کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخهها
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (جایگزینی صفحه با 'بندانگشتی|1148x1148px') برچسبها: جایگزین شد واگردانی دستی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|1148x1148px]] | [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|1148x1148px]]'''دارالفنون'''، نخستین نهاد آموزشی مدرن ایران، به ابتکار میرزا تقیخان [[امیرکبیر]] در دوره [[ناصرالدین شاه|ناصرالدین شاه]] قاجار تأسیس شد و نقش کلیدی در انتقال علوم و فنون غربی به ایران ایفا کرد. ایده تأسیس آن پس از سفر امیرکبیر به روسیه در ۱۲۶۴ ه.ق شکل گرفت، جایی که مدارس نوین و کارخانههای فنی را مشاهده کرد. ساخت بنا در ۱۲۶۶ ه.ق در شمال شرقی میدان توپخانه تهران آغاز شد و افتتاح رسمی در ۱۳ ربیعالاول ۱۲۶۸ ه.ق (۲۳ آذر ۱۲۳۰ ه.ش) رخ داد، هرچند امیرکبیر پیش از ورود استادان اروپایی به کاشان تبعید شده بود. هدف اصلی، تربیت کادر فنی، نظامی و اداری برای نوسازی کشور بود. '''(مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)، (فرادرس)''' | ||
دارالفنون با معماری اولیه ۵۰ اتاقه و طراحی محمدتقیخان معمارباشی، شامل کلاسها، آزمایشگاه، چاپخانه، کتابخانه و سالن تئاتر بود. استادان اروپایی به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک (اتریش) استخدام شدند و رشتههایی مانند پیادهنظام، سوارهنظام، توپخانه، مهندسی، پزشکی، جراحی، داروسازی، معدنشناسی، علوم طبیعی، ریاضی، شیمی، فیزیک، تاریخ، جغرافیا، زبانهای فرانسه، انگلیسی و روسی تدریس گردید. نظامت اولیه با رضاقلیخان هدایت بود و دانشآموختگان در ارتش، دیوان و کارخانهها به کار گرفته شدند. '''(تورگردان)، (دانشنامه جهان اسلام)''' | |||
در دوره محمدشاه، مدرسه با چالشهایی مانند کمبود بودجه و مخالفت درباریان روبرو شد، اما در مشروطه به مرکز روشنفکری تبدیل گردید. پس از تأسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ ه.ش، به دبیرستان تغییر یافت و در ۱۳۱۸ ه.ش به دانشسرای مقدماتی و سپس تربیت معلم تبدیل شد. ساختمان در ۱۳۰۴ ه.ش توسط نیکولاس مارکوف بازسازی شد و در ۱۳۶۷ ه.ش به شماره ۱۷۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت گردید. امروزه، به عنوان موزه آموزشی و مرکز اسناد، بازدیدکنندگان را با میراث امیرکبیر آشنا میکند. '''(بیتوته)، (دارالفنون)''' | |||
دارالفنون در تربیت چهرههایی چون میرزا ملکم خان، عبدالرحیم طالبوف و محمدعلی فروغی نقش داشت و بر جنبش مشروطه تأثیر گذاشت. علل تأسیس آن شامل نیاز به نیروی متخصص برای استقلال فنی، رقابت با قدرتهای اروپایی، و اصلاح نظام اداری بود. تأثیرات آن در گسترش آموزش نوین، چاپ کتابهای علمی، و پایهگذاری دانشگاه تهران ماندگار است. '''(آموزش و پرورش)''' | |||
== زمینههای تأسیس و علل شکلگیری == | |||
میرزا تقیخان امیرکبیر پس از سفر به روسیه در ۱۲۶۴ ه.ق، ضرورت تأسیس مرکزی برای آموزش علوم جدید را احساس کرد. او در نامه به سفیر ایران در روسیه، از استخدام استادان اروپایی برای تدریس فنون نظامی و فنی سخن گفت. علل اصلی شامل نیاز به کادر متخصص برای کارخانهها، ارتش و دیوان، و جلوگیری از وابستگی به خارجیان بود. | |||
=== آغاز ساخت و چالشهای اولیه === | |||
