حسین پویان
حسین پویان، فرزند کاظم، در سال ۱۳۳۶، در شهر قزوین متولد شد. پس از طی تحصیلات متوسطه، برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به ایتالیا عزیمت کرد. حسین پویان، پس از انقلاب ضدسلطنتی به کشور بازگشت و به فعالیت در سازمان مجاهدین پرداخت. او نماینده هواداران سازمان، درایتالیا شد و درسال۱۳۶۲، به ارتش آزادیبخش پیوست.
حسین پویان به همراه محمدعلی زاهدی، در حین تهیه ارزاق برای اشرف، در محله کراده بغداد، توسط نیروهای ۹بدر در وزارت کشورعراق، ربوده شد و تاکنون از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
زندگینامه
مجاهد خلق حسین پویان، فرزند کاظم، در سال ۱۳۳۶ درشهر قزوین به دنیا آمد. پدر حسین، کاظم از بازاریان سرشناس شهر قزوین بود وبرادرش هادی از اعضای سازمان مجاهدین خلق بود که توسط ساواک شاه دستگیر و به زندان افتاده بود.
حسین پویان پس از طی مدارج تحصیل و اخذ مدرک دیپلم از دبیرستانی در شهر قزوین، برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، به ایتالیا عزیمت نمود. حسین پویان، تا قبل از انقلاب ضدسطلنتی ۵۷، در ایتالیا تحصیل میکرد، ولی پس از پیروزی انقلاب برای دیدار برادرش هادی، که به جرم عضویت در سازمان مجاهدین، در زندان شاه بود، به ایران بازگشت.
فعالیت در سازمان مجاهدین
حسین از طریق برادرمجاهدش هادی، شیفته و جذب سازمان مجاهدینخلق شد و فعالیتهای خود را در این سازمان، آغاز نمود.
از آنجا که حسین در ایتالیا تحصیل کرده بود، سازمان، وی را در هیئت انجمن دانشجویان مسلمان، مجدداً به ایتالیا اعزام نمود و در آنجا نمایندهی هواداران سازمان مجاهدینخلق شد.[۱]
حسین پویان تا سال۱۳۶۲، در ایتالیا در بخش روابط خارجی، تحت مسول مجاهد خلق، حسین مشارزاده فعالیت میکرد و در این سال، در جوار خاک میهن، به صفوف رزمندگان ارتش آزادیبخش، پیوست.
آدمربایی
حسین پویان، بعد از جنگ آمریکا – عراق در سال ۲۰۰۳، یکی از نفراتی بود که در قسمت پشتیبانی سازمان مجاهدین، کار میکرد و برای تهیه ارزاق برای شهر محاصره شدهی اشرف، به بغداد می رفت. در یکی از این ترددها، به همراه محمدعلی زاهدی، در محله کرادهی بغداد، توسط نیروهای ویژه وزارت کشورعراق، که مزدوران رژیم ایران بودند، ربوده شدند.[۱]
گواهی شاهدان صحنه
پس از ۴روز تحقیق وپیگیری، به گواهی اهالی و کسبه مغازههای آن محل و همچنین شاهدانی که این آدمربایی را مشاهده کرده بودند، مشخص گردید که ربایندگان با ۲ خودرو پلیس عراق، به رنگ آبی-سفید، دارای دو نوار زرد رنگ (از سقف تا قسمت كاپوت خودرو) به این آدمربایی مبادرت کردند. هر خودرو ۴سرنشین ریشو داشت.
به گفتهی ایستگاه پلیس محل، این افراد، از نیروهای سپاه ۹بدر (وابسته به سپاه پاسداران ایران)، متعلق به قسمت امنیت خاص وزارت كشورعراق هستند.
یكی از خودروها شورلت مدل ۲۰۰۲ ودیگری نرمیكا بوده است. برطبق گزارشها، ربوده شدگان را تحت عنوان دستگیری، ابتدا به یكی از طبقات وزارت كشور منتقل كردند.[۱]
و پس از آن به خانههای امن در منطقه جادریه بغداد، منتقل شدند.[۲]
در پی این آدمربایی، سازمان مجاهدین پس از چهار روز تحقیق و پیگیری، در روز ۱۷مرداد۱۳۸۴، اطلاعیه ای درباره این آدمربایی صادر نمود.
اطلاعیه سازمان مجاهدین خلق ایران درباره آدمربایی
آدمربایی جنایتكارانه عوامل رژیم ایران در عراق: دو مجاهدخلق در بغداد ربوده شدند.
«درساعت ۱۲۳۰دقیقه روز پنجشنبه ۱۳مرداد۱۳۸۴(۴اوت ۲۰۰۵)، مجاهدان خلق حسین پویان و محمد علی زاهدی در خیابان كراده بغداد، توسط نیروهای ویژهی وزارت كشورعراق ربوده شدند. سازمان مجاهدین خلق ایران، مشخصاً وزارت كشورعراق و نیروهای ویژه آن را مسئول حفظ جان مجاهدان خلق حسین پویان و محمد علیزاهدی میشناسد و خواهان اقدامات قاطع و بلادرنگ ازسوی فرماندهی نیروهای چند ملیتی در عراق، در قبال امنیت و سلامت افراد حفاظت شده، تحت كنوانسیون چهارم ژنو میباشد.»[۱]
به دنبال این اطلاعیه، موجی از محکومیت علیه این آدمربایی در سرتاسر جهان شکل گرفت و بسیاری از شخصیتهای سیاسی و خانوادهها، همبستگی خود را با مجاهدان مستقر در اشرف ابراز نمودند.[۲]
مطبوعات عراق
به دنبال استمداد خانوادههای حسین پویان و محمدعلی زاهدی، مطبوعات عراق، در روز ۲۵مرداد سال ۱۳۸۴، اطلاعیه آنها را درج نمودند و از مردم عراق و عشایر و شخصیتهای عراقی برای یافتن این دو مجاهد خلق که توسط عوامل رژیم ایران، ربوده شدهاند و در معرض شکنجه و قتل قرار دارند، کمک خواستند.
مطبوعات عراق که استمداد خانوادههاى پویان و زاهدى را براى نجات جان آنها، منتشر كردند، عبارتند از: روزنامههای الزمان، الحقائق، السیاده و العراق الیوم.[۱]