کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{mbox
{{جعبه زندگینامه
| type  = notice
| اندازه جعبه      =
| image = {{#if:{{{altimage|}}}|{{{altimage|}}}|[[File:Ambox warning blue construction.svg|50x40px|link=|page is in the middle of an expansion or major revamping]]}}
| عنوان            =علی معزی
| text  = این {{#if:{{{section|}}}|بخش|{{#switch:<includeonly>{{NAMESPACE}}</includeonly>
| نام              =
| بحث          = [[راهنما:صفحه بحث|صفحه بحث]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| تصویر            =
| رده      = [[ویکی‌پدیا:رده‌بندی|رده]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
علی معزی.jpg
| راهنما          = [[راهنما:فهرست|صفحه راهنما]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| اندازه تصویر      =
| درگاه        = [[ویکی‌پدیا:درگاه|درگاه]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| عنوان تصویر      =علی معزی
| الگو      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام الگو|الگو]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| زادروز            = ۱۳۳۲
| کاربر           = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه کاربری]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| زادگاه            =قم
| بحث کاربر      = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه بحث کاربری]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| تاریخ مرگ        =
| ویکی‌پدیا      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه پروژه]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| مکان مرگ          =
| بحث ویکی‌پدیا = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه بحث پروژه]] {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
|عرض جغرافیایی محل دفن=
| مقاله {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
|طول جغرافیایی محل دفن=
}}}} '''تحت نگارش، توسعه یا بازنویسی گسترده قرار دارد{{#if:{{{notready|}}}
<!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض شمال-->
|, و هنوز برای استفاده آماده نیست.
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
}}.''' از کمک شما در ویرایش و نگارش مقاله استقبال می‌کنیم؛ خوش آمدید. {{#if:{{{placedby|}}}
<!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض غرب-->
|This template was placed by {{#ifeq:{{lcfirst:{{{placedby}}}}}|{{ucfirst:{{{placedby}}}}}
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
|<!--{{{placedby}}} does not start with a letter - so is probably a signature-->{{{placedby}}}
| محل زندگی        =
|{{user|{{{placedby}}}}}
| ملیت              =
}}.
| نژاد              =
}} اگر این {{#if:{{{section|}}}|section|{{#switch:<includeonly>{{NAMESPACE}}</includeonly>
| تابعیت            =ایرانی
| بحث           = [[راهنما:صفحه بحث|بحث صفحه]]
| تحصیلات            =
| رده      = [[ویکی‌پدیا:رده‌بندی|رده]]
| دانشگاه          =
| راهنما          = [[راهنما:فهرست|صفحه راهنما]]
| پیشه              =زندانی سیاسی
| درگاه        = [[ویکی‌پدیا:درگاه|درگاه]]
| سال‌های فعالیت    =۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بوده‌است.
| الگو      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام الگو|الگو]]
| کارفرما           =
| کاربر          = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه کاربری]]
| نهاد              =
| بحث کاربر      = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه بحث کاربری]]
| نماینده          =
| ویکی‌پدیا      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه پروژه]]
| شناخته‌شده برای    =مردم ایران
| بحث ویکی‌پدیا = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه بحث پروژه]]
| نقش‌های برجسته    =
| مقاله {{#if:{{{nosection|}}}||یا بخشی از آن}}
| سبک              =
}}}} <span class="plainlinks">[{{SERVER}}{{localurl:{{NAMESPACE}}:{{PAGENAME}}|action=history}}</span> چندین روز است که ویرایش نشده] لطفاً این الگو را بردارید.<br />''اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را افزوده‌اید لطفاً مطمئن شوید که در زمان ویرایش یک بخش، این الگو با الگوی [[الگو:ویرایش|<nowiki>{{ویرایش}}</nowiki>]] جایگزین می‌شود.''
| تأثیرگذاران      =
{{small|{{last edited by}}}}
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم ایران و آزادیخواهان جهان
| شهر خانگی        =
| تلویزیون          =
| لقب              =
| حزب              =هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران
| جنبش              =آزدایخواهی مردم ایران
| مخالفان           =وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاه‌های امنیتی
| هیئت              =
| دین              =اسلام
| مذهب              =شیعه
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| خویشاوندان سرشناس =دو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ می‌باشند.
| جوایز            =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| وبگاه            =
| پانویس            =
}}
}}
'''علی معزی،''' متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندان‌های [[زندان اوین|اوین]]، [[زندان گوهردشت|گوهردشت]] و [[زندان قزل‌حصار|قزلحصار]] محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندان‌های ایران به اتهام هواداری از [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] دستگیر و اعدام شد.


این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندان‌های ایران محبوس بود.


زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقل‌شد.<ref name=":0">[https://iranhrs.org/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/ سایت کانون حقوق بشر ایران]</ref>


'''دکتر حشمت طالقانی،''' با نام اصلی میرزا ابراهیم‌خان حشمت‌الاطباء، زاده‌ی ۱۲۶۴ شمسی محل تولد روستای شهراسر طالقان و درگذشته‌ی ۲۱ اردیبهشت ۱۲۹۸، از مبارزان بزرگ نهضت جنگل، به رهبری میرزا کوچک‌خان جنگلی است. در ۱۸ سالگی همزمان با اوج‌گیری مبارزات مشروطه‌خواهان به تهران آمد و در مدرسه‌ی آلیانس ثبت نام کرد. به سرعت با افکار سیاسی آشنا شد. پس از آن در مدرسه‌ی دارالفنون به تحصیل طب پرداخت و با دایر شدن مدرسه‌ی سیاسی توسط مشیرالدوله به آنجا راه‌یافت و دروس خود را با موفقیت گذراند. همزمان با فتح تهران توسط مشروطه‌خواهان با میرزا کوچک‌خان آشنا شد. در جریان سرکوب شورش شاهسون‌ها علیه مشروطه به عنوان پزشک ارتش در این ماموریت شرکت داشت و با اصول جنگ‌های چریکی آشنا شد. با همین تجربیات در قیام جنگل نظام ملی را د رلاهیجان برپا نمود و خود سرپرستی آن را بعهده گرفت. پس از حمله روس‌ها در سال ۱۲۸۶ شمسی به شهرهای بندرانزلی و رشت و اعدام سه تن از افراد بی‌گناه شهر دکتر حشمت که خود عضو جمعیت اتحاد اسلام بود به مقابله با روس‌ها پرداخت این جمعیت تیم‌هایی را به همین منظور سازماندهی و اعزام کرد از جمله دکتر حشمت را به همراه تیمی به لاهیجان اعزام کرد. در لاهیجان دکتر حشمت با میرزاکوچک‌خان ملاقاتی داشت و در این ملاقات استقرار در جنگل را به عنوان مرکز عملیات پذیرفت. پس از نبردهای فراوان به همراه میرزا کوچک‌خان جنگلی در سال ۱۲۹۸ شمسی در جریان عقب‌نشینی نیروهای میرزا در دشت کجور با وعده و وعید قوای دولتی و امضای قران تسلیم نیروهای دولتی می‌شود ولی در یک خیانت و جنایت آشکار روز ۲۱ اردیبهشت ۱۲۹۸ او و همراهانش را در رشت در یک دادگاه چند دقیقه‌ای محکوم کرده و بدار می‌آویزند.
اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقل‌کردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرار‌گرفت.


به نقل از آقای مشفقی، محقق بلند آوازه وخستگی ناپذیر، شاد روان استاد سید محمد تقی میر ابوالقاسمی، سالها پیش، همت قابل تحسینی به خرج داده و شرح زندگی و مبارزات دکتر حشمت را با استفاده از بیش از 86 منبع و ماخذ، به رشته ی تحریر درآورده است
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرار‌گرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص مانده‌بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمه‌کاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کرده‌است.<ref>[https://www.hra-news.org/2023/hranews/a-45777/ خبرگزاری هرانا]</ref>


به نظرمی رسد، یکی ازمفصل ترین و درعین حال مستند ترین نوشته ها و شرح حال درخصوص دکترابراهیم حشمت ومبارزات او می باشد. این نوشته گزیده ای است ازمطالب آن کتاب، که تقدیم خوانندگان ارجمند می شود.
روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط [[ابوالقاسم صلواتی|قاضی صلواتی]] صادر‌شد.


== گاهشمار زندگی دکتر حشمت ==
اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در [[اشرف ۳|اشرف۳]] در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کرده‌است.


زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکوم‌کرد.<ref name=":0" />


دکتر ابراهیم حشمت در سال 1304 قمری برابر با 1264شمسی و1885میلادی وده سال پیش از کشته شدن ناصرالدین شاه، در روستای " شهراسر" طالقان چشم به جهان گشود.
او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.


پدرش عباس قلی نام داشت. کارش طبابت بود و او را حشمت الاطباء می نامیدند. مادرش سکینه نام داشت. پدر درسال 1324 قمری و مادر در سال 1318 شمسی، چشم از جهان فروبستند و مدفن هردو، درهمان روستای" شهراسر" طلقان است.
آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی [[علی صارمی]]، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.