ساخت دارالفنون در ۱۲۶۶ ه.ق در زمینی به مساحت ۱۸۴۰۰ متر مربع در شمال شرقی میدان توپخانه آغاز شد. محمدتقیخان معمارباشی طراحی اولیه را انجام داد و بنا با ۵۰ اتاق، حیاط مرکزی و امکانات آموزشی ساخته شد. مخالفت درباریان و کمبود بودجه چالشهایی ایجاد کرد، اما امیرکبیر با جدیت پیش برد. '''(فرادرس)(تورگردان)''' | |||
== افتتاح و ساختار آموزشی == | |||
دارالفنون در ۱۳ ربیعالاول ۱۲۶۸ ه.ق (۲۳ آذر ۱۲۳۰ ه.ش) افتتاح شد، اما امیرکبیر دو روز پیش به کاشان تبعید گردید. نخستین گروه استادان اروپایی (۷ نفر از اتریش) به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک در ۹ ربیعالاول وارد تهران شدند و با ۴۲ دانشآموز آغاز به کار کردند. تعداد استادان به ۴۰ نفر رسید و دانشآموختگان در ارتش و دیوان به کار گرفته شدند. | |||
=== رشتههای آموزشی و نظام تحصیلی === | |||
رشتهها شامل پیادهنظام، سوارهنظام، توپخانه و معدن، مهندسی، پزشکی و جراحی، داروسازی، علوم طبیعی، ریاضی، شیمی، فیزیک، تاریخ، جغرافیا، و زبانهای فرانسه، انگلیسی و روسی بود. نظام تحصیلی رایگان و شبانهروزی بود و دانشآموزان از طبقات مختلف انتخاب میشدند. چاپخانه، آزمایشگاه و کتابخانه بخشی از امکانات بودند. '''(مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(دانشنامه جهان اسلام)''' | |||
== مدیریت و استادان برجسته == | |||
نظامت اولیه با رضاقلیخان هدایت بود و پس از او، علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه مدیریت کرد. در دورههای بعدی، مدیران ایرانی مانند محمدحسنخان اعتمادالسلطنه و میرزا ملکم خان نظارت داشتند. مدیریت بر اساس مقررات امیرکبیر، بر کیفیت آموزشی تمرکز داشت. | |||
استادان اروپایی مانند یاکوب پولاک (پزشکی)، آگوست کرژیژ (توپخانه)، فرانسوا کارلیان (پیادهنظام)، و نیکولا (نقاشی) نقش کلیدی داشتند. استادان ایرانی مانند میرزا زکیخان و میرزا کاظم نظامالاطباء نیز تدریس کردند. پولاک کتابهای پزشکی ترجمه کرد و بیمارستان آموزشی تأسیس نمود. '''(فرادرس)(بیتوته)''' | |||
== تحولات تاریخی و چالشها == | |||
پس از برکناری امیرکبیر در ۱۲۶۸ ه.ق، دارالفنون با کاهش بودجه و مخالفت درباریان روبرو شد. تعداد دانشآموزان کم گردید و برخی رشتهها تعطیل شد. با این حال، مدرسه تا دوره مشروطه به فعالیت ادامه داد و در تربیت روشنفکران نقش داشت. | |||
=== نقش در جنبش مشروطه === | |||
در دوره استبداد صغیر، دارالفنون به مرکز تجمع مشروطهخواهان تبدیل شد. دانشآموختگان مانند میرزا ملکم خان و عبدالرحیم طالبوف در تدوین قوانین مشروطه مشارکت کردند. مدرسه در این دوره، چاپخانهاش را برای انتشار روزنامههای مشروطه فعال کرد. | |||
=== بازسازی و تغییر کاربری === | |||
در ۱۳۰۴ ه.ش، ساختمان توسط نیکولاس مارکوف روسی بازسازی شد و به سبک اروپایی درآمد. پس از تأسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ ه.ش، دارالفنون به دبیرستان تبدیل گردید. در ۱۳۱۸ ه.ش به دانشسرای مقدماتی و سپس مرکز تربیت معلم تغییر یافت. '''(فرادرس) (دانشنامه جهان اسلام)(تورگردان)''' | |||
== معماری و امکانات == | |||
بنا با ۵۰ اتاق، حیاط مرکزی، کلاسها، آزمایشگاه، چاپخانه، کتابخانه، سالن تئاتر و غذاخوری طراحی شد. محمدتقیخان معمارباشی طراح اولیه بود و در بازسازی ۱۳۰۴ ه.ش، امکانات مدرن اضافه گردید. | |||
