کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''چه باید کرد؟''' (به روسی: Что делать؟) یکی از مهم‌ترین آثار نظری ولادیمیر ایلیچ لنین است که در سال ۱۹۰۲ میلادی منتشر شد.[۱] این پامپلت با عنوان کامل «چه باید کرد؟ مسائل سوزان جنبش ما» بر ضرورت تشکیل یک حزب پیشاهنگ (vanguard) متمرکز از انقلابیون حرفه‌ای تأکید دارد تا آگاهی سوسیالیستی را به طبقه کارگر منتقل کنند، زیرا طبقه کارگر به تنهایی از مبارزات اقتصادی به آگاهی سیاسی کامل نمی‌رسد.[۲][۳]
{{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی
 
|نام رویداد=کنفرانس پارلمان فرانسه - آذر ۱۴۰۴
کتاب در پاسخ به انحرافات اکونومیستی در حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه نوشته شد که بر مبارزات اقتصادی تمرکز داشتند و انقلاب را خودبه‌خودی می‌دانستند. لنین روزنامه سراسری را ابزار اصلی سازمان‌دهی پیشنهاد کرد.[۴] این اثر بر انقلاب ۱۹۱۷ و احزاب کمونیستی جهان تأثیر گذاشت، هرچند منتقدان آن را به نخبه‌گرایی و زمینه‌سازی استالینیسم متهم می‌کنند.[۵]  
|تصویر=کنفرانس پارلمان فرانسه آذر ۱۴۰۴.jpg
== مقدمه و ضرورت اثر ==
|عرض تصویر=
در اوایل قرن بیستم، روسیه تزاری با بحران‌های عمیق مواجه بود و جنبش سوسیال دموکرات با انحراف اکونومیسم روبرو شد. لنین در تبعید این کتاب را برای مقابله با این انحرافات نوشت و معتقد بود بدون رهبری آگاهانه، طبقه کارگر در دام فرصت‌طلبی می‌افتد.[۶] ضرورت اثر ارائه چارچوبی برای حزب متمرکز بود که توده‌ها را علیه تزاریسم بسیج کند و به جدایی بلشویک‌ها از منشویک‌ها در ۱۹۰۳ کمک کرد.[۷]
|عناوین دیگر=کنفرانس پارلمان فرانسه: بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن
== ساختار و محتوای کلی ==
|عاملان=کریستین اریگی، هروه سولینیاک، پاتریک هتزل، آلن ویوین، ژیلبر میتران، دومینیک آتیاس، ژان پیر برار، ژان فرانسو لوگاره، مریم رجوی، شخصیت‌های سیاسی و قانون‌گذاران فرانسوی
کتاب در پنج فصل اصلی ساختار دارد:
|مکان=مجلس ملی فرانسه، پاریس
 
