کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه      =
| اندازه جعبه      =
| عنوان            =
| عنوان            =علی معزی
| عنوان ۲          =
| نام              =  
| نام              =آدولف هیتلر
| تصویر            =
| تصویر            =هیتلر ۱.JPG
علی معزی.jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| عنوان تصویر      = آدولف هیتلر
| عنوان تصویر      =علی معزی
| زادروز            = ۲۰ آوریل ۱۸۸۹
| زادروز            = ۱۳۳۲
| زادگاه            = برانائو ام این، اتریش- مجارستان
| زادگاه            =قم
| مکان ناپدیدشدن    =
| تاریخ مرگ        =  
| تاریخ ناپدیدشدن  =
| مکان مرگ          =
| وضعیت            =
| تاریخ مرگ        = ۳۰ آوریل سال ۱۹۴۵میلادی
| مکان مرگ          =پناهگاه زیر‌زمینی رایشتاگ
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
<!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض شمال-->
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
<!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض غرب-->
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
| علت مرگ          =خودکشی
| محل زندگی        =
| پیداشدن جسد      =
| آرامگاه          =
| بناهای یادبود    =
| محل زندگی        =آلمان
| ملیت              =
| ملیت              =
| نام‌های دیگر      =
| نژاد              =
| نژاد              =  
| تابعیت            =ایرانی
| تابعیت            =آلمان
| تحصیلات            =
| تحصیلات            =
| دانشگاه          =
| دانشگاه          =
| پیشه              =
| پیشه              =زندانی سیاسی
| سال‌های فعالیت    =۱۹۲۰ تا ۱۹۴۵
| سال‌های فعالیت    =۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بوده‌است.
| کارفرما          =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نهاد              =
| نماینده          =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    = مردم دنیا
| شناخته‌شده برای    =مردم ایران
| نقش‌های برجسته    = رهبری حزب نازی و آلمان در جنگ جهانی دوم
| نقش‌های برجسته    =
| سبک              =
| سبک              =
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم جهان
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم ایران و آزادیخواهان جهان
| شهر خانگی        =
| شهر خانگی        =
| دستمزد            =
| دارایی خالص      =
| قد                =
| وزن              =
| تلویزیون          =
| تلویزیون          =
| لقب              =فوهرر، به معنی پیشوا
| لقب              =
| دوره              =
| حزب              =هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران
| پس از            =
| جنبش              =آزدایخواهی مردم ایران
| پیش از            =
| مخالفان          =وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاه‌های امنیتی
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان          =  
| هیئت              =
| هیئت              =
| دین              =
| دین              =اسلام
| مذهب              =پروتستان
| مذهب              =شیعه
| اتهام            =قتل‌عام و کشتار مردم در جنگ جهانی دوم
| منصب              =
| مجازات            =
| وضعیت گناهکاری    =
| منصب              =رهبر آلمان
| مکتب              =
| مکتب              =
| آثار              =نبرد من
| آثار              =
| همسر              =اوا براون
| خویشاوندان سرشناس =دو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ می‌باشند.
| شریک زندگی        =
| فرزندان          =
| والدین            =کلارا هیتلر، آلویس هیتلر
| خویشاوندان سرشناس =
| جوایز            =
| جوایز            =
| امضا              =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| اندازه امضا      =
| signature_alt    =
| وبگاه            =
| وبگاه            =
| imdb_id          =
| Soure_id          =
| پانویس            =
| پانویس            =
}}
}}
'''آدولف هیتلر،''' (زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ دربراوناآم- این، شهری کوچک در نزدیکی لینتز بین مرز اتریش و آلمان – در‌گذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پناهگاه زیرزمینی رایشتاگ آلمان) سیاستمدار آلمانی و رهبر حزب نازی آلمان بود.  
'''علی معزی،''' متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندان‌های [[زندان اوین|اوین]]، [[زندان گوهردشت|گوهردشت]] و [[زندان قزل‌حصار|قزلحصار]] محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندان‌های ایران به اتهام هواداری از [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] دستگیر و اعدام شد.


آدولف هیتلر در جوانی بدنبال عدم موفقیت در آزمون ورودی آکادمی هنرهای زیبای وین با فروش ارزان تابلوهای نقاشی‌اش روزگار می‌گذراند. در جریان جنگ جهانی اول در ارتش آلمان وارد خدمت شد و بعنوان پیک در خطوط مقدم جبهه فعالیت می‌کرد و به سبب شجاعت در جنگ دو مدال صلیب آهنین درجه یک و دو را گرفت. در جریان همین جنگ بر اثر استنشاق گاز خردل مجروح شد و پس از جنگ به توصیه ارتش بعنوان مخبر وارد حزب کارگران آلمان شد.
این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندان‌های ایران محبوس بود.


