کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین
 | |
| شناسنامه | |
|---|---|
| معروف به | گیتی گیوه‌چینیان |
| زادروز | ۱۷ شهریور ۱۳۳۷ |
| زادگاه | تهران، ایران |
| تاریخ مرگ | ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ |
| محل مرگ | قرارگاه اشرف، عراق |
| فرزندان | پنج فرزند |
| تحصیلات | لیسانس روانشناسی |
| دین | اسلام |
| اطلاعات سیاسی | |
| حزب سیاسی | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| سمت | عضو ارشد شورای رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران، مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، مسئول فرماندهی ضداطلاعات ارتش آزادی‌بخش ملی ایران |
| فعالیت‌ها | ۳۵ سال سابقه مبارزه در سازمان مجاهدین خلق ایران، فرمانده آتشبار در عملیات آفتاب، فرمانده گردان مکانیزه در نبرد چلچراغ، فرمانده گردان پیاده در فروغ جاویدان، فرمانده محور چهارم در نبردهای مروارید |
گیتی گیوه‌چینیان، متولد ۱۷ شهریور ۱۳۳۷ در تهران، یکی از اعضای ارشد شورای رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران بود که با مدرک لیسانس روانشناسی و سابقه ۳۵ سال مبارزه سیاسی، نقش کلیدی در جنبش مقاومت علیه رژیم جمهوری اسلامی ایفا کرد. او در خانواده‌ای مرفه بزرگ شد و از کودکی به دلیل هوش، شجاعت و مهربانی شناخته می‌شد. گیتی از سال ۱۳۵۷ با سازمان مجاهدین آشنا شد و فعالیت‌های خود را از فروش نشریه آغاز کرد، سپس به مسئولیت دانش‌آموزی شرق تهران رسید. پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، وارد بخش ضداطلاعات شد و در سال ۱۳۶۱ به خارج کشور اعزام گردید. از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶، مسئولیت آموزش کودکان مجاهدین در فرانسه، بغداد و کرکوک را بر عهده داشت و سپس فرماندهی قرارگاه حنیف را پذیرفت. با تشکیل ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در ۱۳۶۶، در چهار عملیات بزرگ شرکت کرد: فرمانده آتشبار در عملیات آفتاب، گردان مکانیزه در چلچراغ، گردان پیاده در فروغ جاویدان، و محور چهارم در نبردهای مروارید. در سال ۱۳۷۱، ریاست ستاد تخصصی ارتش آزادی‌بخش و سپس فرماندهی ضداطلاعات را بر عهده گرفت. گیتی نماد صبر، استقامت و مسئولیت‌پذیری بود، به ویژه در دوران پایداری اشرفیان در دهه ۸۰. او در حمله ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ به اشرف، دوشادوش زهره قائمی فرماندهی کرد و به شهادت رسید. شهادت او به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته می‌شود. وی الهام‌بخش زنان مبارز ایرانی است و زندگی‌اش را وقف آزادی مردمش کرد.
