۴۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن منابع جدید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
در سال‌های پرتلاطم مشروطه، زمانی که بسیاری از زنان از آموزش، حضور اجتماعی و حتی حق رأی محروم بودند، آستفیک نوجوان همراه با مادرش آناهیتا، نه‌تنها در فعالیت‌های سیاسی مشارکت داشت، بلکه اسلحه به دست گرفت و در صفوف مبارزان جنگید. | در سال‌های پرتلاطم مشروطه، زمانی که بسیاری از زنان از آموزش، حضور اجتماعی و حتی حق رأی محروم بودند، آستفیک نوجوان همراه با مادرش آناهیتا، نه‌تنها در فعالیت‌های سیاسی مشارکت داشت، بلکه اسلحه به دست گرفت و در صفوف مبارزان جنگید. | ||
آناهیتا داویدیان، مادر آستفیک و همسر | آناهیتا داویدیان، مادر آستفیک و همسر یپرم‌خان نیز از زنان پیشرو در امر مبارزه و فعالیت در حقوق زنان بود و در دوره مشروطه نقشی فعال در مبازه علیه استقراض خارجی ایفا کرد. آناهیتا از رهبران تشکل‌های زنان بود. | ||
در این رابطه در کتاب «انقلاب مشروطیت ایران» آمده است: <blockquote>از سوی دیگر همسر یپرم‌خان، آناهید داویدیان نام داشت و از فعالان حقوق زنان در دورۀ مشروطه بود. بعد از فتح تهران هنگامی که یپرم رئیس پلیس تهران شده بود، یکی از افرادی بود که زنان را متشکل کرد و علیه استقراض خارجی شروع به فعالیت نمود. <ref>ژانت آفاری، انقلاب مشروطیت ایران، ص ۲۴۶.</ref></blockquote>هم‌چنین عبدالحسین ناهید در کتاب «زنان ایران در جنبش مشروطه» نوشته است:<blockquote>در هنگام حملۀ اردوی یپرم‌خان به تهران نیز دختر سیزده ساله‌اش، آسیفیک، یکی از همراهان اردو بود.<ref>عبدالحسین ناهید، زنان ایران در جنبش مشروطه، بی نا، تهران، ۱۳۶۰، ص ۶۷.</ref></blockquote> | |||
یک سایت مرتبط با مقاومت ایران درباره‌ی آناهیتا، مادر آستفیک چنین نوشته است:<blockquote>یک نشریه انگلیسی از او با عنوان «فعال‌ترین رهبر زن در ایران» نام برد؛ زنی که با خطابه‌های آتشین، افکار ضد‌استعماری را میان زنان گسترش می‌داد.<ref name=":1">[https://wncri.org/fa/%d8%a2%d8%b3%d8%aa%d9%81%db%8c%da%a9-%d8%af%d8%a7%d9%88%db%8c%d8%af%db%8c%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b2%d9%85%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%85%d8%b4%d8%b1%d9%88/ آستفیک داویدیان؛ دختر یپرم‌خان و صدای زنان رزمنده مشروطه]</ref></blockquote>مورگان شوستر در کتاب «اختناق در ایران» به‌عنوان یک گزارش معاصر انگلیسی، گواه مشارکت فعال زنان در انقلاب است. شوستر به وجود «ده‌ها انجمن کم و بیش مخفی» در میان زنان و «تأثیر بزرگ، هرچند پنهان» آن‌ها اشاره کرده است.<ref name=":0">کتاب اختناق در ایران The Strangling of Persia - نوشته مورگان شوستر ۱۹۱۲</ref> آستفیک ۱۳ساله در گروهان ۱۲۰نفری پدرش در [[رشت]]، که ۱۹ تن از اعضای آن را دختران و زنان جوان تشکیل می‌دادند، فنون نظامی، سنگرگیری، و تیراندازی را فراگرفت و در درگیری با قزاق‌های دولتی شرکت داشت.[[پرونده:یپرم خان ارمنی ، مجاهد انقلاب مشروطه، همراه دختر مبارزش آستفیک.jpg|alt=آستفیک و پدرش|بندانگشتی|200x200پیکسل|آستفیک و پدرش]]آستفیک داویدیان بعدها روایت‌هایی از آن دوران پرآشوب را ثبت کرد؛ از نبردهایی که زنان در آن‌ها جان باختند، و از خاطرات تلخی که در نگاه یک دختر نوجوان حک شد. در خاطراتی که خودش نوشته آمده است: «من در دورانی خودم را شناختم که جنگ و آشوب، برنامه روزانه‌ام را شکل می‌داد. بارها فریاد زنان را شنیدم که در خون غلتیدند، اما از سنگر عقب ننشستند.» <ref name=":2">[https://www.iranntv.com/269345-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B7-%D8%B4%DA%A9%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%81%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%D9%BE%D8%B1%D9%85 زنان خط شکن- استیفیک دیودیان دختر یپرم خان]</ref> | یک سایت مرتبط با مقاومت ایران درباره‌ی آناهیتا، مادر آستفیک چنین نوشته است:<blockquote>یک نشریه انگلیسی از او با عنوان «فعال‌ترین رهبر زن در ایران» نام برد؛ زنی که با خطابه‌های آتشین، افکار ضد‌استعماری را میان زنان گسترش می‌داد.<ref name=":1">[https://wncri.org/fa/%d8%a2%d8%b3%d8%aa%d9%81%db%8c%da%a9-%d8%af%d8%a7%d9%88%db%8c%d8%af%db%8c%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b2%d9%85%d9%86%d8%af%d9%87-%d9%85%d8%b4%d8%b1%d9%88/ آستفیک داویدیان؛ دختر یپرم‌خان و صدای زنان رزمنده مشروطه]</ref></blockquote>مورگان شوستر در کتاب «اختناق در ایران» به‌عنوان یک گزارش معاصر انگلیسی، گواه مشارکت فعال زنان در انقلاب است. شوستر به وجود «ده‌ها انجمن کم و بیش مخفی» در میان زنان و «تأثیر بزرگ، هرچند پنهان» آن‌ها اشاره کرده است.<ref name=":0">کتاب اختناق در ایران The Strangling of Persia - نوشته مورگان شوستر ۱۹۱۲</ref> آستفیک ۱۳ساله در گروهان ۱۲۰نفری پدرش در [[رشت]]، که ۱۹ تن از اعضای آن را دختران و زنان جوان تشکیل می‌دادند، فنون نظامی، سنگرگیری، و تیراندازی را فراگرفت و در درگیری با قزاق‌های دولتی شرکت داشت.[[پرونده:یپرم خان ارمنی ، مجاهد انقلاب مشروطه، همراه دختر مبارزش آستفیک.jpg|alt=آستفیک و پدرش|بندانگشتی|200x200پیکسل|آستفیک و پدرش]]آستفیک داویدیان بعدها روایت‌هایی از آن دوران پرآشوب را ثبت کرد؛ از نبردهایی که زنان در آن‌ها جان باختند، و از خاطرات تلخی که در نگاه یک دختر نوجوان حک شد. در خاطراتی که خودش نوشته آمده است: «من در دورانی خودم را شناختم که جنگ و آشوب، برنامه روزانه‌ام را شکل می‌داد. بارها فریاد زنان را شنیدم که در خون غلتیدند، اما از سنگر عقب ننشستند.» <ref name=":2">[https://www.iranntv.com/269345-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D8%B7-%D8%B4%DA%A9%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%81%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%D9%BE%D8%B1%D9%85 زنان خط شکن- استیفیک دیودیان دختر یپرم خان]</ref> | ||