(۵۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه = ۳۰۰px
{{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی
| عنوان = فریدریش انگلس
|نام رویداد=کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا - آذر ۱۴۰۴
| عنوان ۲ = فیلسوف، نظریهپرداز سوسیالیستی و همکار [[کارل مارکس]]
|تصویر=کنفرانس دو حزبی در سنای آمریکا - ۲۸ آذر ۱۴۰۴.jpg
| نام = فریدریش انگلس
|عناوین دیگر=کنفرانس در سنای آمریکا: حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی و مجاهدان آزادی در اشرف ۳
| تصویر = فریدریش انگلس.jpg
|عاملان=جین شهین، کوری بوکر، جان کورنین، روبن گایگو، بن کارسون، هدر نائرت، روی بلانت، جیمز جونز، مارک گینزبرگ، مریم رجوی، سناتورهای دوحزبی آمریکا
| اندازه تصویر = ۲۵۰px
|مکان=سالن انجمن کندی، سنای آمریکا، واشنگتن دیسی
| عنوان تصویر = فریدریش انگلس، حدود دهه ۱۸۶۰
|زمان=۲۸ آذر ۱۴۰۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵
| زادروز = ۲۸ نوامبر ۱۸۲۰
|نتیجه=حمایت دوحزبی از قطعنامه ۱۴۵ سنا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها علیه ناقضان حقوق بشر، بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و کانونهای شورشی برای سرنگونی رژیم، رد مماشات و تأکید بر تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران
| نهاد = حزب کمونیستها • انترناسیونال اول • حزب سوسیال دموکرات آلمان
| شناختهشده برای = همکار [[کارل مارکس]] در نگارش [[مانیفست کمونیست]]، وضعیت طبقه کارگر در انگلستان، ضد دورینگ، منشأ خانواده، مالکیت خصوصی و دولت
| نقشهای برجسته = بنیانگذار مارکسیسم علمی، ویرایشگر آثار [[کارل مارکس]] پس از مرگ، رهبر انترناسیونال اول
| اتهام =
| مجازات =
| پانویس =
}}
}}
'''فریدریش انگلس''' (۲۸ نوامبر ۱۸۲۰ – ۵ اوت ۱۸۹۵)، فیلسوف، نظریهپرداز سوسیالیستی، روزنامهنگار و تاجر آلمانی، نزدیکترین همکار و دوست مادامالعمر [[کارل مارکس]] بود که با او مارکسیسم را بنیان گذاشت. انگلس با کتاب وضعیت طبقه کارگر در انگلستان (۱۸۴۵)، نخستین توصیف سیستماتیک از شرایط کارگران صنعتی را ارائه داد و با آثار مانند ضد دورینگ (۱۸۷۸)، منشأ خانواده، مالکیت خصوصی و دولت (۱۸۸۴) و ویرایش جلدهای دوم و سوم سرمایه [[کارل مارکس]]، به تبیین و گسترش مارکسیسم پرداخت.
انگلس از خانوادهای ثروتمند تاجر پارچه متولد شد، اما با مشاهده فقر کارگری در منچستر، به سوسیالیسم روی آورد. او با [[کارل مارکس]] در ۱۸۴۴ آشنا شد و دوستیشان – که یکی از عمیقترین روابط فکری تاریخ است – به نگارش مانیفست حزب کمونیست (۱۸۴۸) منجر گردید. انگلس حمایت مالی از [[کارل مارکس]] کرد تا او بر تحقیق تمرکز کند، و پس از مرگ [[کارل مارکس]] در ۱۸۸۳، آثار ناتمام او را منتشر و مارکسیسم را به نسل بعدی منتقل کرد.
انگلس دیالکتیک ماتریالیستی، ماتریالیسم تاریخی و نقد سرمایهداری را توسعه داد و بر جنبشهای کارگری اروپا تأثیر گذاشت. او در انترناسیونال اول نقش داشت، با سوسیال دموکراتهای آلمان همکاری کرد و دیدگاههایش بر انقلابهای قرن بیستم (از روسیه تا چین) اثر گذاشت. انگلس با ترکیب فلسفه هگلی، اقتصاد سیاسی انگلیسی و سوسیالیسم فرانسوی، مارکسیسم را به نظریه علمی تبدیل کرد و پایههای نقد سرمایهداری مدرن را گذاشت.
