۲٬۲۳۴
ویرایش
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه تمرین ژنرال جیاپ) |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
plaintext{{جعبه زندگینامه | |||
| اندازه جعبه = | |||
| عنوان = ژنرال | |||
| عنوان ۲ = | |||
| نام = وو نگوین جیاپ | |||
| تصویر = Vo_Nguyen_Giap.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| عنوان تصویر = | |||
| زادروز = ۲۵ اوت ۱۹۱۱ | |||
| زادگاه = آن زا، کوانگ بینه، هندوچین فرانسه (ویتنام کنونی) | |||
| مکان ناپدیدشدن = | |||
| تاریخ ناپدیدشدن = | |||
| وضعیت = | |||
| تاریخ مرگ = ۴ اکتبر ۲۰۱۳ | |||
| مکان مرگ = هانوی، ویتنام | |||
| عرض جغرافیایی محل دفن = | |||
| طول جغرافیایی محل دفن = | |||
| latd= |latm= |lats= |latNS=N | |||
| longd= |longm= |longs= |longEW=E | |||
| علت مرگ = کهولت سن | |||
| پیداشدن جسد = | |||
| آرامگاه = | |||
| بناهای یادبود = | |||
| محل زندگی = هانوی، ویتنام | |||
| ملیت = ویتنامی | |||
| نامهای دیگر = | |||
| نژاد = | |||
| تابعیت = ویتنام | |||
| تحصیلات = دکترای حقوق، دانشگاه هانوی | |||
| دانشگاه = دانشگاه هانوی | |||
| پیشه = نظامی، سیاستمدار، نویسنده | |||
| سالهای فعالیت = ۱۹۴۱–۱۹۹۱ | |||
| کارفرما = دولت ویتنام | |||
| نهاد = ارتش خلق ویتنام، حزب کمونیست ویتنام | |||
| نماینده = | |||
| شناختهشده برای = پیروزی در نبرد دینبینفو، رهبری نظامی در جنگ ویتنام | |||
| نقشهای برجسته = فرمانده کل ارتش خلق ویتنام، وزیر دفاع ویتنام | |||
| سبک = استراتژی جنگ چریکی و جنگ مردمی | |||
| تأثیرگذاران = هوشی مین، مائو تسهتونگ، ناپلئون | |||
| تأثیرپذیرفتگان = جنبشهای آزادیخواهی جهان | |||
| شهر خانگی = هانوی | |||
| دستمزد = | |||
| دارایی خالص = | |||
| قد = | |||
| وزن = | |||
| تلویزیون = | |||
| لقب = ببر دینبینفو، ناپلئون ویتنامی | |||
| دوره = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
| حزب = حزب کمونیست ویتنام | |||
| جنبش = ضداستعماری، کمونیستی | |||
| مخالفان = استعمار فرانسه، ایالات متحده | |||
| هیئت = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| اتهام = | |||
| مجازات = | |||
| وضعیت گناهکاری = | |||
| منصب = معاون نخستوزیر ویتنام (۱۹۵۵–۱۹۸۰)، وزیر دفاع (۱۹۴۶–۱۹۸۰) | |||
| مکتب = مارکسیست-لنینیست | |||
| آثار = جنگ مردمی، ارتش مردمی (۱۹۶۲)، دینبینفو (۱۹۶۴) | |||
| همسر = کوانگ تای (درگذشته ۱۹۴۱)، دانگ تی زوان | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = پنج فرزند | |||
| والدین = وو کوانگ نگیهم (پدر)، نگوین تی کین (مادر) | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| جوایز = | |||
| امضا = | |||
| اندازه امضا = | |||
| signature_alt = | |||
| وبگاه = | |||
| imdb_id = | |||
| Soure_id = | |||
| پانویس = | |||
}} | |||
