا، جان لاک، ژان ژاک روسو
| |
| | وبگاه =
| |
| | imdb_id =
| |
| | جوایز =
| |
| | گفتاورد =
| |
| | امضا =
| |
| }}
| |
| '''سید جمال‌الدین اسدآبادی'''، (متولد سال ۱۲۱۷ ه.ش، اسدآباد همدان یا افغانستان – درگذشته ۱۹ اسفند ۱۲۷۵ ه.ش)، یکی از برجسته‌ترین مصلحان و اندیشمندان سیاسی جهان اسلام در قرن نوزدهم، نقشی محوری در بیداری اسلامی و مبارزه با استعمار و استبداد ایفا کرد. درباره منشأ و محل تولد او مناقشه است؛ منابع ایرانی او را زاده اسدآباد همدان و شیعه می‌دانند، در حالی که برخی منابع افغانی، با استناد به فعالیت‌هایش در کابل و استفاده از لقب «افغانی»، او را از کنر افغانستان و سنی‌مذهب معرفی می‌کنند. این اختلاف، که ریشه در اسناد متناقض و استراتژی سیاسی او دارد، بخشی از پیچیدگی شخصیتش را نشان می‌دهد. او از کودکی نزد پدرش، سید صفی‌الدین، علوم دینی آموخت و در قزوین، تهران، نجف، و هند تحصیلات خود را در فقه، کلام، و علوم غربی گسترش داد. این آموزش‌ها، پایه‌ای برای اندیشه‌های اصلاح‌طلبانه او فراهم کرد. | |
|
| |
|
| سید جمال‌الدین اسدآبادی در کشورهای متعددی، از جمله افغانستان، هند، مصر، عثمانی، ایران، و اروپا، فعالیت کرد. در افغانستان، به دربار شیرعلی‌خان مشاوره داد و در هند، با نقد استعمار بریتانیا، به بیداری اسلامی کمک کرد. در مصر، طی هشت سال اقامت، با سخنرانی در الازهر و تربیت شاگردانی مانند محمد عبده، اصلاحات دینی و آموزشی را ترویج داد. در عثمانی، مجله «العروة الوثقی» را با محمد عبده منتشر کرد که به وحدت اسلامی و نقد استعمار می‌پرداخت، اما به دلیل محتوای انتقادی توقیف شد. در ایران، نقش او در [[جنبش تنباکو]] (۱۳۰۶–۱۳۰۸ ق)، از جمله نامه به میرزای شیرازی و تحریک فتوای تحریم تنباکو، به لغو قرارداد استعماری با بریتانیا منجر شد.
| | == زندگی اولیه و تحصیلات == |
| | قاضی ارداقی، با نام کامل ملا محمدحسین ارداقی، در سال ۱۲۴۵ ه.ش (۱۲۶۱ ق) در روستای ارداق، از توابع قزوین، در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدرش، ملا عبدالله، از علمای محلی بود و ارداقی از کودکی در محیطی سنتی با علوم دینی آشنا شد. خاندان او به دلیل فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی در منطقه شناخته شده بودند. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، farvardinemruz.ir)''' |
|
| |
|
| اندیشه‌های او بر وحدت اسلامی، اصلاح دینی، و مبارزه با استعمار و استبداد متمرکز بود. در کتاب «الرد علی الدهریین»، از سازگاری اسلام با علم و عقل دفاع کرد و در مقالات و سخنرانی‌هایش، آموزش مدرن و بازگشت به اصول اولیه اسلام را تبلیغ نمود. او استعمار بریتانیا و روس را بزرگ‌ترین تهدید برای جهان اسلام می‌دانست و از حکام مستبد، مانند [[ناصرالدین شاه]] و عبدالحمید دوم، انتقاد کرد. این ایده‌ها، او را به «پدر بیداری اسلامی» تبدیل کرد، هرچند برخی معتقدند برنامه عملی مشخصی ارائه نکرد.
| | === تحصیلات حوزوی === |
| | قاضی ارداقی تحصیلات اولیه را در مکتب‌خانه‌های ارداق و قزوین آغاز کرد و سپس به حوزه علمیه قزوین رفت. او فقه، اصول، و ادبیات عرب را نزد علمای قزوین آموخت و برای تکمیل تحصیلات به تهران سفر کرد. در تهران، با اندیشه‌های تجددخواهانه آشنا شد و این تجربه او را به سمت فعالیت‌های آموزشی و سیاسی در جنبش مشروطه سوق داد. '''(velaiatnews.com، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
|
| |
|
| نقدهای مثبت، او را به دلیل بیداری ملت‌ها، ترویج وحدت شیعه و سنی، و تأثیر بر جنبش‌های اصلاحی در ایران ([[جنبش مشروطه ایران|مشروطیت]])، مصر (نهضت الازهر)، و عثمانی ستایش می‌کنند. با این حال، انتقاداتی نیز وجود دارد؛ برخی او را به وابستگی به [[فراماسونری در ایران|فراماسونری]] یا همکاری با قدرت‌های خارجی متهم کرده‌اند، هرچند این اتهامات اغلب بدون مدرک قوی است. دیگران، نقش او در جنبش‌ها را بزرگ‌نمایی‌شده و ایده‌هایش را فاقد نظام‌مندی می‌دانند. برخی نیز او را به تندروی و ترویج «اسلامگرایی رادیکال» متهم کرده‌اند.