آدولف هیتلر در جریان این ماموریت جذب حزب کارگران شد و به سبب فعالیت‌های مستمر در این حزب و ارتقای کمی و کیفی اعضای آن نهایتا در سال ۱۹۲۱ به عنوان رهبر این حزب انتخاب شد و دو سال بعد در سال ۱۹۲۳ طی یک تلاش ناکام برای کودتا علیه جمهوری وایمار به زندان افتاد در زندان، جلد اول خاطرات و طرح‌های سیاسی خود را در کتابی به نام نبرد من نوشت و پس از چند ماه در سال ۱۹۲۴ از زندان آزاد شد.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقل‌شد.<ref name=":0">[https://iranhrs.org/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/ سایت کانون حقوق بشر ایران]</ref>


آدولف هیتلر در رد پیمان ورسای و تبلیغ نژاد آریایی، ضدیت با کمونیسم و یهودی‌ها به وسیله رهبری کاریزماتیک خود و تبلیغات حزب، به مقبولیت مهمی در بین مردم دست یافت. او سرمایه‌داری بین‌المللی و کمونیسم را بخشی از توطئه‌های یهودیان می‌دانست. در ماه نوامبر سال ۱۹۳۲، حزب نازی علی‌رغم داشتن بیشترین کرسی در رایشتاگ، اکثریت را در اختیار نداشت. هیچ حزبی رای لازم برای معرفی صدراعظم را نداشت. فرانتس فون پاپن، صدر اعظم سابق و طرفداران محافظه‌کارش، رئیس جمهور فون هیندنبورگ را به انتخاب هیتلر برای صدراعظمی ترغیب کردند. هیتلر در ۳۰ ژانویه سال ۱۹۳۳ با کسب مقام صدراعظمی به قدرت دست یافت. در سال ۱۹۳۴ پیشوای آلمان شد و به مرور با وضع قوانین و حذف رقبا به رهبری بلامنازع در آلمان تبدیل شد و تا زمان خودکشی در سال ۱۹۴۵ بر آلمان حکومت کرد. آلمان به رهبری هیتلر با تهاجم به لهستان در اول سپتامبر ۱۹۳۹ باعث آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا شد. آلمان تحت رهبری هیتلر و ایدئولوژی نژادی او، سبب مرگ بیش از ۵۰ میلیون در جریان جنگ جهانی دوم از جمله یهودیان و نابودی بسیاری از کشورها در طی این جنگ شد؛ هیتلر و رژیم نازی مسئول مرگ حدود ۱۹٫۳ میلیون غیرنظامی و اسیر جنگی هم بودند. با این اعمال و سابقه هیتلر و رژیم نازی به عنوان سمبل شرارت در جهان معرفی می‌شوند.
اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقل‌کردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرار‌گرفت.


== بیوگرافی هیتلر ==
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرار‌گرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص مانده‌بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمه‌کاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کرده‌است.<ref>[https://www.hra-news.org/2023/hranews/a-45777/ خبرگزاری هرانا]</ref>
[[پرونده:هیتلر ۳.JPG|بندانگشتی|'''کودکی هیتلر''']]
پدر آدولف هیتلر، آلویس هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام خانوادگی مادرش را بر روی او گذاشتند. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت.


آلویس هیدلرو در سال ۱۸۷۶، دوباره غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نامش ( به صورت گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدی، بعنوان نام پدر ثبت شد. از آن پس پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام گرفت. او کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پائولا و ادموند، از بین شش فرزندش زنده ماندند. زمانی که آدولف هیتلر ۳ سال داشت،
روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط [[ابوالقاسم صلواتی|قاضی صلواتی]] صادر‌شد.


