کاربر:Khosro/صفحه تمرین

ژانت آفاری
پرونده:Janet Afary.jpg ژانت آفاری؛ تاریخ‌نگار، استاد دانشگاه و پژوهشگر مطالعات زنان و ایران‌شناسی
نام اصلی	Janet Afary
زمینهٔ کاری	تاریخ ایران مدرن، مطالعات جنسیتی، فمینیسم، سیاست و فرهنگ خاورمیانه
زادروز	۱۳۳۵ شمسی (۱۹۵۶ میلادی) نیویورک، ایالات متحده
پدر و مادر	پدر: نعیم آفاری؛ مادر: انور پیرنزار
ملیت	آمریکایی-ایرانی
رویدادهای مهم	انتشار کتاب‌های کلیدی در مورد انقلاب مشروطه ایران، سیاست جنسیتی، و فمینیسم؛ دریافت جوایز متعدد بین‌المللی؛ ریاست انجمن‌های علمی مانند انجمن مطالعات ایران
پیشه	استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، پژوهشگر
سال‌های نویسندگی	از دهه ۱۹۹۰ تا کنون
سبک نوشتاری	آکادمیک، تحلیلی تاریخی با تمرکز بر جنسیت و سیاست
کتاب‌ها	سیاست جنسیتی در ایران مدرن (۲۰۰۹)، انقلاب مشروطه ایران (۱۹۹۶)، فوکو و انقلاب ایران (۲۰۰۵)، چرند و پرند (۲۰۱۶)، ملانصرالدین (۲۰۲۲)
همسر(ها)	کوین بی. اندرسون
فرزندان	یک دختر (لینا)
مدرک تحصیلی	کارشناسی ارشد زبان‌شناسی از دانشگاه تهران (۱۳۴۹ شمسی)، دکترای تاریخ و مطالعات خاور نزدیک از دانشگاه میشیگان (۱۹۹۱ میلادی)
دلیل سرشناسی	پژوهش‌های پیشگامانه در تاریخ جنسیت و فمینیسم در ایران، تحلیل انقلاب مشروطه و سیاست‌های جنسیتی مدرن

ژانت آفاری (متولد ۱۳۳۵ شمسی، نیویورک)، تاریخ‌نگار، استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته مطالعات ایران، جنسیت و فمینیسم است. او از والدینی ایرانی-یهودی زاده شد و در ایران بزرگ شد. کارشناسی ارشد زبان‌شناسی را از دانشگاه تهران (۱۳۴۹ شمسی) و دکترای تاریخ و مطالعات خاور نزدیک را از دانشگاه میشیگان (۱۹۹۱ میلادی) با تمایز دریافت کرد. پایان‌نامه‌اش جایزه راکهام را برد. آفاری از ۱۳۷۱ شمسی (۱۹۹۲ میلادی) در دانشگاه پوردو تدریس کرد و در ۱۳۸۷ شمسی (۲۰۰۸ میلادی) به دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا پیوست، جایی که استاد برجسته مطالعات دینی و تاریخ است و کرسی ملچامپ در مطالعات جهانی دین و مدرنیته را تا ۱۴۰۳ شمسی (۲۰۲۴ میلادی) داشت. او ریاست انجمن مطالعات ایران، انجمن مطالعات زنان خاورمیانه و شورای هماهنگی زنان در تاریخ را بر عهده داشته است. آثار کلیدی او شامل انقلاب مشروطه ایران: دموکراسی مردمی، سوسیال دموکراسی و خاستگاه‌های فمینیسم (۱۹۹۶)، فوکو و انقلاب ایران: جنسیت و اغواهای اسلام‌گرایی (۲۰۰۵، با کوین بی. اندرسون)، سیاست جنسیتی در ایران مدرن (۲۰۰۹)، چرند و پرند: طنز انقلابی در ایران (۲۰۱۶، با جان آر. پری) و ملانصرالدین: ساخت یک شیاد مدرن (۲۰۲۲، با کامران آفاری) است. این کتاب‌ها جوایزی مانند جایزه انجمن مطالعات خاورمیانه بریتانیا، جایزه لطیفه یارشاطر و جایزه انجمن دوستی بریتانیا-کویت را کسب کرده‌اند. آفاری بیش از ۱۰۰ مقاله در مجلاتی چون نیشن، گاردین و هافینگتون پست منتشر کرده و بر موضوعاتی مانند سیاست جنسیتی، خانواده، صمیمیت و جنسیت در جوامع مسلمان‌نشین تمرکز دارد. او آزادی مشروط در قانون اساسی مشروطه ایران را بررسی کرده و انقلاب جنسی ناتمام ایران را تحلیل می‌کند. آفاری با کوین بی. اندرسون ازدواج کرده و یک دختر و یک نوه دارد. (حدود ۲۰۰ کلمه)