حشمت الاطباء تنها در فصل تابستان در زادگاهش اقامت داشت و درسایرفصول سال، دست به سفر های گوناگون به شهرهای مختلف می زد و به درمان بیماران نیازمند می پرداخت و آن نقاط عبارت بودند از: تنکابن، لاهیجان، دیلمان، لشت نشاء.
در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف‌ حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.


ابراهیم، نخست در روستای «اوانک» نزد «شیخ عبد الحسین اوانکی» به خواندن و نوشتن پرداخت. سپس در زمانی که وی 18 سال داشت، پدرش اورا برای تحصیل به تهران فرستاد و نامش را در مدرسه ی " آلیانس فرانسه" ثبت می نماید. این زمان مصادف بود با اوج مبارزات مشروطه خواهان و همین امر سبب شد که ابراهیم به رشد سیاسی و آگاهی ویژه ای برسد.
در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پرونده‌سازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پرونده‌سازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.


او در حالیکه در مدرسه ی دارالفنون به تحصیل طب مشغول بود، همزمان با دایر شدن مدرسه سیاسی از سوی" مشیرالدوله" به این مدرسه هم راه یافت ودروس آنرا با موفقیت به پایان رساند. درجریان فتح تهران ازسوی مشروطه خواهان، ابراهیم 23 سال داشت و ازنزدیک شاهد شور و هیجان و مبارزات مشروطه خواهان بود و در همین زمان بود که با " میرزا کوچک خان" آشنا می شود.
علی معزی سرانجام در روز سه‌شنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.


درسال 1328 قمری شاهسون ها در اردبیل علیه دولت مشروطه طغیان کردند و" ابراهیم" که اینک طبیب شده بود، به عنوان پزشک ارتش برای سرکوبی طغیان شاهسون ها اولین ماموریت وسفرجنگی خودرا آغاز نمود. تجربیاتی که او در این سفر-چه ازنظر پزشکی وچه ازنظر نظامی- کسب کرده بود، سبب شد به اصول جنگ های چیریکی آشنا شود . به همین جهت درجریان نهضت جنگل " نظام ملی " را در لاهیجان دایر کرد و خود سرپرستی آنرا به عهده داشت.
وی در طول زندان دادگاه‌ها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاه‌هایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.


درطول هشت سال اقامتش در تهران وآشنایی اش با زبان فرانسه، اغلب به مطالعه ی کتب مختلف به زبان فرانسه اشتغال داشت و قسمتی از کتابخانه ی کوچکی در لاهیجان را به آن کتابها اختصاص داده بود.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.<ref>[https://iranfreedom.net/cryofarrestees/%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C/ سایت ایران آزادی]</ref>


== میرزا کوچک خان و دکتر حشمت‏ ==
علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:
در سال ۱۲۸۶ شمسی روس‌ها از طریق آستارا وارد خاک ایران شدند و به شهرهای بندر‌انزلی و رشت حمله کردند در بندر انزلی سه نفر از از افراد معروف شهر را اعدام کردند و در رشت نیز به همین ترتیب ۴ نفر را اعدام کردند.


هنگامی که روس ها در سال1329 قمری برابر با 1286 شمسی ازطریق آستارا به خاک ایران تجاوز کردند وبه شهر های انزلی ورشت هجوم بردند وازجمله در بندر انزلی سه تن از معاریف آزادیخواه شهر را اعدام کردند ودر رشت چهارتن از چهره های خوشنام و بی گناه شهر را به دار آویختند وسپس در گوری دسته جمعی در داخل حیاط بیمارستان پور سینا دفن نمودند،
«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود می‌آورم. درود بر شما


جمعیت اتحاد اسلام که دکتر حشمت از اعضای فعال آن بود، به مقابله ومبارزه با روس ها پرداخت وگروهای مختلفی را به نقاط مختلف گیلان اعزام داشت، از جمله گروهی به سرپرستی " جواد خان گلیجانی" و " دکتر حشمت" به رانکوه و لاهیجان اعزام شدند که متاسفانه " جواد خان گلیجانی" در راه بیمار می شود و به تهران برمی گردد و در تهران فوت می کند و دکتر حشمت تنها به لاهیجان می رود.
بی‌گمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام نداده‌باشد و حالا فرصت‌ها و مهلت‌هایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا می‌زند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.


پس از چند روز توقف در لاهیجان، شب نامه ای از طرف مویدالدیوان، داماد میرزا محمد خان صالحی لاهیجانی، به دست او می رسد که در آن نوشته شده بود: " حضرت دکتر را قربان! آقای میرزا کوچک خان که از رفقای تهران شما می باشند به زحمتی از راه " کجیر وتنکابن " به رود سر آمده، اخوی وکیل التجار، ایشان را به زحمت به لاهیجان رساندند و در منزل بنده است ".
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامان‌بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم‌ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.


