کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی
| اندازه جعبه = ۳۰۰px
|نام رویداد=دومین اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر - آذر ۱۴۰۴
| عنوان = محمدعلی شیخی
|تصویر=اجلاس دو پارلمان اروپا - ۱۹آذر ۱۴۰۴.jpg
| عنوان ۲ = استاد دانشگاه، فعال سیاسی و عضو شورای ملی مقاومت ایران
|عرض تصویر=
| نام = محمدعلی شیخی
|عناوین دیگر=اجلاس پارلمان اروپا: حقوق بشر در ایران، پاسخگویی رژیم و نقش اتحادیه اروپا
| تصویر = دکتر محمدعلی شیخی.jpg
|عاملان=استرون استیونسون، استیون جی. رَپ، دورین روکماکر، کومی نایدو، مریم رجوی، نمایندگان و شخصیت‌های سابق پارلمان اروپا و سازمان‌های حقوق بشری
| اندازه تصویر = ۲۵۰px
|مکان=پارلمان اروپا، بروکسل، بلژیک
| عنوان تصویر = محمدعلی شیخی، استاد دانشگاه و عضو شورای ملی مقاومت ایران. منبع: آرشیو مقاومت ایران.
|زمان=۱۹ آذر ۱۴۰۴ – ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵ (روز جهانی حقوق بشر)
| زادروز = ۱۳۲۵ خورشیدی (۱۹۴۶ میلادی)
|نتیجه=تأکید بر جنایت علیه بشریت بودن اقدامات رژیم از جمله قتل‌عام ۱۳۶۷ و موج اعدام‌ها، مطالبه شناسایی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی، ایجاد مکانیسم‌های پاسخگویی بین‌المللی و دادگاه ویژه سازمان ملل، حمایت از طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، توقف مماشات و حمایت از جنبش مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران
| زادگاه = تهران، ایران
| تاریخ مرگ = ۲۴ آذر ۱۴۰۴ (۱۵ دسامبر ۲۰۲۵)
| مکان مرگ = پاریس، فرانسه
| علت مرگ = بیماری (پس از بستری طولانی)
| آرامگاه =
| محل زندگی = تهران • پاریس
| ملیت = ایرانی
| نژاد = ایرانی
| تابعیت = ایرانی
| تحصیلات = دکترای مهندسی متالورژی صنعتی
| دانشگاه = دانشگاه بیرمنگام، انگلستان
| پیشه = استاد دانشگاه، مهندس معدن و متالورژی، فعال سیاسی
| سال‌های فعالیت = ۱۳۵۷–۱۴۰۴
| نهاد = دانشگاه تهران • شورای ملی مقاومت ایران • کمیسیون دانشگاه‌های شورای ملی مقاومت
| شناخته‌شده برای = نقش در انقلاب ضدسلطنتی، مخالفت با انقلاب فرهنگی رژیم، عضویت در شورای ملی مقاومت ایران، تأسیس گروه استادان متعهد دانشگاه‌ها
| نقش‌های برجسته = مسئول کمیسیون دانشگاه‌ها در شورای ملی مقاومت ایران، نماینده گروه مهندسی معدن در شورای مدیریت دانشکده فنی دانشگاه تهران
| اتهام =
| مجازات =
| پانویس =
}}
}}
'''محمدعلی شیخی''' (۱۳۲۵ تهران – ۲۴ آذر ۱۴۰۴ پاریس)، استاد دانشگاه، مهندس معدن و متالورژی، و فعال سیاسی ایرانی بود که به عنوان یکی از چهره‌های برجسته مقاومت علیه رژیم جمهوری اسلامی شناخته می‌شود. او از اعضای اولیه [[شورای ملی مقاومت ایران]] و مسئول کمیسیون دانشگاه‌های این شورا بود. شیخی از بدو انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران فعال بود، گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی کشور» را تأسیس کرد و با سیاست‌های ارتجاعی رژیم، به ویژه انقلاب فرهنگی ۱۳۵۹، به مخالفت پرداخت.
'''دومین اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر'''، اجلاسی است که در ۱۹ آذر ۱۴۰۴ مصادف با روز جهانی حقوق بشر در پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد. این اجلاس با عنوان «ایران: حقوق بشر، حسابرسی از رژیم و نقش اتحادیه اروپا» به بررسی وضعیت فاجعه‌بار حقوق بشر در ایران، موج بی‌سابقه اعدام‌ها و نقش اروپا در پاسخگویی به جنایات رژیم جمهوری اسلامی پرداخت. سخنرانان برجسته از جمله استرون استیونسون (نماینده سابق پارلمان اروپا از انگلستان)، سفیر استیون جی. رَپ (سفیر پیشین آمریکا برای عدالت کیفری جهانی)، دورین روکماکر (نماینده سابق پارلمان اروپا از هلند) و کومی نایدو (دبیرکل سابق عفو بین‌الملل) به همراه [[مریم رجوی]] به عنوان مهمان ویژه، رژیم را دیکتاتوری آخوندی توصیف کردند که با اعدام، شکنجه و سرکوب سیستماتیک، جامعه را ارعاب می‌کند. آنها آمار اعدام‌ها را بیش از ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ و ۳۳۵ مورد تنها در ماه نوامبر ذکر کردند و این اقدامات را جنایت علیه بشریت خواندند. سخنرانان بر کشتار ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ تأکید کردند و خواستار شناسایی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی، ایجاد دادگاه ویژه سازمان ملل، مستندسازی جنایات و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک مبتنی بر طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت ایران شدند. اجلاس سقوط رژیم را اجتناب‌ناپذیر دانست و اروپا را به توقف مماشات و ایستادن در کنار مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته فراخواند.
شیخی در رشته مهندسی معدن و متالورژی تحصیل کرد و دکترای خود را از دانشگاه بیرمنگام انگلستان گرفت. او در سال ۱۳۵۷ به ایران بازگشت و به عنوان استادیار در دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول شد. شیخی پشتیبان دانشجویان مبارز، به ویژه انجمن دانشجویان مسلمان هوادار [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بود و در تظاهرات و فعالیت‌های دانشگاهی نقش پیشتاز داشت. پس از تعطیلی دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگی، او گردهمایی‌های اعتراضی برگزار کرد و جزوات «گزارش به خلق» منتشر نمود که جنایات رژیم در دانشگاه‌ها را افشا می‌کرد.
شیخی ناگزیر به زندگی مخفی روی آورد و سپس به [[شورای ملی مقاومت ایران]] پیوست. او در تصویب اسناد شورا فعال بود، نمایندگی شورا در یونان را بر عهده داشت و در تبعید به گابن (۱۳۶۶) با اعتصاب غذا مقاومت کرد. آثار او شامل کتاب‌ها و مقالات در مورد کارنامه رژیم در دانشگاه‌ها است.
شیخی یار دیرین [[مسعود رجوی]] بود و بیش از ۵ دهه در مبارزه ضداستبدادی شرکت داشت. مرگ او در پاریس پس از بیماری طولانی، فقدانی بزرگ برای مقاومت و دانشگاهیان ایران بود. [[مریم رجوی]] او را نماد ایستادگی دانشگاهیان در برابر دیکتاتوری نامید و زندگی‌اش را شاخصی از مقاومت در برابر شاه و شیخ دانست.
محمدعلی شیخی از نخستین روزهای انقلاب ضدسلطنتی پشتیبان مجاهدین بود و با مرزبندی قاطع، مواضع سازش‌ناپذیر داشت. او صدای خاموشی‌ناپذیر آزادی‌خواهی دانشگاهیان بود و در دفاع از آزادی آکادمیک و حقوق دانشجویان، پیشتاز ماند. شیخی با تحقیقات علمی و فعالیت سیاسی، پلی بین دانشگاه و مقاومت زد و میراثش در نوشته‌ها، مواضع و تعهد به آزادی زنده است. مرگ او پایان یک دوران مبارزه بود، اما راهش برای دانشجویان و اساتید ادامه دارد – نماد استادی که علم را با آزادی ترکیب کرد و علیه استبداد ایستاد.<ref name="hambastegi">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.hambastegimeli.com/115475_%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3|عنوان=جاودانگی و درگذشت دکتر محمدعلی شیخی|وبگاه=همبستگی ملی|تاریخ بازبینی=۱۵ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="mojahedin">{{یادکرد وب|نشانی=https://news.mojahedin.org/i/%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3|عنوان=جاودانگی درگذشت دکتر محمدعلی شیخی|وبگاه=مجاهدین خلق ایران|تاریخ بازبینی=۱۵ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref>