زندگی اولیه و آموزش
گیتی گیوه‌چینیان در ۱۷ شهریور ۱۳۳۷ در تهران، در خانواده‌ای مرفه متولد شد. او از کودکی به دلیل هوش، ذکاوت، شجاعت، مهربانی و سرزندگی برجسته بود و همواره از بهترین دانش‌آموزان مدرسه به شمار می‌رفت. گیتی دوره دبیرستان را در تهران با موفقیت به پایان رساند و در امتحانات کنکور با رتبه بالا، از پنج دانشگاه مختلف دعوت‌نامه دریافت کرد. او رشته روانشناسی را در دانشگاه تهران انتخاب کرد و تا اخذ مدرک لیسانس ادامه داد. علاقه او به درس از یک سو و اشتیاق به ورزش، کوهنوردی و فعالیت‌های اجتماعی از سوی دیگر، شخصیتی فعال و پرجنب‌وجوش از او ساخت. گیتی هرگز نسبت به دردهای جامعه بی‌تفاوت نبود و مناسبات ساده و بی‌آلایشی با اطرافیان برقرار می‌کرد.[۱]
او از نسل زنان پیشتاز بود که با پیام مبارزان رهایی‌بخش، موانع حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی را کنار زد. گیتی از الگوهایی مانند فاطمه امینی و اشرف رجوی الهام گرفت و این پیام را در انقلاب مریم رهایی به کار بست، که او را به قله‌های توانمندی در زمینه‌های سیاسی، تشکیلاتی، نظامی و ایدئولوژیکی رساند.[۲]
آغاز فعالیت‌های سیاسی
گیتی تا قبل از سال ۱۳۵۷، فعالیت‌های سیاسی خود را در ارتباط با دانشجویان مبارز آغاز کرد. او در تمام اعتراضات دانشجویی شرکت می‌کرد و به دلیل شجاعت در بیان مشکلات، بی‌عدالتی‌ها و اختناق حاکم، زبانزد دانشجویان بود. در بحبوحه انقلاب، با سازمان مجاهدین خلق و آرمان‌های آن آشنا شد و فعالیت‌های خود را با دانشجویان هوادار مجاهدین ادامه داد. گیتی پس از انقلاب، تمام وقت خود را صرف مبارزه علیه خمینی و آخوندها کرد که انقلاب را دزدیده بودند. او به ماهیت زن‌ستیز ایدئولوژی خمینی پی برد و بی‌وقفه به فعالیت‌های افشاگرانه ادامه داد، از فروش نشریه تا شرکت در انجمن‌ها و اجتماعات دانشجویی.[۱]
پس از قیام و سخنرانی برادر در دانشگاه تهران در اسفند ۱۳۵۷، گیتی با سازمان آشنا شد و از طریق ارتباطات، شناخت خود را عمیق کرد. او به انجمن دانشجویان پیوست و نیمه‌وقت کار کرد، اما در تابستان ۱۳۵۸ به طور حرفه‌ای مشغول شد. فعالیت او در صفوف میلیشیای مجاهد خلق از تیم فروش نشریه آغاز شد و در اواسط سال ۱۳۵۸، مسئول دانش‌آموزی شرق تهران گردید.[۲]
نقش در سازمان مجاهدین خلق
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، با آغاز دستگیری‌ها و اعدام‌های گسترده، گیتی عزم خود را برای مبارزه جزم‌تر کرد. در حالی که بسیاری از دوستانش دستگیر، شکنجه و اعدام شدند و خود تحت تعقیب بود، به زندگی مخفی روی آورد و در سال ۱۳۶۱ توسط سازمان از کشور خارج شد و به صفوف مقاومت پیوست.[۱]
از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶، مسئولیت مجموعه آموزشی کودکان و فرزندان مجاهدین در فرانسه، بغداد و کرکوک را بر عهده داشت. سپس در سال ۱۳۶۶، مسئولیت قرارگاه حنیف در بغداد را پذیرفت. گیتی در تمام مسئولیت‌ها با جدیت وارد می‌شد و مشکلات را با صبر و توانمندی حل می‌کرد.[۲]
گیتی به عنوان عضو شورای ملی مقاومت ایران، در کمیسیون امنیت و ضدتروریسم و کمیسیون تحقیقات دفاعی و استراتژیک فعالیت داشت. او الگوی جنگندگی، صبر و صلابت بود و مریم رجوی در ۱۵ شهریور ۱۳۹۲ از او به عنوان خواهری با جنگندگی، صبوری و ظرفیت یاد کرد.[۳]