|زمان=۲۴ آذر ۱۴۰۴ – ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵
فصل اول: دگماتیسم و «آزادی انتقاد» – انتقاد از فرصت‌طلبان.
|نتیجه=تأکید بر موج بی‌سابقه اعدام‌ها به عنوان نشانه ضعف رژیم، حمایت از مقاومت سازمان‌یافته و کانون‌های شورشی، مطالبه رویکرد سخت‌گیرانه‌تر اروپا، به‌رسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی
فصل دوم: خودانگیختگی توده‌ها و آگاهی سوسیال دموکرات‌ها.
}}
فصل سوم: سیاست اتحادیه‌ای و سیاست سوسیال دموکراتیک.
'''کنفرانس پارلمان فرانسه آذر ۱۴۰۴'''، کنفرانسی است که در ۲۴ آذر ۱۴۰۴ به ابتکار کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک در مجلس ملی فرانسه با عنوان «بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن» برگزار شد. این کنفرانس با حضور و سخنرانی [[مریم رجوی]]، رئیس‌جمهور برگزیده [[شورای ملی مقاومت ایران]] و شماری از نمایندگان مجلس ملی فرانسه از احزاب مختلف و شخصیت‌های برجسته سیاسی برگزار گردید. سخنرانان، موج اعدام‌های بی‌سابقه در ایران را نشانه ضعف و ترس رژیم از قیام مردم و مقاومت سازمان‌یافته دانستند. آنها بر ضرورت حمایت از کانون‌های شورشی، افشای کارزار شیطان‌سازی رژیم علیه مقاومت و به‌رسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک مبتنی بر طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی تأکید کردند. شرکت‌کنندگان خواستار رویکرد قاطع‌تر فرانسه و اتحادیه اروپا در برابر نقض حقوق بشر، تروریسم و جنگ‌افروزی رژیم شدند.
فصل چهارم: ابتدایی‌بودن اکونومیست‌ها و سازمان انقلابیون.
چکیده این کنفرانس بر بحران عمیق حقوق بشر در ایران، به ویژه موج اعدام‌ها که تنها در ماه نوامبر ۲۰۲۵ به ۳۳۶ مورد رسید، تمرکز داشت. سخنرانان فرانسوی مانند کریستین اریگی، رئیس کمیته پارلمانی، این اعدام‌ها را بی‌سابقه در ۳۷ سال اخیر خواندند و آن را ابزاری برای سرکوب سیاسی و ارعاب جامعه دانستند. آنها رژیم را در بن‌بست کامل توصیف کردند و تأکید نمودند که راه خروج از بحران، نه مماشات و نه مداخله خارجی، بلکه تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته است. مریم رجوی در سخنرانی خود، بر رهبری زنان در کانون‌های شورشی، گسترش قیام‌ها و طرح ۱۰ ماده‌ای برای جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی و لغو اعدام تأکید کرد. کنفرانس اجماعی بر حمایت از این آلترناتیو ایجاد کرد و خواستار اقدامات عملی اروپا مانند حسابرسی قضایی مقامات رژیم و توقف فعالیت‌های تروریستی سپاه پاسداران شد. این رویداد، بخشی از تلاش‌های مداوم کمیته پارلمانی فرانسه برای حمایت از حقوق بشر و دموکراسی در ایران بود که بیش از ۱۶ سال ادامه دارد و چندین بار با حمایت اکثریت نمایندگان مجلس ملی همراه بوده است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D9%85%D9%85%DA%A9%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C کنفرانس در پارلمان فرانسه «بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن» با حضور و سخنرانی خانم مریم رجوی]</ref>
فصل پنجم: طرح روزنامه سیاسی سراسری.[۸]
== بحران حقوق بشر و موج اعدام‌ها ==
 