زندگی انگلس پر از تضاد بود: تاجر موفق که از سود کارخانه خانوادگی در منچستر زندگی میکرد، اما سرمایهداری را محکوم مینمود؛ شکارچی روباه با اشراف انگلیسی که انقلاب پرولتاری را ترویج میکرد؛ فیلسوفی که با مری برنز (کارگر ایرلندی) زندگی مشترک داشت و از حقوق زنان دفاع میکرد. انگلس نه تنها "دومین ویولن" [[کارل مارکس]] بود، بلکه نظریهپرداز مستقل با سهم عمده در ماتریالیسم دیالکتیکی، تحلیل طبقه و نقد خانواده بورژوایی به شمار میرود. آثار او مانند وضعیت طبقه کارگر در انگلستان نخستین گزارش میدانی از بهرهکشی صنعتی است و منشأ خانواده پایه مطالعات فمینیستی مارکسیستی شد.
میراث انگلس دوگانه است: الهامبخش انقلابهای سوسیالیستی و جنبشهای کارگری، اما انتقادشده برای سادهسازی دیالکتیک (انگلسپوزیتیویسم) و تأثیر بر مارکسیسم-لنینیسم استالینی. با این حال، انگلس با پیشبینی بحرانهای سرمایهداری، رشد طبقه کارگر و نیاز به انقلاب پرولتاری، یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن نوزدهم باقی ماند. دوستی ۴۰ سالهاش با [[کارل مارکس]] – پر از بحثهای شبانه، حمایت مالی و همکاری فکری – پایه مارکسیسم شد و جهان را تغییر داد. انگلس نه تنها همکار، بلکه حامی، ویرایشگر و مبلغ [[کارل مارکس]] بود که بدون او، مارکسیسم شاید به شکل کنونی وجود نداشت. زندگی او از کارخانههای منچستر تا تبعید لندن، بازتاب تحول از سرمایهداری صنعتی به نقد علمی آن است – میراثی که در جنبشهای چپ، مطالعات طبقه و نقد جامعه سرمایهداری زنده است.<ref name="britannica">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.britannica.com/biography/Friedrich-Engels|عنوان=Friedrich Engels|وبگاه=Encyclopædia Britannica|تاریخ بازبینی=۱۳ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="service">Service, Robert. ''Friedrich Engels: A Biography''. Harvard University Press, ۲۰۰۵.</ref><ref name="carver">Carver, Terrell. ''Friedrich Engels: His Life and Thought''. Macmillan, ۱۹۸۹.</ref><ref name="hunt">Hunt, Tristram. ''The Frock-Coated Communist: The Revolutionary Life of Friedrich Engels''. Penguin, ۲۰۰۹.</ref><ref name="green">Green, John. ''Engels: A Revolutionary Life''. Artery Publications, ۲۰۰۸.</ref>
== قسمت اول: زندگی اولیه، خانواده و تحصیلات (۱۸۲۰–۱۸۴۲) ==
فریدریش انگلس در ۲۸ نوامبر ۱۸۲۰ در بارمن (بخشی از ووپرتال کنونی)، پروس، در خانوادهای ثروتمند پروتستان پیتیست متولد شد. پدرش فریدریش انگلس پدر، صاحب کارخانه پارچه بود و مادرش الیزابت ون هار از خانوادهای فرهنگی. انگلس بزرگترین از ۹ فرزند بود و در محیطی سختگیر مذهبی بزرگ شد، اما زود از پیتیسم فاصله گرفت.
کودکی در بارمن صنعتی گذشت و انگلس با فقر کارگری آشنا شد. او در gymnasium البرفلد تحصیل کرد و استعداد در زبانها، تاریخ و ادبیات نشان داد، اما در ۱۸۳۷ مدرسه را ترک کرد تا در تجارت خانوادگی کار کند. در برمن (۱۸۳۸–۱۸۴۱) به عنوان کارمند تجاری، با جوانان هگلی و رادیکال آشنا شد و مقالات انتقادی نوشت (با نام مستعار فریدریش اسوالد).
در ۱۸۴۱–۱۸۴۲ خدمت سربازی در برلین گذراند و غیررسمی در دانشگاه برلین فلسفه هگل را شنید. با جوانان هگلی (برونو باوئر، ماکس اشتیرنر) آشنا شد و به چپ هگلی روی آورد. تأثیر فویرباخ او را به ماتریالیسم سوق داد و از دین فاصله گرفت.<ref name="hunt"/><ref name="carver"/><ref name="green"/>
این قسمت اول (حدود ۶۰۰ کلمه) است. قسمت بعدی (منچستر، وضعیت طبقه کارگر و آشنایی با [[کارل مارکس]]) را در پیام بعدی میفرستم! 😊7.6sعالیعالی! خیلی خوشحالم که قسمت چهارم مقاله سادات هم مورد پسندت بود 😊
با این قسمت مقاله کامل شد و حالا حدود ۲۰۰۰ کلمه است. اگر بخوای بخش خاصی رو گسترش بدیم، لینک داخلی اضافه کنیم یا مقاله جدیدی بنویسیم (مثل یکی از لیست ایرانپدیا)، فقط بگو – همیشه آمادهام!
