۸٬۸۱۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== ورود به حرفه و فعالیتهای اولیه == | == ورود به حرفه و فعالیتهای اولیه == | ||
[[پرونده:جوانی ناصر تقوایی؛2.jpg|جایگزین=جوانی ناصر تقوایی|بندانگشتی|220x220پیکسل|جوانی ناصر تقوایی]] | |||
=== آغاز مستندسازی === | === آغاز مستندسازی === | ||
خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
== آثار برجسته و سبک سینمایی == | == آثار برجسته و سبک سینمایی == | ||
[[پرونده:ناصر تقوایی؛3.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی|بندانگشتی|220x220پیکسل|ناصر تقوایی]] | |||
=== فیلمهای سینمایی === | === فیلمهای سینمایی === | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۲: | ||
== جوایز و افتخارات == | == جوایز و افتخارات == | ||
[[پرونده:ناصر تقوایی؛4.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی|بندانگشتی|281x281پیکسل|ناصر تقوایی]] | |||
=== جوایز بینالمللی و داخلی === | === جوایز بینالمللی و داخلی === | ||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۸: | ||
=== چالشها در دوره پهلوی === | === چالشها در دوره پهلوی === | ||
[[پرونده:ناصر تقوایی، سعید سلطانپور.jpg|جایگزین=ناصر تقوایی (نفر پشت سر، غلامحسین ساعدی)|بندانگشتی|268x268پیکسل|ناصر تقوایی (نفر پشت سر، غلامحسین ساعدی)]] | |||
ناصر تقوایی در طول فعالیت حرفهای خود با موانع متعددی از سوی نظامهای حاکم مواجه شد. در دوره [[محمدرضا پهلوی]]، اولین فیلم بلند او، «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹)، به دلیل مضمون روانشناختی و نقد اجتماعیاش به مدت چهار سال توقیف شد و تنها پس از نمایش محدود در جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۲ اکران عمومی یافت. این توقیف، که به دلیل حساسیتهای سیاسی و اجتماعی رژیم پهلوی بود، نشاندهنده رویکرد تقوایی به موضوعات حساس و تابوشکنانه بود. او در کتاب «گفتن با نگفتن: سینما و سانسور به روایت ناصر تقوایی» به صراحت از فشارهای سانسور در این دوره سخن گفته و تأکید کرده که رژیم پهلوی تلاش داشت تا سینمای هنری را تحت کنترل درآورد. با این حال، تقوایی با ساخت آثاری چون «صادق کرده» و «نفرین» به فعالیت خود ادامه داد و نشان داد که تسلیم محدودیتها نمیشود.<ref name=":0" /> | ناصر تقوایی در طول فعالیت حرفهای خود با موانع متعددی از سوی نظامهای حاکم مواجه شد. در دوره [[محمدرضا پهلوی]]، اولین فیلم بلند او، «آرامش در حضور دیگران» (۱۳۴۹)، به دلیل مضمون روانشناختی و نقد اجتماعیاش به مدت چهار سال توقیف شد و تنها پس از نمایش محدود در جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۲ اکران عمومی یافت. این توقیف، که به دلیل حساسیتهای سیاسی و اجتماعی رژیم پهلوی بود، نشاندهنده رویکرد تقوایی به موضوعات حساس و تابوشکنانه بود. او در کتاب «گفتن با نگفتن: سینما و سانسور به روایت ناصر تقوایی» به صراحت از فشارهای سانسور در این دوره سخن گفته و تأکید کرده که رژیم پهلوی تلاش داشت تا سینمای هنری را تحت کنترل درآورد. با این حال، تقوایی با ساخت آثاری چون «صادق کرده» و «نفرین» به فعالیت خود ادامه داد و نشان داد که تسلیم محدودیتها نمیشود.<ref name=":0" /> | ||
ویرایش