|
|
(۲۷۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه زندگینامه | | {{جعبه زندگینامه |
| | اندازه جعبه = | | | اندازه جعبه = |
| | عنوان = | | | عنوان =علی معزی |
| | عنوان ۲ =
| | | نام = |
| | نام =آگوستو پینوشه | | | تصویر = |
| | تصویر =پینوشه.JPG | | علی معزی.jpg |
| | اندازه تصویر = | | | اندازه تصویر = |
| | عنوان تصویر = آگوستو خوزه رامون پینوشه اوگارته | | | عنوان تصویر =علی معزی |
| | زادروز = ۲۵ نوامبر ۱۹۱۵ | | | زادروز = ۱۳۳۲ |
| | زادگاه = والپاریزو شیلی | | | زادگاه =قم |
| | مکان ناپدیدشدن =
| | | تاریخ مرگ = |
| | تاریخ ناپدیدشدن =
| |
| | وضعیت =
| |
| | تاریخ مرگ = ۱۰ دسامبر سال ۲۰۰۶میلادی | |
| | مکان مرگ = | | | مکان مرگ = |
| |عرض جغرافیایی محل دفن= | | |عرض جغرافیایی محل دفن= |
| |طول جغرافیایی محل دفن= | | |طول جغرافیایی محل دفن= |
| | <!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیشفرض شمال--> |
| |latd=|latm=|lats=|latNS=N | | |latd=|latm=|lats=|latNS=N |
| | <!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیشفرض غرب--> |
| |longd=|longm=|longs=|longEW=E | | |longd=|longm=|longs=|longEW=E |
| | علت مرگ =
| | | محل زندگی = |
| | پیداشدن جسد =
| |
| | آرامگاه =
| |
| | بناهای یادبود =
| |
| | محل زندگی = | |
| | ملیت = | | | ملیت = |
| | نامهای دیگر =
| | | نژاد = |
| | نژاد = | | | تابعیت =ایرانی |
| | تابعیت =شیلی | | | تحصیلات = |
| | تحصیلات = | |
| | دانشگاه = | | | دانشگاه = |
| | پیشه = | | | پیشه =زندانی سیاسی |
| | سالهای فعالیت =۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ | | | سالهای فعالیت =۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بودهاست. |
| | کارفرما = | | | کارفرما = |
| | نهاد = | | | نهاد = |
| | نماینده = | | | نماینده = |
| | شناختهشده برای = مردم دنیا | | | شناختهشده برای =مردم ایران |
| | نقشهای برجسته = کودتا در شیلی و سرکوب مردم شیلی | | | نقشهای برجسته = |
| | سبک = | | | سبک = |
| | تأثیرگذاران = | | | تأثیرگذاران = |
| | تأثیرپذیرفتگان =مردم شیلی و آزادیخواهان جهان | | | تأثیرپذیرفتگان =مردم ایران و آزادیخواهان جهان |
| | شهر خانگی = | | | شهر خانگی = |
| | دستمزد =
| |
| | دارایی خالص =
| |
| | قد =
| |
| | وزن =
| |
| | تلویزیون = | | | تلویزیون = |
| | لقب = | | | لقب = |
| | دوره =
| | | حزب =هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران |
| | پس از =
| | | جنبش =آزدایخواهی مردم ایران |
| | پیش از =
| | | مخالفان =وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاههای امنیتی |
| | حزب = | |
| | جنبش = | |
| | مخالفان = | |
| | هیئت = | | | هیئت = |
| | دین = | | | دین =اسلام |
| | مذهب =انگلیکان | | | مذهب =شیعه |
| | اتهام =قتلعام و کشتار مردم شیلی در کودتای ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳
| | | منصب = |
| | مجازات =
| |
| | وضعیت گناهکاری =
| |
| | منصب =فرمانده ارتش شیلی | |
| | مکتب = | | | مکتب = |
| | آثار =روز بحرانی | | | آثار = |
| | همسر =ماریا لوسیا هیریارت رودریگرز
| | | خویشاوندان سرشناس =دو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ میباشند. |
| | شریک زندگی =
| |
| | فرزندان =آگوستو اوسوالدو ، ژاکلین ماری ، لوسیا ، مارکو آنتونیو ، ماریا ورونیکا
| |
| | والدین =آگوستو پینوشه ورا، آولینا اوگارته مارتینز
| |
| | خویشاوندان سرشناس = | |
