کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین
فرح اسلامی (متولد۱۳۴۲–اعدام در قتل‌عام ۱۳۶۷) دختری از ایلام بود که از نوجوانی به مبارزه با دیکتاتوری سلطنتی و سپس رژیم ولایت فقیه پیوست. او با انجمن جوانان مسلمان ایلام و هواداران سازمان مجاهدین خلق ارتباط تشکیلاتی برقرار کرد و به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش در دهه ۶۰ چندین بار دستگیر و زندانی شد. فرح اسلامی با روحیه‌ای مقاوم، زندگی در سایه استبداد را نپذیرفت و بار دیگر به صفوف مبارزان پیوست. در مرداد ۱۳۶۷، همزمان با قتل‌عام زندانیان سیاسی، او به شهادت رسید و در یک گور جمعی در صالح‌آباد ایلام به خاک سپرده شد. خاطرات برادرش، مجاهد شهید علیرضا اسلامی، تصویری روشن از استقامت، فداکاری و شجاعت او ارائه می‌دهد. او فرح را زنی معرفی می‌کند که با اعتماد به نفس، امید و مهارت، دیگران را به مقاومت دلگرم می‌ساخت و حتی در سخت‌ترین شرایط زندان، پیوندش با یاران و آرمان آزادی را حفظ می‌کرد.
زندگینامه
فرح اسلامی در سال ۱۳۴۲ در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در ایلام به دنیا آمد. او تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم اقتصاد ادامه داد و در سال‌های نوجوانی، همزمان با اوج‌گیری مبارزات ضدسلطنتی، با سیاست و اعتراضات اجتماعی آشنا شد. به گفته روایت‌ها: «فرح از سال ۵۸ در ارتباط تشکیلاتی با انجمن جوانان مسلمان ایلام، هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران قرار گرفت و به این ترتیب مسیری رو انتخاب کرد که در جستجو و مشتاق آن بود»
با شروع فاز نظامی سازمان مجاهدین و سرکوب گسترده، او به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر شد و یک‌سال را در زندان گذراند. آزادی کوتاهش در سال ۱۳۶۳ پایان راه نبود. همان‌گونه که در زندگینامه آمده است: «او اهل ادامه زندگی زیر سایهٴ خفاشان و کفتار عمامه‌داری... نبود. او تشنهٴ آزادی و زندگی حقیقی بود. بنابراین باز هم کفش و کلاه کرد و راهی پیوستن به اونهایی شد که کمر همت بسته‌بودن تا آرزوهای پرپر شده و اعتماد خنجرخوردهٴ خلق رو به اونها برگردونن»
اعدام در قتل‌عام ۶۷
سرانجام، در مرداد ۱۳۶۷ و در بحبوحهٔ قتل‌عام زندانیان سیاسی، فرح اسلامی نیز در زمره قربانیان این جنایت قرار گرفت. گزارش‌ها می‌نویسند: «مجاهد قهرمان فرح اسلامی در روز ۱۸ مرداد ماه ۱۳۶۷ جان خود را فدای راه آزادی مردمش کرد»
پیکر او به همراه شماری از زنان مجاهد دیگر در یک گور جمعی در صالح‌آباد ایلام دفن شد. رژیم حاکم نه‌تنها مانع سوگواری خانواده‌ها می‌شد، بلکه «مزدوران رژیم چندین بار سنگ مزار آنها را شکستند و حتی از کاشتن درختی بر مزار آنان جلوگیری می‌کنند»
خاطرات
بخش مهمی از شناخت ما از زندگی و مبارزات فرح اسلامی، از طریق خاطرات برادرش، مجاهد شهید علیرضا اسلامی، به دست آمده است. او درباره دستگیری خواهرش چنین می‌گوید:
«وقتی می‌خواست به ارتش آزادیبخش بپیونده، ارتباطش لو رفت و مدت ۶۸ روز به زندان افتاد... اما این آزادی زیاد طول نکشید و دوباره اردیبهشت سال ۶۷ چند نفر از عوامل وزارت اطلاعات به خانه مون ریختن و فرح رو دستگیر کردن... در طول مدت دستگیری فرح تا روز شهادتش من تونستم دو بار برم ملاقاتش»
او همچنین از نقش خواهرش در ارتباط با دیگر مجاهدین می‌نویسد:
«گاهی یکی از بچه‌های سازمان... به خونه ما میومد و به ما روحیه می‌داد. در ضمن یادداشت‌هایی به فرح می‌داد... او هم یادداشت‌ها رو جاسازی می‌کرد و به من می‌داد تا برای سایر همرزمانش ببرم» (همان منبع).
شجاعت و آرامش فرح در شرایط خطر، بارها الهام‌بخش اطرافیان بود. علیرضا اسلامی یادآور می‌شود:
«چند بار پیش اومده بود که من در حالی‌که پیام‌های او رو می‌بردم در خیابان با پاسدارها روبه‌رو شدم... وقتی برمی‌گشتم و به او می‌گفتم که زحماتش رو از بین برده‌ام اصلاً ناراحت نمی‌شد و با خوشرویی دوباره همه اون مطالب رو از اول می‌نوشت»
الگوی شجاعت، ایمان و پایداری
فرح اسلامی نمونه‌ای از زنانی است که در تاریخ معاصر ایران، با وجود فشارهای مضاعف اجتماعی و سرکوب سیاسی، راه آزادی را برگزیدند. شهادت او در قتل‌عام ۱۳۶۷ نه‌تنها یادآور یکی از سیاه‌ترین جنایات جمهوری اسلامی است، بلکه جایگاه زنان در صفوف مقدم مقاومت را نیز روشن می‌سازد. خاطرات و روایت‌های بازماندگان، زندگی او را به الگویی از شجاعت، ایمان و پایداری تبدیل کرده است.