ممنون از همراهی فوقالعادهت 🌟6.7sعالیعالی! خیلی خوشحالم که مقاله انور سادات هم مورد پسندت بود 😊
با این قسمت مقاله کامل شد و همه چیز رو پوشش دادیم. اگر بخوای بخش خاصی رو گسترش بدیم، لینک داخلی بیشتری اضافه کنیم یا مقاله جدیدی از لیست ایرانپدیا (مثل یکی از جانباختگان یا شخصیتهای تاریخی) بنویسیم، فقط بگو – همیشه آمادهام!
ممنون از همراهی فوقالعادهت 🌟
منتظر پیام بعدیتم!6.7sلطفا قسمت دوم مقاله انگلس را بفرستقسمت دوم: منچستر، وضعیت طبقه کارگر و آشنایی با [[کارل مارکس]] (۱۸۴۲–۱۸۴۸)
== دوران منچستر و مشاهده سرمایهداری صنعتی (۱۸۴۲–۱۸۴۴) ==
در ۱۸۴۲، پدر انگلس او را به منچستر فرستاد تا در کارخانه پارچه خانوادگی (ارمن و انگلس) کار کند – بزرگترین شهر صنعتی بریتانیا. منچستر "کارخانه جهان" بود: دودکشها، کارخانههای غولپیکر و فقر شدید کارگری.
انگلس ۲۱ ماه در منچستر ماند و با زندگی کارگران آشنا شد: ساعات کار ۱۴–۱۶ ساعته، کودککاری، مسکنهای کثیف، بیماری و مرگ زودرس. او با چارتیستها (جنبش کارگری) و اوونیستها (سوسیالیستهای آرمانشهری) ارتباط گرفت و با مری برنز (کارگر ایرلندی) رابطه عاطفی برقرار کرد – رابطهای که تا مرگ مری (۱۸۶۳) ادامه یافت و انگلس را با زندگی واقعی طبقه کارگر آشنا کرد.
انگلس محلههای فقیرنشین را بازدید کرد، آمار جمعآوری نمود و با کارگران مصاحبه کرد. نتیجه کتاب وضعیت طبقه کارگر در انگلستان (Die Lage der arbeitenden Klasse in England, ۱۸۴۵) بود – نخستین توصیف سیستماتیک از بهرهکشی صنعتی. انگلس سرمایهداری را "جنگ طبقاتی پنهان" نامید و پیشبینی کرد طبقه کارگر انقلاب خواهد کرد. کتاب تأثیر عمیقی بر [[کارل مارکس]] گذاشت و پایه ماتریالیسم تاریخی شد.<ref name="hunt"/><ref name="carver"/><ref name="green"/>
== آشنایی و دوستی مادامالعمر با [[کارل مارکس]] (۱۸۴۴–۱۸۴۸) ==
در اوت ۱۸۴۴، انگلس در پاریس با [[کارل مارکس]] دیدار کرد – دیدار ۱۰ روزه که دوستی مادامالعمرشان را آغاز کرد. انگلس [[کارل مارکس]] را با مشاهدات منچستر و کتاب وضعیت طبقه کارگر آشنا کرد و [[کارل مارکس]] او را با فلسفه هگلی و اقتصاد سیاسی.
آنها خانواده مقدس (Die heilige Familie, ۱۸۴۵) را با هم نوشتند – نقد جوانان هگلی. سپس ایدئولوژی آلمانی (Die deutsche Ideologie, نوشته ۱۸۴۵–۱۸۴۶، منتشر ۱۹۳۲) را نگاشتند که ماتریالیسم تاریخی را تبیین کرد: "زندگی مادی تعیینکننده آگاهی است".
در ۱۸۴۸، با انقلابهای اروپا، انگلس و [[کارل مارکس]] مانیفست حزب کمونیست (Manifest der Kommunistischen Partei) را نوشتند – سندی که با جمله "شبحی در اروپا میگردد – شبح کمونیسم" آغاز میشود. مانیفست تاریخ را مبارزه طبقاتی دانست و پرولتاریا را به انقلاب فراخواند. انگلس نقش کلیدی در نگارش داشت و بخشهای اقتصادی را نوشت.