| | جوایز = | | | جوایز = |
| | امضا = | | | امضا = |
| | اندازه امضا = | | | اندازه امضا = |
| | signature_alt =
| |
| | وبگاه = | | | وبگاه = |
| | imdb_id =
| |
| | Soure_id =
| |
| | پانویس = | | | پانویس = |
| }} | | }} |
| '''آگوستو خوزه رامون پینوشه اوگارته،''' (زادهٔ ۲۵ نوامبر ۱۹۱۵ در والپاریزو – درگذشتهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۰۶ در سانتیاگو)، | | '''علی معزی،''' متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندانهای [[زندان اوین|اوین]]، [[زندان گوهردشت|گوهردشت]] و [[زندان قزلحصار|قزلحصار]] محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندانهای ایران به اتهام هواداری از [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] دستگیر و اعدام شد. |
|
| |
|
| معروف به اگوستو پینوشه، پدرش از کارمندان دولت و از طبقهی متوسط از نسل شهرنشینان مهاجر فرانسوی بود که صد سال قبل به شیلی آمده بودند.
| | این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندانهای اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندانهای ایران محبوس بود. |
|
| |
|
| پینوشه در ۱۸ سالگی وارد آکادمی جنگ ارتش شیلی شد و ۴ سال بعد به عنوان ستوان فارغالتحصیل شد. در دوران نظامیگری خود شاهد هیچ جنگی نبود و بالاترین منصبی که داشت فرماندهی بازداشتگاه کمونیستهای شبلی بود. پینوشه تا سال ۱۹۶۸که به درجهی سرتیپی ارتقاء یافت ۵ کتاب در بارهی جنگ و سیاست نوشت.
| | زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقلشد.<ref name=":0">[https://iranhrs.org/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/ سایت کانون حقوق بشر ایران]</ref> |
|
| |
|
| اگوستو پینوشه یک ماه پس از انتصاب به سمت فرماندهی ارتش، توسط آلنده، در رأس یک کودتای نظامی در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ دولت سوسیالیست [[سالوادور آلنده]]، رئیسجمهور مردمی شیلی را سرنگون نمود و سپس به عنوان یک دیکتاتور بیرحم، بدون هرگونه انتخابات دمکراتیک، به مدت ۱۷ سال بر مردم این کشور حکومت کرد. از روز اول، دولتِ کودتا شروع به دستگیری و انتقال هزاران نفر از فعالان کارگری و چپگراها به ورزشگاه ملی سانتیاگو کرد و بسیاری را کشت. بر طبق گزارشات و بررسیهای متعدد، در زمان حضور پینوشه در راس قدرت، بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ نفر کشته، حدود ۸۰۰۰۰ نفر بازداشت و تقریباً ۳۰۰۰۰ نفر [[شکنجه]] شدند. در سال ۲۰۱۱، آمار رسمی کشتهشدگان و مفقودشدگان ۳۰۶۵ نفر اعلام شد.
| | اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقلکردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرارگرفت. |
|
| |
|
| پینوشه در نوامبر ۲۰۰۶ مسؤولیت آنچه که در دوران او انجام شد پذیرفت ولی هرگز به خاطر آن محاکمه نشد. در سال ۲۰۰۴ معلوم شد او درگیر یک اختلاس ۲۷ میلیون دلاری بوده است.
| | یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرارگرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص ماندهبود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمهکاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کردهاست.<ref>[https://www.hra-news.org/2023/hranews/a-45777/ خبرگزاری هرانا]</ref> |
|
| |
|
| پینوشه در سال ۱۹۹۰ قبل از ترک موقعیت خود، تلاش کرد با وضع قوانین ویژهی حقوقی، از هر گونه حسابرسی و تعقیب قانونی مصون بماند اما سرانجام دادگاه عالی شیلی با لغو مصونیت حقوقی وی پینوشه را به خاطر قانونشکنی محاکمه کرد.
| | روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط [[ابوالقاسم صلواتی|قاضی صلواتی]] صادرشد. |
|
| |
|
| اگوستو پینوشه سرانجام در ۱۰ دسامبر ۲۰۰۶ در سن ۹۱ سالگی در سانتیاگو درگذشت.
| | اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در [[اشرف ۳|اشرف۳]] در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کردهاست. |
|
| |
|
| == بیوگرافی پینوشه ==
| | زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمیشناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکومکرد.<ref name=":0" /> |
| آگوستو پینوشه در ۲۵ نوامبر ۱۹۱۵ در شهر بندری والپاریزو واقع در شیلی به دنیا آمد. پدرش ورا و مادرش آولینا در حدود قرن نوزده میلادی به شیلی مهاجرت کرده بودند و از جمله مهاجرین فرانسوی الاصل محسوب میشدند. او مدارس ابتدایی و راهنمایی (مرحله دوم تحصیل) را در صومعه سن رافائل در شهر والپاریزو گذراند. در سال ۱۹۳۷ به هنگ چاکابوکو در پارگوته نام نویسی کرد و دو سال بعد در سال ۱۹۳۹ با درجه ستوان ای به هنگ میپون که پادگانش در شهر والپاریزو بود نقل مکان کرد و در سال ۱۹۴۰ به مدرسه سواره نظام بازگشت. در سال ۱۹۴۳ با لوسیا هریارت ازدواج کرد. پینوشه پنج فرزند، سه دختر (آینز لوچیا، ماریا ورونیکا، جاکولین ماری) و دو پسر (آگوستو اوسوالدو و مارکو آنتونیو) داشت.
| |
|
| |
|
| در اواخر سال ۱۹۴۵ به هنگ کاراپانگو پیوست که در شمال شهر ایکویکه مستقر شده بود. در سال ۱۹۴۸ به دانشگاه جنگ وارد شد اما به دلیل اینکه جوانترین مامور نظامی بود وظیفه سرویس رسانی به منظقه زغالسنگ لوتا را بر عهده او گذاشتند، تحصیلاتش نیمهکاره ماند. سال بعد دوباره به دانشگاه جنگ برگشت. پس از ارتقاء به ریاست ستاد مرکزی در سال ۱۹۵۱، به عنوان استاد در دانشگاه جنگ، جغرافیای جنگی و ژئوپولتیک تدریس میکرد. به عنوان سردبیر مجله سین آگویلاس (یک هزار عقاب) نیز فعالیت داشت. اوایل سال ۱۹۵۳ با بالاترین رتبه، برای دوسال او را به هنگ رانکاگوا در آریکا فرستادند و در همان زمان به درجه پروفسوری نائل شده و به سانتیاگو برای تصاحب پست جدید نقل مکان کرد. | | او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد. |
|
| |
|
| در سال ۱۹۵۶ به عنوان سازمانده ماموریت نظامی، برای همکاریهای بیشتر در دانشگاه جنگ برگزیده شد این انتخاب را گروهی از افسران جوان ترتیب داده بودند که او مجبور به معلق گذاشتن تحصیلش در رشته حقوق برای انجام این وظیفه شد. این ماموریت سه سال و نیم به طول انجامید در طی این سه سال و نیم او بیش از پیش به تدریس در رشتههای ژئوپلتیک، جغرافیای نظامی و سیاستهای اطلاعاتی پرداخت. در اواخر سال ۱۹۵۹ به شیلی بازگشت و او را به دفتر مرکزی ارتش شیلی فرستادند که در آنتوفاگستا قرار داشت. در ادامه او توانست به قائم مقامی دانشگاه جنگ برسد. در سال ۱۹۶۸ ابتدا به عنوان فرمانده ستاد در لشکر دوم شیلی خدمت کرد سپس به عنوان فرمانده کل لشکر ششم در ایکویکو گماشته شد. | | آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی [[علی صارمی]]، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد. |
|
| |
|
