کاربر:Hossein/صفحه تمرین14031024: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴۰: خط ۱۴۰:


آب شرب زندان به دلیل بوی نامطبوع غیرقابل استفاده است و جیره غذای زندان کفاف زندانیان را نمی‌دهد. و غذاها کاملا غیربهداشتی و غیرقابل استفاده می‌باشد.<ref name=":8" />
آب شرب زندان به دلیل بوی نامطبوع غیرقابل استفاده است و جیره غذای زندان کفاف زندانیان را نمی‌دهد. و غذاها کاملا غیربهداشتی و غیرقابل استفاده می‌باشد.<ref name=":8" />
== اندرزگاه ۵ زندان وکیل‌آباد زندان مخوف ==
این گزارش تحت نام در زندان وکیل آباد مشهد فجایعی به وقوع می پیوندد به تاریخ سه شنبه ۱۴۰۱/۱۲/۰۹ منتشر شده است:<ref name=":10">[https://zndan.blogfa.com/post/588/در-زندان-وکیل-آباد-مشهد-فجایعی-به-وقوع-می-پیوندد زندان وکیل‌آباد مشهد]</ref>
اندرزگاه 5 زندان وکیل آباد مشهد رمزآلودترین و مخفی ترین بند زندان وکیل آباد مشهد بوده که با چیدن پتو در ورودی اندرزگاه در هنگام بازرسیهای بین المللی به عنوان انبار پتو معرفی می گردد و کمتر کسی اطلاعاتی دقیق از وضعیت آن دارد. اندرزگاه 5 زندان وکیل آباد مشهد شامل 4 بند به ترتیب:
بند 101: محکومین به اعدام به جرم فروش مواد مخدر بیش از 500 نفر
بند 102: اکثرا محکومین به قصاص، 300 نفر و دیگر جرائم حدود 250 نفر
بند 103: بند جوانان 18 تا 25 سال با جرائم سرقت،زنا، فروش مواد مخدر، حدودا 600 نفر
بند 104: جرائم سرقت، مواد مخدر، زنا، 25 ساله ها به بالا حدودا 600 نفر


== بند زنان زندان وکیل‌آباد مشهد ==
== بند زنان زندان وکیل‌آباد مشهد ==
خط ۲۳۲: خط ۲۴۵:


== اعدام در زندان وکیل‌آباد مشهد ==
== اعدام در زندان وکیل‌آباد مشهد ==
سالن اعدام اتاقی است با ابعاد حدود ۳×۴ که چند چهارپایه در آن قرار دارد. این چهارپایه ها روی یک سکوی پله ای قرار دارند که ارتفاع شان از زمین یک متر است. در هر لحظه امکان این را دارند که ۸ زندانی را در این مکان اعدام کنند. برای اجرای اعدام، یک گروه از سربازان را از پادگانی به محل اعدام منتقل می کنند. پس از اجرای اعدام، سربازان را به پادگان محل خدمت برگردانده و به آنها مرخصی تشویقی هم می دهند. اگر هم کسی برای این کار امتناع کند، وی را به بازداشت و اضافه خدمت تهدید می کنند. علت اینکه سربازان و نیروهای داخل زندان را برای اجرای اعدام بکار نمی‌گیرند این است که این افراد روحیه خود را از دست داده و فرار می کنند. هنگام اعدام، قاضی ناظر و یک عمامه بسر حضور دارند. آخوند دستور کشیدن چهارپایه را از زیر پای زندانی می دهد.  
در فاصله ی بین تیرماه 88 الی فروردین 89 نزدیک به 250 نفر در زندان وکیل آباد مشهد اعدام گشته اند. مرداد ماه سال هشتاد وهشت 68 نفر ،آبان ماه سال هشتاد وهشت 40 نفر، دی ماه سال هشتاد وهشت 30 نفر، اواخر بهمن ماه سال هشتاد وهشت 88 تقریبا 20 نفر و فروردین 89 بیشتر از 50 نفر.این ارقام جدای زنانی است که در هر سری از بند نسوان اعدام می شوند. همچنین در مرداد سال 89 هر هفته و در 4 نوبت اعدام گروهی و دسته جمعی در رقمی حدود 70 نفر در هر سری اعدام شده اند.<ref name=":10" />
 