زندگی اولیه و خانواده

تولد و زمینه خانوادگی

ژانت آفاری در سال ۱۳۳۵ شمسی (۱۹۵۶ میلادی) در نیویورک سیتی زاده شد. والدین او نعیم آفاری (پدر) و انور پیرنزار (مادر) بودند که هر دو ایرانی-یهودی بودند و در ایالات متحده اقامت داشتند، در حالی که در تجارت با ایران فعالیت می‌کردند. آفاری در ایران بزرگ شد و این زمینه دوفرهنگی تأثیر عمیقی بر پژوهش‌های او در مورد فرهنگ و سیاست ایران گذاشت. این ریشه‌های خانوادگی او را با جوامع ایرانی-یهودی آشنا کرد و پایه‌ای برای فعالیت‌های اولیه‌اش فراهم آورد. در دهه ۱۳۶۰ شمسی (۱۹۸۰ میلادی)، آفاری به عنوان هماهنگ‌کننده انجمن یهودیان ایرانی کالیفرنیا فعالیت کرد، که نشان‌دهنده ارتباط او با جامعه ایرانی-یهودی در خارج از کشور بود. این تجربیات اولیه او را به سوی مطالعات فرهنگی و تاریخی ایران سوق داد و نقش مهمی در شکل‌گیری دیدگاه‌های او در مورد مهاجرت و هویت فرهنگی ایفا کرد.

زندگی شخصی و خانوادگی

آفاری در سال ۱۳۷۰ شمسی (۱۹۹۱ میلادی) با کوین بی. اندرسون، استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا، ازدواج کرد. آنها یک دختر به نام لینا دارند که فارغ‌التحصیل حقوق از دانشگاه کالیفرنیا برکلی است و به عنوان قاضی اداری در کمیسیون خدمات عمومی فعالیت می‌کند. آفاری همچنین یک نوه به نام لیلا دارد. این خانواده در کالیفرنیا زندگی می‌کند و همکاری‌های حرفه‌ای آفاری با همسرش در چندین کتاب مشترک مشهود است، که نشان‌دهنده تأثیر متقابل زندگی شخصی و حرفه‌ای او است.

آموزش و تحصیلات آکادمیک

تحصیلات اولیه و کارشناسی ارشد

آفاری کارشناسی ارشد زبان‌شناسی را در سال ۱۳۴۹ شمسی (۱۹۷۰ میلادی) از دانشگاه تهران دریافت کرد. این دوره تحصیلی او را با اصول زبان‌شناسی و مطالعات فرهنگی آشنا کرد و پایه‌ای برای پژوهش‌های بعدی‌اش در تاریخ و جنسیت فراهم آورد.

دکترا و جوایز تحصیلی

آفاری دکترای تاریخ و مطالعات خاور نزدیک را با تمایز در سال ۱۳۷۰ شمسی (۱۹۹۱ میلادی) از دانشگاه میشیگان، آن آربر، به دست آورد. پایان‌نامه او جایزه راکهام برای پایان‌نامه برجسته را دریافت کرد. این آموزش‌ها پایه‌ای برای تمرکز او بر تاریخ مدرن ایران و مطالعات جنسیتی فراهم کرد و او را به عنوان یک پژوهشگر برجسته معرفی کرد.