| | == فعالیت‌های آموزشی == |
|
| |
|
| سید جمال‌الدین در سال ۱۲۷۵، در استانبول درگذشت، احتمالاً به دلیل مسمومیت به دستور عبدالحمید دوم، هرچند برخی بیماری سرطان را علت مرگ می‌دانند. پیکرش ابتدا در استانبول دفن شد و در سال ۱۳۲۳، به کابل منتقل گردید و در آنجا به خاک سپرده شد. مقبره‌اش اکنون در دانشگاه سید جمال‌الدین قرار دارد. این انتقال، به مناقشه هویت دامن زد. میراث او در جنبش‌های اصلاحی، وحدت اسلامی، و مقاومت ضداستعماری همچنان مورد مطالعه است و جایگاهش به عنوان یکی از پیشگامان اصلاح در جهان اسلام قابل توجه است.<ref name=":0">[https://www.sjau.ac.ir/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C درباره سید جمال الدین اسدآبادی - دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی]</ref><ref name=":1">[https://revayataf.com/%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7/ سید جمال الدین افغانی «اسدآبادی» از افغانستان بود یا ایران؟ - روایت]</ref><ref name=":2">[https://rasekhoon.net/article/show/646025 زندگی نامه سیّد جمال الدّین اسدآبادی - راسخون]</ref><ref name=":3">[https://www.mazdaknameh.ir/Publish/PublishID/ArticleId/218 تاریخ و فلسفه در اندیشه سید جمال الدین اسدآبادی - مزدک‌نامه]</ref><ref name=":4">[https://www.tebyan.net/news/5755/%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C شهادت سید جمال الدین اسدآبادی - تبیان]</ref><ref name=":5">[https://psri.ir/?id=6h31chic سید جمال الدین اسدآبادی - موسسه مطالعات و پژهشهای سیاسی]</ref><ref name=":6">[https://www.rouydad24.ir/fa/news/281712/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%84 سیدجمال الدین اسد آبادی ؛ پدر اسلامگرایی رادیکال - رویداد۲۴]</ref><ref name=":7">[https://www.dabirimehr.ir/?p=2273 بررسی اندیشه‌های سید جمال الدین اسد آبادی - دبیری مهر]</ref><ref name=":8">[https://hamsenfi.com/%D9%85%D9%82%D8%A8%D8%B1%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D9%88%D9%87%D9%86%D8%AA.html مقبره سید جمال الدین اسد آبادی در پوهنتون کابل - همصنفی]</ref><ref name=":9">[https://www.ibna.ir/news/217888/%D8%B4%DB%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D8%A8-%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%85-%D8%B3-%D9%84-%D9%85-%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%BA%D8%B1%DB%8C%D9%88-%DB%8C%DA%A9-%D9%85%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C شیپور بیداری مسلمانان در غریو یک مصلح - ایبنا]</ref><ref name=":10">[https://www.britannica.com/biography/Jamal-al-Din-al-Afghani جمال‌الدین افغانی - بریتانیکا]</ref><ref name=":11">کتاب «زندگی و اندیشه‌های سیاسی سید جمال‌الدین اسدآبادی»، تالیف محمد محیط طباطبایی</ref>
| | === تأسیس مدرسه امید === |
| | قاضی ارداقی در سال ۱۲۸۴، مدرسه امید را در قزوین تأسیس کرد، که به‌عنوان اولین مدرسه مدرن این شهر شناخته شد. این مدرسه با هدف ترویج آموزش نوین و تربیت نسلی آگاه برای حمایت از مشروطه ایجاد شد. ارداقی، به‌عنوان مدیر، برنامه‌های درسی مدرن شامل علوم، ریاضیات، و ادبیات را معرفی کرد و از معلمان تحصیل‌کرده در تهران بهره گرفت. '''(velaiatnews.com، farvardinemruz.ir)''' |
|
| |
|
| == زندگی اولیه و منشأ == | | === تأثیر مدرسه امید === |
| | مدرسه امید به مرکزی برای فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی مشروطه‌خواهان در قزوین تبدیل شد. دانش‌آموزان این مدرسه، که تحت تأثیر قاضی ارداقی با آرمان‌های مشروطه آشنا شدند، نقش مهمی در بسیج افکار عمومی علیه [[استبداد]] ایفا کردند. با این حال، تاریخنگاران به محدودیت‌های مالی و فشارهای دربار قاجار بر این مدرسه اشاره دارند که فعالیت‌های آن را چالش‌برانگیز کرد. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
|
| |
|