آدولف در خانه‌ای متولد شد و زندگی کرد که فرزندان آلویس از ازدواج دومش، آلویس جونیور و آنگلا، نیز در آن زندگی می کردند. زمانی که آدولف ۳ ساله بود، خانواده‌اش محل زندگی خود را ترک کرده و به پاساو در آلمان مهاجرت کردند. در آن منطقه، هیتلر زبان آلمانی را با لهجه باواریایی بجای لهجه اطریشی، فراگرفت که در سخنرانی‌هایش هم مشهود است. خانواده هیتلر در سال ۱۸۹۴ مجدداً به اتریش بازگشتند و در لئودینگ ساکن شدند. یک سال بعد، در ۱۸۹۵، آلویس بازنشسته شد و با خانواده خود به هافلد، در نزدیکی لامباخ، نقل مکان کرد. در آنجا به زراعت در مزرعه و پرورش زنبور پرداخت. هیتلر در یک مدرسه دولتی در نزدیکی فیشلام ثبت نام کرد. نقل مکان به هافلد همزمان شد با درگیری های شدید پدر-پسری میان آلویس و آدولف که سبب آن عدم انطباق آدولف با نظم سختگیرانه مدرسه بود. پدر هیتلر او را کتک می‌زد، درحالی که مادرش تلاش می‌کرد از او محافظت کند. آلویس هیتلر در زراعت خود در هافلد با شکست مواجه شد و در سال ۱۸۹۷ محل زندگی خانواده به لامباخ منتقل شد. آنجا هیتلر که در این زمان ۸ ساله بود، در کلاس‌های آوازخوانی شرکت کرد و در کلیسا به خواندن سرودهای مذهبی پرداخت. در این دوران او به احتمال کشیش شدنش هم فکر کرد. در سال ۱۸۹۸، خانواده‌اش به جنوب آلمان مهاجرت کرده و به شهر لئوندینگ بازگشت.
اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در [[اشرف ۳|اشرف۳]] در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کرده‌است.
[[پرونده:هیتلر ۷.JPG|بندانگشتی|'''یکی از نقاشی‌های هیتلر''']]
[[پرونده:هیتلر ۸.JPG|بندانگشتی|'''اثر دیگری از هیتلر''']]
[[پرونده:هیتلر ۹.JPG|بندانگشتی|'''نقاشی از هیتلر''']]
برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت که هیتلر را بسیار متاثر کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. آدولف در سال ۱۹۰۷ درسن ۱۷ سالگی با کمک یک موسسه حمایت از ایتام و مادرش برای ادامه تحصیل آلمان را به مقصد وین «اتریش» ترک کرد تا آنجا هنر بخواند ولی دو بار در امتحان ورودی رد شد که موجب افسردگی او شد. پس از این که برای بار دوم از موسسهٔ هنرهای زیبا اخراج شد، دچار فقر مالی شدیدی شد. او در ۱۹۰۹به دنبال سرپناهی می‌گشت تا اینکه در یک پانسیون به نام «خانه مردان» که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود ساکن شد و با ارزان فروشی تابلوهای نقاشی خودش زندگیش را تأمین می‌کرد. او از روی کارت پستالها طرح می‌کشید و به کاسب‌ها و گردشگرها می‌فروخت. تا قبل از جنگ جهانی اول وی حدود ۲۰۰۰ تابلوی اینچنینی نقاشی کرد. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. با مرگ مادرش، ناراحتی او افزون شد و مدرسه را ترک کرد. آدولف هیتلر تمامی سهم ارثش که از یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی به او رسیده بود را به خواهرش پائولا، واگذار کرد. آدولف هیتلر در وین تحت تأثیر تبلیغات ضد یهودی کارل لوگر، شهردار یهود ستیز وین بود که از نفرت علیه یهودیان برای حزب حمایت جمعی فراهم می‌کرد. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال‌ها، سوسیالیست‌ها، کاتولیک‌ها و یهودیان قرار داشت. در آن زمان این نفرت بخشی از ذهنیت عمومی جامعه بود.


آدولف هیتلر در سال ۱۹۱۳، بدلیل کراهت از خدمت در ارتش اتریش- مجارستان که چند نژادی بود به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم‌نژادان آلمانی او نیز با چنین مشکلی مواجه بودند. پس از اینکه ارتش اتریش او را دستگیر کرد و مورد آزمایش جسمی قرار داد، برای خدمت سربازی نامناسب تشخیص داده نشد و با معافیت توانست به مونیخ بازگردد ولی در اوت ۱۹۱۴ وقتی امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد.
زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکوم‌کرد.<ref name=":0" />


آدولف هیتلر یک سرباز وظیفه فعال بود که در فرانسه و بلژیک بعنوان پیک در خطوط اول جبهه خدمت کرد. با این که خدمات او قابل توجه بود ولی بخاطر گم کردن تابعیت آلمانی‌اش هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. وی به علت شجاعتی که در جنگ داشت، دومرتبه نشان صلیب آهنین، دریافت کرد. صلیب آهنین درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵ بدلیل مجروح شدن از پای راست و صلیب آهنین درجه یک، در اوت ۱۹۱۸ بدلیل مجروح شدن بر اثر گاز شیمیایی خردل، (این نشان به سرجوخه‌ها بندرت اعطا می‌شد).
او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.


او به خاطر مصدومیت حمله شیمیایی به وسیله گاز خردل در بیمارستان صحرایی بستری بود و به‌طور موقّت دچار نابینایی شده بود که خبر شکست آلمان را شنید. این خبر او را دچار شوک کرد؛ هیتلر سیاستمداران جمهوری وایمار را مسبب اصلی  این شکست می‌دانست و نسبت به آنها بدبین بود.
آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی [[علی صارمی]]، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.


در ژانویه ۱۹۲۳ فرانسه منطقه‌ی صنعتی روهر آلمان را بدلیل عدم پرداخت غرامت جنگ جهانی اول اشغال کرد. پس از آن ایالت بایرن خواهان جدایی از آلمان و تشکیل حکومت کاتولیک و پیروی از فرانسه شد که نخست‌وزیر هم موافقت کرد.
در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف‌ حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.


حزب نازی به رهبری هیتلر و با همراهی ژنرال لونددورف با سازماندهی یک تظاهرات مانع از اعلام رسمی استقلال این ایالت شد. گردان‌های نازی با شعار اتحاد ملی به خیابانها ریختند و با نیروهای ارتش درگیر شدند. در این درگیری‌ها ۱۸ نفر کشته و هیتلر و ژنرال لودندورف دستگیر شدند.
در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پرونده‌سازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پرونده‌سازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.


