کاربر:Omid/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
فریدون مشیری حدودا از ۱۵ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. اولین شعری که مشیری سروده است تحت تاثیر شاهنامهخوانی پدر و انگیزهاش واقعه شهریور ۱۳۲۰ بود: | فریدون مشیری حدودا از ۱۵ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد. اولین شعری که مشیری سروده است تحت تاثیر شاهنامهخوانی پدر و انگیزهاش واقعه شهریور ۱۳۲۰ بود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{پایان شعر}}«چرا كشور ما شده زيردست | |||
چرا رشته ملک از هم گسست | |||
چرا هر كه آيد ز بيگانگان | |||
پی قتل ايران ببندد ميان | |||
چرا جان ايرانيان شد | |||
چرا بر ندارد كسي تيغ تيز | |||
برانيد دشمن ز ايران زمين | |||
دنيا بود حلقه، ايران نگين | |||
چو از خاتمی اين نگين كم شود | |||
همه ديدهها پر ز شبنم شود» | |||
در آن زمان قالب اشعار فریدون مشیری غزل بود. غزلهایی عاشقانه و به قول خودش از آن اشعار، دیوانكی درست كرده بود.<blockquote>«بیا كه تیر نگاهت هنوز در پر ماست / گواه ما پر خونین و دیده تر ماست</blockquote><blockquote>دلی كه رام محبت نمی شود دل تست / سری كه در ره مهر و وفا رود سر ماست</blockquote><blockquote>به پادشاهی عالم نظر نیندازیم / گدای درگه عشقیم و عشق افسر ماست»</blockquote>بعد از چاپ شعر فردای ما در روزنامه ایران کم کم با شعرایی چون محمد حسین شهریار، نادر نادر پور و هوشنگ ابتهاج آشنا شد. نخستین دفتر شعری فریدون مشیری «تشنه طوفان» نام داشت که در ۲۸ سالگی سرود و محمدحسین شهریار و علی دشتی بر آن مقدمه نوشتند. نیمی از آن اشعار کلاسیک و نیم دیگر شعر نو بود. وی دربارهی این مجموعه می گوید:<blockquote>«چهارپارههایی بود که گاهی سه مصرع مساوی با یک قطعه کوتاه داشت، و هم وزن داشت، هم قافیه و هم معنا، آن زمان چندین نفر از جمله نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (سایه)، سیاوش کسرایی، مهدی اخوان ثالث و محمد زهری بودند که به همین سبک شعر میگفتند و همه شاعران نامدار شدند، زیرا به شعر گذشته بیاعتنا نبودند. اخوان ثالث، نادرپور و من به شعر قدیم احاطه کامل داشتیم، یعنی آثار سعدی و حافظ و فردوسی را خوانده بودیم، در مورد آن ها بحث میکردیم و بر آن تکیه میکردیم.»</blockquote>فریدون مشیری در ۱۳۳۵ دومین دفتر شعرش را با عنوان «گناه دریا» منتشر كرد، اما «عبدالحمید آیتی» نویسنده و نظریه پرداز، انتقاد تندی از اشعار و سبك شعری او كرد كه موجب شد مشیری تا چندین سال هیچ اثری چاپ نكند. | |||
«کوچه» معروفترین شعر فریدون مشیری است که در اردیبهشت ماه ۱۳۳۹ در مجله روشنفکر منتشر شد. همچنین مجموعهای از ۱۰۰ ماجرا منسوب به شیخ ابوسعید ابوالخیر را با عنوان «یکسو نگریستن و یکسان نگریستن» و با مقدمهای به قلم دکتر جواد نوربخش در اوایل دهه ۱۳۴۰ منتشر کرد. | «کوچه» معروفترین شعر فریدون مشیری است که در اردیبهشت ماه ۱۳۳۹ در مجله روشنفکر منتشر شد. همچنین مجموعهای از ۱۰۰ ماجرا منسوب به شیخ ابوسعید ابوالخیر را با عنوان «یکسو نگریستن و یکسان نگریستن» و با مقدمهای به قلم دکتر جواد نوربخش در اوایل دهه ۱۳۴۰ منتشر کرد. |