بیانیه اکثریت سنای ایتالیا
بیانیه اکثریت سنای ایتالیا، به بیانیهای گفته میشود که از جانب اکثریت سنای ایتالیا در تاریخ ۸ مرداد ۱۴۰۴ (۳۰ جولای ۲۰۲۵) صادر شده است. این بیانیه نگرانی عمیق خود را نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران، از جمله حداقل ۱۲۰۰ اعدام در ده ماه اخیر و افزایش دستگیریها، شکنجه و اعدام مخالفان سیاسی، بهویژه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، ابراز کرده است. این بیانیه بر این باور است که قرار گرفتن در کنار مردم ایران که خواهان تغییر رژیم هستند، یک ضرورت اخلاقی و سیاستی درست است. سناتورهای ایتالیایی با اشاره به رد هرگونه دیکتاتوری توسط مردم ایران در قیام ۱۴۰۱ و خواست آنان برای یک جمهوری دموکراتیک، از «برنامه ۱۰ مادهای برای آینده ایران» ارائه شده توسط شورای ملی مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی حمایت میکنند. این برنامه شامل اصولی چون جدایی دین از دولت، برابری حقوق زنان و مردان، ایران غیرهستهای و لغو مجازات اعدام است. بیانیه خواستار اقدامات ملموس و قاطع از سوی کشورهای دموکراتیک، از جمله گنجاندن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی و بستن سفارتخانههای جمهوری اسلامی ایران است تا صلح پایدار در منطقه تضمین شود.
نگرانی از وضعیت حقوق بشر در ایران
بیانیه اکثریت سنای ایتالیا با ابراز «نگرانی عمیق» از وضعیت حقوق بشر در ایران آغاز میشود. این نگرانیها شامل موارد زیر است:
- اعدامها: بر اساس این بیانیه، حداقل ۱۲۰۰ اعدام در ده ماه ریاستجمهوری پزشکیان صورت گرفته است. این آمار نشاندهنده افزایش قابلتوجهی در اجرای حکم اعدام است.
- سرکوب مخالفان: بیانیه به افزایش «دستگیریهای خودسرانه، شکنجه، احکام اعدام و اعدام مخالفان سیاسی» اشاره میکند. این اقدامات بهویژه در میان صفوف مجاهدین خلق، که در بیانیه «جنبش اصلی مقاومت در برابر رژیم» نامیده شده، «چشمگیر» است. در ماههای پایانی سال ۲۰۲۴، نه زندانی سیاسی به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین به اعدام محکوم شدند.
- قانون حجاب و عفاف: بیانیه به قانون موسوم به «حجاب و عفاف» اشاره میکند که نه تنها بهدنبال تحمیل حجاب اجباری، بلکه «اعمال یک کنترل همهجانبه پلیسی بر جامعه» است. این در مقابل دیدگاه اپوزیسیون دموکراتیک قرار میگیرد که «نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری» و به «کارزار نه به اعدام» فراخوان میدهد.[۱]
حمایت از تغییر رژیم و اپوزیسیون دموکراتیک
بیانیه سنای ایتالیا بر این باور است که «قرار گرفتن در کنار مردم ایران که خواهان تغییر رژیم هستند، یک سیاست درست و یک ضرورت اخلاقی است». این موضعگیری نشاندهنده حمایت از خواست مردم ایران برای تغییر سیاسی است. بیانیه تأکید میکند که «مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنها باید در کانون یک سیاست اصولی در قبال ایران باشند».
همچنین، این بیانیه به «قیام ۱۴۰۱» اشاره میکند که در آن «مردم ایران هرگونه دیکتاتوری چه سلطنتی یا مذهبی را رد کردند و خواستار یک جمهوری دموکراتیک شدند». این خواست با تحریم «نمایش انتخابات ریاستجمهوری» بار دیگر مورد تأکید قرار گرفته است.
بیانیه از شورای ملی مقاومت ایران بهعنوان «اپوزیسیون دموکراتیک ایران» که تحت رهبری «رئیسجمهور منتخب، مریم رجوی» قرار دارد، حمایت میکند. این شورا با «برنامه ۱۰ مادهای برای آینده ایران» «عناصر لازم را برای ایجاد یک جمهوری دموکراتیک بهخوبی خلاصه کرده است». این جمهوری بر اساس «جدایی دین از دولت، برابری حقوق زنان و مردان، یک ایران غیرهستهای و لغو مجازات اعدام» بنا خواهد شد.[۱]
اقدامات پیشنهادی برای جامعه جهانی
بیانیه اکثریت سنای ایتالیا خواستار اقدامات «ملموس و قاطع» از سوی کشورهای دموکراتیک برای «حمایت از مبارزه مردم ایران برای آزادی و عدالت» است. این اقدامات بهویژه شامل موارد زیر میشود:
- لیستگذاری تروریستی سپاه پاسداران: بیانیه تأکید میکند که «گنجاندن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی» «دیگر نمیتوان آن را به تأخیر انداخت».
- بستن سفارتخانههای جمهوری اسلامی ایران: این اقدام به دلیل «دخالت سفارتخانههای رژیم ایران در فعالیتهای تروریستی» پیشنهاد شده است.
این اقدامات، به عقیده سناتورهای ایتالیایی، برای «پایان رژیم تروریستی حاکم بر تهران و ایجاد همبستگی ملی در یک ایران دموکراتیک» ضروری است و «عنصری لازم برای دستیابی به صلح پایدار در کل منطقه» محسوب میشود.[۱]
امضاکنندگان بیانیه
این بیانیه توسط طیف وسیعی از مقامات سنای ایتالیا امضا شده است که شامل:
- یک وزیر فعلی و دو وزیر پیشین
- دو ناظم سنا
- سه دبیر سنا
- پنج رئیس گروه پارلمانی در سنا
- چهار رئیس کمیسیون و دهها نایبرئیس و دبیر کمیسیونهای مختلف سنا
این تعداد بالای امضاکنندگان نشاندهنده حمایت قابل توجهی در پارلمان ایتالیا از مواضع مطرح شده در این بیانیه است.[۱]
اشاره به نماد مقاومت
در پایان متن بیانیه، بخشهایی از ترانه ایتالیایی «بلا چائو» (Bella Ciao) که نماد مقاومت است، آورده شده است. این انتخاب ممکن است برای ابراز همبستگی با مبارزه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی باشد و آن را به مبارزات تاریخی برای آزادی در اروپا پیوند دهد. این استفاده از شعر، بیانیه را با یک عنصر احساسی و نمادین غنی میسازد.
اگر جانم را بهعنوان یک پارتیزان از دست دادم
خداحافظ ای زیبا، خداحافظ! خداحافظ!
اگر جانم را بهعنوان یک پارتیزان از دست دادم
تو باید من را به خاک بسپاری
من را در کوهستان به خاک بسپار
خداحافظ ای زیبا، خداحافظ! خداحافظ!
من را در کوهستان به خاک بسپار
زیر سایه گلی زیبا
همه کسانی که از آنجا می گذرند
خداحافظ ای زیبا، خداحافظ! خداحافظ!
همه کسانی که از آنجا می گذرند
به من خواهند گفت چه گل زیبایی
و این گل، یک پارتیزان است
خداحافظ ای زیبا، خداحافظ! خداحافظ!
این گل یک پارتیزان است
که برای آزادیمان جان دادیم
و این گل یک پارتیزان است
که برای آزادیمان جان دادیم
و این گل یک پارتیزان است
که برای آزادیمان جان دادیم.[۱]