| در سال ۱۹۷۱ به فرماندهی کل لشکر (فرمانده کل لشکر سانتیاگو) رسید. پینوشه توسط خود سالوادور النده در سال ۱۹۷۳ به عنوان فرمانده کل لشکر برگزیده شد و این درست چند ماه قبل از این بود که کودتا به وقوع بپیوندد و آلنده از حکومت خلع گردد. | | در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد. |
|
| |
|
| آگوستو پینوشه ژنرالِ راست گرا که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، علیه دولت مردمی [[سالوادور آلنده]] در شیلی کودتا کرد، یک ماه قبل از آن توسط "سالوادور آلنده" رئیس جمهور وقت شیلی به عنوان رئیس نیروهای مسلح خود منصوب شدهبود اما پینوشه با بهرهجویی از این موقعیت به سازماندهی یک کودتا علیه آلنده مبادرت کرد. پینوشه طی سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰ حاکم مطلق و مستبد شیلی و فرمانده کل ارتش شیلی از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۸ بود. او همچنین رئیس خونتای دولتی شیلی بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ بود.
| | در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پروندهسازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پروندهسازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد. |
|
| |
|
| پینوشه در اولین روز کودتا، هزاران تن را که عمدتاً از فعالان کارگری بودند بازداشت و به ورزشگاه ملی سانتیاگو منتقل کرد و بسیاری از آنها را به قتل رساند. بر اساس گزارشات متعدد، از ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ تا ۱ مارس ۱۹۹۰ بیش از ۴۰۰۰ نفر به قتل رسیدند و ۱۰۰۲ تن از قربانیان ناپدیدشدگانی هستند که تاریخ مرگشان نامعلوم است و خانوادههای آنها هنوز در پی خاکسپاری آنها هستند. نام بسیاری از قربانیان روی دیوار گورستان عمومی شهر سانتیاگو نوشته شده است.
| | علی معزی سرانجام در روز سهشنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد. |
|
| |
|
| دیکتاتوری ۱۷ ساله پینوشه با رفراندوم جنجالی قانون اساسی در سال ۱۹۸۰ قانونی شد. در سال ۱۹۸۸ همهپرسی دیگری برگزار شد که در آن ۵۶% از رأیدهندگان مخالف ادامه فعالیت پینوشه به عنوان رییس جمهور بودند که این امر منجر به برگزاری انتخابات دموکراتیک برای ریاست جمهوری و کنگره شد. بعد از دست دادن مقام رییس جمهوری، پینوشه تا سال ۱۹۹۸ به عنوان فرمانده کل ارتش شیلی فعالیت خود را ادامه داد تا اینکه از مقام خود استعفا داد و بر طبق قانون اساسی ۱۹۸۰، سناتور مادامالعمر شد. با این حال، پینوشه در بازدید خود از لندن در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۹۹۸ تحت حکم جلب بینالمللی در ارتباط با موارد متعدد نقض حقوق بشر بازداشت شد. بعد از دادگاهی حقوقی، او به دلیل بیماری آزاد شد و در مارس ۲۰۰۰ به شیلی بازگشت. در سال ۲۰۰۴، قاضی خوان گوزمان ناپیا تایید کرد که پینوشه از سلامت کافی برخوردار است تا مورد محاکمه واقع شود و دستور حبس خانگی وی را صادر کرد. در زمان مرگ پینوشه در سال ۲۰۰۶، حدود ۳۰۰ اتهام مجرمانه به خاطر موارد متعدد نقض حقوق بشر در طول ۱۷ سال حکومت وی، و همچنین فرار مالیاتی و اختلاس در حین و بعد از دوران حکومت بر علیه وی در جریان بود. او متهم بود که حداقل ۲۸ میلیون دلار را به طور غیر قانونی جمعآوری کرده بود.
