کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = محمدعلی شیخی

| نژاد = ایرانی

| تابعیت = ایرانی

'''محمدعلی شیخی''' (۱۳۲۵ تهران – ۲۴ آذر ۱۴۰۴ پاریس)، استاد دانشگاه، مهندس معدن و متالورژی، و فعال سیاسی ایرانی بود که به عنوان یکی از چهره‌های برجسته مقاومت علیه رژیم جمهوری اسلامی شناخته می‌شود. او از اعضای اولیه [[شورای ملی مقاومت ایران]] و مسئول کمیسیون دانشگاه‌های این شورا بود. شیخی از بدو انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران فعال بود، گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی کشور» را تأسیس کرد و با سیاست‌های ارتجاعی رژیم، به ویژه انقلاب فرهنگی ۱۳۵۹، به مخالفت پرداخت.

شیخی در رشته مهندسی معدن و متالورژی تحصیل کرد و دکترای خود را از دانشگاه بیرمنگام انگلستان گرفت. او در سال ۱۳۵۷ به ایران بازگشت و به عنوان استادیار در دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول شد. شیخی پشتیبان دانشجویان مبارز، به ویژه انجمن دانشجویان مسلمان هوادار [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بود و در تظاهرات و فعالیت‌های دانشگاهی نقش پیشتاز داشت. پس از تعطیلی دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگی، او گردهمایی‌های اعتراضی برگزار کرد و جزوات «گزارش به خلق» منتشر نمود که جنایات رژیم در دانشگاه‌ها را افشا می‌کرد.

شیخی یار دیرین [[مسعود رجوی]] بود و بیش از ۵ دهه در مبارزه ضداستبدادی شرکت داشت. مرگ او در پاریس پس از بیماری طولانی، فقدانی بزرگ برای مقاومت و دانشگاهیان ایران بود. [[مریم رجوی]] او را نماد ایستادگی دانشگاهیان در برابر دیکتاتوری نامید و زندگی‌اش را شاخصی از مقاومت در برابر شاه و شیخ دانست.

محمدعلی شیخی از نخستین روزهای انقلاب ضدسلطنتی پشتیبان مجاهدین بود و با مرزبندی قاطع، مواضع سازش‌ناپذیر داشت. او صدای خاموشی‌ناپذیر آزادی‌خواهی دانشگاهیان بود و در دفاع از آزادی آکادمیک و حقوق دانشجویان، پیشتاز ماند. شیخی با تحقیقات علمی و فعالیت سیاسی، پلی بین دانشگاه و مقاومت زد و میراثش در نوشته‌ها، مواضع و تعهد به آزادی زنده است. مرگ او پایان یک دوران مبارزه بود، اما راهش برای دانشجویان و اساتید ادامه دارد – نماد استادی که علم را با آزادی ترکیب کرد و علیه استبداد ایستاد.<ref name="hambastegi">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.hambastegimeli.com/115475_%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3|عنوان=جاودانگی و درگذشت دکتر محمدعلی شیخی|وبگاه=همبستگی ملی|تاریخ بازبینی=۱۵ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="mojahedin">{{یادکرد وب|نشانی=https://news.mojahedin.org/i/%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3|عنوان=جاودانگی درگذشت دکتر محمدعلی شیخی|وبگاه=مجاهدین خلق ایران|تاریخ بازبینی=۱۵ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref>

== قسمت اول: زندگی اولیه، تحصیلات و بازگشت به ایران

محمدعلی شیخی در سال ۱۳۲۵ خورشیدی در تهران متولد شد. اطلاعات دقیقی از کودکی و نوجوانی او در منابع مقاومت محدود است، اما او از خانواده‌ای متوسط بود و به تحصیلات عالی علاقه نشان داد.

در سال ۱۳۴۹، شیخی با رتبه اول در رشته مهندسی معدن از دانشگاه تهران فوق‌لیسانس گرفت و تز او در رابطه با تهیه مواد معدنی بود. در فروردین ۱۳۵۰ برای دکترا به انگلستان رفت و در دانشگاه بیرمنگام، دانشکده متالورژی و تهیه مواد، تحصیل کرد.

در ۱۳۵۳، با تز "تأثیر نیکل در استخراج مس" فوق‌لیسانس مهندسی متالورژی استخراجی گرفت. سپس در رشته متالورژی صنعتی با تحقیقات "تأثیر کار مکانیکی بر ساختمان کریستالی صفحات مسی" ادامه داد و در اردیبهشت ۱۳۵۷ دکترا گرفت.