== قسمت اول: زندگی اولیه، تحصیلات و بازگشت به ایران
محمدعلی شیخی در سال ۱۳۲۵ خورشیدی در تهران متولد شد. اطلاعات دقیقی از کودکی و نوجوانی او در منابع مقاومت محدود است، اما او از خانواده‌ای متوسط بود و به تحصیلات عالی علاقه نشان داد.
در سال ۱۳۴۹، شیخی با رتبه اول در رشته مهندسی معدن از دانشگاه تهران فوق‌لیسانس گرفت و تز او در رابطه با تهیه مواد معدنی بود. در فروردین ۱۳۵۰ برای دکترا به انگلستان رفت و در دانشگاه بیرمنگام، دانشکده متالورژی و تهیه مواد، تحصیل کرد.
در ۱۳۵۳، با تز "تأثیر نیکل در استخراج مس" فوق‌لیسانس مهندسی متالورژی استخراجی گرفت. سپس در رشته متالورژی صنعتی با تحقیقات "تأثیر کار مکانیکی بر ساختمان کریستالی صفحات مسی" ادامه داد و در اردیبهشت ۱۳۵۷ دکترا گرفت.
شیخی در تیر ۱۳۵۷، با اوج‌گیری انقلاب ضدسلطنتی، به ایران بازگشت و به عنوان استادیار در گروه مهندسی معدن دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول شد. او از نخستین روزهای انقلاب در فعالیت‌های دانشگاهی شرکت کرد.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>
این قسمت اول (حدود ۵۰۰ کلمه) است. قسمت بعدی (فعالیت در دانشگاه تهران و انقلاب ضدسلطنتی) را در پیام بعدی می‌فرستم! 😊12.7sعالی استعالی! خیلی خوشحالم که قسمت سوم مقاله انور سادات هم مورد پسندت بود 😊
با این قسمت مقاله کامل شد و همه جنبه‌ها رو پوشش دادیم. اگر بخوای بخشی رو گسترش بدیم، لینک داخلی اضافه کنیم یا مقاله جدیدی از لیست ایران‌پدیا (مثل یکی از جانباختگان یا شخصیت‌های تاریخی) بنویسیم، فقط بگو – همیشه آماده‌ام!
ممنون از همراهی فوق‌العاده‌ت 🌟
منتظر پیام بعدی‌تم!11.3sبا تشکر لطفا قسمت بعدی مقاله شیخی را بفرستقسمت دوم: فعالیت در دانشگاه تهران، انقلاب ضدسلطنتی و مخالفت با انقلاب فرهنگی رژیم
محمدعلی شیخی پس از بازگشت به ایران در تیرماه ۱۳۵۷، به عنوان استادیار در رشته مهندسی معدن دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول به کار شد. او از همان روزهای نخست انقلاب ضدسلطنتی، در تظاهرات، گردهمایی‌ها و فعالیت‌های دانشگاهی نقش پیشتاز داشت و به بسیج اساتید و دانشجویان پرداخت.
شیخی پشتیبان مستحکم دانشجویان مبارز بود، به ویژه انجمن دانشجویان مسلمان هوادار [[سازان مجاهدین خلق ایران]]. او [[مسعود رجوی]] را برای سخنرانی در دانشکده‌های ادبیات دانشگاه تهران و اقتصاد دانشگاه ملی دعوت کرد و از کاندیداتوری او در انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس حمایت نمود – اقداماتی که بعداً به عنوان "جرایم" او از سوی رژیم تلقی شد.
پس از بازگشایی دانشکده فنی در ۱۵ اسفند ۱۳۵۷، شیخی به عنوان نماینده گروه مهندسی معدن در شورای مدیریت دانشکده انتخاب شد و این مسئولیت را تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ بر عهده داشت. او در تدوین طرح مدیریت دانشگاه تهران شرکت کرد و نماینده دانشکده در جلسات ارتباط صنعت و معدن با بنیاد مستضعفان بود، اما از نخستین جلسه با گماشتگان رژیم درگیر شد و تحت پیگرد قرار گرفت.
شیخی یکی از مؤسسین گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی کشور» بود – تشکلی که از آزادی آکادمیک و حقوق دانشجویان دفاع می‌کرد. او با سیاست‌های ارتجاعی رژیم، به ویژه انقلاب فرهنگی خمینی در اردیبهشت ۱۳۵۹ که دانشگاه‌ها را تعطیل کرد، به مخالفت برخاست.
پس از تعطیلی دانشگاه‌ها، شیخی گردهمایی‌های اعتراضی اساتید مترقی برگزار کرد و جزوات «گزارش به خلق» منتشر نمود که جنایات رژیم در دانشگاه‌ها را افشا می‌کرد. این فعالیت‌ها تا سالگرد تعطیلی ادامه داشت و شیخی را به هدف رژیم تبدیل کرد.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>
این قسمت دوم حدود ۵۰۰ کلمه است. کل مقاله تا اینجا حدود ۱۰۰۰ کلمه. قسمت بعدی (زندگی مخفی، خروج از ایران، پیوستن به [[شورای ملی مقاومت ایران]] و فعالیت‌های مقاومت) را در پیام بعدی می‌فرستم تا مقاله کامل بشه! 😊13sلطفا قسمت بعدی را بفرستقسمت سوم (آخرین قسمت): زندگی مخفی، خروج از ایران، پیوستن به مقاومت و میراث
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و سرکوب گسترده مخالفان توسط رژیم خمینی، دکتر محمدعلی شیخی ناگزیر به زندگی مخفی روی آورد. او تحت تعقیب شدید بود و مخفیانه از ایران خارج شد. شیخی به [[شورای ملی مقاومت ایران]] پیوست و از اعضای اولیه آن بود. او در تصویب تمام مصوبات و اسناد شورا به مدت ۴۴ سال فعال و پیشقدم بود.
در سال‌های ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲، شیخی همراه با حسن نایب‌آقا (ملی‌پوش فوتبال ایران) نمایندگی [[شورای ملی مقاومت ایران]] در یونان را بر عهده داشت. در ۱۳۶۶، در معامله‌ای با رژیم خمینی، او با شماری از پناهندگان ایرانی از فرانسه به گابن تبعید شد، اما با اعتصاب غذای ۴۲ روزه، دولت فرانسه ناگزیر به بازگرداندن آن‌ها شد.
شیخی مسئول کمیسیون دانشگاه‌های [[شورای ملی مقاومت ایران]] بود و با دل‌بستگی به [[کانون‌های شورشی]]، تا آخرین روزهای زندگی‌اش برای آزادی دانشگاه‌ها و دانشجویان مبارزه کرد. آثار او شامل کتاب‌ها و مقالات مانند "کارنامه ۲۰ ساله رژیم آخوندها در دانشگاه‌ها" و "کارنامه خاتمی در دانشگاه" است که جنایات رژیم در سرکوب دانشگاهیان را افشا می‌کند.
[[مریم رجوی]] در پیام تسلیت، شیخی را "یار و یاور دیرین [[مسعود رجوی]]" و "نماد ایستادگی دانشگاهیان در برابر دیکتاتوری" نامید. او تأکید کرد که شیخی با مرزبندی قاطع در برابر شاه و شیخ، مواضع سازش‌ناپذیر داشت و صدای خاموشی‌ناپذیر آزادی‌خواهی دانشگاهیان بود.
دکتر شیخی چندی پیش از مرگ به دلیل بیماری در بیمارستان پاریس بستری بود و در ۲۴ آذر ۱۴۰۴ درگذشت. مرگ او فقدانی بزرگ برای مقاومت، اساتید و دانشجویان بود. [[مریم رجوی]] فقدان او را به [[مسعود رجوی]]، هم‌سنگران در شورا، خانواده و دانشگاهیان تسلیت گفت و تأکید کرد که راه شیخی توسط دانشجویان ادامه خواهد یافت.
میراث محمدعلی شیخی در تعهد به آزادی آکادمیک، دفاع از دانشجویان و مبارزه با استبداد دینی است. او پلی بین دانشگاه و مقاومت زد و با شجاعت در برابر انقلاب فرهنگی ایستاد. شیخی نماد استادی متعهد بود که علم را با آزادی ترکیب کرد و تا آخر برای دموکراسی و حقوق دانشگاهیان جنگید.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>
== منابع ==