هیتلر در مارس ۱۹۲۴ زمانی که ۳۵ سال سن داشت به دلیل خیانت به دولت و ملت به ۵ سال حبس محکوم شد اما بعد از ۶ ماه با عفو مشروط از زندان آزاد شد.
علی معزی سرانجام در روز سه‌شنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.


== روند ترقی هیتلر در حزب نازی ==
وی در طول زندان دادگاه‌ها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاه‌هایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.
هیتلر پس از جنگ جهانی اول در قسمت تبليغات ارتش به كار مشغول شد، در سال ۱۹۱۹ به توصیه فرماندهش بعنوان مامور خبر‌چین به حزب کارگران که بعدها حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان که به‌طور خلاصه حزب «نازی» نامیده می‌شد، پیوست.


این حزب گروه کوچکی از ملی‌گرایان آلمانی بود که در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول شکل گرفت. در اوایل سال ۱۹۱۸ تحت تاثیر افکار انقلاب کمونیستی کارگری روسیه که در اروپا رواج یافته بود، ابتدا در برمن گروهی با نام: کمیته آزاد برای صلح کارگران آلمان (به آلمانی: Freier Ausschuss einen für deutschen Arbeiterfrieden) اعلام موجودیت کرد. آنتون درکسلر قفل‌سازی ساده و از اعضای ارتش در جنگ اول جهانی در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۱۹ به همراه چند تن از دوستان نزدیکش و بیست کارگر از راه آهن مونیخ به بحث دربارهٔ ایجاد حزبی مستقل از کمیته آزاد برای صلح، بر اساس اصول سیاسی که درکسلر مطرح کرد بحث و گفتگو کردند. این گفتگو سرانجام به تأسیس حزبی جدید انجامید. درکسلر در تاریخ ۷ مارس ۱۹۱۸ در مونیخ شعبه‌ای از این گروه را تشکیل داد. حزب کارگران آلمان، یک گروه کوچک با ۵۵ عضو بود. اما دولت وایمار که فعالیت‌های حزب را مشکوک به براندازی تلقی کرده بود جاسوسانی را به درون حزب فرستاد. آدولف هیتلر که مأمور اطلاعاتی ارتش بود به حزب پیوست تا از نزدیک تحولات آن را گزارش کند. او به مرور جذب دیدگاه‌های ملی‌گرایانه حزب شد. هیتلر قدرت سخنوری خوبی داشت و به یکی از سخنگویان ماهر حزب تبدیل شد. در میان اعضای اولیه حزب می‌توان به رودلف هس، هانس فرانک و آلفرد روزنبرگ اشاره کرد که بعدها همگی از سران حزب نازی شدند. هیتلر که جذب حزب شده بود نه تنها مخالفتی با حزب نداشت بلکه به یکی از ستون‌های اصلی حزب تبدیل شد و از سازمان اطلاعات ارتش خارج و به حزب پیوست. او در اولین گام طی یک ابتکار عمل تبلیغاتی تعداد اعضای حزب را که ۵۵ نفر بود از ۵۵۵ شروع کرد. این اولین و بزرگترین تبلیغ برای حزب بود. دومین اقدام هیتلر در ۲۴ فوریه ۱۹۲۰ افزودن واژه سوسیالیست ملی به نام حزب بود که با نام حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان (به اختصار: NSDP) معرفی شد. هیتلر با اجرای سخنرانی‌های آتشین به جذب هر چه بیشتر افراد به حزب کمک بزرگی می‌کرد.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.<ref>[https://iranfreedom.net/cryofarrestees/%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C/ سایت ایران آزادی]</ref>
[[پرونده:هیتلر ۴.JPG|بندانگشتی|'''یکی از مراسم نازیها''']]
حزب کارگران آلمان به وسیله یک کمیته هفت نفره اداره می‌شد که هیتلر یکی از اعضای آن بود. هیتلر توانست درکسلر را متقاعد کند که شورای هفت نفره مدیریت حزب منحل شود؛ با انحلال این شورا هیتلر به عنوان رئیس جدید حزب توانست برنامه‌های خود را به خوبی پیش ببرد و توانست حزب ناسیونال سوسالیست را بعنوان اولین و تنها حزب قانونی کشور تثبیت کند. نخستین اقدام هیتلر پس از ریاست تشکیل گروه شبه نظامی حزب به نام اس آ بود. در گام بعد هیتلر اعلام کرد که دو هدف کلی در حزب دارد: اولین هدف پیشرفت آلمان و دومین هدف مقابله با دشمنان درجه اول آلمان یعنی فرانسه - انگلیس و شوروی که در چنگال سرمایه یهودیان اسیر هستند. در سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲ حزب نازی رشد قابل ملاحظه‌ای کرد. حزب نازی دارای یک شاخه نظامی به نام گروه حمله اس آ شده بود که در راس این گروه ارنست روهم نزدیک‌ترین دوست هیتلر در حزب قرار داشت. بعدها در سال ۱۹۳۴ بین روزهای ۳۰ ژوئن تا ۲ ژوئیه هیتلر برای تثبیت قدرت خودش در یک تصفیه درون حزبی، ارنست روهم و بخشی از سران این نیرو را به همراه ۴۰۰ تن دیگر در شب چاقوهای بلند به قتل رساند. پس از اعدام روسای اس آ، نیروی اس اس که تحت رهبری هیتلر قرار داشت و زیر مجموعه اس آ به شمار می‌آمد، به عنوان نیروی مستقل به فعالیت ادامه داد.