| === تولد و مناقشه هویت === | | == نقش در انقلاب مشروطیت == |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی در سال۱۲۱۷ ه.ش به دنیا آمد، اما محل تولد او موضوع مناقشه‌ای تاریخی است. منابع ایرانی، او را زاده اسدآباد همدان و از خانواده‌ای شیعه معرفی می‌کنند، با استناد به اسناد خانوادگی و دست‌نوشته‌هایی که به ریشه ایرانی اشاره دارند. در مقابل، برخی منابع، به ویژه منابع افغانی، با تأکید بر فعالیت‌های او در کابل و استفاده از لقب «افغانی»، او را متولد منطقه کنر افغانستان و سنی‌مذهب می‌دانند. برخی منابع هم می‌گویند که استفاده او از نام «افغانی» استراتژی سیاسی برای جلب حمایت در مناطق سنی‌نشین بود، بدون انکار قطعی ریشه ایرانی. برخی مورخان، مانند محمد محیط طباطبایی در کتاب «زندگی و اندیشه‌های سیاسی سید جمال‌الدین اسدآبادی»، معتقدند که او به عمد هویت خود را مبهم نگه داشت تا در کشورهای مختلف اسلامی نفوذ کند.<ref name=":1" /><ref name=":0" /><ref name=":10" /><ref name=":11" />
| |
|
| |
|
| === کودکی و محیط خانوادگی === | | === فعالیت در انجمن معارف قزوین === |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی در خانواده‌ای مذهبی و دانش‌دوست پرورش یافت. پدرش، سید صفی‌الدین، از سادات اسدآباد و فردی آگاه به علوم دینی بود که از کودکی به آموزش فرزندش اهمیت داد. مادرش، سکینه بیگم، زنی باسواد و آشنا با متون دینی بود که نقش مهمی در تربیت فکری او داشت. از پنج‌سالگی، سید جمال نزد پدرش فقه، اصول، منطق، و کلام را آموخت و با متون کلاسیک اسلامی، از جمله قرآن و احادیث، آشنا شد. در هفت‌سالگی به قزوین نقل مکان کرد، در مکتب‌خانه‌های محلی و تحت نظر اساتیدی مانند شیخ محمدتقی قزوینی، به مطالعه علوم سنتی ادامه داد. بعدها در تهران، با روحانیونی مانند سید صادق طباطبایی آشنا شد که بر دیدگاه‌های مذهبی و اجتماعی او تأثیر گذاشت. این محیط، روحیه اصلاح‌طلبی و تعهد به عدالت را در او تقویت کرد و او را برای فعالیت‌های بعدی آماده ساخت.<ref name=":2" /><ref name=":0" />
| | قاضی ارداقی در جریان انقلاب مشروطیت (۱۲۸۵–۱۲۸۸ ش) به‌عنوان یکی از اعضای فعال انجمن معارف قزوین شناخته شد. او با همکاری مشروطه‌خواهان محلی، مانند میرزا حسن شیخ‌الاسلام، به ترویج آرمان‌های مشروطه و دفاع از مجلس شورای ملی پرداخت. ارداقی از طریق سخنرانی‌ها و فعالیت‌های آموزشی، مردم قزوین را به حمایت از مشروطه تشویق کرد. '''(farvardinemruz.ir، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
|
| |
|
| == تحصیلات و شکل‌گیری اندیشه‌ها == | | === نقش در عدلیه مشروطه === |
| | قاضی ارداقی به‌عنوان قاضی در عدلیه قزوین، در اصلاح نظام قضایی محلی نقش داشت. او با تکیه بر اصول فقهی و مشروطه، به اجرای عدالت در دعاوی محلی کمک کرد و از نفوذ خود برای حمایت از مشروطه‌خواهان استفاده نمود. با این حال، اطلاعات محدود درباره جزئیات فعالیت‌های قضایی او، تحلیل نقشش را دشوار کرده است. '''(40cheragh.org، shouhada-ardaq.blogfa.com)''' |
|
| |
|
| === تحصیلات دینی در نجف === | | == شهادت در استبداد صغیر == |
| سید جمال در ۱۲سالگی به نجف سفر کرد و در محضر شیخ مرتضی انصاری، به تحصیل فقه، اصول، و کلام پرداخت. این دوره، که حدود چهار سال طول کشید، دانش عمیقی از فقه شیعی و روش‌های اجتهاد به او بخشید. او همچنین با آثار فلسفی اسلامی، مانند نوشته‌های ملاصدرا و [[ابوعلی سینا|ابن‌سینا]]، آشنا شد که بعدها در استدلال‌هایش برای سازگاری اسلام با عقلانیت به کار گرفت. وی در آنجا با مسائل جهان اسلام، از جمله تفرقه مذهبی و ضعف سیاسی مواجه شد و این موضوع پرسشگری درباره انحطاط امت اسلامی را در او برانگیخت. این تجربه، پایه‌ای برای ایده‌های وحدت‌گرایانه او شد.<ref name=":2" />
| |
|
| |
|