==== ثبت ملی و وضعیت فعلی ==== | |||
دارالفنون در ۱۳۶۷ ه.ش به شماره ۱۷۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت شد. از ۱۳۷۸ ه.ش به عنوان مرکز اسناد آموزش و پرورش عمل میکند و بازدید عمومی دارد. '''(بیتوته)(آموزش و پرورش)''' | |||
== دانشآموختگان برجسته و نقش اجتماعی == | |||
نخستین دانشآموختگان دارالفنون در ۱۲۷۰ ه.ق فارغالتحصیل شدند و به عنوان افسران ارتش، پزشکان و مهندسان به کار گرفته گردیدند. چهرههایی چون میرزا ملکم خان (از دانشآموختگان اولیه) در دیپلماسی و روشنفکری نقش داشتند و ایدههای مشروطه را ترویج دادند. این نسل، پایهگذار کادر فنی مدرن ایران بود. | |||
=== تأثیر بر روشنفکری قاجار === | |||
دانشآموختگان مانند عبدالرحیم طالبوف و میرزا آقاخان نوری در جنبشهای فکری شرکت کردند و کتابهایی درباره علوم جدید نوشتند. دارالفنون به عنوان پلی بین سنت و مدرنیته، روشنفکران را با مفاهیم دموکراسی و علم غربی آشنا کرد. '''(مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(فرادرس)''' | |||
== چالشهای مالی و اداری == | |||
دارالفنون از ابتدا با کمبود بودجه روبرو بود و هزینه استادان اروپایی (۵۰۰۰ تومان سالانه) از خزانه عمومی تأمین میشد. ناصرالدینشاه گاهی حمایت میکرد، اما برکناری امیرکبیر بودجه را کاهش داد. در ۱۲۷۲ ه.ق، بودجه به ۳۰۰۰ تومان رسید و برخی رشتهها محدود گردید. در دوره مظفرالدینشاه، بودجه افزایش یافت و دارالفنون به عنوان الگویی برای مدارس دیگر عمل کرد. چالشهای اداری شامل مقاومت علما و درباریان بود که آموزش غربی را تهدیدی برای سنت میدانستند. '''(دانشنامه جهان اسلام)(بیتوته)''' | |||
== نقش در چاپ و انتشار دانش == | |||
چاپخانه دارالفنون در ۱۲۶۸ ه.ق تأسیس شد و کتابهای درسی مانند «کتاب اصول طب» و «هندسه اقلیدس» را چاپ کرد. کتابخانه با ۲۰۰۰ جلد کتاب اروپایی و عربی، منبع اصلی دانشآموزان بود. این امکانات، انتشار دانش نوین را تسریع کرد. | |||
چاپخانه در دوره مشروطه، روزنامههایی مانند «قانون» را چاپ کرد و به جنبش مشروطه کمک نمود. این نقش، دارالفنون را به مرکز فرهنگی تبدیل کرد. '''(تورگردان)(آموزش و پرورش)''' | |||
== بازسازی و حفظ میراث == | |||
در ۱۳۰۴ ه.ش، نیکولاس مارکوف ساختمان را بازسازی کرد و امکانات الکتریکی و گرمایشی اضافه شد. در ۱۳۴۰ ه.ش، به عنوان دانشسرای عالی عمل کرد و بعدها به مرکز تربیت معلم تبدیل گردید. (فرادرس) | |||
ثبت در ۱۳۶۷ ه.ش به حفظ بنا کمک کرد و مرمتهای بعدی، آن را به موزه تبدیل نمود. چالشهای فعلی شامل فرسودگی و کمبود بودجه حفاظتی است. '''(بیتوته)''' | |||
== تأثیرات بلندمدت بر جامعه ایران == | |||
دارالفنون الگویی برای مدارس رشدیه و علوی شد و آموزش نوین را به شهرهای دیگر برد. تأثیر آن در تربیت پزشکان و مهندسان، به استقلال فنی ایران کمک کرد. | |||
دانشآموختگان در انقلاب مشروطه و نهضت ملی نقش داشتند و مفاهیم حقوق و آزادی را ترویج دادند. دارالفنون به عنوان نماد پیشرفت، بر هویت ملی تأثیر گذاشت. | |||
امروزه، دارالفنون منبع الهام برای آموزش عالی ایران است و در برنامههای درسی تاریخ آموزش گنجانده شده. بازدیدکنندگان از کلاسهای بازسازیشده، با تاریخ نوسازی آشنا میشوند. '''(دانشنامه جهان اسلام) (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(تورگردان)''' | |||