| | وی در طول زندان دادگاهها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاههایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد. |
|
| |
|
| دیکتاتوری بیرحم نظامی، که توسط قدرتهای غربی مانند ایالات متحده و بریتانیا حمایت میشد، تحت تأثیر اقتصاددانان نئولیبرال با اندیشه بازار آزاد که اکثریت آنها در دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو تحصیل کرده بودند و به شیکاگو بویز (پسران شیکاگو) معروف بودند، اصلاحات اقتصادی از جمله تثبیت واحد پول، کاهش تعرفهها، بازگشایی بازارهای شیلی به روی معاملات جهانی، ایجاد محدودیت برای اتحادیههای کارگری، خصوصیسازی امنیت اجتماعی، و خصوصیسازی صدها صنعت تحت کنترل دولتی را اجرا کرد.
| | زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.<ref>[https://iranfreedom.net/cryofarrestees/%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C/ سایت ایران آزادی]</ref> |
|
| |
|
| در حقیقت استانداردهای زندگی برای اکثریت قریب به اتفاق مردم افت کرد و همراه با کاهش دستمزدها بخشی از هزینههای مراقبتهای بهداشتی، آموزشی و مسكن قطع شد. هر کارگری که تلاش میکرد مقاومت کند، زندانی، شکنجه، کشته یا ناپدید میشد. | | علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد: |
|
| |
|
| این سیاستها منجر به پدیدهای شد که از آن با عنوان “معجزه شیلی” یاد میکنند، ولی منتقدان معتقدند که سیاستهای دولت به طرز چشمگیری نابرابری اقتصادی در جامعه را افزایش داد، و برخی بحران اقتصادی ۱۹۸۲ در این کشور را ناشی از همین سیاستها میدانند. شیلی در دهه ۱۹۹۰، سالهایی از رونق اقتصادی را در آمریکای لاتین داشت هر چند کارشناسان در مورد اینکه آیا اصلاحات پینوشه در این موضوع نقش داشت یا نه نظرات متضادی دارند.
| | «مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود میآورم. درود بر شما |
|
| |
|
| === خونتای نظامی ===
| | بیگمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام ندادهباشد و حالا فرصتها و مهلتهایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا میزند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست. |
| شورای مخفی نظامی پس از کودتا تشکیل شد. اعضای اصلی آن ژنرال پینوشه از ارتش و نیروی زمینی، آدمیرال ژوزه تریبیو مارینو از نیروی دریایی، ژنرال گستاوو لینت از نیروی هوایی و ژنرال کیسر ماندوزا از پلیس ملی شیلی بودند. این شورای نظامی به عنوان یک نهاد قانونی و شاخهای از دولت محسوب میشد. با قدرتگیری خونتاای نظامی، قانون اساسی و مجلس معلق شدند.
| |
|
| |
|
| پینوشه بسرعت خود را به عنوان «رهبر ملی» در شورای نظامی تثبیت کرد. در تاریخ ۱۷ اکتبر ۱۹۷۴ رسماً خود را رئیس جمهور شیلی خواند. ژنرال لینت نماینده نیروی هوایی به رقابت با پینوشه پرداخت ولی پینوشه او را وادار به بازنشستگی اجباری کرد و ژنرال فرناندو را به جایش برگزید.
| | راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامانبخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردمستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچههایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایرانشمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند. |
|
| |
|
| پینوشه در سال ۱۹۸۰ یک همه پرسی به منظور تصویب قانون اساسی جدید برگزار کرد. این قانون اساسی پست ریاست جمهوری را کاملاً در اختیار پینوشه قرار داد. همچنین قوانین دیوان محکمه و سازمان اطلاعات و امنیت شیلی را در قانون اساسی گنجاند.