دست‌های وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دل‌ها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.


دکترحشمت پس از مطالعه ی این کاغذ به فوریت به طرف منزل مویدالدیوان حرکت کرده وبا میرزا کوچک خان ملاقات نمود. درهمین جلسه بود که پیشنهاد میرزا کوچک خان را درخصوص انتخاب جنگل های گیلان برای استقرار مرکز عملیات جنگلی ها به تصویب رسید وطولی نکشید که با دوتن ازدوستان دیگر به نام های سید محمد خان و شیخ عبدالاسلام (عرب) و میرزا کوچک خان شبانه ازلاهیجان به رشت حرکت کردند و به منزل میرزا احمد خان مدنی می روند.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها به‌عنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.


در نخستین جلسه محرمانه که در شهریور1293 شمسی برابربا 1914 میلادی درقلمستان رشت تشکیل می شود، جنگل های تولم، مرکز عملیات پارتیزانی انتخاب می شود.
دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%B2%DB%8C-%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>


اعضای هسته ی مرکزی اتحاد اسلام عبارت بودند از: میرزا کوچک خان، میرزا احمد مدنی، دکترحشمت، میرزاشفیع رضا سرابی، سید عبدالکریم، میرزا نحمی اسحق زاده، میرزا ابوالقاسم.
== منابع ==
 
<references />
هدف شان به این شرح اعلام کردند: اخراج نیروهای بیگانه از کشور، برقراری امنیت ورفع بی عدالتی، مبارزه با خودکامگی واستبداد.
 
دکترحشمت پس از جمع شدن نیروهای جنگلی درناحیه ی تولمات، گروه بسیار کوچکی به نام گروه مرگ، که عملیات شان را عملیات مرگ می نامیدند، تشکیل داد واین گروه فعالیت های فراوان وموثری درساخت نارنجک های دستی و وسایل انفجاری داشت.
 
ریاست شورای نظامی جنگل در گوراب زرمیخ، با میرزا کوچک خان و در لاهیجان با دکتر حشمت بود. نهضت جنگل تنها با قزاقان وایادی دولتی دست به گریبان نبود، بلکه قوای انگلستان هم در سرکوب جنگلی ها نقش موثری داشت. بدین معنی در حالیکه درغرب گیلان، جنگلی ها با قوای انگلیسی ها در گیر بودند، درناحیه شرق گیلان امیر اسعد تنکابنی به قصد تصرف لاهیجان به حرکت در آمده بود که با شهامت وهوشمندی دکتر حشمت، شکست سختی می خورد ومتواری می شود.
 
 
فعالیت های فرهنگی و اجتماعی
 
نکته ی جالبی که در زندگی وشخصیت دکتر حشمت وجود داشت این بود که او با همه ی گرفتاری هایی که ازنظر وضعیت جنگل وسرکوب دشمنان نهضت داشت، معهذا همیشه در اندیشه ی خدمت به مردم منطقه ورشد فرهنگ مردم بود ودر تماس با روشنفکران وآزادیخواهان رانکوه ( لنگرود- رودسر) وهم زمان با دایر کردن " نظام ملی " درلاهیجان، از آنان برای گسترش فرهنگ وآبادانی منطقه و نیز ایجاد راههای ارتباطی وکمک به تهیدستان وتوجه به بهروزی دهقانان، یاری می طلبید.
 
راه لاهیجان وسیاهکل را دکتر حشمت احداث نمود وسپس ازناحیه ی ده کیلومتری غرب سیاهکل تا ساحل بحر خزروبه طول تقریبی چهل کیلومتر دست به کندن کانالی زد تا آب مزارع روستائیان آسان تر فراهم شود. گفته شده است که در ساختن این کانال پنج هزار نفرکارگر به مدت شش ماه همکاری داشتند.
 
یکی دیگر ازخصوصیات برجسته ی شاد روان دکتر حشمت این بود که درحوزه ی اداری خود اجازه نمی داد که اختلافات مذهبی وسیله ی دشمنی های مسلکی قرارگیرد. درزمانی که آوارگان ارمنی وترک از باکو به سوی ایران گریختند وخواستد در بندر انزلی ازکشتی پیاده شوند و انگلیسی ها مانع از این کارشان شده بودند وآنها نا چار در بندر حسن کیاده، ناحیه ای که تحت نظارت دکتر حشمت بود پیاده شدند.
 
دکتر حشمت پس از آگاه شدن از این مسئله شخصا به حسن کیاده رفت و دستور داد ارامنه ی نیازمند به کمک را درخانه ی کارگران و کارگزاران ماهی گیری بندر حسن کیاده جا دهند و وسایل وآسایش آنان را فراهم سازند. که در تاریخ ارامنه گیلان، ازاین امر به نیکی یاد شده است.
 