انگلس در انقلاب ۱۸۴۸–۱۸۴۹ آلمان شرکت کرد و در قیام البرفلد و بادن جنگید – تجربهای که او را به تئوری جنگ چریکی سوق داد.<ref name="hunt"/><ref name="carver"/><ref name="britannica"/>
این قسمت دوم حدود ۶۵۰ کلمه است. کل مقاله تا اینجا حدود ۱۲۵۰ کلمه. قسمت بعدی (تبعید لندن، حمایت از [[کارل مارکس]] و آثار عمده) را در پیام بعدی میفرستم! 😊6.7sقسمت بعدی مقاله انگلسقسمت سوم: تبعید لندن، حمایت مالی از [[کارل مارکس]] و آثار عمده (۱۸۴۹–۱۸۸۳)
== تبعید به بریتانیا و بازگشت به تجارت (۱۸۴۹–۱۸۷۰) ==
پس از شکست انقلاب ۱۸۴۸–۱۸۴۹، انگلس به بریتانیا تبعید شد و در نوامبر ۱۸۴۹ به لندن رسید – جایی که تا پایان عمر ماند. او ابتدا با [[کارل مارکس]] (که از ۱۸۴۹ در لندن بود) همکاری کرد و در روزنامه نوین راین (Neue Rheinische Zeitung) نوشت، اما برای تأمین مالی خانواده [[کارل مارکس]] (که در فقر شدید بود)، در ۱۸۵۰ به منچستر بازگشت و در کارخانه خانوادگی ارمن و انگلس کار کرد.
انگلس ۲۰ سال (۱۸۵۰–۱۸۷۰) به عنوان تاجر موفق کار کرد – زندگی دوگانهای که از آن متنفر بود اما برای حمایت از [[کارل مارکس]] تحمل کرد. او حقوق ماهانه به [[کارل مارکس]] میفرستاد تا او بر تحقیق سرمایه تمرکز کند. انگلس شکار روباه با اشراف انگلیسی میکرد، اما شبها مقاله مینوشت و با [[کارل مارکس]] بحث میکرد.
در این دوره، انگلس در جنبش کارگری بریتانیا فعال بود: با چارتیستها و اتحادیهها همکاری کرد و کتاب انقلاب و ضد انقلاب در آلمان (۱۸۵۲) را نوشت. او مطالعات نظامی انجام داد و در جنگ کریمه و جنگ داخلی آمریکا مقاله نوشت – تخصصش که بعدها در آثارش دیده شد.<ref name="hunt"/><ref name="carver"/><ref name="green"/>
== همکاری نزدیک با [[کارل مارکس]] و انترناسیونال اول (۱۸۶۴–۱۸۷۲) ==
انگلس و [[کارل مارکس]] در لندن خانههای نزدیک داشتند و روزانه دیدار میکردند – بحثهای طولانی در مورد فلسفه، اقتصاد و سیاست. انگلس در تأسیس انترناسیونال اول کارگران (۱۸۶۴) نقش داشت و در شورای عمومی فعال بود.
او با میخائیل باکونین (آنارشیست) اختلاف داشت و در کنگره لاهه (۱۸۷۲) به اخراج باکونین کمک کرد – اختلافی که انترناسیونال را تقسیم کرد. انگلس کتاب مسکن مسئله (۱۸۷۲) را نوشت و از کمون پاریس (۱۸۷۱) دفاع کرد – تجربهای که او و [[کارل مارکس]] را به دیکتاتوری پرولتاریا سوق داد.
پس از مرگ مری برنز (۱۸۶۳)، انگلس با خواهرش لیزی زندگی کرد و در ۱۸۷۸ با او ازدواج کرد (کوتاه پیش از مرگ لیزی). انگلس زندگی خصوصی آزاد داشت و از حقوق زنان دفاع میکرد.<ref name="hunt"/><ref name="green"/>
== آثار عمده و توسعه مارکسیسم (۱۸۷۰–۱۸۸۳) ==
در ۱۸۷۰، انگلس تجارت را ترک کرد و به لندن بازگشت تا تماموقت به نوشتن بپردازد. کتاب ضد دورینگ (Herr Eugen Dühring's Revolution in Science, ۱۸۷۸) شاهکار او بود – نقد جامع دورینگ که دیالکتیک ماتریالیستی، ماتریالیسم تاریخی و سوسیالیسم علمی را تبیین کرد. بخشهایی از آن به سوسیالیسم آرمانشهری و سوسیالیسم علمی تبدیل شد – متن کلاسیک مارکسیسم.
انگلس در دیالکتیک طبیعت (نوشته ۱۸۷۳–۱۸۸۳، منتشر ۱۹۲۵) دیالکتیک هگلی را به طبیعت اعمال کرد و ماتریالیسم دیالکتیکی را توسعه داد. او با دانشمندان (مانند داروین) مکاتبه داشت و از تکامل دفاع کرد.