| === تحصیلات در هند و تأثیرات غربی === | | === دستگیری و اعدام === |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی در ۱۷سالگی، به هند سفر کرد و در شهرهایی مانند بمبئی و کلکته با علوم غربی، از جمله فلسفه، علوم سیاسی، و ریاضیات، آشنا شد. در هند با آثار فلاسفه‌ای مانند جان لاک و ژان ژاک روسو آشنا شد که بر دیدگاه‌هایش درباره آزادی و حاکمیت مردمی تأثیر گذاشت. مواجهه با استعمار بریتانیا در هند، به‌ویژه پس از قیام ۱۲۷۳ ق (۱۲۳۶ ش)، او را به نقد استعمار و بررسی علل عقب‌ماندگی جوامع اسلامی سوق داد. او در این دوره، زبان انگلیسی را آموخت و با مطالعه نشریات غربی، درک عمیقی از نظام‌های سیاسی مدرن پیدا کرد. این تجربه، او را به این باور رساند که جوامع اسلامی باید از دستاوردهای علمی غرب استفاده کنند، بدون آنکه هویت دینی خود را از دست بدهند.<ref name=":3" /><ref name=":10" />
| | قاضی ارداقی در دوره استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ ش) به دلیل فعالیت‌های مشروطه‌خواهانه‌اش هدف نیروهای محمدعلی شاه قرار گرفت. او در سال ۱۲۸۸، در قزوین دستگیر شد و به تهران منتقل گردید. در باغشاه تهران، پس از محاکمه‌ای نمایشی، به همراه دیگر مشروطه‌خواهان اعدام شد. ارداقی در لحظه اعدام شعری وطن‌پرستانه خواند که در میان مشروطه‌خواهان شهرت یافت. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، 40cheragh.org، تاریخ مشروطه ایران، احمد کسروی)''' |
|
| |
|
| == سفرها و فعالیت‌های بین‌المللی == | | === پیامدهای شهادت === |
| [[پرونده:سید جمال الدین در پاریس.jpg|جایگزین=سید جمال الدین در دوران اقامت در پاریس|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید جمال الدین در دوران اقامت در پاریس]]
| | شهادت قاضی ارداقی در سال ۱۲۸۸، واکنش‌های گسترده‌ای در میان مشروطه‌خواهان برانگیخت. اعدام او، به‌عنوان یکی از اولین شهدای مشروطه، به تقویت روحیه مقاومت در قزوین و تهران کمک کرد و به فتح تهران (۱۲۸۸ ش) انگیزه بخشید. با این حال، اطلاعاتی درباره جزئیات محاکمه‌اش و نقش او در این دوره در دست نیست. '''(farvardinemruz.ir، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
|
| |
|
| === فعالیت‌ها در پاریس و لندن === | | == فعالیت‌های ادبی == |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی در دهه ۱۲۹۰ ه.ق به اروپا، به‌ویژه پاریس و لندن، سفر کرد و با روشنفکران غربی و مهاجران شرقی تعامل داشت. در پاریس، او با همکاری محمد عبده، مجله «العروة الوثقی» را در سال ۱۲۹۰ ق منتشر کرد که به نقد استعمار و ترویج وحدت اسلامی می‌پرداخت. در سخنرانی‌هایش در پاریس، از جمله در محافل دانشگاهی، از ضرورت اصلاحات در جهان اسلام دفاع کرد و با شخصیت‌هایی مانند ارنست رنان، فیلسوف فرانسوی، درباره رابطه دین و علم مناظره کرد. در لندن، با دیپلمات‌های بریتانیایی و فعالان ضداستعماری دیدار کرد و تلاش کرد حمایت آن‌ها را برای جنبش‌های اسلامی جلب کند. این سفرها، دیدگاه جهانی او را تقویت کرد و او را به یکی از اولین اندیشمندان اسلامی تبدیل کرد که در سطح بین‌المللی فعالیت کرد.<ref name=":5" />
| |
|
| |
|
| === فعالیت‌ها در روسیه === | | === اشعار وطن‌پرستانه === |
| در اواخر دهه ۱۲۹۰ ق، به روسیه سفر کرد تا با مقامات این کشور درباره مقابله با نفوذ بریتانیا در منطقه گفت‌وگو کند. او معتقد بود که رقابت میان قدرت‌های استعماری، مانند روسیه و بریتانیا، می‌تواند فرصتی برای تقویت استقلال کشورهای اسلامی باشد. در سن‌پترزبورگ، او با دیپلمات‌ها و روشنفکران دیدار کرد و مقالاتی در نشریات محلی منتشر نمود که به نقد سیاست‌های استعماری بریتانیا در هند و خاورمیانه می‌پرداخت. این فعالیت‌ها، هرچند کوتاه‌مدت، نشان‌دهنده تلاش او برای استفاده از دیپلماسی بین‌المللی در راستای اهداف ضداستعماری بود. با این حال، برخی منابع، این اقدامات را نشانه‌ای از عمل‌گرایی بیش از حد یا حتی همکاری با قدرت‌های خارجی می‌دانند که به اعتبار او آسیب زده است.<ref name=":6" />
| | قاضی ارداقی اشعاری با مضامین وطن‌پرستانه و ضداستبدادی سرود که در دوره مشروطیت (۱۲۸۵–۱۲۸۸ ش) شهرت یافت. او با تخلص «قاضی» شعر می‌گفت و اشعارش در گردهمایی‌های مشروطه‌خواهان قزوین خوانده می‌شد. معروف‌ترین شعر او، که در لحظه اعدام در باغشاه تهران (۱۲۸۸ ش) سرود، این بیت است: <blockquote>وطن به خون ما رنگین شود |
|
| |
|
