همایون خرم

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

امیر همایون خرم(متولد ۱۱/۴/۱۳۰۹بوشهر- درگذشت ۲۸/۱۰/۱۳۹۱)  استاد خرم از نوازندگان ویولن، موسیقی دان و آهنگ ساز موسیقی ایرانی است.در 11 سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت در14 سالگی در رادیو تنهایی به اجرا پرداخت[۱]از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران بود که در ۸۲ سالگی در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۳۹۱علت بیماری ریوی در بیمارستان «دی» درگذشت[۲]

(همایون خرم؛ هنرمندی خوش‌ذوق و مردم‌دار بود.اغلب از او به نیکی یاد می‌شود. خانه‌اش پشت پارک ساعی‌ست و هنوز درش به روی علاقمندان باز است... هرگز در بستر بیماری نیفتاد و به یکباره رفت. قبل از اینکه از دستش بدهیم زندگینامه‌اش را نوشت تا سندی برای آیندگان باشد)[۳].

زندگی نامه

استاد همایون(متولد ۱۱/۴/۱۳۰۹بوشهر- درگذشت ۲۸/۱۰/۱۳۹۱)  استاد خرم از نوازندگان نامدار ویولن، موسیقی دان و آهنگ ساز سرشناس موسیقی ایرانی است.در سن 11 سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چند سال بعد به عنوان نوازندهٔ 14 ساله، در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت وی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران بود که در سن ۸۲ سالگی در تاریخ ۲۸ دیماه۱۳۹۱ درگذشت. او در یازده سالگی به شاگردی در مکتب استاد صبا راه یافت، در ۱۴ سالگی در رادیو، تک نوازی کرد، در برنامه گلها به عنوان آهنگساز و سولیست ویولن، در رهبری ارکستر سازهای ملی ایفای تقش کرد. به عضویت در شورای عالی موسیقی رادیو درآمد. استاد دانشگاه موسیقی ملی هنرستان شبانه بود.  دوران طلایی آهنگسازی وی در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ و۵۰ بوده است. [۲]

آثار

امشب در سر شوری دارم، اوج آسمان، تو ای پری کجایی، سرگشته، ساغرم شکست ای ساقی، طاقتم ده، رسوای زمانه منمافسانه شیرین، آیا همه شما بی گناهید، اشک من هویدا شد، پیک سحری ، یارم گره بر مو زده، بعد از تو هم در بستر غم می توان خفت ، ساقی ببین، آوای خسته دلان، دل پریشانم زغم گرفته‌، ترانه «بوی باران»، آهنگسازی آلبوم «رسوای زمانه [۱]

«یار آشنا» از نواخته‌های همایون خرم که شامل سه بخش «ابو عطا»، «چهارگاه» و «دشتی» ساخته و پرداخته شده و با تنبک‌نوازی «محمود رفیعیان» به اجرا درآمده است. ساخته‌های ماندگاری مانند تصنیف «رسوای زمانه»،‌ «تو ای پری کجایی» و «شهرزاد رویا» در کارنامه هنری خرم دیده می‌شود. علاوه بر آن، این پیشکسوت فقید موسیقی ایرانی، قدرت زیادی در نوازندگی و بداهه‌پردازی به شیوه نوازندگان رادیو در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ داشت. در این مجموعه، سه مایه «ابوعطا» «چهارگاه» و «دشتی» محزون به کار گرفته شده‌اند که ضربی‌ها و چهارمضراب‌ها توسط تنبک «محمود رفیعیان» همراهی شده‌اند. خرم در یادداشتی بر دفترچه این آلبوم نوشته است: «موسیقی اصیل ایرانی همچون آب زلالی است که به تشنگی شنونده، پاسخ می‌دهد و او را با خود حقیقی خویش آشتی می‌دهد. بسیاری از گوشه‌های موسیقی ما، یک شهر موسیقی است که اگر نسبت به آن‌ها معرفت لازم پیدا شود، می‌تواند برطرف‌کننده عطش حقیقت‌جویانه انسان شود و عاقبت او را آن خنیاگر یگانه عشق رهبر شود. عاشقی گر زین سر و گر زان سر است/عاقبت ما را بدان سر رهبر است.» فرزند این موزیسین - رضا خرم - نیز در بخشی دیگر از دفترچه اثر، نوشته است: «اگر دوران طلایی آهنگسازی پدر را دهه‌های ۳۰ و ۴۰ و۵۰ بدانیم، دوران طلایی نوازندگی ایشان را می‌توان دهه‌های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ و کمی قبل از آن انگاشت. سال‌هایی که علاوه بر مهارت و چیره‌دستی، در نوازندگی تزکیه‌ای در دل پدر ایجاد شده بود که آثارش، فراتر از یک نوازندگی تکنیکی و حتی پراحساس گشت. آنچه توسط انگشتان او روی ویولون نواخته می‌شد. از ذهن او که همواره به یاد معشوق بود و از دل او که همواره جایگاه پاکی برای حضرت دوست بود، برمی‌آمد. از این رو، فرازمینی و در واقع آسمانی بود.» [۴]

کتاب ها

غوغای ستارگان (خاطرات همایون خرم) انتشارات بدرقه جاویدان، ردیف اول چپ کوک (نوای مهر) شامل آوازها، چهارمضراب ها، قطعات و تعدادی از آهنگ ها، ردیف دوم راست کوک شامل تعدادی از پیش درآمدها، چهارمضراب ها و رِنگ ها می باشد که هم اکنون در حال آماده سازی می باشد. [۱]

جستارهای وابسته ==

منابع