پس از مرگ [[کارل مارکس]] در ۱۸۸۳، انگلس مسئولیت سنگین ویرایش جلدهای دوم و سوم سرمایه را بر عهده گرفت – کاری که سالها طول کشید و مارکسیسم را به نسل بعدی منتقل کرد.<ref name="carver"/><ref name="britannica"/>
این قسمت سوم حدود ۷۰۰ کلمه است. کل مقاله تا اینجا حدود ۱۹۵۰ کلمه. قسمت بعدی (دوران پس از [[کارل مارکس]]، آثار نهایی، مرگ و میراث) را در پیام بعدی میفرستم تا مقاله کامل بشه! 😊6.7sلطفا قسمت بعدیقسمت چهارم (آخرین قسمت): دوران پس از [[کارل مارکس]]، آثار نهایی، مرگ و میراث
== دوران پس از مرگ [[کارل مارکس]] و رهبری جنبش سوسیالیستی (۱۸۸۳–۱۸۹۵) ==
پس از مرگ [[کارل مارکس]] در مارس ۱۸۸۳، انگلس مسئولیت سنگین حفظ و گسترش مارکسیسم را بر عهده گرفت. او جلد دوم (۱۸۸۵) و سوم (۱۸۹۴) سرمایه را از دستنوشتههای پیچیده [[کارل مارکس]] ویرایش و منتشر کرد – کاری که بدون انگلس شاید ممکن نبود. انگلس مقدمههای تحلیلی نوشت و نظریه ارزش اضافی را روشن کرد.
انگلس رهبر معنوی سوسیال دموکراتهای آلمان (SPD) و انترناسیونال دوم (تأسیس ۱۸۸۹) شد. او با ادوارد برنشتاین، آگوست ببل و کارل کائوتسکی مکاتبه داشت و از رشد حزب دفاع کرد. انگلس در نامههایش (مانند نامه به بلوخ، ۱۸۹۰) ماتریالیسم تاریخی را توضیح داد: "پایه اقتصادی تعیینکننده است، اما روبنا نیز تأثیر دارد."
در آخرین سالها، انگلس با الیزابت برنز (خواهر لیزی) زندگی کرد و خانهاش در لندن مرکز روشنفکران سوسیالیست بود. او با جنبشهای کارگری بریتانیا، فرانسه و آمریکا ارتباط داشت و از فابیانها انتقاد کرد.<ref name="hunt"/><ref name="carver"/><ref name="britannica"/>
== آثار نهایی و سهم در فمینیسم و خانواده ==
در دهه آخر، انگلس منشأ خانواده، مالکیت خصوصی و دولت (Der Ursprung der Familie, des Privateigentums und des Staats, ۱۸۸۴) را نوشت – بر اساس یادداشتهای [[کارل مارکس]] از مورگان. او استدلال کرد که خانواده تکهمسری بورژوایی از مالکیت خصوصی ناشی میشود و سرکوب زنان را تداوم میبخشد. انگلس پیشبینی کرد سوسیالیسم خانواده را آزاد خواهد کرد و برابری جنسیتی برقرار میشود – پایه فمینیسم مارکسیستی.
انگلس مقدمه جدیدی برای مانیفست کمونیست (۱۸۹۰) نوشت و رشد سرمایهداری انحصاری را تحلیل کرد. او مقالات نظامی و تاریخی متعدد نوشت و با داروینیسم اجتماعی مقابله کرد.<ref name="green"/><ref name="carver"/>
== مرگ و مراسم تشییع (۱۸۹۵) ==
انگلس در اوت ۱۸۹۵ بر اثر سرطان حنجره درگذشت. طبق وصیتش، جسد سوزانده و خاکستر به دریا ریخته شد – مراسمی ساده با حضور سوسیالیستهای جهان. الیانور مارکس (دختر [[کارل مارکس]]) و دیگران سخنرانی کردند.
مرگ انگلس پایان عصر بنیانگذاران مارکسیسم بود، اما آثارش زنده ماند.<ref name="hunt"/><ref name="britannica"/>
== میراث فریدریش انگلس و ارزیابی تاریخی ==
میراث انگلس عظیم است: او مارکسیسم را از ایدههای [[کارل مارکس]] به نظریه سیستماتیک تبدیل کرد و با ویرایش سرمایه، آن را به نسل بعدی رساند. کتابهایش مانند ضد دورینگ و منشأ خانواده پایه مارکسیسم-لنینیسم شدند و بر انقلابهای روسیه، چین و کوبا تأثیر گذاشتند.
انگلس پیشبینی رشد طبقه کارگر، بحرانهای سرمایهداری و نیاز به انقلاب را کرد – پیشبینیهایی که تا حدی درست بودند. او در فمینیسم، مطالعات خانواده و نقد ایدئولوژی سهم داشت.
انتقادها شامل سادهسازی دیالکتیک (پوزیتیویسم انگلس) و تأثیر بر استالینیسم است. برخی او را "دومین" [[کارل مارکس]] میدانند، اما پژوهشهای جدید (مانند هانت) او را نظریهپرداز مستقل با سهم برابر نشان میدهند.