== تأثیرات و میراث == | |||
دارالفنون فارغالتحصیلانی چون محمدعلی فروغی، احمد کسروی، و ناصرالدینشاه (به عنوان دانشآموز افتخاری) تربیت کرد که در سیاست، علم و ادبیات نقش داشتند. | |||
مدرسه پایهگذار آموزش عالی، چاپ کتابهای علمی، و تأسیس دانشگاه تهران بود. تأثیرات آن در گسترش سواد فنی، پزشکی مدرن و مهندسی ماندگار است. | |||
دارالفنون نماد نوسازی قاجاری و گذار به مدرنیته است و به عنوان جاذبه گردشگری، تاریخ آموزش ایران را روایت میکند. '''(مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(تورگردان)(فرادرس)''' | |||
== منابع: == | |||
# زمینههای تأسیس و علل شکلگیری | |||
#* ایدهپردازی امیرکبیر | |||
#* آغاز ساخت و چالشهای اولیه | |||
# افتتاح و ساختار آموزشی | |||
#* افتتاح رسمی و ورود استادان | |||
#* رشتههای آموزشی و نظام تحصیلی | |||
# مدیریت و استادان برجسته | |||
#* نظامت و مدیریت | |||
#* استادان اروپایی و ایرانی | |||
# تحولات تاریخی و چالشها | |||
#* دوره محمدشاه و افول اولیه | |||
#* نقش در جنبش مشروطه | |||
#* بازسازی و تغییر کاربری | |||
# معماری و امکانات | |||
#* طراحی اولیه و بازسازی | |||
#* ثبت ملی و وضعیت فعلی | |||
# دانشآموختگان برجسته و نقش اجتماعی | |||
#* نسل اول دانشآموختگان | |||
#* تأثیر بر روشنفکری قاجار | |||
# چالشهای مالی و اداری | |||
#* مشکلات بودجه و حمایت درباری | |||
#* اصلاحات اداری در دورههای بعدی | |||
# نقش در چاپ و انتشار دانش | |||
#* تأسیس چاپخانه و کتابخانه | |||
#* انتشار روزنامه و مجلات | |||
# بازسازی و حفظ میراث | |||
#* بازسازیهای قرن بیستم | |||
#* ثبت ملی و حفاظت | |||
# تأثیرات بلندمدت بر جامعه ایران | |||
#* گسترش آموزش در استانها | |||
#* نقش در جنبشهای اجتماعی | |||
#* میراث آموزشی معاصر | |||
# تأثیرات و میراث | |||
#* تربیت چهرههای برجسته | |||
#* تأثیر بر آموزش نوین | |||
#* میراث فرهنگی | |||
#* | |||
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۲۶
دارالفنون، نخستین نهاد آموزشی مدرن ایران، به ابتکار میرزا تقیخان امیرکبیر در دوره ناصرالدین شاه قاجار تأسیس شد و نقش کلیدی در انتقال علوم و فنون غربی به ایران ایفا کرد. ایده تأسیس آن پس از سفر امیرکبیر به روسیه در ۱۲۶۴ ه.ق شکل گرفت، جایی که مدارس نوین و کارخانههای فنی را مشاهده کرد. ساخت بنا در ۱۲۶۶ ه.ق در شمال شرقی میدان توپخانه تهران آغاز شد و افتتاح رسمی در ۱۳ ربیعالاول ۱۲۶۸ ه.ق (۲۳ آذر ۱۲۳۰ ه.ش) رخ داد، هرچند امیرکبیر پیش از ورود استادان اروپایی به کاشان تبعید شده بود. هدف اصلی، تربیت کادر فنی، نظامی و اداری برای نوسازی کشور بود. (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)، (فرادرس)
دارالفنون با معماری اولیه ۵۰ اتاقه و طراحی محمدتقیخان معمارباشی، شامل کلاسها، آزمایشگاه، چاپخانه، کتابخانه و سالن تئاتر بود. استادان اروپایی به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک (اتریش) استخدام شدند و رشتههایی مانند پیادهنظام، سوارهنظام، توپخانه، مهندسی، پزشکی، جراحی، داروسازی، معدنشناسی، علوم طبیعی، ریاضی، شیمی، فیزیک، تاریخ، جغرافیا، زبانهای فرانسه، انگلیسی و روسی تدریس گردید. نظامت اولیه با رضاقلیخان هدایت بود و دانشآموختگان در ارتش، دیوان و کارخانهها به کار گرفته شدند. (تورگردان)، (دانشنامه جهان اسلام)
