علی صمیمی
| علی صمیمی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۳۳۴ سنقر، کرمانشاه |
| درگذشت | ۱۶ آذر ۱۳۶۰ کرمانشاه |
| محل زندگی | سنقر و کرمانشاه |
| ملیت | ایرانی |
| تابعیت | ایرانی |
| تحصیلات | دانشجوی الهیات |
| از دانشگاه | دانشگاه مشهد (پذیرفته‌شده، ناتمام) |
| پیشه | فعال سیاسی |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۵۶–۱۳۶۰ |
| شناخته‌شده برای | فعالیت‌های سیاسی علیه حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی |
| نقش‌های برجسته | عضو سازمان مجاهدین خلق ایران |
| حزب سیاسی | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| دین | اسلام – شیعه |
| خویشاوندان | منصور صمیمی (برادر، از شهدای مجاهد خلق) |
علی صمیمی، (زاده‌ی ۱۳۳۴–اعدام ۱۳۶۰) از کادرهای شناخته‌ی شده‌ی سازمان مجاهدین خلق ایران و از فعالان سیاسی علیه حکومت پهلوی و سپس جمهوری اسلامی بود. او در شهر سنقر متولد شد و از دوران نوجوانی با مسائل سیاسی و اجتماعی آشنا گردید. فعالیت‌های دانشجویی و مبارزاتی وی منجر به بازداشتش در سال‌های پایانی حکومت پهلوی شد.
پس از آزادی، در جریان انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷ نقش فعالی در سازماندهی و رهبری تظاهرات مردمی در سنقر داشت و پس از پیروزی انقلاب نیز از بنیان‌گذاران جنبش ملی مجاهدین در سنقر و کرمانشاه بود و به فعالیت‌های خود در سازمان مجاهدین ادامه داد. صمیمی با وجود پذیرش در رشته معارف اسلامی دانشگاه مشهد، فعالیت سیاسی را بر تحصیل ترجیح داد. او پس از شدت گرفتن درگیری‌ها میان حکومت و سازمان مجاهدین، در سال ۱۳۶۰ دستگیر شد و زیر شکنجه‌های شدید قرار گرفت. با وجود فشارها، بر مواضع خود پای فشرد و نهایتاً در ۱۶ آذر ۱۳۶۰ در کرمانشاه تیرباران شد.
از آنجا که شناخته شده بود، مقاومت وی در زندان و شیوه شهادتش تأثیر قابل توجهی در میان مردم سنقر و کرمانشاه گذاشت.
زندگینامه
تولد و دوران کودکی
علی صمیمی در سال ۱۳۳۴ در شهر سنقر کرمانشاه و در خانواده‌ای نسبتاً فقیر به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی با فقر و محرومیت آشنا بود و این تجربه‌ها تأثیری عمیق بر نگرش اجتماعی و سیاسی او گذاشت.[۱]
تحصیلات و فعالیت‌های سیاسی
پس از اخذ دیپلم، وارد دانشسرای راهنمایی در کرمانشاه شد. دوران دانشجویی برای او نقطه آغاز فعالیت‌های جدی سیاسی بود. آشنایی با سازمان مجاهدین خلق زندگی مبارزاتی‌اش را وارد مرحله تازه‌ای کرد. او در تظاهرات دانشجویی علیه حکومت پهلوی حضوری فعال داشت. به دنبال این فعالیت‌ها، در جریان اعتراضات مردمی سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ دستگیر و به زندان افتاد. به گفته منابع، وی چند ماه در زندان تحت فشار و ضرب‌وشتم ساواک قرار داشت، اما پس از آزادی به فعالیت‌هایش ادامه داد.
نقش در انقلاب ۱۳۵۷ و پس از آن
با پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، صمیمی فعالیت‌های خود را در قالب سازمان مجاهدین خلق ادامه داد. او در شهر سنقر به راه‌اندازی جنبش ملی مجاهدین پرداخت و توانست در جذب جوانان به سازمان نقشی مؤثر ایفا کند. در سال ۱۳۵۸ به کرمانشاه رفت و در تأسیس انجمن مسلمانان هوادار سازمان نقش محوری داشت.
هرچند در همان سال در رشته معارف اسلامی دانشگاه مشهد پذیرفته شد، اما ترجیح داد فعالیت‌های سیاسی و سازمانی را ادامه دهد. پس از تعطیلی دانشگاه‌ها در جریان «انقلاب فرهنگی» در سال ۱۳۵۹، مسئولیت بخش دانش‌آموزی استان کرمانشاه را بر عهده گرفت.
دستگیری و شکنجه
در شهریور ۱۳۶۰، طی یکی از مأموریت‌ها، توسط افراد سپاه پاسداران شناسایی و دستگیر شد. به روایت هم‌بندانش، در زندان کرمانشاه زیر شکنجه‌های سنگین قرار گرفت و همواره آثار ضرب‌وشتم بر بدنش نمایان بود. او با وجود فشارها حاضر به همکاری نشد.
یکی از هم‌بندانش نقل کرده است:
«برای ملاقات که رفتی از قول من به مادرت بگو که علی گفت ما بیشمارانیم و وضعیت مرا (بر سر موضع بودن) به او توضیح بده».
محاکمه و اعدام
پس از مقاومت در برابر شکنجه‌ها، صمیمی به دادگاه برده شد. قاضی دادگاه تنها ده دقیقه به او فرصت دفاع داد. وی در این مدت کوتاه از مواضع سازمان مجاهدین دفاع کرد. هم‌بندانش نوشته‌اند: «علی صمیمی به تمام معنا و به‌عنوان یک مجاهد خلق رژیم خمینی را به بازی گرفته بود».
در نهایت در ۱۶ آذر ۱۳۶۰، او را به همراه چند عضو دیگر سازمان در کوه‌های خضرزنده در شمال کرمانشاه تیرباران کردند.
بازتاب شهادت
شهادت علی صمیمی در میان مردم سنقر و کرمانشاه بازتاب گسترده‌ای داشت و بنا بر نقل‌ها، خشم و نفرت از حکومت وقت را افزایش داد. برادر وی، منصور صمیمی نیز از اعضای سازمان مجاهدین و از کشته‌شدگان این جریان است.[۱]
یادمان
علی صمیمی در حافظه تاریخی سازمان مجاهدین خلق و هواداران آن به‌عنوان الگویی از پایداری و استقامت در برابر شکنجه و مرگ شناخته می‌شود. به گفته منابع هم‌سازمانی‌اش، او در واپسین ساعات زندگی‌اش آیه‌های قرآن را زمزمه می‌کرد و با آرامش به استقبال تیرباران رفت.[۱]