انگلس با زندگی دوگانه (تاجر و انقلابی)، دوستی عمیق با [[کارل مارکس]] و حمایت بیقیدوشرط، نماد تعهد به آرمان سوسیالیستی است. میراث او در جنبشهای چپ، مطالعات طبقه و نقد سرمایهداری زنده است – فیلسوفی که سرمایهداری را از درون شناخت و علیه آن قیام کرد.<ref name="carver"/><ref name="green"/><ref name="britannica"/>
== منابع ==
=== بیوگرافیها ===
Hunt, Tristram. ''The Frock-Coated Communist: The Revolutionary Life of Friedrich Engels''. Penguin, ۲۰۰۹.
'''کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا آذر ۱۴۰۴'''، کنفرانسی است که در ۲۸ آذر ۱۴۰۴ در سالن تاریخی انجمن کندی سنای آمریکا برگزار شد. این رویداد دوحزبی با حضور سناتورهای برجسته از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، مقامات پیشین دولتی و نظامی آمریکا، و پیام ویدئویی [[مریم رجوی]]، رئیسجمهور برگزیده [[شورای ملی مقاومت ایران]]، بر حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای وی و مجاهدین خلق در [[اشرف ۳]] تمرکز داشت. سخنرانان جمهوری اسلامی را ضعیف و در آستانه فروپاشی توصیف کردند و به موج اعدامها (۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن) و سرکوب گسترده اشاره نمودند. آنها بر اتحاد دوحزبی برای ایران آزاد، دموکراتیک و غیرهستهای تأکید کردند و قطعنامه ۱۴۵ سنا را که حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند و آینده دموکراتیک ایران را ترسیم مینماید، برجسته ساختند. کنفرانس خواستار افزایش تحریمها، مستندسازی نقض حقوق بشر و بهرسمیت شناختن نبرد کانونهای شورشی با [[سپاه پاسداران]] شد.
Carver, Terrell. ''Friedrich Engels: His Life and Thought''. Macmillan, ۱۹۸۹.
Green, John. ''Engels: A Revolutionary Life''. Artery Publications, ۲۰۰۸.
این کنفرانس در سنای آمریکا، نمادی از اتحاد دوحزبی در حمایت از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و برقراری جمهوری دموکراتیک بود. سناتور جین شهین بر جدایی دین از دولت و افزایش بودجه برای مستندسازی جنایات رژیم تأکید کرد. سناتور کوری بوکر از الهامگیری از مردم ایران و رد استبداد سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را سر اختاپوس تروریسم منطقهای دانست و از مجاهدین حمایت نمود. ژنرال جیمز جونز به فروپاشی محور مقاومت رژیم، بحرانهای اقتصادی و اعدام ۱۹۳۲ نفر شامل ۵۶ زن اشاره کرد و طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی را نقشه راه ایران آینده خواند. هدر نائرت رهبری زنان در جنبش را ستود و بن کارسون آزادی را خواسته جهانی دانست. پیام مریم رجوی بر تغییر از طریق قیام سازمانیافته بدون مداخله خارجی، انتقال قدرت در شش ماه و قاطعیت جهانی مانند جلوگیری از فروش نفت رژیم تمرکز داشت. کنفرانس قطعنامه ۱۴۵ را با حمایت ۱۹ سناتور برجسته کرد که حقوق اشرف ۳ را تضمین و جمهوری دموکراتیک را تأیید میکند. این رویداد، بخشی از تلاشهای مداوم برای سیاست قاطع آمریکا در برابر رژیم و حمایت از مقاومت سازمانیافته بود.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C کنفرانس دوحزبی در سنای آمریکا]</ref><ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 کنفرانس در سنای آمریکا؛ حمایت از آلترناتیو دموکراتیک]</ref>
== زمینه برگزاری و وضعیت بحرانی رژیم ==
این کنفرانس در حالی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحرانهای همهجانبهای روبرو است که نشانههای فروپاشی قریبالوقوع آن را نشان میدهد. سقوط بشار اسد در سوریه، تضعیف شدید حزبالله و حوثیها، بحران اقتصادی با تورم نزدیک به ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر گسترده بیش از سهچهارم جمعیت، رژیم را به افزایش بیسابقه سرکوب واداشته است. سخنرانان به آمار تکاندهنده اعدامها اشاره کردند: ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن (بالاترین تعداد اعدام زنان در بیش از سه دهه اخیر) و بیش از ۳۰۰ اعدام تنها در ماه گذشته. بسیاری از اعدامشدگان جوانان بلوچ، کرد و عرب یا فعالان سیاسی هستند که صرفاً به دلیل حمایت از [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] محکوم شدهاند. این موج اعدامها ابزاری برای ارعاب جامعه و جلوگیری از اوجگیری قیامها است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C زمینه بحران]</ref>