حرفه آکادمیک و دانشگاهی

موقعیت‌های تدریس و تحقیقاتی

آفاری از سال ۱۳۷۱ شمسی (۱۹۹۲ میلادی) تدریس در دپارتمان تاریخ و برنامه مطالعات زنان دانشگاه پوردو را آغاز کرد و تا ۱۳۸۷ شمسی (۲۰۰۸ میلادی) ادامه داد. در سال ۱۳۸۵ شمسی (۲۰۰۶ میلادی)، به عنوان پژوهشگر دانشگاهی پوردو منصوب شد. سپس، به دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا پیوست و به عنوان استاد برجسته مطالعات دینی و تاریخ فعالیت کرد. او کرسی اهدایی ملچامپ در مطالعات جهانی دین و مدرنیته را از ۱۳۸۸ شمسی (۲۰۰۹ میلادی) تا ۱۴۰۳ شمسی (۲۰۲۴ میلادی) بر عهده داشت. آفاری همچنین به عنوان استاد برجسته در پوردو در سال ۱۴۰۳ شمسی (۲۰۲۴ میلادی) شناخته شد. این موقعیت‌ها او را در پیشبرد مطالعات ایران‌شناسی و جنسیت یاری کرد.

نقش‌های رهبری و انجمن‌های علمی

آفاری ریاست چندین انجمن علمی را بر عهده داشته است، از جمله انجمن مطالعات ایران (۲۰۰۴-۲۰۰۶ میلادی)، انجمن مطالعات زنان خاورمیانه (۲۰۰۴-۲۰۰۵ میلادی) و شورای هماهنگی زنان در تاریخ (۲۰۰۱-۲۰۰۳ میلادی). این نقش‌ها نشان‌دهنده تأثیر او در پیشبرد مطالعات ایران‌شناسی و فمینیسم است و به او اجازه داد تا کنفرانس‌ها و انتشارات مرتبط را سازماندهی کند.

آثار و انتشارات

کتاب انقلاب مشروطه ایران

کتاب انقلاب مشروطه ایران: دموکراسی مردمی، سوسیال دموکراسی و خاستگاه‌های فمینیسم (۱۹۹۶ میلادی، انتشارات دانشگاه کلمبیا) به بررسی ریشه‌های اجتماعی انقلاب ۱۹۰۶-۱۹۱۱ میلادی می‌پردازد و نقش کشاورزان، صنعتگران، زنان و گروه‌های قومی-مذهبی را برجسته می‌کند. این کتاب جایزه مشترک دهخدا برای پژوهش برجسته در مطالعات ایران را دریافت کرد و به عنوان یک منبع کلیدی در تاریخ مشروطه شناخته می‌شود. آفاری در این کتاب بر نقش انجمن‌های نیمه‌سرّی زنان در نهضت مشروطه تأکید دارد، که شامل فعالیت‌هایی مانند تشکیل مدارس دخترانه، انتشار روزنامه‌ها و حمایت از حقوق زنان بود.

کتاب فوکو و انقلاب ایران

فوکو و انقلاب ایران: جنسیت و اغواهای اسلام‌گرایی (۲۰۰۵ میلادی، با کوین بی. اندرسون، انتشارات دانشگاه شیکاگو) برنده جایزه لطیفه یارشاطر برای بهترین کتاب در مطالعات زنان ایران شد. این کتاب دیدگاه‌های میشل فوکو در مورد انقلاب ۱۹۷۹ ایران را تحلیل می‌کند و بر جنبه‌های جنسیتی و ایدئولوژیکی تمرکز دارد.

