کاربر:Omid/صفحه تمرین
انقلاب مصر (انقلاب ۲۵ ژانویه) با اعتراضات سیاسی و اجتماعی مردم در روز سه شنبه ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ ( ۵ بهمن ۱۳۸۹) آغاز شد.[۱] این روز از طرف مجموعه‌ای از مخالفان حکومت حسنی مبارک دیکتاتور مصر، به عنوان روز تجمع و اعتراض علیه فساد حکومتی و وضعیت بد معیشتی و اجتماعی و سرکوب سیاسی، مشخص شد. برخی از جریانات شرکت کننده در این فراخان جنبش «جوانان ۶ آوریل»[۲] و جنبش «کفایة» و همچنین برخی از گروه‌ها در فیس بوک و توئیتر از جمله گروه «همه ما خالد سعید هستیم» بودند.[۳][۴][۵]
مخالفت‌ها در مصر در سال ۲۰۰۸ با اعتصاب غذای یک دختر مصری به نام اسرا عبدالفتاح آغاز شد. او که ۳۰ سال داشت در اعتراض به وضعیت بد معیشتی دست به اعتصاب زد و در صفحه فیس بوک خود در ۶ آوریل ۲۰۰۸ همه را به پیوستن به این اعتصاب دعوت نمود. بیش از ۷۰ هزار نفر به این جریان پیوستند و توانستند امتیازاتی از دولت دریافت کنند. با پیروزی اسرا عبدالفتاح که به دختر فیس بوک مشهور شد در طول یک سال و نیم حرکات اعتراضی بسیاری در استان‌های مختلف مصر شکل گرفت.[۶] مشهورترین آن‌ها حرکت اعتراضی «من یک خالد سعید هستم بود» خالد سعید نام جوانی بود که در جریان یک بازرسی بدنی به دست پلیس مصر کشته شده بود. پس از مرگ او دو فعال سیاسی به نام وائل غنیم و عبدالرحمن منصور صفحه‌ای را به نام او در فیس بوک ایجاد کرده و مردم را به تظاهرات و اعتراض فراخواندند.
۱۷ روز پس از آغاز تظاهرات و تجمع در میدان تحریر مصر،رئیس مجلس مصر عمر سلیمان در یک بیانیه استعفای محمد حسنی مبارک دیکتاتور مصر را اعلام کرد و حکومت را به شورای عالی نیروهای مسلح به فرماندهی محمد حسین طنطاوی سپرد.[۷] وی از حمایت کردن از حسنی مبارک در جریان اعتراضات خودداری کرده بود. باوجود استعفای حسنی مبارک، اعتراضات مردمی همچنان ادامه یافت و تمامی جریانات سیاسی ادامه‌ی انقلاب تا محقق شدن تمامی اهداف جنبش را اعلام کردند.
اولین جرقه اعتراضات
روز شنبه ۲۵ دی ۱۳۸۹، شهروندان مصری در برابر سفارت تونس در قاهره، در همبستگی با مردم تونس، تظاهرات کردند.[۸]
صبح روز دوشنبه ۲۷ دی ۱۳۸۹، یک شهروند مصری خود را در مرکز شهر قاهره و در نزدیکی پارلمان مصر آتش زد.[۹] گفته می شد وی در حالی که دست به خودسوزی می‌زد شعارهایی علیه بیکاری و دولت داده بود.[۱۰]
شروع اعتراضات گسترده
در روز پنجشنبه ۳۰ دی ۱۳۸۹ برابر با ۲۰ ژانویه ۲۰۱۱، ۳۰ نفر از رهبران گروه‌هایی مانند کفایه، جوانان ۶ آوریل و دیگر گروه‌های جناح چپ در قاهره، یکدیگر را ملاقات کردند تا تظاهرات عمومی علیه رژیم را سازمان‌دهی کنند.[۱۱] گروه «ما همه خالد سعید هستیم» که در ارتباط نزدیک با سازمان‌دهندگان بود، خبر تظاهرات را برای روز ملی پلیس، ۲۵ ژانویه، منتشر کرد. گروه چنین اعلام کرد:
«اعتراضات گسترده ما در روز ۲۵ ژانویه آغاز یک پایان خواهد بود، پایان سکوت و تسلیم ... و آغاز یک برگ تازه. ما خواهان حقوق خویش هستیم و زین پس دیگر سکوت نخواهیم کرد.»[۱۲]
در روز سه‌شنبه ۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱، هزاران تظاهرکننده در نقاط مختلف قاهره، پایتخت مصر، با حضور در خیابان‌ها خواستار برکناری حسنی مبارک، رئیس جمهور این کشور و همچنین انحلال هیات دولت شدند.[۱۳] آن‌ها می‌‌گفتند: «ما اینجا را ترک نخواهیم کرد تا زمانی که خواسته‌هایمان برآورده شود.»[۱۴]
روز سه‌شنبه دست کم سه نفر درجریان اعتراض‌های مردم در مصر کشته شدند.[۱۵]
در یک تعطیلات ملی برای بزرگداشت نیروهای پلیس ، مصری ها با تعداد زیادی از خیابان ها بیرون می روند و آن را "روز خشم" می نامند
منابع
- ↑ احتجاجات ضد حكم نظام الرئيس مبارك لمصر واشتباكات عنيفة نيو يورك تايمز الگو:Webarchive
- ↑ حركة 6 أبريل تدعو إلى احتجاج بسبب تجاوزات الشرطة المصري اليوم
- ↑ الإخوان تحدد 3 ضوابط للمشاركة بمظاهرات 25 يناير، اليوم السابع بتاريخ 23 يناير 2011، دخل في 31 مايو 2011
- ↑ القوى السياسية تضع خريطة تحركات «يوم الغضب» غداً بمشاركة «الإخوان» و«ألتراس»، المصري اليوم بتاريخ 24 يناير 2011، دخل في 15 مايو 2011
- ↑ العريان: الجماعة قررت المشاركة في فعاليات يوم الغضب، بالمشاركة مع القوى السياسية والجمعية الوطنية للتغيير. إخوان أون لاين، بتاريخ 24 يناير 2011
- ↑ تساؤلات أولية حول الانتفاضة الشعبية التونسية الجزيرة.نت - تاريخ الوُلوج 31، مايو، 2011
- ↑ الگو:استشهاد بخبر
- ↑ عصر ایران، سرایت ناآرامی‌های تونس به مصر
- ↑ رادیو فردا، مردی در نزدیکی پارلمان مصر خود را آتش زد
- ↑ بی‌بی‌سی فارسی، خودسوزی یک مرد مصری در برابر پارلمان
- ↑ El Rashidi, Yasmine. The Battle for Egypt: Dispatches from the Revolution. New York Review Books, 2001. Pg.9
- ↑ Elshaheed: The Mysterious Anonymous behind Egypt's Revolt, Newsweek
- ↑ رادیو فردا، تظاهرات هزاران مصری علیه حکومت حسنی مبارک
- ↑ Violent Clashes Mark Protests Against Mubarak's Rule, The New York Times
- ↑ اعتراض‌های خیابانی در مصر دست‌کم سه کشته برجای گذاشت، رادیو فردا