با مرگ هیندنبورگ در دوم اوت ۱۹۳۴ طبق قانون تمام اختیارات به صدراعظم منتقل شد، و هیتلر با حفظ سمت رئیس دولت هم شد. چند هفته بعد هیتلر با پیشنهاد ادغام دو پست ریاست جمهوری و صدراعظمی توانست با کسب ۸۹/۹۳ درصد آرا موقعیت خود را قانونی کرد.
علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:


== گاهشمار ترقی هیتلر ==
«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود می‌آورم. درود بر شما
20 ژوئیه 1932 با انتخابات صورت گرفته در مجلس رایشتاگ، حزب نازی با به دست آوردن 37/4 درصد کل آرا ، بزرگترین حزب رایشتاگ شد


در همین سال هیتلر در 43 سالگی تصمیم گرفت در انتخابات ریاست جمهوری آلمان شرکت کند ولی در رقابت با ژنرال هیندنبورگ (از فرماندهان نظامی) بازنده شد
بی‌گمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام نداده‌باشد و حالا فرصت‌ها و مهلت‌هایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا می‌زند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.


با این حال در 30 ژانویه 1933 در 44 سالگی از سوی رئیس جمهور به عنوان صدراظم آلمان معرفی گردید
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامان‌بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم‌ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.


هیتلر خواستار یک آلمان بدون یهودیان بود و تلاش داشت تا نظم نوینی را در برابر نظم بین المللی که به دید او به شکل ناعادلانه ای پس از جنگ جهانی اول توسط فرانسه و بریتانیا شکل یافته بود، به کرسی بنشاند. آلمان در ۶ سال نخست حضور او در قدرت شاهد یک احیای اقتصادی سریع پس از رکود بزرگ، رهایی از بند محدودیت های تحمیل شده پس از جنگ جهانی اول و ضمیمه کردن مناطق آلمان نشین اطراف بود که هیتلر را در میان مردم بسیار محبوب ساخت. هیتلر قصد داشت تا برای مردم آلمان در اروپای شرقی فضای حیاتی مهیا کند زیرا تصور می شد که آلمان از نظر جغرافیایی منابع کافی برای جمعیت خود ندارد. سیاست خارجی تهاجمی هیتلر که با همین مسئله مرتبط بود، به عنوان دلیل اصلی آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا مطرح می‌شود. او در مقیاس وسیعی آلمان را تجدید تسلیحاتی کرد و پس از سال ۱۹۴۱ آلمان رفته رفته فتوحات خود را از دست داد و تا سال ۱۹۴۵، متفقین ورماخت را به طور کامل شکست دادند.  
دست‌های وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دل‌ها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.


اندکی بعد، رایشستاگ قانون تفویض اختیارات را به تصویب رساند که آن را نقطه آغاز تبدیل جمهوری وایمار به آلمان نازی، نظام تک حزبی بر پایه تمامیت خواهی و ایدئولوژی نازیسم، می‌دانند.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها به‌عنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.


== نقش هیتلر در جنگ جهانی دوم ==
دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
هیتلر در طول جنگ در عملیات نظامی نقش پررنگی داشت و طراح اصلی هولوکاست بود. 
 
الحاق راینلند به آلمان
 
پس از آن اتريش را به خاك آلمان الحاق كرد. اتريش پس از جنگ اول جهانی بسيار ضعيف شده بود و هيچ نشانی از شكوه و عظمت گذشته را نداشت، به همين سبب مردم مشتاقانه به الحاق كشورشان به آلمان قدرتمند رای مثبت دادند. اين واقعه به آنشلوس معروف است.
 
بدين ترتيب هيتلر در ۱۴ مارس ۱۹۳۸ پيروزمندانه و در حالی كه به ابراز احساسات مردم كه مشتاقانه برای ديدنش صف كشيده بودند پاسخ می گفت وارد وين ، شهری كه روزگاری در آن زندگی سختی را سپری كرده بود ، گرديد.
 
پيمان ورسای يكی از ذلت بارترين پيمانهايی بود كه پس از جنگ اول جهانی و در پی شكست آلمانها بر ملت آلمان تحميل گرديده بود و هيتلر سوگند خورده بود كه اين پيمان را براندازد. از جمله مفاد اين پيمان دادن سرزمينهايی از آلمان به لهستان بود و چون آلمانيها، لهستانيها را ملتی پست تر از خود می دانستند اين امر برايشان بسيار گران می آمد.
 