| | دستهای وحدت و رهایی شما را میبوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک میگویم و خود را در درد و رنج خانوادههای قربانیان و شهدای خیزشهای اخیر شریک میدانم و به آنان تسلیت عرض میکنم. |
|
| |
|
| در سال ۱۹۸۶ سازمان اطلاعات و امنیت شیلی هشتاد تن انواع اسلحههای سبک و سنگین از یک مرکز ماهی گیری کوچک در کاریزال باجو کشف کرد. این زرادخانه توسط آلمان شرقی و شوروی برای کمک به مقاومت شیلی ارسال شده بود. در ماه سپتامبر، همان سال در یک ترور نافرجام علیه پینوشه، پنج تن از محافظین او کشته شدند و پینوشه جان سالم به در برد. | | راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها بهعنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچههایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایرانشمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند. |
|
| |
|
| === شیوههای سرکوب ===
| | دستهای وحدت و رهایی شما را میبوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک میگویم و خود را در درد و رنج خانوادههای قربانیان و شهدای خیزشهای اخیر شریک میدانم و به آنان تسلیت عرض میکنم.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> |
| یکی از روشهای رایج اعدام توسط رژیم کودتا این بود که غیرنظامیان را از هلیکوپتر به داخل اقیانوس یا از بالای کوههای آند پایین بیندازند.
| |
| | |
| بسیاری از زندانیان ، على الخصوص زنان و همچنین مردان، مورد تجاوز منظم و سوء استفاده جنسی از سوی نگهبانان قرار می گرفتند. علاوه بر تجاوز توسط نگهبانان، برخی از زنان با استفاده از سگ، موش و عنکبوت مورد آزار قرار میگرفتند و برخی مجبور به برقراری رابطه جنسی با اعضای خانواده خود میشدند.
| |
| | |
| بسیاری از فرزندان کشته شدگان به کلیسای کاتولیک واگذار شده یا به فرزندخواندگی پذیرفته شدند، در حالی که بچهها یا از وضعیت والدینشان بی خبر میماندند یا به آنها گفته میشد که پدر و مادرشان را طی حادثهای از دست دادهاند.
| |
| | |
| === قتل ویکتور خارا ===
| |
| ويكتور خارا Victor Jara در ۱۹۳۲ در روستايی فقير در شيلی به دنيا آمد. مادرش خواننده ترانههای محلی بود و به خاطر همين از همان دوران كودكی با شعر و موسيقی آشنا شد. در دوران نوجوانی به همراه خانوادهاش به سانتياگو مهاجرت كرد. پس از گذراندن سربازی به دانشگاه رفت و در رشته موسيقی سنتی شيلی به تحصيل پرداخت. و بعد از آن به يك شاعر و خواننده محبوب در بين مردم شيلی تبديل شد. شعرهايی برگرفته از رنج و سختی مردم فقير را میخواند كه ويكتور خارا روزی بخشی از آنها بود.
| |
| | |
| در سال ١٩٧٠ سالوادور آلنده كانديدای حزب اتحاد مردمی در انتخابات رياست جمهوری به پيروزی رسيد. ويكتور كه از طرفداران او بود و پيش از انتخابات براي حمايت از او در استاديوم سانتياگو كنسرت بزرگی اجرا كرد.
| |
| | |
| صبح ١١ سپتامبر ١٩٧٣ ژنرال پینوشه با پشتیبانی مجلس شیلی و دیوان عالی کشور كودتا کرد و هواپيماهای ارتش به كاخ رياست جمهوری حمله كردند و آنجا را بمباران كردند. آلنده کشته شد، ارتش با طرفداران او درگیر شد و بسیاری از مردم سانتياگو به خيابان آمده بودند و میجنگيدند. تعداد دستگير شدگان آنقدر زياد شده بود كه سينماها و سالنهای ورزشی هم به بازداشتگاه تبديل شده بودند. ويكتور خارا هم به همراه جمعی از دانشجويان دستگير شد و به استاديوم سانتياگو منتقل شد. در آنجا ٥ هزار نفر زندانی شده بودند كه اكثرا دانش آموزان، دانشجويان و جوانان شهر سانتياگو بودند.
