شهلا فردوست
شهلا فردوست، (متولد سال ۱۳۳۵، شیراز - درگذشته شهریور ۱۳۶۱، تهران) ورزشکار و عضو تیم ملی تنیس روی میز زنان ایران، به دلیل هواداری از آرمانهای سازمان مجاهدین خلق، در سال ۱۳۶۰ توسط رژیم جمهوری اسلامی به جوخه اعدام سپرده شد. شهلا فردوست دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران، از دوران دانشجویی در مبارزات سیاسی فعال بود. وی همراه با کودک شیرخوارش در سال ۱۳۶۰ دستگیر شد و پس از تحمل شکنجههای شدید در زندان اوین و زندان قزلحصار، در شرایطی که به خانوادهاش وعده آزادی داده شده بود، ناعادلانه اعدام شد.
شهلا فردوست یکی از نمادهای مقاومت و ایستادگی زنان مجاهد است که در برابر فشارهای رژیم تسلیم نشد و تا پای جان بر سر آرمانهای خود ایستاد. زندگی و شهادت او داستانی از فداکاری و شجاعت زنان ایرانی در برابر سرکوبهای خشونتآمیز است و یاد او در تاریخ زنان آزادیخواه ایران ماندگار شد.[۱][۲]
زندگی ورزشی و تحصیلات
شهلا فردوست (معروف به اکرم) در سال ۱۳۳۴ در شیراز متولد شد. او از اعضای تیم ملی تنیس روی میز زنان ایران بود و همچنین عضوی از تیم پینگ پنگ اصفهان و باشگاه ایرانای تهران بهشمار میرفت که از ستارگان درخشان ورزش زنان ایران محسوب میشد.
شهلا دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران بود و نشان از پیوند عمیقش با آموزش و دانش داشت. همچنین در یک مقطع، فارغالتحصیل رشته علوم تربیتی دانشگاه تهران بود که نشاندهنده تحصیلات گسترده و متنوع وی است.
مبارزات سیاسی و دستگیری
شهلا فردوست از دوران دانشجویی به فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی روی آورد و پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی با شناخت و باور به مواضع انقلابی و توحیدی سازمان مجاهدین خلق ایران به این سازمان پیوست و در بخشهای مختلف وظایف انقلابی خود را انجام داد.
در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۶۰، در پی تهاجم سپاه پاسداران به یکی از پایگاههای مجاهدین، شهلا به همراه کودک ۲۰ روزهاش دستگیر شد. شرایط نامطلوب زندان و سوءتغذیه باعث بیمار شدن کودک شیرخوارش به نام پرویز گردید، اما خانواده او پس از تلاشهای مکرر توانستند پرویز را تحویل بگیرند.
دوران زندان و شکنجه
شهلا فردوست تا بهمن ۱۳۶۰ در زندان اوین تحت بازجویی و شکنجه شدید بود. پس از پایان دوره بازجویی اولیه و صدور محکومیت یک ساله، به زندان قزلحصار منتقل شد ولی مجدداً برای ادامه بازجویی به زندان اوین برگشت داده شد. او طی دوران اسارت، دو بار توانست کودک شیرخوار خود را ملاقات کند. پشت عکسی که از کودک داشت، چنین نوشته بود:
«عکس ۱۵ روزگی پرویز» ۶۰/۴/۲۸ تاریخ ورود من و پرویز به زندان اوین ۶۰/۵/۹ جمعه دو روز بعد من و پرویز را از هم جدا کردند. تاریخ دیدار مجدد من و پرویز تپلی ۶۰/۶/۱۹ پنجشنبه در سلول انفرادی اوین + زهرا و حاج خانم»
مقاومت و اعدام
هفته اول شهریور ۱۳۶۱، زندان اوین شاهد یکی از قتلوعامهای زندانیان سیاسی توسط رژیم جمهوری اسلامی بود؛ مجاهدان و مبارزان در آستانه آزادیشان قرار گرفتند اما با دو انتخاب تحمیلی مواجه شدند: یا شرکت در جوخه اعدام و زدن تیر خلاص به یارانشان و سپس آزادی، یا پذیرش شهادت و اعدام. شهلا فردوست که مخالف مطلق این شرط نظام بود، به همراه دیگر زندانیان مقاومت جانانهای کرد و سرانجام پس از تحمل شکنجههای سنگین، به پای جوخه اعدام رفت و به شهادت رسید.
چند روز پیش از پایان محکومیت، شهلا به خانواده خود اعلام کرده بود که به زودی آزاد خواهد شد، اما هنگامی که خانواده به زندان آمدند، به جای آزادی، خبر اعدام او را دریافت کردند؛ خبری که نشان از جنایت رژیم علیه این زندانیان است.[۱][۲]