فعالیت‌های نظامی
با تشکیل ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در ۱۳۶۶، گیتی از اولین زنان مجاهدی بود که در یگان‌های رزمی سازماندهی شد. او عرصه‌های نظامی را فتح کرد و در چهار عملیات بزرگ شرکت نمود: فرمانده آتشبار در عملیات آفتاب، فرمانده گردان مکانیزه در نبرد چلچراغ، فرمانده گردان پیاده در فروغ جاویدان، و فرمانده محور چهارم در نبردهای دفاعی مروارید.[۲]
در سال ۱۳۷۱، ریاست ستاد تخصصی ارتش آزادی‌بخش را بر عهده گرفت و سپس مسئول فرماندهی ضداطلاعات ارتش آزادی‌بخش ملی ایران شد. گیتی در هر سمتی حداکثر مایه‌گذاری و سخت‌کوشی را نشان داد و بر افسانه ناتوانی زن مهر باطل زد.[۳]
مایه‌گذاری، سخت‌کوشی و شجاعت گیتی در حل تضادها، همیشه دلیلی بر باطل بودن افسانه ناتوانی زنان در مبارزه بود. او در دوران پایداری ۱۴ ساله مجاهدین در اشرف و لیبرتی، در برابر توطئه‌ها و حملات رژیم ایران و مزدورانش در عراق، یکی از بالاترین مسئولیت‌ها را داشت و الگوی صبر و استقامت شد.[۱]
دوران پایداری و شهادت
اوج مسئولیت‌پذیری گیتی در دهه ۸۰ و دوران پایداری اشرفیان بارز شد. او همواره الگوی صبر و استقامت برای همرزمان بود و آخرین نوشته‌هایش حکایت از عزم و اراده دارد: «در شب قدر مولای متقیان علی (ع) قدر خودم را رقم می‌زنم و متعهد می‌شوم که تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفس در مسیر علی (ع) که پرچمدار آن خواهر مریم و برادر هستند، بجنگم».[۲]
درخشان‌ترین فراز ۳۵ سال مبارزه گیتی، ایستادگی تا پای جان در حمله ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ به اشرف بود. مزدوران تا دندان مسلح رژیم ایران با همکاری نخست‌وزیر وقت عراق، برای قتل‌عام مجاهدین بی‌سلاح یورش بردند. گیتی دوشادوش زهره قائمی فرماندهی کرد و با فداکاری، از نابودی کامل گروه ۱۰۰ نفره جلوگیری کرد؛ ۴۲ تن زنده ماندند تا شاهد جنایت علیه بشریت باشند، جایی که افراد غیرمسلح با دستان بسته یا روی تخت درمانگاه کشته شدند.[۱]
گیتی گیوه‌چینیان در سن ۵۵ سالگی در اشرف شهید شد و زندگی‌اش چراغی فروزان برای رهایی زنان ایرانی گردید. او مبشر همت والای زنان مجاهد برای سرنگونی رژیم زن‌ستیز ولایت فقیه بود و زندگی‌اش را وقف آرمان آزادی کرد.[۳]
میراث و تأثیرات
این زن مجاهد خلق در تاریخ مبارزات زنان ایران و در خاطر زنان مجاهد همیشه خواهد درخشید و الگویی برای مبارزه تا پیروزی است. او با صلاحیت‌های والا، در تحول ایدئولوژیک مجاهدین و عشق به انقلاب مریم رهایی، به فرماندهی جسور تبدیل شد.[۲]
گیتی سمبل شکست افسانه ناتوانی زن بود و حضورش راهگشا و انگیزه‌بخش برای رزمندگان ارتش آزادی.[۳]
او به عنوان عضوی ارشد شورای رهبری، در کمیسیون‌های امنیت و تحقیقات دفاعی، ایفای وظیفه کرد و زندگی‌اش سراسر وقف آزادی میهن شد.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ گیتی گیوه چینیان- سایت کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ زندگینامه شهید گیتی گیوه چینیان- سایت سیمای آزادی
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ مجاهد شهید قهرمان گیتی گیوه چینیان‌زاده از اعضای ارشد شورای رهبری مجاهدین - فرمانده ضداطلاعات ارتش آزایبخش ملی ایران - سایت سازمان مجاهدین خلق ایران