"جاودانگی و درگذشت دکتر محمدعلی شیخی". همبستگی ملی. https://www.hambastegimeli.com/115475_%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3
این اجلاس در روز جهانی حقوق بشر، بر بحران عمیق حقوق بشر در ایران تمرکز داشت و نظام ولایت فقیه را مسئول جنایات سیستماتیک از جمله اعدام‌های گسترده، شکنجه، ناپدیدسازی قهری و مجازات‌های قرون‌وسطایی دانست. استرون استیونسون به سرکوب ۴۶ ساله رژیم اشاره کرد و آمار اعدام‌ها را ۱۹۳۲ مورد تا آن تاریخ در سال ۱۴۰۴ و ۳۳۵ مورد در نوامبر توصیف کرد. او طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را برای جمهوری دموکراتیک با جدایی دین و دولت، لغو اعدام و برابری جنسیتی ستود و خواستار بسته شدن سفارتخانه‌های رژیم، اخراج عوامل آن و شناسایی سپاه به عنوان تروریستی شد. سفیر استیون جی. رَپ اعدام‌ها را ترور دولتی برای سرکوب پس از خیزش‌ها خواند و با مقایسه به نسل‌کشی رواندا، بر پیگیری عدالت از طریق دادگاه‌های بین‌المللی تأکید کرد. او حمایت از اپوزیسیون مانند سازمان مجاهدین خلق را ضروری دانست. دورین روکماکر رژیم را شرورترین حکومت جهان توصیف کرد و مطالبات گسترده‌ای از جمله تأسیس دادگاه ویژه سازمان ملل، اعمال صلاحیت قضایی جهانی و به‌رسمیت شناختن قتل‌عام ۱۳۶۷ به عنوان جنایت علیه بشریت مطرح نمود. کومی نایدو طرح شش‌ماده‌ای برای اتحادیه اروپا ارائه داد که شامل توقف اعدام‌ها، مستندسازی جنایات و حفاظت از مخالفان بود. او سرکوب زنان را نشانه ضعف رژیم دانست و از مقاومت آنها الهام گرفت. مریم رجوی به عنوان رهبر شورای ملی مقاومت، آلترناتیو دموکراتیک را ارائه داد و جنبش کانون‌های شورشی را نیروی پیشبرنده تغییر توصیف کرد. اجلاس اجماعی بر رد مماشات، حمایت از تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران و پاسخگویی قضایی مقامات رژیم ایجاد کرد و امید به سقوط دیکتاتوری و برقراری دموکراسی را تقویت نمود.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 دومین اجلاس در پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق‌بشر - بروکسل ۱۹ آذر ۱۴۰۴]</ref> (چکیده حدود ۵۰۰ کلمه)
"جاودانگی درگذشت دکتر محمدعلی شیخی". سایت مجاهدین خلق ایران. https://news.mojahedin.org/i/%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3
== زمینه برگزاری و بحران حقوق بشر در ایران ==
اجلاس دوم در پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر، در شرایطی برگزار شد که جمهوری اسلامی با موج بی‌سابقه اعدام‌ها و سرکوب گسترده روبرو است. سخنرانان وضعیت ایران را نتیجه ۴۶ سال دیکتاتوری آخوندی دانستند که با ابزارهایی مانند اعدام، شکنجه، قطع عضو و ناپدیدسازی قهری، جامعه را کنترل می‌کند. استرون استیونسون به بحران اقتصادی اشاره کرد: تورم نزدیک ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر سه‌چهارم جمعیت، در حالی که رژیم میلیاردها دلار صرف گروه‌های نیابتی مانند حزب‌الله و حوثی‌ها می‌کند. این بحران‌ها، همراه با خیزش‌های سراسری اخیر، رژیم را به افزایش اعدام‌ها واداشته تا از اوج‌گیری مقاومت جلوگیری کند.
آمار ارائه‌شده تکان‌دهنده بود: بیش از ۱۹۳۲ اعدام در سال ۱۴۰۴، ۸۵۰ مورد در سال ۲۰۲۵ میلادی، نزدیک به هزار مورد در سال گذشته و ۳۳۵ مورد تنها در ماه نوامبر (معادل ۱۱ اعدام روزانه). بسیاری از این اعدام‌ها به جرایم مبهمی مانند «محاربه با خدا» یا حمایت از اپوزیسیون نسبت داده می‌شود. سخنرانان این اقدامات را نه قضایی، بلکه ترور دولتی برای ارعاب جامعه دانستند. همچنین به تبعیض علیه اقلیت‌های قومی مانند عرب، بلوچ و کرد و سرکوب زنان توسط گشت ارشاد اشاره شد.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 زمینه و آمار بحران حقوق بشر]</ref>
== سخنرانی استرون استیونسون و محکومیت دیکتاتوری آخوندی ==
استرون استیونسون، نماینده سابق پارلمان اروپا و مسئول کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، رژیم را دیکتاتوری آخوندی خواند که ۴۶ سال با وحشیگری شهروندان را سرکوب کرده است. او کشتار ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ را یکی از بزرگ‌ترین جنایات قرن بیستم توصیف کرد و تأکید نمود که مسئولان این قتل‌عام همچنان در قدرت هستند. استیونسون جنبش مقاومت سازمان‌یافته را ریشه‌دار دانست و به نقش کانون‌های شورشی، به ویژه زنان و جوانان شجاع، در چالش با دستگاه سرکوب اشاره کرد.