| |
| | |
| ویکتور خارا شاعر، موزیسین و خوانندهی چپگرای شیلیایی و از طرفداران سالوادور آلنده، از جملهی بازداشتشدگان مستقر در ورزشگاه سانتیاگو بود که به شیوهی بسیار وحشیانه و ضد انسانی توسط نظامیان به شهادت رسید. یکی از افسران پینوشه خطاب به ویکتور که جزو زندانیان حاضر در ورزشگاه بود گفته بود: «شنیدهام آواز میخوانی. میخواهم که همین جا برای ما بخوانی» ویکتور خارا نیز درخواست گیتار کرده و شروع به نواختن و خواندن سرود مشهور «ما پیروزیم» نمود. افسر نظامی که خشگمین شده بود فرمان شکستن انگشتان هر دو دست ویکتور خارا را داد و سپس با تمسخر رو به او کرده و گفت حالا گیتار بزن. ویکتور خارا با شجاعت رو به جمعیت درخواست کرد که بازداشت شدگان او را همراهی کنند و در این هنگام همه نفرات حاضر در استادیوم با بالا بردن دستها شان شروع به خواندن و همراهی خارا نمودند. این حرکت موجب خشم نظامیان شد و در واکنش به این عمل متهورانه، ویکتور خارا را به رگبار گلوله بسته و به شهادت رساندند. بعدها جسد تير باران شده او گوشه خيابان پيدا شد.
| |
| | |
| آخرین ترانهٔ او که حکم وصیتنامهاش را داشت، بر روی تکهای از روزنامه نوشته شده بود و توسط یکی از افرادی که از استادیوم شیلی جان به در برد، به دست همسرش رسید:
| |
| | |
| پنج هزار نفر این جاییم/ در این بخش کوچک شهر/ چه دشوار است سرودی سر دادن/ آنگاه که وحشت را آواز میکنیم/ وحشت آنکه زندهام/ وحشت آنکه میمیرم / خود را در انبوه این همه دیدن/ میان این لحظههای بیشمار ابدیت/ که در آن سکوت و فریاد هست/ لحظه پایان آواز.
| |
| | |
| === حرکت بسوی دمکراسی ===
| |
| در سال ۱۹۸۸پس از دیدار پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیکهای جهان از شیلی، رفراندومی برای انتخاب دوباره پینوشه به ریاست جمهوری برای یک دورهی ۸ ساله برگزار شد. در این همه پرسی اگر پینوشه رای «آری» میآورد، میتوانست تا سال ۱۹۹۷ در موضع خود باقی بماند ولی اگر «نه» میآورد، میبایست تا پایان دوره ریاست جمهوری خود بماند و بعد از آن یا دوباره کاندید ریاست جمهوری و یا مجلس بشود.
| |
| | |
| به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپینهای بزرگ به همراه گروههایی که دوباره منسجم شده بودند برپا شد و در این کمپینها، حزبهای سوسیالیست، سوسیال دمکرات، رادیکال و.. دیگر گروهها بودند نهایتا در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۸ «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده پاتریکیو آیلوین مخالف آلنده را تایید کردند. در سال ۱۹۸۹ رفراندوم قانون اساسی با رای قاطع (۹۱٫۲۵٪) پیروز شد و در دسامبر همان سال پاتریکیو آیلوین در انتخابات ریاست جمهوری با ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه پیروز شد.
| |
| | |
| پینوشه تا سال ۱۹۹۸ در پست فرماندهی کل نیروهای نظامی باقی بود. پینوشه در سال ۱۹۹۸ در انگلستان دستگیر و توسط یک قاضی اسپانیولی به نام بالتازار گارزون محاکمه شد.