در دوره محمدشاه، مدرسه با چالشهایی مانند کمبود بودجه و مخالفت درباریان روبرو شد، اما در مشروطه به مرکز روشنفکری تبدیل گردید. پس از تأسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ ه.ش، به دبیرستان تغییر یافت و در ۱۳۱۸ ه.ش به دانشسرای مقدماتی و سپس تربیت معلم تبدیل شد. ساختمان در ۱۳۰۴ ه.ش توسط نیکولاس مارکوف بازسازی شد و در ۱۳۶۷ ه.ش به شماره ۱۷۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت گردید. امروزه، به عنوان موزه آموزشی و مرکز اسناد، بازدیدکنندگان را با میراث امیرکبیر آشنا میکند. (بیتوته)، (دارالفنون)
دارالفنون در تربیت چهرههایی چون میرزا ملکم خان، عبدالرحیم طالبوف و محمدعلی فروغی نقش داشت و بر جنبش مشروطه تأثیر گذاشت. علل تأسیس آن شامل نیاز به نیروی متخصص برای استقلال فنی، رقابت با قدرتهای اروپایی، و اصلاح نظام اداری بود. تأثیرات آن در گسترش آموزش نوین، چاپ کتابهای علمی، و پایهگذاری دانشگاه تهران ماندگار است. (آموزش و پرورش)
زمینههای تأسیس و علل شکلگیری
میرزا تقیخان امیرکبیر پس از سفر به روسیه در ۱۲۶۴ ه.ق، ضرورت تأسیس مرکزی برای آموزش علوم جدید را احساس کرد. او در نامه به سفیر ایران در روسیه، از استخدام استادان اروپایی برای تدریس فنون نظامی و فنی سخن گفت. علل اصلی شامل نیاز به کادر متخصص برای کارخانهها، ارتش و دیوان، و جلوگیری از وابستگی به خارجیان بود.
آغاز ساخت و چالشهای اولیه
ساخت دارالفنون در ۱۲۶۶ ه.ق در زمینی به مساحت ۱۸۴۰۰ متر مربع در شمال شرقی میدان توپخانه آغاز شد. محمدتقیخان معمارباشی طراحی اولیه را انجام داد و بنا با ۵۰ اتاق، حیاط مرکزی و امکانات آموزشی ساخته شد. مخالفت درباریان و کمبود بودجه چالشهایی ایجاد کرد، اما امیرکبیر با جدیت پیش برد. (فرادرس)(تورگردان)
افتتاح و ساختار آموزشی
دارالفنون در ۱۳ ربیعالاول ۱۲۶۸ ه.ق (۲۳ آذر ۱۲۳۰ ه.ش) افتتاح شد، اما امیرکبیر دو روز پیش به کاشان تبعید گردید. نخستین گروه استادان اروپایی (۷ نفر از اتریش) به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک در ۹ ربیعالاول وارد تهران شدند و با ۴۲ دانشآموز آغاز به کار کردند. تعداد استادان به ۴۰ نفر رسید و دانشآموختگان در ارتش و دیوان به کار گرفته شدند.
رشتههای آموزشی و نظام تحصیلی
رشتهها شامل پیادهنظام، سوارهنظام، توپخانه و معدن، مهندسی، پزشکی و جراحی، داروسازی، علوم طبیعی، ریاضی، شیمی، فیزیک، تاریخ، جغرافیا، و زبانهای فرانسه، انگلیسی و روسی بود. نظام تحصیلی رایگان و شبانهروزی بود و دانشآموزان از طبقات مختلف انتخاب میشدند. چاپخانه، آزمایشگاه و کتابخانه بخشی از امکانات بودند. (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(دانشنامه جهان اسلام)
مدیریت و استادان برجسته
نظامت اولیه با رضاقلیخان هدایت بود و پس از او، علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه مدیریت کرد. در دورههای بعدی، مدیران ایرانی مانند محمدحسنخان اعتمادالسلطنه و میرزا ملکم خان نظارت داشتند. مدیریت بر اساس مقررات امیرکبیر، بر کیفیت آموزشی تمرکز داشت.
