بتول رجایی
| بتول رجایی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۳۳۲ آمل |
| درگذشت | ۲۳ خرداد ۱۳۹۱ کمپ لیبرتی عراق |
| علت مرگ | بیماری ریوی |
| محل زندگی | ایران و عراق |
| ملیت | ایرانی |
| تابعیت | ایران |
| شناختهشده برای | مردم ایران |
| تأثیرگذاران | مخالفین جمهوری اسلامی |
| تأثیرپذیرفتگان | مردم ایران |
| دین | اسلام |
| مکتب | ضد ولایت فقیه |
| همسر | مهدی ابویی |
بتول رجایی، زاده ۱۳۳۱ شهر آمل، درگذشت ۲۳خردادماه ۱۳۹۱ در کمپ لیبرتی عراق، از مسئولین سازمان مجاهدین خلق ایران بود. بتول رجایی، مهندس کشاورزی و فوقلیسانس خاکشناسی از دانشگاه کشاورزی کرج بود. او در زمان دانشجویی با مجاهدین خلق ایران آشنا شد. بتول رجایی در سال ۱۳۵۶ در حالی که ۲۴ ساله بود به سازمان مجاهدین خلق پیوست. او در جریان انقلاب ضدسلطنتی در اعتراضات شرکت داشت. بتول رجایی پس از انقلاب نیز کاندیدای شورای شهر از طرف سازمان مجاهدین خلق بود. بتول رجایی در شهرهای آمل، ساری، بابل و بابلسر مسئولیت بخشهای معلمین، کارمندان، دانش آموزی، محلات و بازار را از طرف تشکیلات مجاهدین برعهده داشت. پس از سی خرداد ۱۳۶۰ و آغاز فاز نظامی وی تحت تعقیب بود و سرانجام در اسفند ۱۳۶۲ به رزمندگان مجاهدین خلق در نوار مرزی ایران و عراق پیوست. او در سال ۱۳۶۹ به عضویت هیأت اجرایی سازمان مجاهدین خلق ایران انتخاب شد و در سال ۱۳۷۱ به عضویت شورای ملی مقاومت ایران در آمد. وی در ۲۳ خرداد ۱۳۹۱ بر اثر بیماری در کمپ لیبرتی درگذشت.
زندگینامه
پدرش از بازاریان خوشنام شهر آمل و هوادار دکتر محمد مصدق بود. خانواده بتول رجایی به همین دلیل در شهر آمل معروف بود. بتول رجایی دوران تحصیلاتش تا دیپلم را در شهر آمل گذراند. او تحصیلات دانشگاهیاش را در رشته مهندسی کشاورزی و فوق لیسانس خاکشناسی از دانشکده کشاورزی کرج به پایان رساند. در زمان دانشجویی با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و در سن ۲۴ سالگی در سال ۱۳۵۶ به تشکیلات آن پیوست. در جریان انقلاب ضد سلطنتی از فعالین اعتراضات بود و پس از پیروزی انقلاب در دورهای که مجاهدین آن را فاز سیاسی مینامند در سال ۱۳۵۷ در جنبش ملی مجاهدین در آمل، بهطور حرفهیی در بخش معلمین و دانش آموزی مجاهدین و در نیمه دوم ۱۳۵۹ در بخش محلات به فعالیت پرداخت و از مسئولین بخش خواهران محلات شهر آمل بود. او سپس به عنوان کاندیدای شورای شهر از طرف سازمان مجاهدین خلق ایران به شهروندان آمل معرفی شد و با رای بالا و متفاوت با دیگر کاندیداها به عنوان نفر اول شورای شهر آمل انتخاب شد. مسئولیتپذیری و فعالیت خدماتی او در جهت حل مشکلات مردم آمل و روستاهای آن او را با سابقهای از صداقت و درستی و پاکی اخلاقی به شخصیتی محبوب تبدیل کرد.