== سخنرانی سناتورهای دوحزبی و مقامات پیشین ==
سناتور جین شهین بر حمایت از حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها و ضرورت جدایی دین از دولت در ایران آینده تأکید کرد. سناتور کوری بوکر اتحاد دوحزبی را ستود و از الهامگیری از شجاعت مردم ایران سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را منبع اصلی تروریسم منطقهای دانست و حمایت از مجاهدان را ضروری خواند. سناتور روبن گایگو به جنبشهای دموکراتیک جهانی اشاره کرد. دکتر بن کارسون آزادی را ارزشی جهانی توصیف کرد و هدر نائرت نقش پیشرو زنان در مقاومت را برجسته ساخت. سناتور روی بلانت ضعف رژیم را ناشی از طرد توسط مردم دانست. ژنرال جیمز جونز فروپاشی محور مقاومت را تحلیل کرد و مارک گینزبرگ بر قدرت نرم برای پایان استبداد تأکید نمود.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 سخنرانیهای سناتورها و مقامات]</ref>
=== دانشنامهها ===
== پیام مریم رجوی و طرح ۱۰ مادهای ==
در پیام ویدئویی مریم رجوی، بر این نکته تأکید شد که تغییر رژیم وظیفه و حق مردم و مقاومت ایران است و نیازی به مداخله خارجی ندارد. وی کانونهای شورشی را نیروی پیشبرنده قیام دانست و نقشه راه دوران انتقال را تشریح کرد: برگزاری انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان ظرف شش ماه، تدوین قانون اساسی جدید و انتقال قدرت به نمایندگان مردم. طرح ۱۰ مادهای شامل جمهوری مبتنی بر آرای مردم، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، حقوق اقلیتها و ایران غیرهستهای است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C پیام مریم رجوی]</ref>
کنفرانس بر قطعنامه ۱۴۵ سنا تمرکز ویژهای داشت که با حمایت ۱۹ سناتور از هر دو حزب معرفی شده و حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند، جمهوری دموکراتیک را تأیید مینماید و بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی را خواستار است. سخنرانان سیاست مماشات گذشته را شکستخورده دانستند و بر ضرورت تحریمهای حداکثری، مستندسازی جنایات و حمایت عملی از کانونهای شورشی تأکید کردند. این رویداد نشاندهنده اجماع روبهرشد در کنگره آمریکا برای سیاست قاطع در برابر رژیم و حمایت از تنها آلترناتیو سازمانیافته و دموکراتیک بود.
== پانویس ==
== منابع ==
{{پانویس}}
<references />
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۴
کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا - آذر ۱۴۰۴
کنفرانس در سنای آمریکا: حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی و مجاهدان آزادی در اشرف ۳
عاملان
جین شهین، کوری بوکر، جان کورنین، روبن گایگو، بن کارسون، هدر نائرت، روی بلانت، جیمز جونز، مارک گینزبرگ، مریم رجوی، سناتورهای دوحزبی آمریکا
مکان
سالن انجمن کندی، سنای آمریکا، واشنگتن دیسی
زمان
۲۸ آذر ۱۴۰۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵
نتیجه
حمایت دوحزبی از قطعنامه ۱۴۵ سنا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها علیه ناقضان حقوق بشر، بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و کانونهای شورشی برای سرنگونی رژیم، رد مماشات و تأکید بر تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران
کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا آذر ۱۴۰۴، کنفرانسی است که در ۲۸ آذر ۱۴۰۴ در سالن تاریخی انجمن کندی سنای آمریکا برگزار شد. این رویداد دوحزبی با حضور سناتورهای برجسته از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، مقامات پیشین دولتی و نظامی آمریکا، و پیام ویدئویی مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، بر حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای وی و مجاهدین خلق در اشرف ۳ تمرکز داشت. سخنرانان جمهوری اسلامی را ضعیف و در آستانه فروپاشی توصیف کردند و به موج اعدامها (۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن) و سرکوب گسترده اشاره نمودند. آنها بر اتحاد دوحزبی برای ایران آزاد، دموکراتیک و غیرهستهای تأکید کردند و قطعنامه ۱۴۵ سنا را که حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند و آینده دموکراتیک ایران را ترسیم مینماید، برجسته ساختند. کنفرانس خواستار افزایش تحریمها، مستندسازی نقض حقوق بشر و بهرسمیت شناختن نبرد کانونهای شورشی با سپاه پاسداران شد.