استادان اروپایی مانند یاکوب پولاک (پزشکی)، آگوست کرژیژ (توپخانه)، فرانسوا کارلیان (پیادهنظام)، و نیکولا (نقاشی) نقش کلیدی داشتند. استادان ایرانی مانند میرزا زکیخان و میرزا کاظم نظامالاطباء نیز تدریس کردند. پولاک کتابهای پزشکی ترجمه کرد و بیمارستان آموزشی تأسیس نمود. (فرادرس)(بیتوته)
تحولات تاریخی و چالشها
پس از برکناری امیرکبیر در ۱۲۶۸ ه.ق، دارالفنون با کاهش بودجه و مخالفت درباریان روبرو شد. تعداد دانشآموزان کم گردید و برخی رشتهها تعطیل شد. با این حال، مدرسه تا دوره مشروطه به فعالیت ادامه داد و در تربیت روشنفکران نقش داشت.
نقش در جنبش مشروطه
در دوره استبداد صغیر، دارالفنون به مرکز تجمع مشروطهخواهان تبدیل شد. دانشآموختگان مانند میرزا ملکم خان و عبدالرحیم طالبوف در تدوین قوانین مشروطه مشارکت کردند. مدرسه در این دوره، چاپخانهاش را برای انتشار روزنامههای مشروطه فعال کرد.
بازسازی و تغییر کاربری
در ۱۳۰۴ ه.ش، ساختمان توسط نیکولاس مارکوف روسی بازسازی شد و به سبک اروپایی درآمد. پس از تأسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ ه.ش، دارالفنون به دبیرستان تبدیل گردید. در ۱۳۱۸ ه.ش به دانشسرای مقدماتی و سپس مرکز تربیت معلم تغییر یافت. (فرادرس) (دانشنامه جهان اسلام)(تورگردان)
معماری و امکانات
بنا با ۵۰ اتاق، حیاط مرکزی، کلاسها، آزمایشگاه، چاپخانه، کتابخانه، سالن تئاتر و غذاخوری طراحی شد. محمدتقیخان معمارباشی طراح اولیه بود و در بازسازی ۱۳۰۴ ه.ش، امکانات مدرن اضافه گردید.
ثبت ملی و وضعیت فعلی
دارالفنون در ۱۳۶۷ ه.ش به شماره ۱۷۴۸ در فهرست آثار ملی ثبت شد. از ۱۳۷۸ ه.ش به عنوان مرکز اسناد آموزش و پرورش عمل میکند و بازدید عمومی دارد. (بیتوته)(آموزش و پرورش)
دانشآموختگان برجسته و نقش اجتماعی
نخستین دانشآموختگان دارالفنون در ۱۲۷۰ ه.ق فارغالتحصیل شدند و به عنوان افسران ارتش، پزشکان و مهندسان به کار گرفته گردیدند. چهرههایی چون میرزا ملکم خان (از دانشآموختگان اولیه) در دیپلماسی و روشنفکری نقش داشتند و ایدههای مشروطه را ترویج دادند. این نسل، پایهگذار کادر فنی مدرن ایران بود.
تأثیر بر روشنفکری قاجار
دانشآموختگان مانند عبدالرحیم طالبوف و میرزا آقاخان نوری در جنبشهای فکری شرکت کردند و کتابهایی درباره علوم جدید نوشتند. دارالفنون به عنوان پلی بین سنت و مدرنیته، روشنفکران را با مفاهیم دموکراسی و علم غربی آشنا کرد. (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(فرادرس)
چالشهای مالی و اداری
دارالفنون از ابتدا با کمبود بودجه روبرو بود و هزینه استادان اروپایی (۵۰۰۰ تومان سالانه) از خزانه عمومی تأمین میشد. ناصرالدینشاه گاهی حمایت میکرد، اما برکناری امیرکبیر بودجه را کاهش داد. در ۱۲۷۲ ه.ق، بودجه به ۳۰۰۰ تومان رسید و برخی رشتهها محدود گردید. در دوره مظفرالدینشاه، بودجه افزایش یافت و دارالفنون به عنوان الگویی برای مدارس دیگر عمل کرد. چالشهای اداری شامل مقاومت علما و درباریان بود که آموزش غربی را تهدیدی برای سنت میدانستند. (دانشنامه جهان اسلام)(بیتوته)
نقش در چاپ و انتشار دانش
چاپخانه دارالفنون در ۱۲۶۸ ه.ق تأسیس شد و کتابهای درسی مانند «کتاب اصول طب» و «هندسه اقلیدس» را چاپ کرد. کتابخانه با ۲۰۰۰ جلد کتاب اروپایی و عربی، منبع اصلی دانشآموزان بود. این امکانات، انتشار دانش نوین را تسریع کرد.