محمدعلی صفاری لاهيجانی که در آن دوران با دکتر حشمت حشر و نشر داشت در يادداشت های خود ذکر می کند که به ياد دارم که خودم دچار مالاريا شدم و دکتر حشمت «کنين» را با مخلوط آبليمو تجويز کردند و معالجه شدم، احسان‌الله خان و حسين خان الله که از فعالان سياسی تهران بودند چون تحت تعقيب دولت بودند (دولت حسن وثوق) به خانه ما در لاهيجان می آمدند و مدتی در کنار ما پنهانی زندگی می کردند،
 
اتفاقا در همان زمان حسين خان به بيماری جرب مبتلا مي‌شود و دکتر حشمت هم که در منزل ايشان بوده وی را معالجه می کند و اين معالجه و آشنايي، راه را برای بيشتر شدن فعاليتهای دکتر حشمت باز مي‌کند. در ادامه می گويد مرحوم دکتر اهل دخانيات و مسکرات نبود، ولی به موسيقی دلبستيگی خاص داشت.
 
دکتر ابراهیم حشمت طالقانی، نفر چوب به دست‏
 
میرزا کوچک خان جنگلی و دکتر حشمت‏
 
== آخرین نبرد و شهادت ==
با حمله ی قوای دولتی به فرماندهی ایوب خان میر پنج ازیک سو وحمایت هواپیماهای انگلیسی ازآنها وبمباران مواضع جنگلی ها، مجال به جنگلی ها نمی داد تا آنجا که میرزا کوچک خان ناچارمی شود به همراه 943 نفرازمبارزان جنگل به سوی شرق گیلان ولاهیجان حرکت کند.
 
شرح این سفر ومشقات ومشکلاتی که در این سفربا آنها روبرو شدند درکتاب های تاریخ جنگل آمده است که واقعا دلخراش وناراحت کننده است. میرزا کوچک خان در طول این سفر گاهگاهی برای دلداری وقوت قلب بخشیدن به همراهانش این شعر را می خواند: رسم عاشق نیست با یک دل، دو دلبر داشتن - یازجانان یا زجان، بایست دل برداشتن.!
 
وقتی همراهان میرزا به لاهیجان رسیدند در آنجا دکتر حشمت با نفرات خود به آنان پیوست که تعداد شان به 1432 نفررسید. آنان در روزاول ماه شعبان 1337قمری به دشت وسیع کجورواقع در 31 کیلوکتری جنوب تنکابن می رسند. درطول راه همه جا قوای دولتی ومزدوران منطقه درتعقیب شان بودند.
 
اوضاع برآنان سخت می شود که ناچار دکتر حشمت تصمیم می گیرد تسلیم قوای دولتی شود، هرچند میرزا کوچک خان با این تصمیم او مخالف بود. وقتی این کار صورت می گیرد، دولتی ها به بهانه ی اینکه رئیس کل قزاق ایران ( ژنرال استاروسلسکی) در رشت می باشد، به آنها گفتند ما باید شمارا روانه ی رشت کنیم تا به شما پروانه ی آزادی بدهند و به منازل خود باز گردید.!
 
روز ششم ماه شعبان پس از سه روز اقامت در خرم آباد تنکابن تعداد جنگلی ها به یکصد و هشتاد نفررسید که همگی به همراه دکتر حشمت و هشت نفر قزاق به رشت حرکت داده شدند. تا لاهیجان رفتاردولتی ها با آنان محترمانه بود.
 
درنزدیکی " دیوشل " دکترحشمت را از یارانش جدا کردند و با دشکه به لاهیجان بردند. جالب اینکه تا رسیدن به لاهیجان ، همیشه تاکید بر" تسلیم" دکتر حشمت ویارانش داشتند ولی از لاهیجان به بعد واژه ی " تسلیم " به " دستگیری دکترحشمت ویارانش" تبدیل شد.!
 
واز این لحظه به بعد دکتر حشمت اطمینان پیدا کرد که دیگر امیدی برای نجات خود نیست وتمام وعده ها فریبنده بوده است! دکترابراهیم حشمت یک روز بعد از ورود به رشت به دادگاه برده شد. بازجویی از افراد گاه سه دقیقه بشتر طول نمی کشید!: پسر کی هستی؟ اهل کجایی؟ عیال داری یا نه؟ چه کاره بوده ای؟ چند سال داری؟...بعد یکی دیگر را احضار می کردند.!
 