با فرمان هيتلر در سپيده دم اول سپتامبر ۱۹۳۹ لشكريان قدرتمند ورماخت (ارتش آلمان ) مانند سيل از مرز لهستان عبور كردند و از شمال و جنوب و مغرب به سوی ورشو پيش راندند. انگلستان و فرانسه كه در آن زمان جزو هم پيمانان لهستان بودند، پس از اين واقعه به آلمان اعلام جنگ كردند واين آغاز جنگ دوم جهانی، بزرگترين جنگ تاريخ بشری ، بود.
 
نبوغ نظامی هيتلر به صورتی بود كه همه جهان را به شگفتی واداشته بود. با تدابير نظامی اين مرد لهستان، دانمارك، نروژ،هلند ، بلژيك و سپس فرانسه به سرعت به اشغال نيروهای آلمانی درآمد.
 
هيتلر انگلستان را جزء لاينفك تمدن اروپا می دانست و در هر لحظه از جنگ برای صلح با انگلستان اقدام می كرد اما انگليسيها كه مردمی متكبر بودند حاضر به صلحی كه كمتر از تسليم نبود نمی شدند و تا آخرين نفس دلاورانه با آلمانها جنگيدند.
 
هيتلر كه نه می خواست انگلستان را از بين ببرد و نه می خواست قدرت ارتش خود را كاهش دهد از ادامه جنگ در غرب منصرف شد و رويش را به طرف شرق ، يعنی روسيه ، برگرداند.
 
در ساعت 3:30 بامداد 22 ژوئن 1941 ارتش آلمان طی عملياتی موسوم به بارباروسا به روسيه شوروی حمله كردند. در ابتدا سرعت ارتش بسيار بالا بود و در همان آغاز عمليات قسمتهای بسياری از خاك روسيه را به تصرف خود درآوردند.هيتلر و ساير فرماندهانش اينچنين می پنداشتند كه كار روسيه تا قبل از پائيز به اتمام خواهد رسيد و همين ، بزرگترين اشتباه ، او بود.
 
در زمستان سرد آن سال روسيه، ارتش آلمان ، بعلت نداشتن تجهيزات كافی برای نبرد زمستانی با آنكه تا دروازه های مسكو رسيده بود، بعلت مقاومت سرسختانه مردم و ارتش روسيه، مجبور به عقب نشينی شد و اين آغاز پايان بود.
 
پس از ورود آمريكا به جنگ جهانی دوم كه توسط ژاپن صورت گرفت ، روح تازه ای در قوای متفقين دميده شد و جنگ وارد مرحله جديدی گرديد.
 
سرانجام با توافقی كه توسط سران سه كشور انگلستان،روسيه و آمريكا يعنی چرچيل، استالين و روزولت انجام گرفت ، متفقين از شرق و غرب به سمت آلمان يورش بردند و توانستند ارتش آلمان را به زانو درآورند.
 
هيتلر تا دقايق آخر مقاومت كرد و چون ديگر هيچ نيرويی برای جنگيدن نداشت برای آنكه جسدش به دست دشمنانش نيفتد دستور داد جسدش را بسوزانند و پس از اين دستور با شليك تپانچه به زندگی پر فراز و نشيب خود پايان داد.
[[پرونده:هیتلر ۵.JPG|بندانگشتی|'''وضعیت رایشتاگ پیش از خودکشی هیتلر''']]
اما جنگ جهانی دوم ، جدای از تبعات منفی ، آثار مثبتی نيز بر جای گذاشت كه امروزه بشراز آنها بهره مند است. اصولا انسانها در مواقعی كه ضرورت ايجاد كند دست به كارهای بزرگی میزنند و رشد سريع علم و دانش بشری و پيشرفت فوق العاده تكنولوژی كه به علت رقابت شديد نظامی بوجود آمد از جمله اين آثار است.
 
از ديگر مواردی كه در دنيای پس از جنگ بوجود آمد و مستقيما به اين جنگ مربوط میشود می توان از تشكيل سازمان ملل متحد، بوجود آمدن بلوك شرق و غرب و دو قطبی شدن جهان و دهها موارد ديگر را نام برد كه هنوز هم می توانيم اين موارد را ببينيم.
 
آلمان را در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ در تهاجم به لهستان رهبری نمود که سبب اعلان جنگ بریتانیا و فرانسه به این کشور گردید. ماه ژوئن سال ۱۹۴۱، عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی آغاز شد و تا پایان این سال، بیشتر اروپا و شمال آفریقا به تصرف آلمان و متحدانش در نیروهای محور درآمد.
 
== عادات هیتلر ==
هیچ وقت از مشروبات الکی استفاده نکرد. ممنوعیت الکل و گوشت از محدودیت های غذایی انتخابی آدولف هیتلر بود. این تعصب او با باورش نسبت به برتری نژاد آریایی تقویت می شد و او آلمانی ها را به پاک نگه داشتن بدنشان از چیزهای ناپاک تشویق می کرد.
 