| == فعالیت‌های سیاسی و اصلاحی ==
| | که ظلم و استبداد برچیده شود</blockquote>این بیت، که به‌عنوان نمادی از شجاعت و مقاومت او ثبت شده، در میان مشروطه‌خواهان بازتاب گسترده‌ای یافت و به‌عنوان شعاری علیه استبداد محمدعلی شاه شناخته شد. اشعار ارداقی عمدتاً مضامینی مانند عدالت، آزادی، و مبارزه با ظلم را در بر داشتند و در قالب‌های سنتی، مانند غزل، سروده می‌شدند. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، velaiatnews.com)''' |
|
| |
|
| === آغاز فعالیت‌های سیاسی در افغانستان و هند === | | === تأثیر ادبی === |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی فعالیت‌های سیاسی خود را از دهه ۱۲۸۰ ق (حدود ۱۲۴۰ ش) آغاز کرد. در ۱۲۸۴ ق به کابل سفر کرد و به دربار امیر شیرعلی‌خان راه یافت. او با ارائه مشاوره‌های سیاسی، به‌ویژه در زمینه تقویت استقلال افغانستان در برابر نفوذ بریتانیا، تلاش کرد تا اصلاحات حکومتی را ترویج دهد. با این حال، پس از تغییر قدرت در کابل و روی کار آمدن محمداعظم‌خان، او به دلیل مواضع سیاسی‌اش از افغانستان اخراج شد. در هند، که تحت سلطه استعمار بریتانیا بود، سید جمال‌الدین با مشاهده ضعف‌های جوامع اسلامی و تأثیرات استعمار، به سخنرانی و نگارش مقالاتی پرداخت که بر بیداری اسلامی و مقاومت در برابر نفوذ خارجی تأکید داشت. او در هند با علما و روشنفکران محلی ارتباط برقرار کرد و ایده‌های وحدت اسلامی را مطرح نمود، هرچند این فعالیت‌ها باعث حساسیت مقامات بریتانیایی و اخراج او از هند شد. این دوره، پایه‌ای برای فعالیت‌های بعدی او در کشورهای اسلامی و اروپا شد.<ref name=":2" />
| | اشعار قاضی ارداقی، هرچند به‌صورت دیوان مدون منتشر نشد، در محافل مشروطه‌خواهان قزوین و تهران تأثیرگذار بود. این اشعار به تقویت روحیه مبارزان و ترویج آرمان‌های مشروطه کمک کرد، به‌ویژه در دوره استبداد صغیر. بیت معروف او در لحظه اعدام، که در منابع ثبت شده، به‌عنوان نمادی از فداکاری مشروطه‌خواهان در تاریخ ماندگار شد. با این حال، به دلیل فقدان مجموعه کامل شعری، تحلیل جامعی از سبک ادبی او دشوار است. برخی منابع به سادگی اشعارش در مقایسه با شاعران برجسته قاجار، مانند [[عارف قزوینی]]، اشاره دارند، اما ارزش کار او در پیوند شعر با اهداف مشروطه و الهام‌بخشی به مبارزان بود. '''(40cheragh.org، تاریخ بیداری ایرانیان، ناظم‌الاسلام کرمانی)''' |
|
| |
|
| === نقش در مصر و عثمانی === | | == میراث == |
| در دهه ۱۲۹۰ ق، به مصر سفر کرد و به مدت هشت سال (۱۲۹۴–۱۳۰۲ ق) در قاهره اقامت داشت. او در دانشگاه الازهر و محافل روشنفکری مصر سخنرانی‌هایی ایراد کرد که بر اصلاح دینی، آموزش مدرن، و مبارزه با استبداد خدیو مصر متمرکز بود. او شاگردانی مانند محمد عبده را تربیت کرد که بعدها از رهبران اصلاح دینی شدند. فعالیت‌هایش در مصر، از جمله تأسیس انجمن‌های مخفی برای ترویج آزادی‌خواهی، باعث شد خدیو اسماعیل او را در ۱۲۹۶ ق اخراج کند. پس از مصر، به استانبول رفت و در دربار عثمانی مورد استقبال قرار گرفت، اما سخنرانی‌هایش علیه استبداد و ترویج اصلاحات، حساسیت سلطان عبدالحمید دوم را برانگیخت و منجر به محدودیت فعالیت‌هایش شد. او در این دوره، مجله «العروة الوثقی» را با همکاری محمد عبده منتشر کرد که به ترویج وحدت اسلامی و نقد استعمار می‌پرداخت، اما این نشریه نیز پس از چند شماره توقیف شد.<ref name=":5" />
| |
|
| |
|
| === نقش در جنبش تنباکو در ایران === | | === تأثیر بر آموزش و مشروطه === |
| بازگشت سید جمال‌الدین اسدآبادی به ایران در ۱۳۰۶ ق، نقطه عطفی در فعالیت‌های سیاسی او بود. او با سخنرانی‌های آتشین در تهران و شهرهای دیگر، علیه استبداد ناصرالدین شاه قاجار و قراردادهای استعماری، به‌ویژه قرارداد تنباکو با بریتانیا، اعتراض کرد. نامه او به میرزای شیرازی، مرجع تقلید شیعه، نقش مهمی در صدور فتوای تحریم تنباکو داشت که به لغو قرارداد منجر شد. این حرکت، به عنوان یکی از اولین نمونه‌های موفق مقاومت مردمی علیه استعمار در ایران شناخته می‌شود. با این حال، مواضع تند او علیه دربار قاجار، باعث تبعیدش به عثمانی در سال ۱۳۰۸ ق شد. این دوره، او را به چهره‌ای محوری در جنبش‌های ضداستعماری ایران تبدیل کرد، هرچند برخی منتقدان معتقدند نقش او در این جنبش بیش از حد برجسته شده است.<ref name=":0" />