حکم اعدام به هیچ کدام از آنان حتی وکلا و خانواده هایشان ابلاغ کتبی نمی گردد و فقط شفاها به آنان در دادگاه انقلاب و یا توسط یکی از مامورین زندان به آنان ابلاغ می گردد.این در حالیست که هیچ کدام از آنان از زمان اجرای احکام خویش مطلع نیستند و در هر تاریخ نامشخص اجرای احکام اعدام، همه باید خود را مرده حساب کنند. یعنی افراد قبل از اعدام در ذهنشان بارها اعدام می شوند.<ref name=":10" />
 
=== زندانیان قبل از اعدام ===
محکومین به اعدام همه آماده اند اما نمی دانند این بار نوبت کیست. ناگهان با ورود رییس زندان، مسوول حفاظت زندان و دادستان مشهد نامها خوانده می شوند. عده ای از محکومین به اعدام بی آنکه بدانند نامشان در لیست اعدامیان این سری از اعدام ها قرار دارد یا نه همچون دفعات گذشته با آرامشی از سر استیصال لباس های سفید اتو کشیده می پوشند و خود را آماده ی مرگ می کنند تا هنگام تحویل اجساد به خانواده هایشان نشان دهند که کاملا آرام بوده اند شاید کمی تسلی بخش دردهای آنان باشند و چهره هایی که نفرت نسبت به این همه زشتی و قساوت در وجودشان موج می زند چه محکومین اعدام و چه دیگر زندانیان.<ref name=":10" />
 
عده ای حتی توان بلند شدن ندارند. گریه می کنند و ناخودآگاه از ترس ادرار می کنند بعد از جمع آوری افراد آنها را برای غسل به بند 6/1 ،بند مخصوص حفاظت(تحت نظر کامل حفاظت اطلاعات زندان)، منتقل می کنند.در آنجا در سوییت های تنبیهی کثیف، 6 یا 7 نفر وارد می شوند تا غسل کنند. و بعد آنها را در انبار بند 6/1 جمع می کنند تا وصیت نامه بنویسند. گریه ها به فریاد تبدیل می شود، عده ای هم ساکت اند و بی رمق و عده ای هم با فریاد خدا را صدا می کنند و از او می خواهند خانواده شان را نگهدار باشد.
 
اگرچه از حق خویش برای ملاقات عزیزانشان برای آخرین بار محرومند اما عکس فرزندانشان را می بوسند و در لای کاغذ وصیت نامه می گذاردند تا از طریق دوستانشان یا مسوولین زندان هنگام تحویل وسایلشان به خانواده ها داده شود. حدودا ساعت 6 به سمت محل اعدام که در راهرو ورودی ملاقات شرعی و حضوری است حرکت می کنند. راهرویی بدون سقف که طناب ها که با نام افراد مشخص شده به تیر آهن های خارج شده از سقف ساختمان کنار راهرو آویزان شده و همه اعدامی ها که از دسته های 15 نفری تا 70 نفری تا کنون بوده اند همزمان چهارپایه ها توسط گارد مخصوص زده می شود، زیر پایشان خالی می شوند و با هم اعدام می گردند، اعدام دسته جمعی و پایان زندگی…تا چند روز بعد از این اتفاق زندان در سکوت، بی رمقی و غم فرو می رود. فردای آن روز از طرق مختلف خانواده ها مطلع می گردند و پس از پرداخت هزینه ی طناب دار، عزیزانشان را تحویل می گیرند.<ref name=":10" />
 
=== سالن اعدام و نحوه اعدام ===
سالن اعدام اتاقی است با ابعاد حدود ۳×۴ که چند چهارپایه در آن قرار دارد. این چهارپایه ها روی یک سکوی پله ای قرار دارند که ارتفاع شان از زمین یک متر است. در هر لحظه امکان این را دارند که ۸ زندانی را در این مکان اعدام کنند. برای اجرای اعدام، یک گروه از سربازان را از پادگانی به محل اعدام منتقل می کنند. پس از اجرای اعدام، سربازان را به پادگان محل خدمت برگردانده و به آنها مرخصی تشویقی هم می دهند. اگر هم کسی برای این کار امتناع کند، وی را به بازداشت و اضافه خدمت تهدید می کنند. علت اینکه سربازان و نیروهای داخل زندان را برای اجرای اعدام بکار نمی‌گیرند این است که این افراد روحیه خود را از دست داده و فرار می کنند. هنگام اعدام، قاضی ناظر و یک عمامه بسر حضور دارند. آخوند دستور کشیدن چهارپایه را از زیر پای زندانی می دهد.


طبق گزارش سایت دادگستر موارد زیر ثبت شده است:<ref name=":5" />
طبق گزارش سایت دادگستر موارد زیر ثبت شده است:<ref name=":5" />
۱٬۳۰۷

ویرایش