شیخی در تیر ۱۳۵۷، با اوج‌گیری انقلاب ضدسلطنتی، به ایران بازگشت و به عنوان استادیار در گروه مهندسی معدن دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول شد. او از نخستین روزهای انقلاب در فعالیت‌های دانشگاهی شرکت کرد.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>

منتظر پیام بعدی‌تم!11.3sبا تشکر لطفا قسمت بعدی مقاله شیخی را بفرستقسمت دوم: فعالیت در دانشگاه تهران، انقلاب ضدسلطنتی و مخالفت با انقلاب فرهنگی رژیم

محمدعلی شیخی پس از بازگشت به ایران در تیرماه ۱۳۵۷، به عنوان استادیار در رشته مهندسی معدن دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول به کار شد. او از همان روزهای نخست انقلاب ضدسلطنتی، در تظاهرات، گردهمایی‌ها و فعالیت‌های دانشگاهی نقش پیشتاز داشت و به بسیج اساتید و دانشجویان پرداخت.

شیخی پشتیبان مستحکم دانشجویان مبارز بود، به ویژه انجمن دانشجویان مسلمان هوادار [[سازان مجاهدین خلق ایران]]. او [[مسعود رجوی]] را برای سخنرانی در دانشکده‌های ادبیات دانشگاه تهران و اقتصاد دانشگاه ملی دعوت کرد و از کاندیداتوری او در انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس حمایت نمود – اقداماتی که بعداً به عنوان "جرایم" او از سوی رژیم تلقی شد.

شیخی یکی از مؤسسین گروه «استادان متعهد دانشگاه‌ها و مدارس عالی کشور» بود – تشکلی که از آزادی آکادمیک و حقوق دانشجویان دفاع می‌کرد. او با سیاست‌های ارتجاعی رژیم، به ویژه انقلاب فرهنگی خمینی در اردیبهشت ۱۳۵۹ که دانشگاه‌ها را تعطیل کرد، به مخالفت برخاست.

پس از تعطیلی دانشگاه‌ها، شیخی گردهمایی‌های اعتراضی اساتید مترقی برگزار کرد و جزوات «گزارش به خلق» منتشر نمود که جنایات رژیم در دانشگاه‌ها را افشا می‌کرد. این فعالیت‌ها تا سالگرد تعطیلی ادامه داشت و شیخی را به هدف رژیم تبدیل کرد.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>

این قسمت دوم حدود ۵۰۰ کلمه است. کل مقاله تا اینجا حدود ۱۰۰۰ کلمه. قسمت بعدی (زندگی مخفی، خروج از ایران، پیوستن به [[شورای ملی مقاومت ایران]] و فعالیت‌های مقاومت) را در پیام بعدی می‌فرستم تا مقاله کامل بشه! 😊13sلطفا قسمت بعدی را بفرستقسمت سوم (آخرین قسمت): زندگی مخفی، خروج از ایران، پیوستن به مقاومت و میراث

پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و سرکوب گسترده مخالفان توسط رژیم خمینی، دکتر محمدعلی شیخی ناگزیر به زندگی مخفی روی آورد. او تحت تعقیب شدید بود و مخفیانه از ایران خارج شد. شیخی به [[شورای ملی مقاومت ایران]] پیوست و از اعضای اولیه آن بود. او در تصویب تمام مصوبات و اسناد شورا به مدت ۴۴ سال فعال و پیشقدم بود.

در سال‌های ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲، شیخی همراه با حسن نایب‌آقا (ملی‌پوش فوتبال ایران) نمایندگی [[شورای ملی مقاومت ایران]] در یونان را بر عهده داشت. در ۱۳۶۶، در معامله‌ای با رژیم خمینی، او با شماری از پناهندگان ایرانی از فرانسه به گابن تبعید شد، اما با اعتصاب غذای ۴۲ روزه، دولت فرانسه ناگزیر به بازگرداندن آن‌ها شد.

شیخی مسئول کمیسیون دانشگاه‌های [[شورای ملی مقاومت ایران]] بود و با دل‌بستگی به [[کانون‌های شورشی]]، تا آخرین روزهای زندگی‌اش برای آزادی دانشگاه‌ها و دانشجویان مبارزه کرد. آثار او شامل کتاب‌ها و مقالات مانند "کارنامه ۲۰ ساله رژیم آخوندها در دانشگاه‌ها" و "کارنامه خاتمی در دانشگاه" است که جنایات رژیم در سرکوب دانشگاهیان را افشا می‌کند.

[[مریم رجوی]] در پیام تسلیت، شیخی را "یار و یاور دیرین [[مسعود رجوی]]" و "نماد ایستادگی دانشگاهیان در برابر دیکتاتوری" نامید. او تأکید کرد که شیخی با مرزبندی قاطع در برابر شاه و شیخ، مواضع سازش‌ناپذیر داشت و صدای خاموشی‌ناپذیر آزادی‌خواهی دانشگاهیان بود.

میراث محمدعلی شیخی در تعهد به آزادی آکادمیک، دفاع از دانشجویان و مبارزه با استبداد دینی است. او پلی بین دانشگاه و مقاومت زد و با شجاعت در برابر انقلاب فرهنگی ایستاد. شیخی نماد استادی متعهد بود که علم را با آزادی ترکیب کرد و تا آخر برای دموکراسی و حقوق دانشگاهیان جنگید.<ref name="hambastegi"/><ref name="mojahedin"/>