بتول رجایی، در سال ۱۳۵۹ با مهدی ابویی از بابل ازدواج کرد. بتول رجایی در استان مازندران فعالیتهای سازمانی خود را ادامه داد. او در شهرهای آمل، ساری، بابل و بابلسر مسئولیت بخشهای معلمین، کارمندان، دانش آموزی، محلات و بازار را از طرف تشکیلات مجاهدین برعهده داشت. پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و (درگیری نظامی با رژیم جمهوری اسلامی) تحت تعقیب قرار گرفت. با تهیه امکان مناسب در شهر ساری به همراه همسرش مهدی ابویی به آنجا منتقل شد. پس از دستگیری مهدی در ۲ مرداد ۱۳۶۰ و اعدام او در ۱۸ مرداد ۱۳۶۰ در شهر ساری، بتول رجایی این شهر را با بخشی از وسایل منزل که قابل انتقال بود ترک کرد و به منزل پدری مهدی ابویی در شهر بابل رفت. با رسیدن پیکر مهدی به منزل پدریش در شهر بابل در مراسم بزرگداشت او که با حضور انبوه شهروندان برگزار شد شرکت کرد. به دلیل تهدید بالای تعقیب و دستگیری به فاصله کوتاهی آنجا را ترک و برای مدتی به صورت مخفی در منزل بستگان مهدی برای مدتی اقامت داشت. پاسداران حکومتی با ظنهای امنیتی در چند نوبت به همین منزلها برای دستگیری او هجوم میآورند اما با امکان اطلاعاتی که بتول رجایی از آن برخوردار بوده در فاصله بسیار کوتاهی قبل از حمله آن خانه را ترک کرده و بدین ترتیب از مهلکهها گریخت. بتول رجایی، در اسفند ۶۲ به تشکیلات مجاهدین و نیروهای رزمنده آن در منطقه مرزی ایران و عراق و بعد از آن در تشکیلات مجاهدین در شهرهای کویته و کراچی و اسلامآباد پاکستان و متعاقباً به امور اداری ارتش آزادیبخش وابسته به مجاهدین خلق منتقل گردید.
او در جریان عملیات فروغ جاویدان در مرداد ۱۳۶۷ شرکت داشت و در سال ۱۳۶۹ به عضویت هیأت اجرایی سازمان مجاهدین خلق ایران انتخاب شد. بتول رجایی در سال ۱۳۷۱ به عضویت شورای ملی مقاومت ایران در آمد. وی در سال ۱۳۷۲ به عنوان یکی از ۱۲ عضو شورای رهبری مجاهدین که پس از انقلاب درونی مجاهدین همگی آنها را زنان مجاهد تشکیل داده بودند انتخاب شد. در سال ۱۳۷۴معاون ستاد ارتش آزادیبخش بود.
وی در سالهای پایانی در بخش پذیرش ارتش آزادیبخش مسئولیتهای تشکیلاتی داشته و به آموزش تازه پیوستگان و جوانان میپرداخت. وی به همین دلیل در میان جوانان مجاهدین خلق بسیار محبوب و سرشناس بود.[۱]در همین رابطه مسعود رجوی او را لنگر تشکیلات خوانده بود.
بتول رجایی به همراه دیگر مجاهدین در ۱۸اسفند ماه ۱۳۹۰ از کمپ اشرف در استان دیالی عراق به کمپ لیبرتی رفت.
وی بعد از ۳ماه در اثر وخامت شرایط و تشدید بیماری در روز ۱۸خرداد در بیمارستان بستری شد و متعاقباً بر اثر التهاب ریوی و ایست تنفسی در ۲۳ خرداد ۱۳۹۱ در کمپ لیبرتی جان باخت[۲] و در حرم امام حسین در وادی السلام در جنب مزار کشتهشدگان عملیات فروغ جاویدان در نزدیکی مزار دکتر کاظم رجوی به خاک سپرده شد.[۳]