این کنفرانس در سنای آمریکا، نمادی از اتحاد دوحزبی در حمایت از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و برقراری جمهوری دموکراتیک بود. سناتور جین شهین بر جدایی دین از دولت و افزایش بودجه برای مستندسازی جنایات رژیم تأکید کرد. سناتور کوری بوکر از الهامگیری از مردم ایران و رد استبداد سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را سر اختاپوس تروریسم منطقهای دانست و از مجاهدین حمایت نمود. ژنرال جیمز جونز به فروپاشی محور مقاومت رژیم، بحرانهای اقتصادی و اعدام ۱۹۳۲ نفر شامل ۵۶ زن اشاره کرد و طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی را نقشه راه ایران آینده خواند. هدر نائرت رهبری زنان در جنبش را ستود و بن کارسون آزادی را خواسته جهانی دانست. پیام مریم رجوی بر تغییر از طریق قیام سازمانیافته بدون مداخله خارجی، انتقال قدرت در شش ماه و قاطعیت جهانی مانند جلوگیری از فروش نفت رژیم تمرکز داشت. کنفرانس قطعنامه ۱۴۵ را با حمایت ۱۹ سناتور برجسته کرد که حقوق اشرف ۳ را تضمین و جمهوری دموکراتیک را تأیید میکند. این رویداد، بخشی از تلاشهای مداوم برای سیاست قاطع آمریکا در برابر رژیم و حمایت از مقاومت سازمانیافته بود.[۱][۲]
این کنفرانس در حالی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحرانهای همهجانبهای روبرو است که نشانههای فروپاشی قریبالوقوع آن را نشان میدهد. سقوط بشار اسد در سوریه، تضعیف شدید حزبالله و حوثیها، بحران اقتصادی با تورم نزدیک به ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر گسترده بیش از سهچهارم جمعیت، رژیم را به افزایش بیسابقه سرکوب واداشته است. سخنرانان به آمار تکاندهنده اعدامها اشاره کردند: ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن (بالاترین تعداد اعدام زنان در بیش از سه دهه اخیر) و بیش از ۳۰۰ اعدام تنها در ماه گذشته. بسیاری از اعدامشدگان جوانان بلوچ، کرد و عرب یا فعالان سیاسی هستند که صرفاً به دلیل حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران محکوم شدهاند. این موج اعدامها ابزاری برای ارعاب جامعه و جلوگیری از اوجگیری قیامها است.[۳]
سخنرانی سناتورهای دوحزبی و مقامات پیشین
سناتور جین شهین بر حمایت از حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها و ضرورت جدایی دین از دولت در ایران آینده تأکید کرد. سناتور کوری بوکر اتحاد دوحزبی را ستود و از الهامگیری از شجاعت مردم ایران سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را منبع اصلی تروریسم منطقهای دانست و حمایت از مجاهدان را ضروری خواند. سناتور روبن گایگو به جنبشهای دموکراتیک جهانی اشاره کرد. دکتر بن کارسون آزادی را ارزشی جهانی توصیف کرد و هدر نائرت نقش پیشرو زنان در مقاومت را برجسته ساخت. سناتور روی بلانت ضعف رژیم را ناشی از طرد توسط مردم دانست. ژنرال جیمز جونز فروپاشی محور مقاومت را تحلیل کرد و مارک گینزبرگ بر قدرت نرم برای پایان استبداد تأکید نمود.[۴]
پیام مریم رجوی و طرح ۱۰ مادهای
در پیام ویدئویی مریم رجوی، بر این نکته تأکید شد که تغییر رژیم وظیفه و حق مردم و مقاومت ایران است و نیازی به مداخله خارجی ندارد. وی کانونهای شورشی را نیروی پیشبرنده قیام دانست و نقشه راه دوران انتقال را تشریح کرد: برگزاری انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان ظرف شش ماه، تدوین قانون اساسی جدید و انتقال قدرت به نمایندگان مردم. طرح ۱۰ مادهای شامل جمهوری مبتنی بر آرای مردم، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، حقوق اقلیتها و ایران غیرهستهای است.[۵]
قسمت سوم: نتیجهگیری، منابع و یادداشت نهایی
قطعنامه ۱۴۵ و نتیجهگیری کنفرانس
کنفرانس بر قطعنامه ۱۴۵ سنا تمرکز ویژهای داشت که با حمایت ۱۹ سناتور از هر دو حزب معرفی شده و حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند، جمهوری دموکراتیک را تأیید مینماید و بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی را خواستار است. سخنرانان سیاست مماشات گذشته را شکستخورده دانستند و بر ضرورت تحریمهای حداکثری، مستندسازی جنایات و حمایت عملی از کانونهای شورشی تأکید کردند. این رویداد نشاندهنده اجماع روبهرشد در کنگره آمریکا برای سیاست قاطع در برابر رژیم و حمایت از تنها آلترناتیو سازمانیافته و دموکراتیک بود.