| | قاضی ارداقی با تأسیس مدرسه امید (۱۲۸۴ ش) و فعالیت در انجمن معارف قزوین، نقش مهمی در ترویج آموزش نوین و آرمان‌های مشروطه ایفا کرد. مدرسه امید به تربیت نسلی از مشروطه‌خواهان کمک کرد و به‌عنوان الگویی برای دیگر مدارس مدرن در ایران شناخته شد. فعالیت‌های او در عدلیه قزوین نیز به تقویت نظام قضایی مشروطه کمک کرد. '''(velaiatnews.com، farvardinemruz.ir)''' |
|
| |
|
| == اندیشه‌ها و آثار == | | === جایگاه در تاریخ مشروطه === |
| | شهادت قاضی ارداقی در سال ۱۲۸۸، او را به یکی از شهدای برجسته مشروطه تبدیل کرد. مرگ او الهام‌بخش مبارزان قزوین و تهران بود و به فتح تهران (۱۲۸۸ ش) انگیزه بخشید. با این حال، اطلاعات محدود درباره فعالیت‌های سیاسی و قضایی او، تحلیل جامع نقشش را دشوار کرده است. میراث ارداقی در قزوین به‌عنوان عالمی نوگرا و مبارز مشروطه ماندگار است. '''(shouhada-ardaq.blogfa.com، 40cheragh.org، تاریخ مشروطه ایران، احمد کسروی)''' |
|
| |
|
| === وحدت اسلامی و اصلاح دینی ===
| |
| اندیشه محوری سید جمال‌الدین اسدآبادی، وحدت اسلامی بود که به دنبال اتحاد شیعه و سنی برای مقابله با استعمار و احیای تمدن اسلامی بود. او معتقد بود که انحطاط جوامع اسلامی نتیجه دوری از اصول اولیه اسلام، نفوذ استعمار، و استبداد حکام است. در کتاب «الرد علی الدهریین»، به نقد مادی‌گرایی و دفاع از عقلانیت اسلامی پرداخت و استدلال کرد که اسلام با علم و پیشرفت سازگار است. او همچنین از آموزش مدرن، به‌ویژه علوم طبیعی و سیاسی، حمایت می‌کرد و معتقد بود که جوامع اسلامی باید از دستاوردهای غرب برای تقویت خود استفاده کنند، بدون آنکه هویت دینی‌شان را از دست بدهند. این دیدگاه، در سخنرانی‌هایش در مصر، هند، و عثمانی و در مقالات «العروة الوثقی» بازتاب یافت.<ref name=":3" />
| |
|
| |
| === مبارزه با استعمار و استبداد ===
| |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی استعمار بریتانیا و روس را بزرگ‌ترین تهدید برای جهان اسلام می‌دانست. او در آثار و سخنرانی‌هایش، به نقد قراردادهای استعماری، مانند امتیاز تنباکو، و نفوذ سیاسی و اقتصادی غرب پرداخت. او همچنین از حکام مستبد، مانند ناصرالدین شاه و سلطان عبدالحمید، انتقاد کرد و خواستار اصلاحات حکومتی و مشارکت مردم در اداره امور شد. این ایده‌ها، او را به یکی از پیشگامان جنبش‌های اصلاحی در جهان اسلام تبدیل کرد، هرچند برخی معتقدند او در عمل نتوانست ساختارهای منسجمی برای تحقق این ایده‌ها ایجاد کند.<ref name=":7" />
| |
|
| |
| == آثار و فعالیت‌های فکری ==
| |
|
| |
| === مجله العروة الوثقی و تأثیرات آن ===
| |
| یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های فکری سید جمال‌الدین اسدآبادی، انتشار مجله «العروة الوثقی» در سال ۱۲۹۰ ق (۱۲۵۲ ش) در پاریس بود. این مجله، که با همکاری محمد عبده منتشر شد، به عنوان یکی از اولین نشریات جهان اسلام شناخته می‌شود که به‌طور خاص به مسائل سیاسی و اجتماعی مسلمانان پرداخت. هدف اصلی مجله، ترویج وحدت اسلامی میان شیعه و سنی، نقد استعمار غرب، و بیداری ملت‌های اسلامی در برابر استبداد حکام بود. مقالات آن، که به زبان عربی منتشر می‌شد، به موضوعاتی مانند اصلاح نظام‌های حکومتی، آموزش مدرن، و احیای تمدن اسلامی می‌پرداخت. العروة الوثقی در کشورهای اسلامی، از جمله مصر، ایران، و عثمانی، توزیع شد، اما به دلیل محتوای انتقادی‌اش، پس از ۱۸ شماره توسط مقامات استعماری و عثمانی توقیف گردید. این نشریه، تأثیر عمیقی بر روشنفکران معاصر، از جمله در ایران و مصر، گذاشت و به عنوان منبعی برای جنبش‌های اصلاحی بعدی شناخته شد. با وجود توقیف، نسخه‌های مخفیانه آن همچنان در میان فعالان سیاسی دست به دست می‌شد.<ref name=":5" />
| |
|
| |
| === کتاب «الرد علی الدهریین» ===
| |