کنفرانس در مجلس ملی فرانسه در شرایطی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحران‌های عمیق داخلی روبرو است. نارضایتی گسترده جامعه از فقر، بی‌عدالتی و سرکوب فزاینده، رژیم را به توسل بیشتر به خشونت دولتی واداشته است. سخنرانان وضعیت کنونی را نتیجه طرد رژیم توسط مردم دانستند و تأکید کردند که اعدام‌ها نه تنها برای جرایم عادی، بلکه ابزاری سیاسی برای جلوگیری از اوج‌گیری قیام‌ها هستند.
محتوا بر تحلیل مارکسیستی استوار است و لنین از مثال‌های تاریخی استفاده می‌کند.[۹]
کریستین اریگی، رئیس کمیته پارلمانی ایران دموکراتیک، گزارش داد که تنها در ماه نوامبر ۲۰۲۵، رژیم دست‌کم ۳۳۶ زندانی را اعدام کرده است که بی‌سابقه در ۳۷ سال گذشته است. او مثال اعدام زهرا طبری، زندانی سیاسی ۶۷ ساله، را آورد که تنها به دلیل حمایت از [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] و داشتن پارچه‌ای با شعار «زن، مقاومت، آزادی» به دار آویخته شد. این موج اعدام‌ها، همراه با سرکوب زنان و کانون‌های شورشی، نشان‌دهنده ترس رژیم از جنبش مقاومت است. کمیته پارلمانی فرانسه بیش از ۱۶ سال از مبارزه مردم ایران حمایت کرده و چندین بار حمایت اکثریت نمایندگان را کسب نموده است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D9%85%D9%85%DA%A9%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C کنفرانس در پارلمان فرانسه - بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن]</ref>
== مفاهیم بنیادین و موضوعات اصلی ==
== سخنرانان فرانسوی و موضع قاطع در برابر رژیم ==
=== خودانگیختگی در برابر آگاهی ===
سخنرانان فرانسوی از احزاب مختلف، بر لزوم اتخاذ سیاست قاطع اروپا تأکید کردند. هروه سولینیاک، نایب‌رئیس کمیته، همبستگی برای دفاع از حقوق بشر را وظیفه اخلاقی دانست و کمیته را مستقل از دولت‌ها توصیف کرد. پاتریک هتزل پس از دیدار با مریم رجوی، مقاومت را شایسته ایران آزاد خواند و به فعالیت‌های تروریستی رژیم در اروپا اشاره کرد.
لنین تمایز قائل می‌شود که مبارزات خودبه‌خودی تنها به آگاهی اتحادیه‌ای منجر می‌شود و آگاهی سوسیالیستی باید از بیرون توسط انقلابیون حرفه‌ای آورده شود.[۱۰]
آلن ویوین، وزیر سابق، نظام ایران را مخالف آزادی‌های اساسی دانست و خواستار کمک به مقاومت شد. دومینیک آتیاس، رئیس سابق کانون وکلای اروپا، به بیانیه جهانی حقوق بشر اشاره کرد و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را حمایت‌کننده از این ارزش‌ها دانست. او سرکوب زنان را نشانه ضعف رژیم خواند و رهبری زنان در کانون‌های شورشی را ستود. ژیلبر میتران حمایت کامل از شورای ملی مقاومت را اعلام کرد و خواستار حسابرسی از مقامات رژیم شد. ژان فرانسو لوگاره و ژان پیر برار نیز بر محکومیت تروریسم سپاه و حمایت از دموکراسی تأکید کردند.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D9%85%D9%85%DA%A9%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C کنفرانس در پارلمان فرانسه - سخنرانی‌های نمایندگان]</ref>
=== حزب انقلابی حرفه‌ای ===
== نقش مقاومت و آلترناتیو دموکراتیک ==
حزب باید از انقلابیون تمام‌وقت، متمرکز و مخفی تشکیل شود.[۱۱]
مریم رجوی در سخنرانی خود، به تشریح راه‌حل سوم پرداخت: تغییر توسط مردم و مقاومت، نه مماشات و نه جنگ خارجی. او بر گسترش کانون‌های شورشی، رهبری زنان و شعار «زن، مقاومت، آزادی» تأکید کرد که به کابوس رژیم تبدیل شده است.
=== نقش روزنامه ===
رجوی طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت را ارائه داد که شامل جمهوری دموکراتیک، جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد، لغو اعدام و حقوق اقلیت‌ها است. سخنرانان این طرح را مدل آینده ایران آزاد خواندند و حمایت از آن را ضروری دانستند. سارا نوری و حمیدرضا طاهرزاده نیز به دادگاه‌های سرکوبگر رژیم و سرکوب فرهنگ اشاره کردند و مقاومت را تنها آلترناتیو واقعی توصیف نمودند.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D9%85%D9%85%DA%A9%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C سخنرانی مریم رجوی در کنفرانس پارلمان فرانسه]</ref>
روزنامه Iskra به عنوان سازمان‌دهنده جمعی عمل می‌کند.[۱۲]
== نتیجه‌گیری کنفرانس و چشم‌انداز آینده ==
=== انتقاد از فرصت‌طلبی ===
کنفرانس پارلمان فرانسه بر این اجماع رسید که رژیم در مرحله نهایی سقوط است و اعدام‌ها و سرکوب، آخرین تلاش‌ها برای بقا هستند. راه خروج، حمایت از مقاومت سازمان‌یافته و به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم برای سرنگونی است. سخنرانان خواستار اقدامات عملی مانند قرار دادن سپاه در فهرست تروریستی، حسابرسی قضایی و فشار برای بازدید از زندان‌ها شدند. این کنفرانس، تقویت‌کننده حمایت بین‌المللی از آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت بود و امید به ایران آزاد را زنده نگه داشت.
لنین فرصت‌طلبی را سازش با سرمایه‌داری می‌داند.[۱۳]
== رویکرد و سبک نگارش ==
سبک لنین جدلی و استدلالی است؛ او با نقل از مخالفان، استدلال‌هایشان را رد می‌کند.[۱۴]
== اهمیت و جایگاه در ادبیات مارکسیستی ==
این کتاب پایه لنینیسم است و بر جنبش‌های جهانی تأثیر گذاشت.[۱۵]
== نقاط قوت و محدودیت‌ها ==
=== نقاط قوت ===
 
