کاربر:Omid/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''رهبری ذیصلاح''' یبث
'''رهبری ذیصلاح''' یبث
'''تعریف رهبری'''
          رهبری سیاسی آن کیفیتی از خلاقیت در مدیریت است که یک جامعه و یا جنبش اجتماعی را ازبحران ها و در پیچ های تند به سلامت بیرون می برد. رهبری سیاسی، درایت و صلاحیت خود را در حل مشکلات سخت و منحصر به فرد نشان می دهد. همه جانبگی و شرایطی که می بایست در یک رهبری سیاسی فراهم باشد تفاوت بنیادی با یک مدیر دارد. تفاوت رهبران با مدیران در این است که مدیران کارها را به درستی انجام میدهند اما رهبران کارهای درست انجام میدهند.  
و'''یژگی های رهبری سیاسی'''
در یک نگاه اجمالی می توان به وجود خصایص زیر در یک رهبری موفق اشاره نمود:
1- تشخیص ضرورت تاریخی که پی بردن به آن لازمه پیشبرد هر مرحله مشخص از مبارزه است و در نتیجه تمرکز اصلی بر آن ضرورت مشخص. یعنی شناسایی به موقع ضرورت ها و اتخاذ تاکتیک ها و روشهای درست مبارزه در زمان مناسب. (3) 
3- گسترش مبارزه و انتقال آن از رأس (روشنفکری) جامعه به قاعده (توده ای) آن و از آن طریق، دخیل و درگیر نمودن هر فرد با هردرجه از مایه گذاری و فداکاری در جنبش اجتماعی . هنر رهبری در تنوع تاکتیک های اتخاذ شده و  تطبیق آنها با پتانسیل واقعی مردم برای دخالتگری است.
2- '''اعتبار مردمی،''' که خود محصول عملکرد صحیح این رهبری است.
3- '''شجاعت''' در اتخاذ تصمیم ها و پذیرش تهدیدها حتی آنجا که موجودیت فیزیکی رهبری به خطر می ا فتد.
4- توان '''درک احساسات مردم ''' و انتقال اندیشه (مبارزاتی) به آن ها (=نظر سازی)
5- توان پیش بینی خطر ها وموانع فرا راه جنبش اجتماعی
6- تحلیل علمی و متکی به دانش و داده های مشخص از اوضاع جاری و ارئه تصویری واقعگرایانه از ابعاد و اهمیت بحران ها
7-  طرح اهداف بلند مدت و فعال نمودن نیرو و پتانسیل جامعه  به سمت یک استراتژی روشن. این همان کیفیتی است که در رهبری های مردمی و تاریخی دیده می شود و از آن به عنوان '''بصیرت''' یا '''بینش سیاسی''' یاد می کنند.
8- '''زمینی، ملموس و در دسترس بودن'''. یک رهبری سیاسی با جهت گیری مردمی همواره با مردم و در تماس مستقیم با آنهاست. به گونه وهم و خیال و متافیزیکی و ملکوتی نیست. مردم به کاوه آهنگر نیاز دارند نه امام زمان هایی که مفقود و مرموز و مخفی هستند.
9- رهبری سیاسی باید '''پاسخگو'''ی سیاست ها و راه کارهایی باشد که به مردم پیشنهاد می کند. انعکاس نظرات و ارزیابی مردم از خطوط و مواضع رهبری سیاسی  میبایست میسر باشد. تنها این رابطه متقابل است که تداوم رهبری را تضمین می کند.
10- برخوردار بودن از دانش لازم در عرصه تاریخی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی. مجهز بودن به دانش مبارزاتی به مثابه یک علم.
11- تجربه عملی در عرصه مبارزه اجتماعی. تجربه ای که حاصل حضور این رهبری در جامعه می باشد.
12- توجه به موازین اخلاقی وپرنسیب های انسانی در اتخاذ تاکتیک ها و روش ها.
13- پای بندی به دو اصل اساسی آزادی و استقلال در رویکرد سیاسی و در عرصه دیپلماتیک.(4) سازش ناپذیری در برخورد با دیکتاتوری و پرهیز از سرسپردگی و زد و بند های نافی استقلال ملی.
14- شفافیت در جهت گیری سیاسی و اتخاذ تصمیمات. پرهیز از ابهام تراشی و توهم آفرینی. ارائه تحلیل مشخص در هر مرحله از مبارزه و راهیابی و راهنمایی جنبش اجتماعی در جهت برون رفت از بحران ها و به سوی اعتلا و اوج گیری.