| کتاب «الرد علی الدهریین» (نقد مادی‌گرایان) یکی از آثار کلیدی سید جمال‌الدین است که در پاسخ به ایده‌های مادی‌گرایانه و الحادی برخی روشنفکران زمانه‌اش نوشته شد. این کتاب، که در اصل به عربی نگاشته و بعدها به فارسی ترجمه شد، استدلال می‌کند که اسلام نه‌تنها با علم و عقلانیت سازگار است، بلکه می‌تواند پایه‌ای برای پیشرفت جوامع اسلامی باشد. سید جمال در این اثر، به نقد دیدگاه‌هایی پرداخت که دین را مانع ترقی می‌دانستند و تأکید کرد که اصول اسلامی، مانند عقل و عدالت، با دستاوردهای علمی غرب همخوانی دارد. او همچنین از تمدن اسلامی به عنوان نیرویی برای مقابله با استعمار دفاع کرد. این کتاب، به دلیل سبک استدلالی و زبان روشن، در میان علما و روشنفکران جهان اسلام مورد توجه قرار گرفت و به ترویج گفتمان اصلاح دینی کمک کرد.<ref name=":3" />
| |
|
| |
| === دیگر آثار و سخنرانی‌ها ===
| |
| سید جمال علاوه بر «الرد علی الدهریین» و «العروة الوثقی»، مقالات و سخنرانی‌های متعددی در کشورهای مختلف ارائه کرد. سخنرانی‌های او در مصر، به‌ویژه در دانشگاه الازهر، بر آموزش مدرن و اصلاح نظام‌های دینی و سیاسی متمرکز بود. او همچنین در هند، عثمانی، و اروپا مقالاتی در نشریات محلی منتشر کرد که به موضوعاتی مانند ضرورت وحدت اسلامی، نقد استعمار، و اصلاحات اجتماعی می‌پرداخت. بسیاری از این آثار به دلیل شرایط سیاسی زمان، به‌صورت پراکنده منتشر شدند و برخی از آن‌ها بعدها توسط شاگردانش، مانند محمد عبده، گردآوری شد.<ref name=":7" />
| |
|
| |
| == نقدها و ارزیابی‌هاا ==
| |
|
| |
| === نقدهای مثبت ===
| |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی به دلیل نقشش در بیداری اسلامی و مبارزه با استعمار، از سوی بسیاری از مورخان و روشنفکران ستایش شده است. او به عنوان «شیپور بیداری مسلمانان» شناخته می‌شود، زیرا با سخنرانی‌ها و نوشته‌هایش، آگاهی سیاسی و اجتماعی را در جوامع اسلامی گسترش داد. نقش او در جنبش تنباکو در ایران، تربیت شاگردانی مانند محمد عبده در مصر، و تأثیرگذاری بر جنبش‌های اصلاحی در عثمانی، از دستاوردهای برجسته وی به شمار می‌رود. او همچنین به دلیل تأکید بر وحدت شیعه و سنی، به عنوان یکی از اولین اندیشمندانی شناخته می‌شود که این ایده را در سطح جهانی مطرح کرد.<ref name=":9" /><ref name=":11" />
| |
|
| |
| === نقدهای منفی و مناقشات ===
| |
| با وجود ستایش‌ها، سید جمال‌الدین با انتقاداتی نیز مواجه بوده است. برخی او را به وابستگی به فراماسونری یا همکاری با قدرت‌های خارجی متهم کرده‌اند، هرچند این اتهامات اغلب بدون مدارک قوی مطرح شده‌اند. دیگر منتقدان، مانند برخی مورخان غربی، معتقدند که نقش او در جنبش‌های اصلاحی بیش از حد بزرگ‌نمایی شده و او در عمل نتوانست ساختارهای پایداری برای تحقق ایده‌هایش ایجاد کند. مناقشه هویت (ایرانی یا افغانی بودن) نیز به انتقادات دامن زده است؛ برخی منابع افغانی، تأکید دارند که او از کنر افغانستان بود و استفاده از نام «اسدآبادی» را تاکتیکی برای فعالیت در ایران می‌دانند. همچنین، برخی منتقدان، مانند او را به دلیل ترویج «اسلامگرایی رادیکال» مورد نقد قرار داده‌اند، و معتقدند که ایده‌هایش گاهی به تندروی منجر شده است.<ref name=":6" /><ref name=":8" />
| |
|
| |
| == وفات و پایان زندگی ==
| |
|
| |
| === تبعید به عثمانی و مرگ مشکوک ===
| |
| [[پرونده:مقبره سید جمال‌الدین،پوهنتون کابل.jpg|جایگزین=مقبره سید جمال‌الدین در پوهنتون کابل، افغانستان|بندانگشتی|247x247پیکسل|مقبره سید جمال‌الدین در پوهنتون کابل، افغانستان]]
| |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی پس از فعالیت‌های گسترده در ایران، به‌ویژه نقشش در جنبش تنباکو، در سال ۱۳۰۸ ق (۱۲۷۰ ش) به دستور ناصرالدین شاه قاجار از ایران تبعید شد و به عثمانی بازگشت. در استانبول، ابتدا مورد استقبال سلطان عبدالحمید دوم قرار گرفت، اما به دلیل مواضع انتقادی‌اش علیه استبداد و نفوذ استعمار، به تدریج تحت نظارت شدید قرار گرفت. او در سال‌های پایانی عمرش، عملاً در حصر خانگی بود و اجازه فعالیت سیاسی نداشت. در سال ۱۲۷۵ ق (۱۲۷۵ ش)، در سن ۵۸ سالگی در استانبول درگذشت. منابع متعدد، مرگ او را مشکوک و احتمالاً ناشی از مسمومیت به دستور سلطان عبدالحمید دوم می‌دانند، که از نفوذ فکری سید جمال هراس داشت. برخی دیگر معتقدند که او به دلیل بیماری سرطان فک درگذشت، اما شواهد قطعی برای این ادعا وجود ندارد.<ref name=":4" />
