۱٬۰۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
| جایگزین_امضا = | | جایگزین_امضا = | ||
}} | }} | ||
ابوالحسن صبا (۱۲۸۱ – ۱۳۳۶) استاد موسیقی ایرانی، آهنگساز و نوازنده سرشناس ایرانی بود. او ضرب، نی، سهتار، سنتور، فلوت، تار، کمانچه و ویولن رابخوبی مینواخت. برخی از چهرههای شاخص موسیقی معاصر در ایران از جمله شاگردان صبا بودهاند. او [[ویولن]] را بهطور جدی به خدمت موسیقی ایرانی در آورد و موفق شد همه زیر و بمها و ریزهکاریهای موسیقی ایران را با ویولن اجرا کند و ردیف دستگاههای ایرانی را برای این ساز بنویسد. تألیفات او در زمینه موسیقی همچنان مورد توجه و استفاده هنرجویان موسیقی است.<ref>ایران[https://www.mojahedin.org/events/4510 ابوالحسن صبا، استاد موسیقی ایرانی درگذشت. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | ابوالحسن صبا (۱۲۸۱ – ۱۳۳۶) استاد موسیقی ایرانی، آهنگساز و نوازنده سرشناس ایرانی بود. او ضرب، نی، سهتار، سنتور، فلوت، تار، کمانچه و ویولن رابخوبی مینواخت. برخی از چهرههای شاخص موسیقی معاصر در ایران از جمله شاگردان صبا بودهاند. او [[ویولن]] را بهطور جدی به خدمت موسیقی ایرانی در آورد و موفق شد همه زیر و بمها و ریزهکاریهای موسیقی ایران را با ویولن اجرا کند و ردیف دستگاههای ایرانی را برای این ساز بنویسد. تألیفات او در زمینه موسیقی همچنان مورد توجه و استفاده هنرجویان موسیقی است.<ref>ایران[https://www.mojahedin.org/events/4510 ابوالحسن صبا، استاد موسیقی ایرانی درگذشت. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
== فعالیت های هنری == | == فعالیت های هنری == | ||
'''ا'''بوالحسن صبا در سال ۱۳۰۲ در مدرسه عالی موسیقی که توسط علینقی وزیری بنیان گذاشته شده بود، مشغول به تحصیل شد. هرچند صبا از کودکي در نواختن انواع سازهاي اصيل ايراني مهارت داشت، اما شگفتي هنر او را بايد از زمان تأسيس این مدرسه عالي دانست'''.''' صبا در ۲۲ سالگی'''،''' دانشجوی ممتاز و تکنواز برنامههای مدرسه عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبطشده صبا قطعه «''زرد ملیجه'''''»''' با ویولن بود که در میان دو بند سرود '''«'''''ای وطن'''''»''' از ساختههای استاد علی''''''نقی وزیری و با صدای روحانگیز در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه، تولید شد'''.''' | [[پرونده:ابوالحسن صبا.jpg|بندانگشتی|استاد صبا ]] | ||
'''ا'''بوالحسن صبا در سال ۱۳۰۲ در مدرسه عالی موسیقی که توسط [[علینقی وزیری]] بنیان گذاشته شده بود، مشغول به تحصیل شد. هرچند صبا از کودکي در نواختن انواع سازهاي اصيل ايراني مهارت داشت، اما شگفتي هنر او را بايد از زمان تأسيس این مدرسه عالي دانست'''.''' صبا در ۲۲ سالگی'''،''' دانشجوی ممتاز و تکنواز برنامههای مدرسه عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبطشده صبا قطعه «''زرد ملیجه'''''»''' با ویولن بود که در میان دو بند سرود '''«'''''ای وطن'''''»''' از ساختههای استاد علی''''''نقی وزیری و با صدای [[روحانگیز]] در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه، تولید شد'''.''' | |||
[[پرونده:دستخط صبا.jpg|بندانگشتی|دستخط استاد ابوالحسن صبا]] | |||
