رادیو صدای مجاهد
رادیو صدای مجاهد بهعنوان شبکه رادیویی سازمان مجاهدین خلق ایران، در ۳ مرداد ۱۳۶۰ پس از دو هفته آزمایش و آمادهسازی تأسیس شد و بهطور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. این رادیو نهفقط رسانهای صوتی، بلکه صدای مقاومت در برابر خفقان رژیم جمهوری اسلامی بود. صدای مجاهد با پخش اخبار مقاومت، تحلیلها، پیام رهبران مجاهدین، سرودها و ترانههای میهنی، موتور محرک جنبش آزادیطلبانه مردم ایران شد. این رادیو در آغاز تأسیس، با یک فرستنده کوچک و پخش نیمساعته روزانه روی آنتن رفت؛ اما بهسرعت توانست با پیادهسازی سه فرستنده نسبتاً قوی در مناطق تحت محاصره کردستان و افزایش ساعت پخش، پوشش قابل توجهی در سراسر ایران پیدا کند. تلاش در احداث شبکه پخش قابل اعتماد، مقابله با پارازیت دشمن و کمک شجاعانه مهندسان و داوطلبان کرد و انتقال فرستنده رادیو از مسیرهای کوهستانی، بخشهایی از حماسههای ناگفتهی این مقاومت هستند. این رادیو هماکنون همگام با سیمای آزادی، تلویزیون ملی ایران به فعالیت خود ادامه میدهد.[۱] [۲]
زمینه تأسیس و آغاز فعالیت
پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، فضای خفقان حاکم بر ایران، با بستن روزنامهها و سرکوب گسترده مخالفان، امکان آزادی بیان را بسیار محدود ساخت. در این شرایط، سازمان مجاهدین خلق ایران با هدف عبور از سانسور، بهسمت راهاندازی رسانهای مستقل حرکت کرد. پس از دو هفته پخش آزمایشی جهت بررسی و بهینهسازی فرایند فنی، در ۳ مرداد ۱۳۶۰، شبکه رادیویی صدای مجاهد اقدام به پخش رسمی کرد. صوت پیام مقاومت، تحلیلها و خبرهای اجتماعی را با شعار طنینانداز کرد:
«این صدای مجاهدین خلق ایران است. صدای مجاهد، صدای خروش خلق، صدای انقلاب نوین مردم ایران...».[۱]
توسعه زیرساخت و خطوط پخش
رادیو مجاهد با شروع از یک فرستنده کوچک و تنها نیمساعت پخش روزانه، در مدت کوتاهی پوشش منطقهای خود را توسعه داد. مهندسان و مسئولان فنی گروه با نصب سه فرستنده قدرتمند در مناطق کلیدی، از جمله استان کردستان، موفق شدند سطح سیگنال و ساعات پخش را بهطرز چشمگیری افزایش دهند.
از جمله عملیات دشوار، حمل و نصب تجهیزات سنگین، از جمله دستگاههای ژنراتور و فرستنده چند تنی در زمستان سرد و مسیرهای کوهستانی منطقه کردستان بود. این اقدام تنها یک هدف سیاسی نبود، بلکه نمایش عزم و ایثار تکتک کسانی بود که در فضایی جنگی، کارهای تدارکاتی را شبانهروزی بر دوش گرفتند.[۱]
محتوای برنامهها
صدای مجاهد متنوعترین محتوای رسانهای را با تمرکز بر محورهای زیر پخش میکرد:
- اخبار مقاومت: آخرین رویدادهای ضدحکومتی و فعالیتهای مجاهدین همراه با گزارش میدانی.
- تحلیل و تفسیر: بررسی سیاسی و اجتماعی رخدادهای میهن و منطقه.
- پیام رهبران مقاومت: سخنرانیها و بیانیهها، جهت هدایت مبارزان و اجتماعیسازی شعارها.
- موسیقی و سرود: روحیهبخشی با نغمههای ملی و میهنی.
این ترکیب رسانهای باعث شد که رادیو صدای مجاهد، نهتنها یک رسانه خبری، بلکه یک ابزار انگیزشی برای مقاومت مستمر باشد. پیامهای امیدبخش و تحلیلها، در زمانهای که مطبوعات حرفی برای گفتن نداشتند، به مأمن فکری شنوندگان بدل شد.
مقابله با پارازیت و تهدیدها
رسانههای اپوزیسیون، از جمله این رادیو، همواره هدف پارازیت و سانسور شدید قرار داشتند. رادیو صدای مجاهد با پخش برنامه از چند فرستنده در نقاط مختلف، اقدام به دور زدن پارازیتها کرده و با اقدامات فنی و جابهجایی تجهیزات، پوشش خود را افزایش داد.
سازمان مجاهدین همچنین با تامین تجهیزات از داخل عراق و برخی کشورهای خارجی، از جمله بیسیم و ژنراتورهای حرفهای، موفق به تولید صدای قدرتمند و پایدار شد. این تجربه، نمونهای ماندگار از همبستگی میان مهندسان، فعالان فنی و مبارزان سیاسی، برای تضمین آزادی بیان در ایران بود.[۳]
ثبت و انتقال تجربه به نسلها
فعالیتهای رادیو صدای مجاهد در قالب فیلم و مستند نیز ثبت شد؛ این آثار بعدها توسط سیمای آزادی پخش شده و در مجلاتی چون نشریه مجاهد منتشر گردید.