کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

ویراستاری نهایی قبل از انتشار مقاله
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویراستاری نهایی قبل از انتشار مقاله)
خط ۳۳: خط ۳۳:
|| پانویس            =
|| پانویس            =
|علت مرگ=اعدام، تیرباران}}
|علت مرگ=اعدام، تیرباران}}
'''احمد رضا شادبختی'''، (متولد ۱۳۲۸، اراک – درگذشته ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، زندان اوین) از فعالان سیاسی ایران بود که در جریان مبارزه با دیکتاتوری '''[[محمدرضا پهلوی]]''' و جمهوری اسلامی نقش داشت. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه اخراج شد و به تهران مهاجرت کرد. شادبختی در سال ۱۳۵۲ به مدت پنج سال در '''[[زندان قصر]]''' و '''[[زندان اوین]]''' به دلیل هواداری از '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران]]''' زندانی شد. پس از آزادی در سال ۱۳۵۷، به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ دوباره دستگیر شد. او در زندان اوین در برابر شکنجه‌ها مقاومت کرد و در سحرگاه ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، به همراه ۳۷ نفر دیگر توسط جوخه اعدام به قتل رسید. یروم ستاقیان، کارگر و مبارز مسیحی، نیز در همین تاریخ و مکان اعدام شد. ستاقیان، متولد ۱۳۳۴، پس از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]،''' به مجاهدین پیوست و در تسخیر پادگان ونک مشارکت داشت. این رویداد بخشی از سرکوب گسترده مخالفان پس از برکناری '''[[ابوالحسن بنی‌صدر]]''' بود. مقاومت این افراد در برابر شکنجه‌گران، به‌ویژه در رویارویی با '''[[اسدالله لاجوردی]]'''، از جمله جنبه‌های برجسته این دوره است.  
'''احمد رضا شادبختی'''، (متولد ۱۳۲۸، اراک – درگذشته ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، زندان اوین) از فعالان سیاسی ایران بود که در جریان مبارزه با دیکتاتوری [[محمدرضا پهلوی]] و جمهوری اسلامی نقش داشت. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه اخراج شد و به تهران مهاجرت کرد. شادبختی در سال ۱۳۵۲ به مدت پنج سال در [[زندان قصر]] و [[زندان اوین]] به دلیل هواداری از [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] زندانی شد. پس از آزادی در سال ۱۳۵۷، به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و در سال ۱۳۶۰ دوباره دستگیر شد. او در زندان اوین در برابر شکنجه‌ها مقاومت کرد و در سحرگاه ۱۶ مرداد ۱۳۶۰، به همراه ۳۷ نفر دیگر توسط جوخه اعدام به قتل رسید. یروم ستاقیان، کارگر و مبارز مسیحی، نیز در همین تاریخ و مکان اعدام شد. ستاقیان، متولد ۱۳۳۴، پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]'''،''' به مجاهدین پیوست و در تسخیر پادگان ونک مشارکت داشت. این رویداد بخشی از سرکوب گسترده مخالفان پس از برکناری [[ابوالحسن بنی‌صدر]] بود. مقاومت این افراد در برابر شکنجه‌گران، به‌ویژه در رویارویی با [[اسدالله لاجوردی]]، از جمله جنبه‌های برجسته این دوره است.  


== زندگی و تحصیلات ==
== زندگی و تحصیلات ==
خط ۳۹: خط ۳۹:


== دوران سلطنت پهلوی ==
== دوران سلطنت پهلوی ==
احمد رضا شادبختی در اوایل دهه ۱۳۵۰ با گرایش به جریان‌های سیاسی مخالف رژیم پهلوی وارد فعالیت شد و به هواداری از سازمان مجاهدین خلق پرداخت. او به دلیل روحیه سرسختانه خود، به سرعت در این مسیر پیش رفت و در کنار جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران، گروهی برای ترویج اهداف سازمان تشکیل داد. این گروه به توزیع کتاب‌هایی مانند «'''کتاب''' '''راه حسین'''» و اطلاعیه‌های سازمانی اقدام می‌کرد.  
احمد رضا شادبختی در اوایل دهه ۱۳۵۰ با گرایش به جریان‌های سیاسی مخالف رژیم پهلوی وارد فعالیت شد و به هواداری از سازمان مجاهدین خلق پرداخت. او به دلیل روحیه سرسختانه خود، به سرعت در این مسیر پیش رفت و در کنار جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران، گروهی برای ترویج اهداف سازمان تشکیل داد. این گروه به توزیع کتاب‌هایی مانند «کتاب راه حسین» و اطلاعیه‌های سازمانی اقدام می‌کرد.  


=== دستگیری و زندان ===
=== دستگیری و زندان ===
شادبختی در سال ۱۳۵۱ به مدت کوتاهی بازداشت شد و سپس آزاد گردید، اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل فعالیت‌هایش دوباره دستگیر شد. او به کمیته مشترک '''ساواک''' منتقل و تحت شکنجه‌هایی مانند ضربات کابل، آویزان کردن، و استفاده از دستگاه آپولو قرار گرفت. به رغم جثه ضعیف و بیماری‌های دوران کودکی، مقاومت او در برابر بازجویان برجسته بود، به طوری که یکی از آشنایانش پس از دیدن او پس از شکنجه، او را نشناخت. دادگاه رژیم شاه او را به سه سال حبس محکوم کرد و به زندان قصر فرستاد، اما گاه‌به‌گاه برای بازجویی و شکنجه به کمیته مشترک بازگردانده شد. او تا سال ۱۳۵۷ در زندان‌های قصر و اوین باقی ماند و در این مدت با سازمان ارتباط داشت و به عنوان کادر برجسته‌ای مسئولیت‌هایی را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۵۴ به بند ملی‌کش‌ها در زندان اوین منتقل شد و تا آزادی زندانیان در پی قیام ضدسلطنتی، حدود پنج سال را در زندان گذراند.  
شادبختی در سال ۱۳۵۱ به مدت کوتاهی بازداشت شد و سپس آزاد گردید، اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل فعالیت‌هایش دوباره دستگیر شد. او به کمیته مشترک [[ساواک]] منتقل و تحت شکنجه‌هایی مانند ضربات کابل، آویزان کردن، و استفاده از دستگاه آپولو قرار گرفت. به رغم جثه ضعیف و بیماری‌های دوران کودکی، مقاومت او در برابر بازجویان برجسته بود، به طوری که یکی از آشنایانش پس از دیدن او پس از شکنجه، او را نشناخت. دادگاه رژیم شاه او را به سه سال حبس محکوم کرد و به زندان قصر فرستاد، اما گاه‌به‌گاه برای بازجویی و شکنجه به کمیته مشترک بازگردانده شد. او تا سال ۱۳۵۷ در زندان‌های قصر و اوین باقی ماند و در این مدت با سازمان ارتباط داشت و به عنوان کادر برجسته‌ مسئولیت‌هایی را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۵۴ به بند ملی‌کش‌ها در زندان اوین منتقل شد و تا آزادی زندانیان در پی قیام ضدسلطنتی، حدود پنج سال را در زندان گذراند.  


== دوران جمهوری اسلامی ==
== دوران جمهوری اسلامی ==