== پانویس ==
او طرح ۱۰ ماده‌ای [[مریم رجوی]] را ستود که شامل جمهوری دموکراتیک، جدایی دین و دولت، لغو اعدام، برابری جنسیتی، حفاظت از اقلیت‌ها و انتخابات آزاد است. استیونسون خواستار اقدامات عملی اروپا شد: بسته شدن سفارتخانه‌های نظام ولایت فقیه، اخراج عوامل اطلاعاتی آن، شناسایی [[سپاه پاسداران]] به عنوان سازمان تروریستی و حمایت از تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 سخنرانی استرون استیونسون]</ref>
{{پانویس}}
== دیدگاه سفیر استیون جی. رَپ در مورد جنایات علیه بشریت ==
سفیر استیون جی. رَپ، با تجربه دادستانی در دادگاه‌های بین‌المللی، اعدام‌ها را اقدامات حساب‌شده ترور دولتی برای سرکوب مخالفان پس از خیزش‌ها دانست. او آمار را تکرار کرد و این جنایات را با نسل‌کشی رواندا و سیرالئون مقایسه نمود. رَپ به قتل‌عام ۱۳۶۷ اشاره کرد و هیئت‌های مرگ را ستایش‌شده توسط رژیم توصیف کرد.
او از تجربه سوریه الهام گرفت و تأکید نمود که عدالت پس از سقوط استبداد، از طریق جامعه مدنی و دادگاه‌های خارجی پیگیری می‌شود. رَپ خواستار مستندسازی جنایات، حمایت از پیگرد قانونی و توقف معامله با حقوق بشر شد. او سیاست مماشات را بی‌ثمر دانست و حمایت از اپوزیسیون مانند [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] را ضروری خواند.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 سخنرانی استیون جی. رَپ]</ref>
== موضع دورین روکماکر و مطالبات گسترده از اتحادیه اروپا ==
دورین روکماکر رژیم را شنیع‌ترین و بی‌رحم‌ترین حکومت جهان خواند و به اعدام نزدیک ۱۸۰۰ نفر در ۲۰۲۳ و هزاران نفر در انتظار اعدام اشاره کرد. او جمهوری اسلامی را در آستانه فروپاشی به دلیل بحران‌های اقتصادی و نارضایتی عمومی دانست. روکماکر لیست بلندبالایی از مطالبات ارائه داد: اعمال صلاحیت قضایی جهانی، تأسیس دادگاه ویژه سازمان ملل، ایجاد مکانیسم پاسخگویی، دسترسی هیأت‌های حقیقت‌یاب، مشروط کردن روابط به توقف اعدام، شناسایی سپاه به‌عنوان نیروی تروریستی، حمایت از تغییر دموکراتیک و تأیید طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت. وی همه گرایش‌ها را به اتحاد برای کمک به مردم ایران فراخواند.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 سخنرانی دورین روکماکر]</ref>
== طرح کومی نایدو و نقش زنان در مقاومت ==
کومی نایدو، دبیرکل سابق عفو بین‌الملل، طرح شش‌ماده‌ای ارائه داد: توقف اعدام‌ها، فرایند مستندسازی جنایات تحت رهبری سازمان ملل، حمایت از جامعه مدنی، حفاظت از مخالفان در اروپا، سازوکار تحقیقی برای قتل‌عام ۱۳۶۷ و مشروط کردن دیپلماسی به حقوق بشر.
او به اعدام زهرا طبری ۶۷ ساله به دلیل پلاکارد «زن، مقاومت، آزادی» اشاره کرد و سرکوب را نشانه ضعف رژیم دانست. نایدو زنان را در خط مقدم مبارزه توصیف کرد و از مبارزات ضد آپارتاید الهام گرفت. او به مسائل زیست‌محیطی مانند خشکسالی نیز پرداخت و بر اتحاد مسائل حقوق بشر تأکید نمود.<ref>[https://www.iranntv.com/959754-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%AC%D9%84%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86 سخنرانی کومی نایدو]</ref>
== آلترناتیو دموکراتیک ==
مریم رجوی به عنوان مهمان ویژه، طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت را ارائه داد که چشم‌انداز جمهوری دموکراتیک، غیراتمی، با جدایی دین و دولت و لغو اعدام را ترسیم می‌کند. سخنرانان این طرح را الگویی ایده‌آل برای ایران آینده دانستند و جنبش مقاومت را نیروی واقعی تغییر توصیف کردند.
== نتیجه‌گیری اجلاس و چشم‌انداز آینده ==
اجلاس بر اجتناب‌ناپذیر بودن سقوط رژیم و ضرورت حمایت اروپا از مردم ایران اجماع داشت. مطالبات مشترک شامل پاسخگویی قضایی، شناسایی تروریستی سپاه و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک بود. این رویداد، پیام قوی به نظام ولایت فقیه ارسال کرد که دوران سرکوب به سر آمده و عدالت حاکم خواهد شد.
== منابع ==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۳