| |
|
| |
| === مقبره و یادبود ===
| |
| پس از مرگ، پیکر سید جمال‌الدین اسدآبادی ابتدا در قبرستان شیخ‌لر استانبول دفن شد. در سال ۱۳۲۳ ش (۱۹۴۴ م)، به درخواست دولت افغانستان، بقایای او به کابل منتقل شد و در محوطه دانشگاه کابل، که اکنون دانشگاه سید جمال‌الدین نام دارد، دفن گردید. مقبره او به عنوان نمادی از میراث فکری‌اش در افغانستان حفظ شده و مورد احترام است. این انتقال، به مناقشه هویت او دامن زد، زیرا برخی آن را نشانه‌ای از ریشه افغانی او دانستند، در حالی که منابع ایرانی تأکید دارند که این اقدام صرفاً به دلیل فعالیت‌هایش در افغانستان بود. آرامگاه او امروز به عنوان مکانی برای بزرگداشت ایده‌های وحدت اسلامی و مبارزه با استعمار شناخته می‌شود.<ref name=":8" />
| |
|
| |
| === مناقشه هویت و تأثیرات آن ===
| |
| مناقشه بر سر هویت سید جمال‌الدین (ایرانی یا افغانی بودن) همچنان ادامه دارد و بر میراث او سایه افکنده است. منابع ایرانی، با استناد به اسناد خانوادگی و دست‌نوشته‌ها، او را زاده اسدآباد همدان و شیعه می‌دانند. در مقابل، منابع افغانی، با اشاره به فعالیت‌هایش در کابل و استفاده از نام «افغانی»، او را از کنر افغانستان و سنی‌مذهب معرفی می‌کنند. برخی مورخان، مانند آنچه در بریتانیکا آمده، معتقدند که او از نام «افغانی» به‌صورت استراتژیک برای جلب حمایت در مناطق سنی‌نشین استفاده کرد، بدون آنکه این لزوماً به معنای انکار ریشه ایرانی‌اش باشد.<ref name=":1" /><ref name=":10" />
| |
|
| |
| == ارزیابی کلی و اهمیت تاریخی ==
| |
| سید جمال‌الدین اسدآبادی، به عنوان یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های قرن نوزدهم جهان اسلام، جایگاهی منحصربه‌فرد در تاریخ جنبش‌های اصلاحی و بیداری اسلامی دارد. فعالیت‌های او در کشورهای مختلف، از جمله ایران، مصر، عثمانی، هند، و افغانستان، نشان‌دهنده تلاشی گسترده برای احیای عزت و قدرت جوامع اسلامی در برابر استعمار و استبداد بود. نقش او در جنبش تنباکو در ایران، به عنوان یکی از اولین نمونه‌های مقاومت مردمی علیه قراردادهای استعماری، نقطه عطفی در تاریخ مبارزات ضداستعماری ایران محسوب می‌شود. انتشار مجله «العروة الوثقی» و نگارش «الرد علی الدهریین» نیز از او چهره‌ای پیشرو در گفتمان اصلاح دینی و وحدت اسلامی ساخت. این آثار، با ترویج عقلانیت و نقد انحطاط، الهام‌بخش روشنفکران و فعالان سیاسی در سراسر جهان اسلام شدند.
| |
|
| |
| تأثیر او بر شاگردانش، مانند محمد عبده در مصر، و بر جنبش‌هایی مانند مشروطیت در ایران و نهضت‌های اصلاحی در عثمانی و هند، نشان‌دهنده عمق نفوذ فکری اوست. تأکید او بر وحدت شیعه و سنی، به عنوان راهی برای مقابله با تفرقه و نفوذ استعمار، یکی از نوآورانه‌ترین جنبه‌های اندیشه‌اش بود. همچنین، حمایت او از آموزش مدرن و سازگاری اسلام با علم، دیدگاه‌های سنتی در جوامع اسلامی را به چالش کشید و راه را برای گفتمان‌های بعدی هموار کرد.
| |
|
| |
| میراث سید جمال در سه حوزه کلیدی خلاصه می‌شود: وحدت اسلامی، مبارزه با استعمار، و اصلاح دینی. او با سخنرانی‌ها، آثار، و فعالیت‌های سیاسی‌اش، به آگاهی‌بخشی در جوامع اسلامی کمک کرد و الهام‌بخش نسل‌های بعدی، از جمله روشنفکران مشروطه در ایران و اصلاح‌گران مصری، شد. اهمیت تاریخی سید جمال در توانایی او برای پیوند دادن عقلانیت اسلامی با نیازهای عصر مدرن نهفته است. او به عنوان پلی میان سنت و تجدد، و میان شرق و غرب، شناخته می‌شود که تلاش کرد جوامع اسلامی را از انحطاط به سوی پیشرفت هدایت کند. جایگاه او در تاریخ، به دلیل تأثیرات گسترده‌اش بر جنبش‌های اصلاحی و بیداری اسلامی، همچنان موضوع مطالعه است.<ref name=":0" /><ref name=":9" /><ref name=":3" />
| |
| == منابع: == | | == منابع: == |