چارچوب عملی برای سازمان‌دهی.
تحلیل ایدئولوژیک عمیق.
تأکید بر آگاهی توده‌ها.[۱۶]
 
=== محدودیت‌ها ===
 
نخبه‌گرایی که ممکن است به تمرکز قدرت منجر شود.
زمینه‌سازی برای استبداد (از دیدگاه منتقدان).[۱۷][۱۸]
عدم توجه کافی به دموکراسی داخلی.[۱۹]
 
== جمع‌بندی ==
«چه باید کرد؟» اثری ماندگار است که سازمان‌دهی انقلابی را تعریف کرد و برای جنبش‌های سیاسی معاصر ارزشمند است.[۲۰]
 
== منابع ==
== منابع ==
۱. Lenin, Vladimir Il’ich. 1902. What Is to Be Done? Burning Questions of Our Movement. Stuttgart: Dietz. https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1901/witbd/.
<references />
 
۲. Encyclopædia Britannica. n.d. “What Is to Be Done?” Accessed December 17, 2025. https://www.britannica.com/topic/What-Is-to-Be-Done-work-by-Lenin.
 
۳. Sewell, Rob. 2016. “The Revolutionary Lessons of Lenin’s ‘What is to be Done?’” In Defence of Marxism. https://marxist.com/the-revolutionary-lessons-of-lenin-s-what-is-to-be-done.htm.
 
۴. Marxists Internet Archive. n.d. “Index to Lenin’s ‘What is to be Done?’” https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1901/witbd/.
 
۵. Bonefeld, Werner, and Sergio Tischler, eds. 2002. What is to be Done? Leninism, Anti-Leninist Marxism and the Question of Revolution Today. Aldershot: Ashgate.
 
۶. Marxist.com. 2021. “What is to be Done? How Lenin Built a Battle Organisation.” https://marxist.com/what-is-to-be-done-how-lenin-built-a-battle-organisation.htm.
 
۷. Britannica (as above).
 
۸. Marxists.org PDF download: https://www.marxists.org/archive/lenin/works/download/what-itd.pdf.
 
۹. Ibid.
 
۱۰. Sewell (as above).
 
۱۱. Reform & Revolution. 2024. “Leninism Today: The Legacy and Meaning of the ‘Vanguard Party’.” https://reformandrevolution.org/2024/01/08/leninism-today-the-legacy-and-meaning-of-the-vanguard-party/.
 
۱۲. Marxists.org chapter on the plan.
 
۱۳. Lenin full text (as above).
 
۱۴. Goodreads reviews and analyses.
 
۱۵. Marxist.com introductions.
 
۱۶. Positive reviews from Marxist sites.
 
۱۷. Criticisms from various sources like Chomsky references.
 
۱۸. Vanguardism critiques.
 
۱۹. James, C.L.R. 1963. “Lenin and the Vanguard Party.” https://www.marxists.org/archive/james-clr/works/1963/lenin-vanguard.htm.
 