| |
| | |
| == انعکاسات کودتای پینوشه ==
| |
| آریل دورفمن شیلیایی، استاد برجستهی ادبیات و یک تبعیدی است که در کتاب «شکستن طلسم وحشت» از پینوشه، جنایات و محاکمه او میگوید. او که ده سال پس از کودتای شیلی به کشورش بازگشت خاطرات خود را از دوران مجاکمه و روزهای آخر پینوشه در این کتاب نوشته است:<blockquote>«گذشتهٔ او و بریدهروزنامهها را بالا و پایین میکردم بلکه از مردی که زمام امور شیلی را به دست گرفته بود رد پایی پیدا کنم - مردی که میتوانست بدون هیچ تکلفی بگوید که در آن کشور، بدون خبردار شدن او برگ هم به زمین نمیافتد. دنبال سرنخ میگشتم و تقریباً هیچچیز دستگیرم نشد، انتظارش را نداشتم. وقتی زندگینامهٔ خودنوشتش را میخواندم - کودکیِ سبکبارش در دههٔ ۱۹۲۰ در بندر والپارایزو، شیطنتهای دوران دانشجوییاش در دانشگاه افسری دههٔ ۱۹۳۰، سه کتاب مهجورش دربارهٔ ژئوپولتیک که در آنها حتی یک کلام حرف جنجالبرانگیز یا موضعگیری سیاسی به چشم نمیخورد، کارنامهٔ نظامی کسالتبار و بیحادثهاش - نمیتوانستم این حس را کنار بزنم که داشته پنهان میشده، تمام عمرش شاید حتی از خودش داشته پنهان میشده، از بچگی یاد گرفته که به هیچکس، شاید حتی به آینهٔ روبهرویش یا به همسرش هم نگوید که واقعاً کیست، نگوید که روزی میتواند چه کسی بشود.»</blockquote>
| |
| | |
| == جملاتی از آگوستو پینوشه ==
| |
| ثروتمندان کسانی هستند که تولید ثروت میکنند، و باید با آن ها به خوبی رفتار کنی تا به تولید ثروت ادامه دهند.
| |
| | |
| تنها راه حل مسئله حقوق بشر، فراموشی است.
| |
| | |
| گاهی وقتها دموکراسی باید در خون شسته شود.
| |
| | |
| من دیکتاتور نیستم، فقط چهرهای ترشرو دارم.
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| <references /> | | <references /> |
علی معزی
|
---|
علی معزی |
زادروز | ۱۳۳۲ قم |
---|
تابعیت | ایرانی |
---|
پیشه | زندانی سیاسی |
---|
سالهای فعالیت | ۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بودهاست. |
---|
شناختهشده برای | مردم ایران |
---|
تأثیرپذیرفتگان | مردم ایران و آزادیخواهان جهان |
---|
حزب سیاسی | هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران |
---|
جنبش | آزدایخواهی مردم ایران |
---|
مخالفان | وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاههای امنیتی |
---|
دین | اسلام |
---|
مذهب | شیعه |
---|
خویشاوندان | دو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ میباشند. |
---|
علی معزی، متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندانهای اوین، گوهردشت و قزلحصار محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندانهای ایران به اتهام هواداری از مجاهدین خلق دستگیر و اعدام شد.
این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندانهای اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندانهای ایران محبوس بود.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقلشد.[۱]
اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقلکردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرارگرفت.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرارگرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص ماندهبود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمهکاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کردهاست.[۲]
روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط قاضی صلواتی صادرشد.
اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در اشرف۳ در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کردهاست.
زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمیشناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکومکرد.[۱]
او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.
آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی علی صارمی، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.
در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.
در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پروندهسازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پروندهسازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.
علی معزی سرانجام در روز سهشنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.
وی در طول زندان دادگاهها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاههایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.[۳]
علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:
«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود میآورم. درود بر شما
بیگمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام ندادهباشد و حالا فرصتها و مهلتهایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا میزند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامانبخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردمستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچههایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایرانشمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.
دستهای وحدت و رهایی شما را میبوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک میگویم و خود را در درد و رنج خانوادههای قربانیان و شهدای خیزشهای اخیر شریک میدانم و به آنان تسلیت عرض میکنم.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها بهعنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچههایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایرانشمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.
دستهای وحدت و رهایی شما را میبوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک میگویم و خود را در درد و رنج خانوادههای قربانیان و شهدای خیزشهای اخیر شریک میدانم و به آنان تسلیت عرض میکنم.[۴]
منابع