کتاب سیاست جنسیتی در ایران مدرن

سیاست جنسیتی در ایران مدرن (۲۰۰۹ میلادی، انتشارات دانشگاه کمبریج) برنده جایزه سالانه انجمن مطالعات خاورمیانه بریتانیا شد. این کتاب تحولات جنسیتی از قرن نوزدهم تا معاصر را بررسی می‌کند و انقلاب جنسی ناتمام ایران را توصیف می‌کند. نسخه فارسی آن با افزوده‌ای در مورد جنبش زن، زندگی، آزادی توسط نشر فردوسی منتشر شد. آفاری تغییرات در روابط جنسیتی، خانواده و صمیمیت را از دوران قاجار تا جمهوری اسلامی تحلیل می‌کند و بر تأثیر مدرنیته و اسلام‌گرایی تأکید دارد.

کتاب چرند و پرند

چرند و پرند: طنز انقلابی در ایران (۲۰۱۶ میلادی، با جان آر. پری، انتشارات دانشگاه ییل) تقدیرنامه جایزه ترجمه فارسی لوئیس روث را کسب کرد. این کتاب طنز انقلابی در دوران مشروطه را بررسی می‌کند.

کتاب ملانصرالدین

ملانصرالدین: ساخت یک شیاد مدرن (۲۰۲۲ میلادی، با کامران آفاری، انتشارات دانشگاه ادینبورگ) برنده جایزه انجمن دوستی بریتانیا-کویت برای بهترین کتاب مطالعات خاورمیانه در بریتانیا، جایزه یوجینیا ام. پالمه‌جیانو از انجمن تاریخی آمریکا و تقدیرنامه جایزه حمید نفیسی از انجمن مطالعات ایران شد. این کتاب نقش ملانصرالدین در طنز مدرن را تحلیل می‌کند.

مقالات و سایر انتشارات

آفاری بیش از ۱۰۰ مقاله، مقدمه کتاب و مقاله اجتماعی در مجلاتی چون نیشن، گاردین، هافینگتون پست، دیسنت و مجلات علمی منتشر کرده است. مقاله آزادی مشروط به بررسی قانون اساسی مشروطه ایران و محدودیت‌های آن می‌پردازد، که آزادی‌ها را مشروط به سازگاری با اسلام می‌داند و نابرابری‌های جنسیتی و دینی را حفظ می‌کند. او همچنین بر مدخل تاریخ ایران در دانشنامه بریتانیکا نظارت کرده و آن را به‌روزرسانی کرده است. آفاری در مقاله انجمن نیمه‌سرّی زنان در نهضت مشروطه، نقش زنان در انقلاب مشروطه را توصیف می‌کند، از جمله تشکیل انجمن‌های مخفی، انتشار روزنامه‌ها و مبارزه برای حقوق زنان مانند آموزش و رأی‌گیری.

فهرست آثار

ژانت آفاری بیش از ۱۲ کتاب، مونوگراف و ویرایش علمی منتشر کرده است. فهرست اصلی آثار او بر اساس منابع به شرح زیر است:

کتاب‌ها و مونوگراف‌ها

انقلاب مشروطه ایران: دموکراسی مردمی، سوسیال دموکراسی و خاستگاه‌های فمینیسم (۱۹۹۶ میلادی، انتشارات دانشگاه کلمبیا). این کتاب برنده جایزه مشترک دهخدا برای پژوهش برجسته در مطالعات ایران شد. فوکو و انقلاب ایران: جنسیت و اغواهای اسلام‌گرایی (۲۰۰۵ میلادی، با کوین بی. اندرسون، انتشارات دانشگاه شیکاگو). برنده جایزه لطیفه یارشاطر برای بهترین کتاب در مطالعات زنان ایران. سیاست جنسیتی در ایران مدرن (۲۰۰۹ میلادی، انتشارات دانشگاه کمبریج). برنده جایزه سالانه انجمن مطالعات خاورمیانه بریتانیا. نسخه فارسی با افزوده‌ای در مورد جنبش زن، زندگی، آزادی توسط نشر فردوسی منتشر شد. چرند و پرند: طنز انقلابی در ایران (۲۰۱۶ میلادی، با جان آر. پری، انتشارات دانشگاه ییل). تقدیرنامه جایزه ترجمه فارسی لوئیس روث. ملانصرالدین: ساخت یک شیاد مدرن (۲۰۲۲ میلادی، با کامران آفاری، انتشارات دانشگاه ادینبورگ). برنده جایزه انجمن دوستی بریتانیا-کویت برای بهترین کتاب مطالعات خاورمیانه در بریتانیا، جایزه یوجینیا ام. پالمه‌جیانو از انجمن تاریخی آمریکا و تقدیرنامه جایزه حمید نفیسی از انجمن مطالعات ایران.