۲۰. Overall legacy discussions on Marxist.com.

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۵

کنفرانس پارلمان فرانسه - آذر ۱۴۰۴
پرونده:کنفرانس پارلمان فرانسه آذر ۱۴۰۴.jpg
کنفرانس پارلمان فرانسه: بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن
عاملان کریستین اریگی، هروه سولینیاک، پاتریک هتزل، آلن ویوین، ژیلبر میتران، دومینیک آتیاس، ژان پیر برار، ژان فرانسو لوگاره، مریم رجوی، شخصیت‌های سیاسی و قانون‌گذاران فرانسوی
مکان مجلس ملی فرانسه، پاریس
زمان ۲۴ آذر ۱۴۰۴ – ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵
نتیجه تأکید بر موج بی‌سابقه اعدام‌ها به عنوان نشانه ضعف رژیم، حمایت از مقاومت سازمان‌یافته و کانون‌های شورشی، مطالبه رویکرد سخت‌گیرانه‌تر اروپا، به‌رسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی

کنفرانس پارلمان فرانسه آذر ۱۴۰۴، کنفرانسی است که در ۲۴ آذر ۱۴۰۴ به ابتکار کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک در مجلس ملی فرانسه با عنوان «بحران کنونی ایران، راه خروج ممکن» برگزار شد. این کنفرانس با حضور و سخنرانی مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران و شماری از نمایندگان مجلس ملی فرانسه از احزاب مختلف و شخصیت‌های برجسته سیاسی برگزار گردید. سخنرانان، موج اعدام‌های بی‌سابقه در ایران را نشانه ضعف و ترس رژیم از قیام مردم و مقاومت سازمان‌یافته دانستند. آنها بر ضرورت حمایت از کانون‌های شورشی، افشای کارزار شیطان‌سازی رژیم علیه مقاومت و به‌رسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک مبتنی بر طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی تأکید کردند. شرکت‌کنندگان خواستار رویکرد قاطع‌تر فرانسه و اتحادیه اروپا در برابر نقض حقوق بشر، تروریسم و جنگ‌افروزی رژیم شدند. چکیده این کنفرانس بر بحران عمیق حقوق بشر در ایران، به ویژه موج اعدام‌ها که تنها در ماه نوامبر ۲۰۲۵ به ۳۳۶ مورد رسید، تمرکز داشت. سخنرانان فرانسوی مانند کریستین اریگی، رئیس کمیته پارلمانی، این اعدام‌ها را بی‌سابقه در ۳۷ سال اخیر خواندند و آن را ابزاری برای سرکوب سیاسی و ارعاب جامعه دانستند. آنها رژیم را در بن‌بست کامل توصیف کردند و تأکید نمودند که راه خروج از بحران، نه مماشات و نه مداخله خارجی، بلکه تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته است. مریم رجوی در سخنرانی خود، بر رهبری زنان در کانون‌های شورشی، گسترش قیام‌ها و طرح ۱۰ ماده‌ای برای جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی و لغو اعدام تأکید کرد. کنفرانس اجماعی بر حمایت از این آلترناتیو ایجاد کرد و خواستار اقدامات عملی اروپا مانند حسابرسی قضایی مقامات رژیم و توقف فعالیت‌های تروریستی سپاه پاسداران شد. این رویداد، بخشی از تلاش‌های مداوم کمیته پارلمانی فرانسه برای حمایت از حقوق بشر و دموکراسی در ایران بود که بیش از ۱۶ سال ادامه دارد و چندین بار با حمایت اکثریت نمایندگان مجلس ملی همراه بوده است.[۱]