● سیگار نمی کشید.
 
● سال ۱۹۳۸ مرد سال مجله تایم شد.
 
● گیاه خوار بود.
 
● ریشارد واگنز موزیسین محبوب او بود.
 
● حامی حقوق حیوانات بود.
 
● محل سکونت رسمی او مونیخ بود.
 
● عاشق فیلمهای کمپانی والت‌دیسنی بود.
 
● روزی یک کیلو شکلات می خورد.
 
● سبیل هایش الگو گرفته از سبیل چارلی چاپلین بود.
 
== قوانین ضد یهودی هیتلر ==
در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۳۵، قوانین نورمبرگ (Nuremberg) تصویب شدند. در این قانون آمده بود هر کسی که سه تا چهار نسل قبل یهودی باشد یهودی به حساب می‌آید، ولو فرد خود را غیریهودی یا از مذهبی دیگر بداند. این قوانین همچنین شامل «قانون حفاظت از خون آلمانی و افتخار آلمانی» می‌شد که ازدواج بین یک آلمانی یهودی و غیر یهودی را ممنوع اعلام می‌کرد. قانون شهروندی «رایش» تمام غیر آریایی‌ها را از مزایای شهروندی آلمان محروم می‌کرد.
 
از سال ۱۹۳۳ تا آغاز جنگ در سال ۱۹۳۹، هیتلر و رژیم نازی‌اش صدها قانون و مقررات برای محدود کردن و حذف یهودیان از اجتماع تصویب کردند. از جمله این اقدامات تحریم کسب و کارهای یهودی، محروم کردن آنان از خدمات دولتی، محرومیت دانشجویان و دانش آموزان و محدودیت کاری در حرفه‌های پزشکی و قانونی بود. همچنین مدرک مشاوران مالیاتی یهودی نیز باطل شد و بازیگران یهودی دیگر حق حضور در فیلم و تئاتر را نداشتند.
 
== قوانین امنیت هیتلر ==
در سال ۲۰۱۳ با مصاحبه خانم مارگوت وولک، با مجله اشپیگل آلمانی فاش شد که:
 
پانزده زن جوان کارشان این بوده است که غذای پیشوا را بچشند تا مسموم نباشد.
 
نیروهای اس‌اس غذا را سرو می‌کردند، یک ساعت صبر می‌کردند ببینند دخترها می‌میرند یا نه، اگر نمی‌مردند، غذا را برای هیتلر می‌بردند.
 
== مرگ هیتلر ==
[[پرونده:هیتلر ۲.JPG|بندانگشتی|'''هیتلر در روزهای پایانی رایش سوم''']]
هیتلر از اوایل سال ۱۹۴۵متوجه شده بود که آلمان به زودی شکست می‌خورد. شوروی توانسته بود نیروهای آلمان را به اروپا غربی براند و متفقین از سمت غرب به سوی آلمان پیشروی می‌کردند. در نیمه شب ۲۹ آوریل، هیتلر با اوا براون (Eva Braun) ازدواج کرد. همزمان او از اعدام دیکتاتور ایتالیای «بنیتو موسولینی» مطلع شد. او که از اسارت به دست ارتش دشمن می‌ترسید روز بعد از ازدواجش با اوا براون خودکشی کرد. آدولف هیتلر با سیانور و شلیک همزمان گلوله تپانچه به سرش و اوا براون با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. جوزف گوبلز و سایرین که در سنگر بودند، پیکر بی جان آن دو را به بیرون بردند و به خواست خود هیتلر سوزاندند. او وصیتنامه ای در آخرین ساعات قبل از مرگ از خود برجای گذاشت.
 
== افکار عمومی و هیتلر ==
 
سیاست‌های اصلاح نژادی هیتلر کودکان دارای معلولیت فیزیکی و ذهنی را هدف گرفت و سپس به سراغ کشتار سریع بزرگسالان معلول نیز رفت.
 
زمانیکه آدولف هیتلر در زندان بود، قسمت اعظم اولین جلد از کتاب بیوگرافی و بیانیه سیاسی اش به نام ماین کامپف( Mein Kampf) یا« نبرد من» را نوشت. در سال ۱۹۲۵ نخستین جلد این کتاب منتشر شد و در سال ۱۹۲۷ جلد دومش نیز منتشر شد. به ۱۱ زبان، این دو جلد ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه از آن، تا سال ۱۹۳۹ به فروش رفت. آدولف هیتلر  در جلد اول، جهان بینی ضد یهودی و تعصب آریایی خود را در کنار احساس خیانتی که از نتیجه جنگ جهانی اول داشت، منتشر کرد و مخاطب را به انتقام گیری از فرانسه و توسعه سرزمین تا روسیه تحریک کرد و در جلد دومش نیز نقشه خود را برای به دست آوردن و حفظ قدرت توضیح داد.
 