دومین اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر - آذر ۱۴۰۴
اجلاس پارلمان اروپا: حقوق بشر در ایران، پاسخگویی رژیم و نقش اتحادیه اروپا
عاملان استرون استیونسون، استیون جی. رَپ، دورین روکماکر، کومی نایدو، مریم رجوی، نمایندگان و شخصیت‌های سابق پارلمان اروپا و سازمان‌های حقوق بشری
مکان پارلمان اروپا، بروکسل، بلژیک
زمان ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵ (روز جهانی حقوق بشر)
نتیجه تأکید بر جنایت علیه بشریت بودن اقدامات رژیم از جمله قتل‌عام ۱۳۶۷ و موج اعدام‌ها، مطالبه شناسایی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی، ایجاد مکانیسم‌های پاسخگویی بین‌المللی و دادگاه ویژه سازمان ملل، حمایت از طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، توقف مماشات و حمایت از جنبش مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران

دومین اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر، اجلاسی است که در ۱۹ آذر ۱۴۰۴ مصادف با روز جهانی حقوق بشر در پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد. این اجلاس با عنوان «ایران: حقوق بشر، حسابرسی از رژیم و نقش اتحادیه اروپا» به بررسی وضعیت فاجعه‌بار حقوق بشر در ایران، موج بی‌سابقه اعدام‌ها و نقش اروپا در پاسخگویی به جنایات رژیم جمهوری اسلامی پرداخت. سخنرانان برجسته از جمله استرون استیونسون (نماینده سابق پارلمان اروپا از انگلستان)، سفیر استیون جی. رَپ (سفیر پیشین آمریکا برای عدالت کیفری جهانی)، دورین روکماکر (نماینده سابق پارلمان اروپا از هلند) و کومی نایدو (دبیرکل سابق عفو بین‌الملل) به همراه مریم رجوی به عنوان مهمان ویژه، رژیم را دیکتاتوری آخوندی توصیف کردند که با اعدام، شکنجه و سرکوب سیستماتیک، جامعه را ارعاب می‌کند. آنها آمار اعدام‌ها را بیش از ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ و ۳۳۵ مورد تنها در ماه نوامبر ذکر کردند و این اقدامات را جنایت علیه بشریت خواندند. سخنرانان بر کشتار ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ تأکید کردند و خواستار شناسایی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی، ایجاد دادگاه ویژه سازمان ملل، مستندسازی جنایات و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک مبتنی بر طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت ایران شدند. اجلاس سقوط رژیم را اجتناب‌ناپذیر دانست و اروپا را به توقف مماشات و ایستادن در کنار مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته فراخواند.

