غلامحسین ساعدی
| احمد شاملو | |
|---|---|
| پرونده:پرونده:غلامحسین ساعدی.jpg | |
| زادروز | ۲۴دی۱۳۱۴ - ۴ ژآنویه ۱۹۳۶ تهران، خیابان صفی علیشاه |
| پدر و مادر | علی اصغر-طیبه |
| مرگ | ۲ آذر ۱۳۶۴- ۲۳ نوامبر ۱۹۸۵ پاریس |
| محل زندگی | تبریز-تهران-پاریس |
| رویدادهای مهم | کودتای ۲۸ مرداد، انقلاب ۱۳۵۷ ایران |
| نام(های) دیگر |
الف. بامداد، الف. صبح |
| تخلص | گوهرمراد |
| شریک(های) زندگی |
بدی لنکرانی(ابوالفتحی) |
| مدرک تحصیلی | پزشک |
| دانشگاه | دانشکده پزشکی تبریز |
| دلیل سرشناسی | نمایشنامه ها و نویسندگان |
| اثرگذاشته بر | نویسندگان پس از خود |
| اثرپذیرفته از | جلال آل احمد |
غلامحسین ساعدی با نام مستعار گوهر مراد (زاده ۲۴ دیماه ۱۳۱۴، درگذشته در ۲ آذر ۱۳۶۴) رمان نویس،نمایش‌نامه‌نویس نامدار ایرانی بود که زبانی متفاوت از دیگران را برای نوشته‌های خود برگزیده بود. او پزشک اعصاب و روان بود اما در زمینه نویسندگی بسیار پرکار بوده و تا پایان عمر پنجاه ساله خود آثار زیادی از خود بجا گذاشت.[۱][۲]
غلامحسین ساعدی فعالیت ادبی خود را با روزنامه نگاری آغاز کرد و سپس پا به عرصه های دیگر گذاشت.او همچنین با نهضت ملی فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد. فعالیتی که منجر فه دستگیری چند ماهه‌ی او بعد از کودتای ۲۸ مرداد شد. او همچنین در سال ۱۳۵۳ دستگیر و به مدت یک سال در زندانهای ساواک زندانی و شکنجه شد.[۳] ساعدی تا پایان عمر داستانها و نمایشنامه های زیادی نوشت که از جمله میتوان به آثاری چون گاو ، عزاداران بیل، چوب به دست‌‌های ورزیل و اتللو در سرزمین عجایب اشاره کرد.[۴]