بحران حقوق بشر و موج اعدام‌ها

کنفرانس در مجلس ملی فرانسه در شرایطی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحران‌های عمیق داخلی روبرو است. نارضایتی گسترده جامعه از فقر، بی‌عدالتی و سرکوب فزاینده، رژیم را به توسل بیشتر به خشونت دولتی واداشته است. سخنرانان وضعیت کنونی را نتیجه طرد رژیم توسط مردم دانستند و تأکید کردند که اعدام‌ها نه تنها برای جرایم عادی، بلکه ابزاری سیاسی برای جلوگیری از اوج‌گیری قیام‌ها هستند. کریستین اریگی، رئیس کمیته پارلمانی ایران دموکراتیک، گزارش داد که تنها در ماه نوامبر ۲۰۲۵، رژیم دست‌کم ۳۳۶ زندانی را اعدام کرده است که بی‌سابقه در ۳۷ سال گذشته است. او مثال اعدام زهرا طبری، زندانی سیاسی ۶۷ ساله، را آورد که تنها به دلیل حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران و داشتن پارچه‌ای با شعار «زن، مقاومت، آزادی» به دار آویخته شد. این موج اعدام‌ها، همراه با سرکوب زنان و کانون‌های شورشی، نشان‌دهنده ترس رژیم از جنبش مقاومت است. کمیته پارلمانی فرانسه بیش از ۱۶ سال از مبارزه مردم ایران حمایت کرده و چندین بار حمایت اکثریت نمایندگان را کسب نموده است.[۲]

سخنرانان فرانسوی و موضع قاطع در برابر رژیم

سخنرانان فرانسوی از احزاب مختلف، بر لزوم اتخاذ سیاست قاطع اروپا تأکید کردند. هروه سولینیاک، نایب‌رئیس کمیته، همبستگی برای دفاع از حقوق بشر را وظیفه اخلاقی دانست و کمیته را مستقل از دولت‌ها توصیف کرد. پاتریک هتزل پس از دیدار با مریم رجوی، مقاومت را شایسته ایران آزاد خواند و به فعالیت‌های تروریستی رژیم در اروپا اشاره کرد. آلن ویوین، وزیر سابق، نظام ایران را مخالف آزادی‌های اساسی دانست و خواستار کمک به مقاومت شد. دومینیک آتیاس، رئیس سابق کانون وکلای اروپا، به بیانیه جهانی حقوق بشر اشاره کرد و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را حمایت‌کننده از این ارزش‌ها دانست. او سرکوب زنان را نشانه ضعف رژیم خواند و رهبری زنان در کانون‌های شورشی را ستود. ژیلبر میتران حمایت کامل از شورای ملی مقاومت را اعلام کرد و خواستار حسابرسی از مقامات رژیم شد. ژان فرانسو لوگاره و ژان پیر برار نیز بر محکومیت تروریسم سپاه و حمایت از دموکراسی تأکید کردند.[۳]

نقش مقاومت و آلترناتیو دموکراتیک

مریم رجوی در سخنرانی خود، به تشریح راه‌حل سوم پرداخت: تغییر توسط مردم و مقاومت، نه مماشات و نه جنگ خارجی. او بر گسترش کانون‌های شورشی، رهبری زنان و شعار «زن، مقاومت، آزادی» تأکید کرد که به کابوس رژیم تبدیل شده است. رجوی طرح ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت را ارائه داد که شامل جمهوری دموکراتیک، جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد، لغو اعدام و حقوق اقلیت‌ها است. سخنرانان این طرح را مدل آینده ایران آزاد خواندند و حمایت از آن را ضروری دانستند. سارا نوری و حمیدرضا طاهرزاده نیز به دادگاه‌های سرکوبگر رژیم و سرکوب فرهنگ اشاره کردند و مقاومت را تنها آلترناتیو واقعی توصیف نمودند.[۴]

نتیجه‌گیری کنفرانس و چشم‌انداز آینده

کنفرانس پارلمان فرانسه بر این اجماع رسید که رژیم در مرحله نهایی سقوط است و اعدام‌ها و سرکوب، آخرین تلاش‌ها برای بقا هستند. راه خروج، حمایت از مقاومت سازمان‌یافته و به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم برای سرنگونی است. سخنرانان خواستار اقدامات عملی مانند قرار دادن سپاه در فهرست تروریستی، حسابرسی قضایی و فشار برای بازدید از زندان‌ها شدند. این کنفرانس، تقویت‌کننده حمایت بین‌المللی از آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت بود و امید به ایران آزاد را زنده نگه داشت.

منابع