او در همین سال از طرف وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسهای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او نزدیک ۲ سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایههای شمال رفت و به جمعآوری آهنگهای محلی پرداخت و ارمغانهایی از این سفر به همراه آورد. آهنگهای دیلمان، رقص چوبی قاسمآبادی،کوهستانی و امیری مازندرانی محصول این دوره پژوهش و وارسی صبا در موسیقی محلی آن نواحی است. | او در همین سال از طرف وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسهای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او نزدیک ۲ سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایههای شمال رفت و به جمعآوری آهنگهای محلی پرداخت و ارمغانهایی از این سفر به همراه آورد. آهنگهای دیلمان، رقص چوبی قاسمآبادی،کوهستانی و امیری مازندرانی محصول این دوره پژوهش و وارسی صبا در موسیقی محلی آن نواحی است. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
== موزه صبا == | == موزه صبا == | ||
بعد از مرگ و بر طبق وصیت او، خانهاش توسط دانشکده هنرهای زیبا در ۲۹ آبان ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. ساختمان خانه صبا بعد از مرگ او بهوسیله وزارت فرهنگ و هنر از بازماندگان خریداری شد. این خانه که مربوط به دوره رضاشاه است و در تهران، خیابان جمهوری، خیابان ظهیرالاسلام، نبش کوچه صبا واقع شده<ref>[https://opentripmap.com/ru/card/Q5907487#15/35.7118/51.3718 خانه استاد ابوالحسن صبا.سایت opentripmap]</ref> دارای پنج اتاق، زیر زمین و حیاط کوچکی است ... بهطور کلی، موزه صبا به دو بخش تقسیم میشود، بخش اول شامل سازها، لوازم شخصی و آثار استاد از جمله ردیفهای موسیقی است و بخش دوم اختصاص به کارهلی دستی خانم صبا، همسر استاد صبا، دارد که شامل مجموعه تندیسهای مومی و لباسهای محلی و سنتی ایران قدیم است.<ref name=":0" /> این موزه در سال ۱۳۸۳ به کوشش سبا خویی (فرزند رکسانا کوچکترین دختر استاد صبا و [[اسماعیل خویی]])، مرمت شد. | بعد از مرگ و بر طبق وصیت او، خانهاش توسط [[دانشکده هنرهای زیبا]] در ۲۹ آبان ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. ساختمان خانه صبا بعد از مرگ او بهوسیله وزارت فرهنگ و هنر از بازماندگان خریداری شد. این خانه که مربوط به دوره [[رضاشاه]] است و در تهران، خیابان جمهوری، خیابان ظهیرالاسلام، نبش کوچه صبا واقع شده<ref>[https://opentripmap.com/ru/card/Q5907487#15/35.7118/51.3718 خانه استاد ابوالحسن صبا.سایت opentripmap]</ref> دارای پنج اتاق، زیر زمین و حیاط کوچکی است ... بهطور کلی، موزه صبا به دو بخش تقسیم میشود، بخش اول شامل سازها، لوازم شخصی و آثار استاد از جمله ردیفهای موسیقی است و بخش دوم اختصاص به کارهلی دستی خانم صبا، همسر استاد صبا، دارد که شامل مجموعه تندیسهای مومی و لباسهای محلی و سنتی ایران قدیم است.<ref name=":0" /> این موزه در سال ۱۳۸۳ به کوشش سبا خویی (فرزند رکسانا کوچکترین دختر استاد صبا و [[اسماعیل خویی]])، مرمت شد. | ||
== شاگردان صبا == | == شاگردان صبا == | ||
[[پرونده:مرضیه و صبا.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|بانو مرضیه و استاد ابوالحسن صبا در برنامه گلها]] | [[پرونده:مرضیه و صبا.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|بانو مرضیه و استاد ابوالحسن صبا در برنامه گلها]] | ||
از میان انبوه شاگردان او میتوان به حسین | از میان انبوه شاگردان او میتوان به [[حسین تهرانی]]، [[حسن کسایی]]، داریوش صفوت، [[فرامرز پایور]]،[[مرضیه|بانو مرضیه]]، [[غلامحسین بنان]]، لطفالله مفخم پایان، [[علی تجویدی]]، جهانگیر کامیان، [[همایون خرم]]، [[رحمتالله بدیعی]]، ساسان سپنتا، ابراهیم قنبری مهر، [[مهدی خالدی]]، عباس شاهپوری، مهدی مفتاح، محمدعلی بهارلو، [[حبیبالله بدیعی]]، محمد طغانيان دهكردی، سعید قراچورلو، و بابک رادمنش اشاره کرد. | ||
== آثار == | == آثار == |