مقالات و سایر انتشارات

آفاری بیش از ۱۰۰ مقاله، مقدمه کتاب و مقاله اجتماعی در مجلاتی چون نیشن، گاردین، هافینگتون پست، دیسنت و مجلات علمی منتشر کرده است. برخی مقالات کلیدی شامل:

آزادی مشروط (بررسی قانون اساسی مشروطه ایران و محدودیت‌های آن). انجمن نیمه‌سرّی زنان در نهضت مشروطه (تحلیل نقش زنان در انقلاب مشروطه). مقالات متعدد در مورد سیاست جنسیتی، خانواده و صمیمیت در جوامع مسلمان‌نشین.

او همچنین بر مدخل تاریخ ایران در دانشنامه بریتانیکا نظارت کرده و آن را به‌روزرسانی کرده است.

زمینه‌های پژوهشی و تمرکزهای تحقیقاتی

آفاری بر سیاست و فرهنگ مدرن ایران، مسائل جنسیت، خانواده، صمیمیت و جنسیت در جوامع مسلمان‌نشین تمرکز دارد. پژوهش‌های او شامل سیاست جنسیتی، دموکراسی و قانون اساسی در ایران، افسانه‌ها، طنز و سیاست در ایران و آسیای مرکزی است. او از نظریه‌های فرانکفورت، فوکو و فمینیسم برای تحلیل استفاده می‌کند. آفاری انقلاب جنسی ناتمام ایران را بررسی می‌کند، جایی که تغییرات اجتماعی در روابط جنسیتی و خانواده تحت تأثیر مدرنیته و اسلام‌گرایی قرار گرفته است. در پژوهش‌هایش بر نقش زنان در جنبش‌های تاریخی مانند مشروطه تأکید دارد، جایی که زنان انجمن‌های نیمه‌سرّی تشکیل دادند و برای حقوق خود مبارزه کردند، اما محدودیت‌های قانونی مانند مشروط بودن آزادی‌ها به اسلام، پیشرفت‌ها را محدود کرد.

جوایز و افتخارات

آفاری جوایز متعددی دریافت کرده است، از جمله جایزه انجمن مطالعات خاورمیانه بریتانیا (۲۰۰۹ میلادی) برای سیاست جنسیتی در ایران مدرن، جایزه لطیفه یارشاطر (۲۰۰۶ میلادی) برای فوکو و انقلاب ایران، جایزه دهخدا برای پژوهش برجسته در مطالعات ایران (۲۰۰۶ میلادی)، پژوهشگر کدی-بالزان در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (۲۰۰۶ میلادی)، پژوهشگر دانشگاهی پوردو (۲۰۰۶ میلادی)، بورسیه شورای جوامع علمی آمریکا (۲۰۰۴-۲۰۰۵ میلادی) و بورسیه کمک‌های ملی برای علوم انسانی (۲۰۰۴-۲۰۰۵ میلادی). کتاب ملانصرالدین جوایز انجمن دوستی بریتانیا-کویت (۲۰۲۳ میلادی)، انجمن تاریخی آمریکا (۲۰۲۳ میلادی) و تقدیرنامه انجمن مطالعات ایران (۲۰۲۴ میلادی) را برد. این جوایز نشان‌دهنده تأثیر جهانی پژوهش‌های او است.