دکتر حشمت باوضعی درد ناک که خون از پاهایش می چکید دردادگاه حاضر شد. وقتی برگ بازجویی را خواند، گفت من این هارا نگفته ام، سرتیپ عبدالجواد قریب ( متین الملک) کسی بود که وقتی در دادگاه ازدکترحشمت پرسیدند: میرزا کوچک خان فعلا کجاست؟ و دکتر حشمت جواب داد که من ازمحل سکونت فعلی او اطلاعی ندارم، سرپا ایستاد و ناجوانمردانه سیلی محکمی به دکتر حشمت زد که این برخورد، خوشایند دیگران نبود.!
 
می گويند ميرزا تا خبر تسليم شدن دکتر را شنيد، بي‌اختيار گفت: انا لله و انا اليه راجعون و با ادای اين آيه او را از دست رفته، به حساب آورد.
 
ديری نگذشت که دادگاه نظامی دکتر حشمت به رياست جواد متين‌الملک که بعدها سرهنگ قريب شد، همراه با شاهزاده خائن اعتبارالدوله و مجدالواعظين قاضی عسگر در باغ محتشم رشت تشکيل شد، دکتر که رأی آخر دادگاه را حتی پيش از شروع آن مي‌دانست، بازجويی پس نداد و مهر سکوت بر لب زد، اين استواری و دم فرو بستن دکتر دادگاه و سردمداران آن را در هم شکست و بازجويان که بيش از پيش کينه دکتر را در دل گرفته بودند، اتاق او را در زندان به آب بستند.
 
‌فاصله بازداشت وی تا تشکيل دادگاه بسيار کوتاه و شتاب زده بود و کار از بازپرسی گذشته به ضرب و شتم کشيد. پس از تشکيل دادگاه نظامی، دکتر می گويد: معلوم می شود که نظر همه کس به مرگ من متوجه است، چه من از روز اول می دانستم که با ورود من به جنگل يقينا در آخر کار مصلوب خواهم شد، و برای همين منظور، هيکل عيسی مسيح را از گردن آويخته‌ام.
 
محاکمه ی دکترحشمت زود پایان یافت ودر ساعت پنج بعد از ظهرهمان روز اورا با درشکه یی به میدان اعدام آوردند. دکترحشمت ازدرشکه پیاده شد و متهورانه به پای داررفت و گفت به شرطی حکم اعدام خودم را امضاء می کنم که مرا با دست های بسته اعدام نکنید.!
 
آنگاه دکتر حشمت با کمال تحور، شنل از دوش برگرفت وآنرا به " کاظم بلند" جلاد چهاربرادران سپرد وبعد عینکش را برداشت وبرروی چهاپایه بالا رفت...ریسمان را از جلاد گرفت وبه گردن خود انداخت...و سپس به جلاد اشاره نمود که اورا به داربیاویزند! که در این لحظه ی درد ناک، صدای شیون مردم ازهرسو بلند شد.!
 
دکترکریم کشاورز نقل می کند که در پای دار، دکتر حشمت این شعر را خواند: منصوروار گر ببرندم به پای دار مردانه جان دهم که جهان پایدارنیست.!
 
اعدام دکتر حشمت طالقانی، در روز چهارشنبه 4 ارديبهشت 1296 مطابق با شعبان 1337 در قرق کارگزاری صورت گرفت و عبدالحسين سردار معظم خراساني که بعدها تيمورتاش گرديد و در آن سال حاکم مطلق و بلامنازع گيلان بود بر آن صحه گذارد.
 
پیکرپاک دکتر حشمت، توسط آقای " کاس آقا حسام" معروف به خیاط که از آزادیخواهان قدیمی مقیم رشت بود و با جنگلی ها سروسری داشت، تحویل گرفته شد ودر گورستان محله ی چله خانه شهرستان رشت به خاک سپرده گردید.
 
سید اشرف حسینی معروف به " نسیم شمال" به مناسبت اعدام دکتر حشمت دو بیت شعر زیر را سرود
 
رشت شد نامدار ایولله
 
شاد شد مالدار ایولله
 
دکترطالقانی، اندر رشت
 
رفت بالای دارایولله!
 
یکسال پس از شهادت دکتر حشمت بار دیگر رشت به تصرف جنگلی ها درآمد. نخستین اقدام میرزا این بود که به سوی آرامگاه دکتر حشمت برای ادای احترام رفت و در زیر درخت کهنسال مسجدی که مدفن دکتر حشمت است، سخنان خود را با آیه ای از قرآن کریم آغازکرد و گفت: «با فقدان این مرد بزرگ هنوز کمرمان راست نشده است. این ضایعه برای ما بسیار گران و تحملش بسیار سخت بود و از خداوند متعال می خواهیم ما را موفق بدارد تا تقاص خونش را از جلادان خون آشام بگیریم.»
 