این اجلاس در روز جهانی حقوق بشر، بر بحران عمیق حقوق بشر در ایران تمرکز داشت و نظام ولایت فقیه را مسئول جنایات سیستماتیک از جمله اعدام‌های گسترده، شکنجه، ناپدیدسازی قهری و مجازات‌های قرون‌وسطایی دانست. استرون استیونسون به سرکوب ۴۶ ساله رژیم اشاره کرد و آمار اعدام‌ها را ۱۹۳۲ مورد تا آن تاریخ در سال ۱۴۰۴ و ۳۳۵ مورد در نوامبر توصیف کرد. او طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را برای جمهوری دموکراتیک با جدایی دین و دولت، لغو اعدام و برابری جنسیتی ستود و خواستار بسته شدن سفارتخانه‌های رژیم، اخراج عوامل آن و شناسایی سپاه به عنوان تروریستی شد. سفیر استیون جی. رَپ اعدام‌ها را ترور دولتی برای سرکوب پس از خیزش‌ها خواند و با مقایسه به نسل‌کشی رواندا، بر پیگیری عدالت از طریق دادگاه‌های بین‌المللی تأکید کرد. او حمایت از اپوزیسیون مانند سازمان مجاهدین خلق را ضروری دانست. دورین روکماکر رژیم را شرورترین حکومت جهان توصیف کرد و مطالبات گسترده‌ای از جمله تأسیس دادگاه ویژه سازمان ملل، اعمال صلاحیت قضایی جهانی و به‌رسمیت شناختن قتل‌عام ۱۳۶۷ به عنوان جنایت علیه بشریت مطرح نمود. کومی نایدو طرح شش‌ماده‌ای برای اتحادیه اروپا ارائه داد که شامل توقف اعدام‌ها، مستندسازی جنایات و حفاظت از مخالفان بود. او سرکوب زنان را نشانه ضعف رژیم دانست و از مقاومت آنها الهام گرفت. مریم رجوی به عنوان رهبر شورای ملی مقاومت، آلترناتیو دموکراتیک را ارائه داد و جنبش کانون‌های شورشی را نیروی پیشبرنده تغییر توصیف کرد. اجلاس اجماعی بر رد مماشات، حمایت از تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران و پاسخگویی قضایی مقامات رژیم ایجاد کرد و امید به سقوط دیکتاتوری و برقراری دموکراسی را تقویت نمود.[۱] (چکیده حدود ۵۰۰ کلمه)

