پرویز یاحقی

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

پرویز صدیقی پارسی ملقب به پرویزیاحقی (متولد تهران ۱۶/ شهریور ۱۳۱۴ - درگذشت ۱۲/بهمن/ ۱۳۸۵) درخیابان

خانقاه تهران متولدشد. او تحصیلات ابتدایی را در دبستان پروانه که در کنار مجلس شورای ملی واقع شده بود آغاز کرد. در کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی موسیقی را فرا گرفت. (حسین یاحقی نوازنده‌ی ویولون و کمانچه و رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز بود و بیش از پانصد آهنگ و ترانه ساخته است)[۱]

زندگی نامه

پرویز صدیقی پارسی ملقب به پرویز یاحقی در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۱۴ خورشیدی در تهران دیده به جهان گشود و از کودکی به موسیقی علاقه مند شد. وی اغلب در خانه داییش حسین یاحقی سر می‌کرد، از همان کودکی نسبت به صدای ساز علاقه وافری داشت نواهای موسیقی را با نی‌لبکش می‌نواخت، هفت سالگی وارد کلاس موسیقی شد. استاد که خواهرزاده خود را چنین شیفته موسیقی یافت، رضایت پدر پرویز را برای فرا گیری این هنر جلب کرد. پرویز کوچک را تحت تعلیم خود قرار داد. یازده ساله بود که دوره آموزش ردیف های پنجگانه دیگر استاد را که شامل پیش در آمدها، چهار مضراب ها، آهنگ های ضربی و دستگاه های موسیقی ایرانی بود. را فرا گرفت. منزل حسین یاحقی محل آمد و شد هنرمندان بزرگ و صاحب نام کشور بود که در این میان استاد صبا به نبوع و توانایی پرویز پی برده و برای ادامه فراگیری بیشتر وی را پذیرفت و...بعد از این دوره ها بود که به دعوت داود پیرنیا وارد برنامه گلها شد. هجده ساله بود که یکی از ساخته هایش به نام 'امید دل من کجایی' را با صدای استاد غلامحسین بنان در برنامه گلها اجرا کرد و به پیشنهاد صبا خود رهبری ارکستر را به عهده گرفت و هنرمندان و نوازندگان طراز اول کشور در این برنامه هنرمند جوان را یاری کردند.[۲] [۱][۱]

پرویز یاحقی در ده سال پایانی عمرش انزوا گزید و دور از دست‌رس همه‌گان بود. تنها تعداد معدودی بودند که می‌توانستند با او دیدار داشته باشند. تصادفی منجر شد که بر اثر آسیب‌دیدگی توانایی سابق خود در نوازندگی را از دست داد. یا حقی در ۱۳ بهمن‌ماه ۱۳۸۵ در آپارتمانش در خیابان آفریقای تهران درگذشت. سی ساعت پس از مرگ دو دوست که نگرانش شده بودند به در خانه‌اش آمدند. همسایه‌ها گفتند که دو روز است صدای ساز یاحقی به گوش نمی‌رسد. یاحقی به دلیل سکته‌ی قلبی درگذشته بود. 

فعالیت هنری

مصاحبه:

جستارهای وابسته ==

منابع