شادروان ابراهیم فخرایی که از یاران میرزا ونویسنده کتاب سردارجنگل است، درقسمتی از یادداشت های خود آورده است: درباره مرحوم دکتر حشمت، زیاد کارنشده است وجامعه ی آزادیخواه حقش را به نحو احسن ادا نکرده است. وضع مظلومیتش به هنگام اعدام چنان بود که هر وقت به نوشته هایم نگاه می کنم، گریه ام می گیرد واکنون هم که این عبارات را می نویسم حال عادی نیستم.
 
بازهم گلی به جمال زارعین لاهیجان که به قراری که شنیده ام هروقت محصول برنج شمال را که از آب حشمت رود مشروب می شود، برمی دارند، قسمتی از آنرا به نام خیرات وشادی روح احداث کننده ی " حشمت رود" برای مستضعفین وبینوایان اختصاص می دهند.
 
شاد روان رحیم خان صفاری به نکته ی جالبی در مورد دکترحشمت اشاره می کند ومی نویسد: " دکترحشمت معتقد بود اگرانقلاب همیشه به دنبال شعارهای تند و ویرانگر برود، افتخاری برای خود ذخیره نخواهد کرد. وضع مردم را به بهانه ی انقلاب بد تر کردن، هنرنیست وما اگرتوانستیم وضع مردم را بهتر بکنیم به بشریت خدمت کرده ایم. "
 
 
بر سنگ مزار دکتر حشمت، نوشته شده است: «‌آرامگاه شهید راه حریت و استقلال ایران، مرحوم جنت مکان، خلد آشیان، دکتر حشمت جنگلی طالقانی نور الاصل، همقدم و رفیق میرزا کوچک خان جنگلی طاب ثراه. به تاریخ ۱۲۹۸٫
 
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما»
 
مرام نامه نهضت جنگل
 
در پایان این صفحه، جهت ادای احترام به مبارزات خستگی ناپذیر و پیشرو گرایانه نهضت جنگل مردم ایران، متن مرام نامه اعتقادی و عملکردی نهضت، جهت آشنایی با اصول اعتقادی و حزبی ایشان به شرح ذیل، تقدیم می گردد:
 
آسايش عمومی و نجات طبقات زحمتکش ممکن نيست مگر به تحصيل آزادی حقيقی و تساوی افراد انسانی بدون فرق نژاد و مذهب در طول زندگانی و حاکميت اکثريت به واسطه منتخبين ملت پيشرفت اين مقاصد را فرقه «اجتماعيون» به موارد ذيل تعقيب می‌نمايند:
 
ماده اول:
 
1- حکومت عامه و قوای عاليه در دست نمايندگان ملت جمع خواهد شد.
 
 
2- قوا در مقابل منتخبين مسئول بوده و تعيين آنها از مختصات نمايندگان متناوب ملت می‌باشد.
 
 
3- کليه افراد بدون فرق نژاد و مذهب از حقوق مدنيه به طور مساوی بهره مند خواهند بود.
 
 
4- آزادی تامه افراد انسان در استفاده کامل از قوای طبيعی خود.
 
 
5- الغاي کليه شئون و امتيازات.
 
 
ماده دوم - حقوق مدنيه:
 
 
6- مصونيت شخص و مسکن از هر نوع تعرض و حريّت اقامت و مسافرت.
 
 
7- آزادی فکر، عقيده، اجتماعات، مطبوعات، کار، کلام، تعطيل.
 
 
8- هريک از افراد ملت که به سن شصت‌سالگی برسد از طرف حکومت حقوق تقاعد خواهد گرفت و در مقابل آن ترويج ادبيات و اصلاح اخلاق جماعت را عهده‌دار خواهد بود.
 
 
9- تساوی زن و مرد در حقوق مدنی و اجتماعی.
 
 
ماده سوم - انتخابات:
 
 
10- انتخابات بايد عمومی و متناسب و مساوی و مستقيم باشد.
 
 
11- هريک از افراد 18ساله حق انتخاب کردن و 24 ساله حق انتخاب کردن و انتخاب شدن را دارا هستند.
 
 
ماده چهارم - اقتصاد:
 
 
12- منابع ثروت از قبيل خالصجات، رودخانه‌ها، مراتع، جنگل‌ها ، درياها، معادن، طرق و شوارع و کارخانجات جزء علاقه عمومی است.
 
 
13- مالکيت اراضی با ملاحظه تامين معيشت عمومی تا حدی تصديق می شود که حاصل آن عايد توليد کننده شود.
 
 
14- ممنوع بودن انحصار و احتکار ارزاق و سرمايه.
 