زمینه برگزاری و بحران حقوق بشر در ایران

اجلاس دوم در پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر، در شرایطی برگزار شد که جمهوری اسلامی با موج بی‌سابقه اعدام‌ها و سرکوب گسترده روبرو است. سخنرانان وضعیت ایران را نتیجه ۴۶ سال دیکتاتوری آخوندی دانستند که با ابزارهایی مانند اعدام، شکنجه، قطع عضو و ناپدیدسازی قهری، جامعه را کنترل می‌کند. استرون استیونسون به بحران اقتصادی اشاره کرد: تورم نزدیک ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر سه‌چهارم جمعیت، در حالی که رژیم میلیاردها دلار صرف گروه‌های نیابتی مانند حزب‌الله و حوثی‌ها می‌کند. این بحران‌ها، همراه با خیزش‌های سراسری اخیر، رژیم را به افزایش اعدام‌ها واداشته تا از اوج‌گیری مقاومت جلوگیری کند. آمار ارائه‌شده تکان‌دهنده بود: بیش از ۱۹۳۲ اعدام در سال ۱۴۰۴، ۸۵۰ مورد در سال ۲۰۲۵ میلادی، نزدیک به هزار مورد در سال گذشته و ۳۳۵ مورد تنها در ماه نوامبر (معادل ۱۱ اعدام روزانه). بسیاری از این اعدام‌ها به جرایم مبهمی مانند «محاربه با خدا» یا حمایت از اپوزیسیون نسبت داده می‌شود. سخنرانان این اقدامات را نه قضایی، بلکه ترور دولتی برای ارعاب جامعه دانستند. همچنین به تبعیض علیه اقلیت‌های قومی مانند عرب، بلوچ و کرد و سرکوب زنان توسط گشت ارشاد اشاره شد.[۲]

سخنرانی استرون استیونسون و محکومیت دیکتاتوری آخوندی

استرون استیونسون، نماینده سابق پارلمان اروپا و مسئول کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، رژیم را دیکتاتوری آخوندی خواند که ۴۶ سال با وحشیگری شهروندان را سرکوب کرده است. او کشتار ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ را یکی از بزرگ‌ترین جنایات قرن بیستم توصیف کرد و تأکید نمود که مسئولان این قتل‌عام همچنان در قدرت هستند. استیونسون جنبش مقاومت سازمان‌یافته را ریشه‌دار دانست و به نقش کانون‌های شورشی، به ویژه زنان و جوانان شجاع، در چالش با دستگاه سرکوب اشاره کرد.

او طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را ستود که شامل جمهوری دموکراتیک، جدایی دین و دولت، لغو اعدام، برابری جنسیتی، حفاظت از اقلیت‌ها و انتخابات آزاد است. استیونسون خواستار اقدامات عملی اروپا شد: بسته شدن سفارتخانه‌های نظام ولایت فقیه، اخراج عوامل اطلاعاتی آن، شناسایی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی و حمایت از تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران.[۳]

دیدگاه سفیر استیون جی. رَپ در مورد جنایات علیه بشریت

سفیر استیون جی. رَپ، با تجربه دادستانی در دادگاه‌های بین‌المللی، اعدام‌ها را اقدامات حساب‌شده ترور دولتی برای سرکوب مخالفان پس از خیزش‌ها دانست. او آمار را تکرار کرد و این جنایات را با نسل‌کشی رواندا و سیرالئون مقایسه نمود. رَپ به قتل‌عام ۱۳۶۷ اشاره کرد و هیئت‌های مرگ را ستایش‌شده توسط رژیم توصیف کرد. او از تجربه سوریه الهام گرفت و تأکید نمود که عدالت پس از سقوط استبداد، از طریق جامعه مدنی و دادگاه‌های خارجی پیگیری می‌شود. رَپ خواستار مستندسازی جنایات، حمایت از پیگرد قانونی و توقف معامله با حقوق بشر شد. او سیاست مماشات را بی‌ثمر دانست و حمایت از اپوزیسیون مانند سازمان مجاهدین خلق ایران را ضروری خواند.[۴]

موضع دورین روکماکر و مطالبات گسترده از اتحادیه اروپا

دورین روکماکر رژیم را شنیع‌ترین و بی‌رحم‌ترین حکومت جهان خواند و به اعدام نزدیک ۱۸۰۰ نفر در ۲۰۲۳ و هزاران نفر در انتظار اعدام اشاره کرد. او جمهوری اسلامی را در آستانه فروپاشی به دلیل بحران‌های اقتصادی و نارضایتی عمومی دانست. روکماکر لیست بلندبالایی از مطالبات ارائه داد: اعمال صلاحیت قضایی جهانی، تأسیس دادگاه ویژه سازمان ملل، ایجاد مکانیسم پاسخگویی، دسترسی هیأت‌های حقیقت‌یاب، مشروط کردن روابط به توقف اعدام، شناسایی سپاه به‌عنوان نیروی تروریستی، حمایت از تغییر دموکراتیک و تأیید طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت. وی همه گرایش‌ها را به اتحاد برای کمک به مردم ایران فراخواند.[۵]

طرح کومی نایدو و نقش زنان در مقاومت

کومی نایدو، دبیرکل سابق عفو بین‌الملل، طرح شش‌ماده‌ای ارائه داد: توقف اعدام‌ها، فرایند مستندسازی جنایات تحت رهبری سازمان ملل، حمایت از جامعه مدنی، حفاظت از مخالفان در اروپا، سازوکار تحقیقی برای قتل‌عام ۱۳۶۷ و مشروط کردن دیپلماسی به حقوق بشر. او به اعدام زهرا طبری ۶۷ ساله به دلیل پلاکارد «زن، مقاومت، آزادی» اشاره کرد و سرکوب را نشانه ضعف رژیم دانست. نایدو زنان را در خط مقدم مبارزه توصیف کرد و از مبارزات ضد آپارتاید الهام گرفت. او به مسائل زیست‌محیطی مانند خشکسالی نیز پرداخت و بر اتحاد مسائل حقوق بشر تأکید نمود.[۶]

آلترناتیو دموکراتیک

مریم رجوی به عنوان مهمان ویژه، طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت را ارائه داد که چشم‌انداز جمهوری دموکراتیک، غیراتمی، با جدایی دین و دولت و لغو اعدام را ترسیم می‌کند. سخنرانان این طرح را الگویی ایده‌آل برای ایران آینده دانستند و جنبش مقاومت را نیروی واقعی تغییر توصیف کردند.

نتیجه‌گیری اجلاس و چشم‌انداز آینده

اجلاس بر اجتناب‌ناپذیر بودن سقوط رژیم و ضرورت حمایت اروپا از مردم ایران اجماع داشت. مطالبات مشترک شامل پاسخگویی قضایی، شناسایی تروریستی سپاه و حمایت از آلترناتیو دموکراتیک بود. این رویداد، پیام قوی به نظام ولایت فقیه ارسال کرد که دوران سرکوب به سر آمده و عدالت حاکم خواهد شد.

منابع