<blockquote></blockquote>
 
== جملاتی از هیتلر ==
حزب كارگران حزبى كوچك و متشكل از نهايتا ۱۰ عضو و تعدادى هوادار بود. اما با مديريت و فعاليت آدولف هيتلر و همچنين ابتکاراتش مثل ساختن پرچم و سرود براى حزب و برگزارى جلسات حزبى در اماكن مطرح و تاسيس روزنامه برا ى حزب رفته رفته تبديل به حزبى بزرگ شد تا آنجا كه دست به يك كودتا زد كه بعدها بنام كودتاى آبجوفروشى مشهور شد.
 
كودتايى كه در آن هيتلر و ديگر افراد حزب بر عليه دولت جمهورى وایمار براه انداختند. اما به سبب سادگی تصورات او و دوستانش از یک استراتژی و تاکتیک مناسب، با شكست مواجه شد و همگى به زندان افتادند و حزب تعطيل و غير قانونى اعلام شد. هیتلر به خاطر خیانت به کشور به ۹ ماه حبس محکوم شد.
 
او کتاب نبرد من را در همین دوران نوشت. بعد از این که از زندان آزاد شد، حامیان بسیاری را با ترویج ایده‌های ملی‌گرایی، ضد‌کمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی‌های پرشور بر ضد پیمان ورسای، در کشور آلمان بدست آورد. 
 
سال ۱۹۳۲ هیتلر برای ریاست جمهوری در برابر پل‌فون هیندن‌بورگ به رقابت پرداخت. او در هر دو دور انتخابات دوم شد و در دور نهایی بیش از ۳۶ درصد آرا را به خود اختصاص داد. نتایج این انتخابات هیتلر را به یک نیروی سیاسی قوی در آلمان تبدیل کرد. هیندن‌بورگ با بی‌میلی قبول کرد هیتلر را به عنوان صدر اعظم منصوب کند تا تعادل سیاسی در کشور برقرار شود.
 
در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر به مقام صدراعظمی رسید.
 
هیتلر از موقعیت خود به عنوان صدر اعظم استفاده کرد تا یک دیکتاتوری قانونی به وجود بیاورد و اقدام به یک سرکوب سیستماتیک در برابر مخالفان سیاسی کرد.
 
در زمان صدارت آدولف هیتلر، مجموعهٔ ارتشی- صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و در زمان خود، آنرا به یکی از قدرت‌های برتر اروپا تبدیل نماید. آدولف هیتلر با هدف سیاست لبنسراوم، سیاست خارجی خود را دنبال نمود و در سال ۱۹۳۹ یکی از علل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به لهستان بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و اروپا و سایر نقاط دنیا در طی این مدت شاهد ویرانی ها و تلفات این جنگ بودند. هرچند آلمان و نیروهای متحدش در عرض سه سال، بیشتر مناطق اروپا، بخش های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند ولی از سال ۱۹۴۲ به بعد، نیروهای متفقین از آنان پیشی گرفته و رایش آلمان بزرگ را از هر سو در سال ۱۹۴۵ احاطه نمودند.
 
هیتلر پرچم حزب نازی و نماد اِسواستیکا (صلیب شکسته) را خود طراحی کرد و آن را در یک دایره‌ی سفید روی زمینه قرمز گذاشت.


== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۲

علی معزی
علی معزی.jpg
علی معزی
زادروز۱۳۳۲
قم
تابعیتایرانی
پیشهزندانی سیاسی
سال‌های فعالیت۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بوده‌است.
شناخته‌شده برایمردم ایران
تأثیرپذیرفتگانمردم ایران و آزادیخواهان جهان
حزب سیاسیهوادار سازمان مجاهدین خلق ایران
جنبشآزدایخواهی مردم ایران
مخالفانوزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاه‌های امنیتی
دیناسلام
مذهبشیعه
خویشاونداندو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ می‌باشند.

علی معزی، متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندان‌های اوین، گوهردشت و قزلحصار محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندان‌های ایران به اتهام هواداری از مجاهدین خلق دستگیر و اعدام شد.

این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندان‌های ایران محبوس بود.

زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقل‌شد.[۱]

اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقل‌کردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرار‌گرفت.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرار‌گرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص مانده‌بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمه‌کاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کرده‌است.[۲]

روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط قاضی صلواتی صادر‌شد.

اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در اشرف۳ در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کرده‌است.

زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکوم‌کرد.[۱]

او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.

آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی علی صارمی، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.

در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف‌ حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.

در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پرونده‌سازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پرونده‌سازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.

علی معزی سرانجام در روز سه‌شنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.

وی در طول زندان دادگاه‌ها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاه‌هایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.

زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.[۳]

علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:

«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود می‌آورم. درود بر شما

بی‌گمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام نداده‌باشد و حالا فرصت‌ها و مهلت‌هایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا می‌زند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.

راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامان‌بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم‌ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.

دست‌های وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دل‌ها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.

راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها به‌عنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.

دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.[۴]

منابع