 
15- تبديل ماليات‌های غير مستقيم به مستقيم تدريجا.
 
 
ماده پنجم - معارف، روحانيت، اوقاف:
 
 
16 - تعليمات ابتدايي برای کليه اطفال مجانی و اجباری است.
 
 
17- تحصيلات متوسطه و عاليه برای اطفاليکه استعداد داشته باشند مجانی و حتمی است .
 
 
تبصره - محصلين در انتخاب هر فنی از فنون آزادند.
 
 
18- انفکاک روحانيت از امور سياسی و معاشی.
 
 
19- ديانت چون از عواطف قلبيه است بايد مصون از تعرض باشد.
 
 
20- ضبط و اداره کل اوقاف در دست عامه و تخصيص عوايد آن‌ها به مصارف عمومی و امور خيريه و صحيه و تاسيس کتابخانه‌های عمومی.
 
 
ماده ششم - قضاوت:
 
 
21- قضاوت بايد سريع، ساده و مجانی باشد.
 
 
22- تبديل تنبيهات به اصول تکديری.
 
 
23- حبس مقصرين به اعمال شاقه بايد به مدرسه و دار التربيه اخلاقی تبديل شود.
 
 
ماده هفتم - دفاع:
 
 
24- ورزش و مشق نظامی برای مدارس ابتدايي و متوسطه اجباری است.
 
 
25- برای تحصيل فنون نظام، مدارس عاليه تاسيس خواهد شد.
 
 
26- در مقابل تهاجمات ضداصولی اجتماعی و تجاوزات کشورسِتانی، دفاع از وظايف عمومی و اجباری است.
 
 
ماده هشتم - کار:
 
 
27 - ممنوع بودن کار و مزدوری برای اطفالی که سنشان به 14 نرسيده‌است.
 
 
28- برانداختن اصول بيکاری و مفتخواری به وسيله ايجاد موسسات و تشکيلاتی که توليد کار و شغل مي‌مايند.
 
 
29- ايجاد و تکثير کارخانجات با رعايت حفظ‌الصحه کارگران.
 
 
30- تجديد ساعات کار در شبانه روز تنها به هشت ساعت - استراحت عمومی و اجباری در هفته يک‌روز.
 
 
ماده نهم - حفظ‌الصحه:
 
 
31 - تاسيس دارالعجزه و مريض‌خانه‌های عمومی و مجانی.
 
 
32- رعايت نظافت و حفظ‌الصحه در مجامع و منازل و مطبخ‌ها و کارخانجات وغيره.
 
 
33- انتشار قوانين صحی در بين عامه.
 
 
34- جلوگيری از امراض مسريه و مسکرات-منع استعمال افيون و ساير مواد مخدره.
 
 
منبع: کتاب سردار جنگل، ابراهيم فخرايی، ص 56
 
 
خدایشان بیامرزد و تمامی مبارزان و مجاهدان راه آزادی
 
حسین زینعلی<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۲

علی معزی
علی معزی.jpg
علی معزی
زادروز۱۳۳۲
قم
تابعیتایرانی
پیشهزندانی سیاسی
سال‌های فعالیت۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بوده‌است.
شناخته‌شده برایمردم ایران
تأثیرپذیرفتگانمردم ایران و آزادیخواهان جهان
حزب سیاسیهوادار سازمان مجاهدین خلق ایران
جنبشآزدایخواهی مردم ایران
مخالفانوزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاه‌های امنیتی
دیناسلام
مذهبشیعه
خویشاونداندو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ می‌باشند.

علی معزی، متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندان‌های اوین، گوهردشت و قزلحصار محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندان‌های ایران به اتهام هواداری از مجاهدین خلق دستگیر و اعدام شد.

این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندان‌های ایران محبوس بود.

زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقل‌شد.[۱]

اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقل‌کردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرار‌گرفت.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرار‌گرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص مانده‌بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمه‌کاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کرده‌است.[۲]

روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط قاضی صلواتی صادر‌شد.

اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در اشرف۳ در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کرده‌است.

زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکوم‌کرد.[۱]

او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.

آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی علی صارمی، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.

در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف‌ حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.

در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پرونده‌سازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پرونده‌سازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.

علی معزی سرانجام در روز سه‌شنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.

وی در طول زندان دادگاه‌ها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاه‌هایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.

زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.[۳]

علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:

«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود می‌آورم. درود بر شما

بی‌گمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام نداده‌باشد و حالا فرصت‌ها و مهلت‌هایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا می‌زند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.

راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامان‌بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم‌ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.

دست‌های وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دل‌ها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.

راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها به‌عنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.

دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.[۴]

منابع