چاپخانه در دوره مشروطه، روزنامههایی مانند «قانون» را چاپ کرد و به جنبش مشروطه کمک نمود. این نقش، دارالفنون را به مرکز فرهنگی تبدیل کرد. (تورگردان)(آموزش و پرورش)
بازسازی و حفظ میراث
در ۱۳۰۴ ه.ش، نیکولاس مارکوف ساختمان را بازسازی کرد و امکانات الکتریکی و گرمایشی اضافه شد. در ۱۳۴۰ ه.ش، به عنوان دانشسرای عالی عمل کرد و بعدها به مرکز تربیت معلم تبدیل گردید. (فرادرس)
ثبت در ۱۳۶۷ ه.ش به حفظ بنا کمک کرد و مرمتهای بعدی، آن را به موزه تبدیل نمود. چالشهای فعلی شامل فرسودگی و کمبود بودجه حفاظتی است. (بیتوته)
تأثیرات بلندمدت بر جامعه ایران
دارالفنون الگویی برای مدارس رشدیه و علوی شد و آموزش نوین را به شهرهای دیگر برد. تأثیر آن در تربیت پزشکان و مهندسان، به استقلال فنی ایران کمک کرد.
دانشآموختگان در انقلاب مشروطه و نهضت ملی نقش داشتند و مفاهیم حقوق و آزادی را ترویج دادند. دارالفنون به عنوان نماد پیشرفت، بر هویت ملی تأثیر گذاشت.
امروزه، دارالفنون منبع الهام برای آموزش عالی ایران است و در برنامههای درسی تاریخ آموزش گنجانده شده. بازدیدکنندگان از کلاسهای بازسازیشده، با تاریخ نوسازی آشنا میشوند. (دانشنامه جهان اسلام) (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(تورگردان)
تأثیرات و میراث
دارالفنون فارغالتحصیلانی چون محمدعلی فروغی، احمد کسروی، و ناصرالدینشاه (به عنوان دانشآموز افتخاری) تربیت کرد که در سیاست، علم و ادبیات نقش داشتند.
مدرسه پایهگذار آموزش عالی، چاپ کتابهای علمی، و تأسیس دانشگاه تهران بود. تأثیرات آن در گسترش سواد فنی، پزشکی مدرن و مهندسی ماندگار است.
دارالفنون نماد نوسازی قاجاری و گذار به مدرنیته است و به عنوان جاذبه گردشگری، تاریخ آموزش ایران را روایت میکند. (مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی)(تورگردان)(فرادرس)
منابع:
- زمینههای تأسیس و علل شکلگیری
- ایدهپردازی امیرکبیر
- آغاز ساخت و چالشهای اولیه
- افتتاح و ساختار آموزشی
- افتتاح رسمی و ورود استادان
- رشتههای آموزشی و نظام تحصیلی
- مدیریت و استادان برجسته
- نظامت و مدیریت
- استادان اروپایی و ایرانی
- تحولات تاریخی و چالشها
- دوره محمدشاه و افول اولیه
- نقش در جنبش مشروطه
- بازسازی و تغییر کاربری
- معماری و امکانات
- طراحی اولیه و بازسازی
- ثبت ملی و وضعیت فعلی
- دانشآموختگان برجسته و نقش اجتماعی
- نسل اول دانشآموختگان
- تأثیر بر روشنفکری قاجار
- چالشهای مالی و اداری
- مشکلات بودجه و حمایت درباری
- اصلاحات اداری در دورههای بعدی
- نقش در چاپ و انتشار دانش
- تأسیس چاپخانه و کتابخانه
- انتشار روزنامه و مجلات
- بازسازی و حفظ میراث
- بازسازیهای قرن بیستم
- ثبت ملی و حفاظت
- تأثیرات بلندمدت بر جامعه ایران
- گسترش آموزش در استانها
- نقش در جنبشهای اجتماعی
- میراث آموزشی معاصر
- تأثیرات و میراث
- تربیت چهرههای برجسته
- تأثیر بر آموزش نوین
- میراث فرهنگی