'''وو نگوین جیاپ''' (گیاپ) (Vo Nguyen Giap)، (زاده ۲۵اوت ۱۹۱۱، درگذشته ۴اکتبر۲۰۱۳)، ژنرال برجسته ویتنامی بود که بدون آموزش نظامی رسمی، به یکی از بزرگترین استراتژیستهای نظامی قرن بیستم تبدیل شد و نقش کلیدی در شکست فرانسه و ایالات متحده در ویتنام ایفا کرد. جیاپ که در ابتدا معلم تاریخ و روزنامهنگار بود، در جوانی به حزب کمونیست پیوست و تحت تأثیر هوشی مین، سازمان ویتمینه را برای مبارزه با استعمار فرانسه و اشغال ژاپن تأسیس کرد. در جنگ اول هندوچین (۱۹۴۶-۱۹۵۴)، او با استفاده از تاکتیکهای چریکی و جنگ مردمی، پیروزی تاریخی در نبرد دینبینفو را به دست آورد که منجر به پایان حاکمیت فرانسه شد. در جنگ ویتنام (۱۹۵۵-۱۹۷۵)، جیاپ فرمانده نیروهای شمالی بود و عملیاتهایی مانند حمله تت در ۱۹۶۸ را هدایت کرد که ضربه روانی شدیدی به آمریکا وارد کرد و در نهایت به اتحاد ویتنام در ۱۹۷۵ منجر شد. استراتژیهای او بر پایه جنگ طولانیمدت، بسیج مردمی و بهرهبرداری از ضعفهای دشمن بود، که الهامبخش جنبشهای آزادیخواهی در جهان شد. جیاپ پس از جنگ، سمتهای سیاسی مانند معاون نخستوزیر و وزیر دفاع را بر عهده داشت، اما در دهه ۱۹۸۰ به حاشیه رانده شد. میراث او به عنوان "ناپلئون ویتنامی" یا "ببر دینبینفو"، نماد مقاومت در برابر امپریالیسم است و آثارش مانند "جنگ مردمی، ارتش مردمی" تأثیرگذار بودهاند. او با وجود انتقادها به خاطر تلفات بالا، به عنوان یک نابغه نظامی شناخته میشود که دو قدرت بزرگ را شکست داد. | '''وو نگوین جیاپ''' (گیاپ) (Vo Nguyen Giap)، (زاده ۲۵اوت ۱۹۱۱، درگذشته ۴اکتبر۲۰۱۳)، ژنرال برجسته ویتنامی بود که بدون آموزش نظامی رسمی، به یکی از بزرگترین استراتژیستهای نظامی قرن بیستم تبدیل شد و نقش کلیدی در شکست فرانسه و ایالات متحده در ویتنام ایفا کرد. جیاپ که در ابتدا معلم تاریخ و روزنامهنگار بود، در جوانی به حزب کمونیست پیوست و تحت تأثیر هوشی مین، سازمان ویتمینه را برای مبارزه با استعمار فرانسه و اشغال ژاپن تأسیس کرد. در جنگ اول هندوچین (۱۹۴۶-۱۹۵۴)، او با استفاده از تاکتیکهای چریکی و جنگ مردمی، پیروزی تاریخی در نبرد دینبینفو را به دست آورد که منجر به پایان حاکمیت فرانسه شد. در جنگ ویتنام (۱۹۵۵-۱۹۷۵)، جیاپ فرمانده نیروهای شمالی بود و عملیاتهایی مانند حمله تت در ۱۹۶۸ را هدایت کرد که ضربه روانی شدیدی به آمریکا وارد کرد و در نهایت به اتحاد ویتنام در ۱۹۷۵ منجر شد. استراتژیهای او بر پایه جنگ طولانیمدت، بسیج مردمی و بهرهبرداری از ضعفهای دشمن بود، که الهامبخش جنبشهای آزادیخواهی در جهان شد. جیاپ پس از جنگ، سمتهای سیاسی مانند معاون نخستوزیر و وزیر دفاع را بر عهده داشت، اما در دهه ۱۹۸۰ به حاشیه رانده شد. میراث او به عنوان "ناپلئون ویتنامی" یا "ببر دینبینفو"، نماد مقاومت در برابر امپریالیسم است و آثارش مانند "جنگ مردمی، ارتش مردمی" تأثیرگذار بودهاند. او با وجود انتقادها به خاطر تلفات بالا، به عنوان یک نابغه نظامی شناخته میشود که دو قدرت بزرگ را شکست داد. | ||