سوسن میرزایی
سوسن میرزایی، (متولد سال ۱۳۳۶، تهران – درگذشته ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱، تهران)، یکی از اعضای برجسته سازمان مجاهدین خلق ایران و از پیشگامان مبارزه برای آزادی در برابر رژیم‌های پهلوی و جمهوری اسلامی بود. او در جنوب تهران متولد شد و پس از فوت پدرش با سختی‌های زندگی مواجه شد.
| سوسن میرزایی | |
|---|---|
 مجاهد خلق سوسن میرزایی | |
| زادروز | سال ۱۳۳۶ تهران |
| درگذشت | ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱ تهران |
| علت مرگ | درگیری با سپاه پاسداران |
| محل زندگی | تهران |
| تأثیرگذاران | سازمان مجاهدین خلق |
| جنبش | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| مخالفان | حکومت جمهوری اسلامی |
| دین | اسلام |
| فرزندان | یک فرزند دختر |
از دوران دبیرستان، با درک نابرابری‌های اجتماعی، فعالیت سیاسی خود را علیه رژیم شاه آغاز کرد و با خانواده‌های شهدا و زندانیان مجاهدین ارتباط برقرار نمود. پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، در ستاد سازمان در تهران فعالیت کرد و در بخش‌های مختلف از جمله نهاد دانش‌آموزی و کارگری، به‌ویژه نشریه بازوی انقلاب، نقش داشت.
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، در مرحله مبارزه مسلحانه، مسئولیت‌های مهمی از جمله مدیریت پایگاه تحت نظر مجاهد خلق محمد ضابطی را بر عهده گرفت. او با شجاعت در چندین درگیری از محاصره نیروهای رژیم گریخت و سرانجام در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱، همراه با همسرش، امیر آق‌بابا، در نبردی با نیروهای رژیم به شهادت رسید. زندگی و مبارزه سوسن میرزایی نمادی از اراده و تعهد به آرمان آزادی است که در تاریخ مبارزات زنان مجاهد خلق ثبت شده است.[۱][۲]
کودکی و جوانی
سوسن میرزایی در سال ۱۳۳۶ در یکی از محلات جنوب شهر تهران به دنیا آمد. پس از فوت پدرش، خانواده او با دشواری‌های مالی و اجتماعی مواجه شدند. این شرایط سخت، همراه با مشاهده نابرابری‌ها و ستم‌های اجتماعی، ذهن فعال و جستجوگر سوسن را به سوی مبارزه با ظلم سوق داد.
او از دوران دبیرستان فعالیت‌های سیاسی خود را علیه رژیم شاه آغاز کرد و با خانواده‌های شهدا و زندانیان سازمان مجاهدین خلق ارتباط برقرار نمود.
آغاز فعالیت‌های سیاسی
سوسن میرزایی در سال ۱۳۵۴ تحصیلات متوسطه خود را به پایان رساند و در همان سال با مجاهد خلق امیر آق‌بابا ازدواج کرد. او در جلسات و محافل سیاسی مترقی و فعالیت‌های جمعی دانشجویی، از جمله کوهنوردی، شرکت می‌کرد. تلاش او برای برقراری ارتباط با سازمان مجاهدین خلق با آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی در اواخر سال ۱۳۵۶ محقق شد.
در این دوره، او وظایفی نظیر تکثیر جزوات درونی، پخش اعلامیه‌های سازمان، و تهیه امکانات مختلف را بر عهده داشت.
فعالیت پس از انقلاب ۱۳۵۷
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، سوسن بلافاصله به ستاد سازمان مجاهدین در تهران پیوست. او ابتدا در بخش تهیه بولتن خبری فعالیت کرد و سپس به نهاد دانش‌آموزی منتقل شد، جایی که مسئولیت آموزش و سازماندهی بخشی از مدارس تهران را بر عهده گرفت.
فعالیت در نهاد کارگری
در سال ۱۳۵۹، سوسن به نهاد کارگری سازمان پیوست و در نشریه بازوی انقلاب فعالیت کرد. او به‌عنوان عضو شورای نهاد کارگری و یکی از اعضای هیئت تحریریه این نشریه نقش مهمی ایفا نمود.
مبارزه مسلحانه و مسئولیت‌های تشکیلاتی
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و آغاز مبارزه مسلحانه مجاهدین علیه رژیم جمهوری اسلامی، سوسن میرزایی وارد مرحله جدیدی از فعالیت‌های انقلابی خود شد. او به پایگاه تحت نظر مجاهد خلق محمد ضابطی منتقل شد و مسئولیت مدیریت این پایگاه را بر عهده گرفت. در این دوره، او ضمن انجام وظایف تشکیلاتی، به‌عنوان مادر یک دختر خردسال، تعادل بین زندگی شخصی و مبارزاتی را حفظ کرد.
نقش در بخش اجتماعی
سوسن میرزایی در مقام مسئول بخش اجتماعی سازمان مجاهدین خلق، تلاش‌های گسترده‌ای برای برقراری ارتباط با نیروهای جنوب تهران انجام داد. او با شجاعت و قاطعیت در چندین درگیری با نیروهای رژیم، از محاصره دشمن گریخت. در یکی از این موارد، با وجود تور گسترده مأموران رژیم برای دستگیری او، سوسن با مهارت و جسارت از منطقه محاصره‌شده گریخت. این واقعه، که در آن با ماشینی سوراخ‌شده از گلوله فرار کرد، خشم و استیصال نیروهای رژیم را برانگیخت، به‌گونه‌ای که در شبکه بی‌سیم خود به دنبال «زنی با پالتوی سیاه و بچه‌ای همراه» بودند.
درگیری و شهادت
در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۱، پایگاه محل استقرار سوسن میرزایی و همرزمانش توسط نیروهای رژیم با سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین محاصره شد. سوسن میرزایی، همراه با همسرش، امیر آق‌بابا، پس از نبردی نابرابر با نیروهای رژیم به شهادت رسید. این واقعه نقطه اوج فداکاری او در راه آرمان آزادی بود.
میراث و تأثیر
زندگی و مبارزه سوسن میرزایی به‌عنوان نمونه‌ای از اراده، شجاعت، و تعهد انقلابی در تاریخ سازمان مجاهدین خلق ثبت شده است. او با پشت سر گذاشتن موانع متعدد، از جمله مشکلات خانوادگی و خطرات ناشی از سرکوب رژیم، به نمادی از ایستادگی زنان در مبارزه برای آزادی تبدیل شد. تأثیر او در شکل‌گیری نسل جدیدی از زنان مجاهد و کانون‌های شورشی در ایران همچنان ادامه دارد.[۱][۲]