لرد رابین کوربت

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
لرد رابین کوربت
لرد رابین کوربت.JPG
عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان بریتانیا
اطلاعات شخصی
زاده۲۲ دسامبر ۱۹۳۳
درگذشت۱۹ فوریه ۲۰۱۲
ملیتانگلستان
حزب سیاسیحزب کارگر
شغلسیاستمدار

لرد رابین کوربت، Robin Corbett (۲۲ دسامبر ۱۹۳۳ – ۱۹ فوریه ۲۰۱۲) سیاستمدار بریتانیایی، عضو حزب کارگر، و نماینده پارلمان بریتانیا بود که از سال ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۱ در مجلس عوام و سپس تا زمان مرگش در مجلس اعیان فعالیت کرد. او به دلیل حمایت قاطعانه‌اش از سازمان مجاهدین خلق ایران و تلاش برای حذف این سازمان از فهرست سازمان‌های تروریستی بریتانیا و اتحادیه اروپا شناخته می‌شود. کوربت همچنین در مسائل حقوق بشر، اصلاحات زندان‌ها، و سیاست‌های اجتماعی فعال بود.

مقدمه

لرد رابین کوربت یکی از چهره‌های برجسته پارلمان بریتانیا بود که طی نزدیک به چهار دهه فعالیت سیاسی، تأثیر قابل‌توجهی بر سیاست داخلی و بین‌المللی این کشور گذاشت. او که ابتدا به‌عنوان روزنامه‌نگار فعالیت می‌کرد، وارد عرصه سیاست شد و به نمایندگی حزب کارگر در مجلس عوام و سپس مجلس اعیان خدمت کرد. کوربت به دلیل مواضعش در دفاع از حقوق بشر و حمایت از گروه‌های مخالف رژیم ایران، به‌ویژه سازمان مجاهدین خلق، شناخته شده است. او معتقد بود که این سازمان نقشی کلیدی در مبارزه با دیکتاتوری در ایران دارد و تلاش‌هایش برای تغییر سیاست بریتانیا نسبت به این گروه، بخشی از میراث سیاسی اوست.

زندگی‌نامه

رابین کوربت در ۲۲ دسامبر ۱۹۳۳ در بریستول، انگلستان متولد شد. او در خانواده‌ای متوسط رشد کرد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در همان شهر گذراند. پیش از ورود به سیاست، کوربت به‌عنوان روزنامه‌نگار فعالیت داشت و در نشریات محلی کار می‌کرد، تجربه‌ای که به او مهارت‌های ارتباطی و درک عمیقی از مسائل اجتماعی بخشید. در سال ۱۹۶۰، او به حزب کارگر پیوست و به‌تدریج در این حزب رشد کرد.

کوربت در انتخابات عمومی سال ۱۹۷۴ از حوزه انتخابیه همل همپستد به مجلس عوام راه یافت و تا سال ۱۹۷۹ در این سمت خدمت کرد. پس از یک وقفه، در سال ۱۹۸۳ از حوزه انتخابیه بیرمنگام اردینگتون دوباره به پارلمان بازگشت و تا سال ۲۰۰۱، که از مجلس عوام کناره‌گیری کرد، نماینده این منطقه بود. در سال ۲۰۰۱، او به‌عنوان بارون کوربت از کستل ویل به مجلس اعیان منصوب شد و تا پایان عمرش در این مجلس فعالیت داشت. کوربت در ۱۹ فوریه ۲۰۱۲ بر اثر بیماری درگذشت و مراسم یادبودی برای او در پارلمان برگزار شد.

فعالیت‌های سیاسی

  1. حزب کارگر و سیاست داخلی: کوربت در طول فعالیتش در حزب کارگر، بر مسائل اجتماعی مانند اصلاح نظام زندان‌ها، حمایت از حقوق کارگران، و بهبود خدمات عمومی تمرکز داشت. او به‌عنوان رئیس کمیته منتخب امور داخلی در مجلس عوام (۱۹۹۹-۲۰۰۱)، نقش مهمی در نظارت بر سیاست‌های دولت در زمینه عدالت کیفری ایفا کرد. کوربت از حامیان سرسخت اصلاحات زندان بود و معتقد بود که سیستم زندان‌ها باید بر بازپروری به جای مجازات صرف تمرکز کند. این دیدگاه او در سخنرانی‌هایش در مجلس اعیان نیز منعکس شده است.
  2. حمایت از حقوق بشر: کوربت به مسائل حقوق بشر علاقه‌مند بود و در پارلمان بریتانیا بارها درباره نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف، از جمله ایران، سخن گفت. او به‌ویژه به وضعیت زندانیان سیاسی و سرکوب مخالفان در ایران توجه داشت و این موضوع او را به حمایت از سازمان مجاهدین خلق سوق داد.

نقش در حمایت از سازمان مجاهدین خلق

لرد کوربت یکی از برجسته‌ترین حامیان سازمان مجاهدین خلق ایران در بریتانیا بود و نقش مهمی در تغییر سیاست این کشور نسبت به این گروه ایفا کرد. او از دهه ۱۹۹۰، زمانی که مجاهدین خلق در فهرست سازمان‌های تروریستی بریتانیا و اتحادیه اروپا قرار داشت، به دفاع از این سازمان پرداخت و استدلال می‌کرد که این برچسب‌گذاری ناعادلانه و مبتنی بر فشار سیاسی رژیم ایران است.[۱]

  1. تلاش برای حذف از فهرست تروریستی:کوربت در سال‌های ۲۰۰۰ به‌عنوان رئیس گروه پارلمانی بریتانیا برای ایران دموکراتیک فعالیت می‌کرد و بارها در پارلمان و رسانه‌ها از لزوم بازنگری در وضعیت مجاهدین خلق سخن گفت. او در سال ۲۰۰۸، پس از رأی دادگاه اتحادیه اروپا برای حذف این سازمان از فهرست تروریستی، از این تصمیم استقبال کرد و آن را پیروزی عدالت خواند. در بیانیه‌ای که در سایت مجاهدین خلق منتشر شد، کوربت اعلام کرد: «این تصمیم نشان‌دهنده مقاومت مردم ایران در برابر دیکتاتوری است». او همچنین در سال ۲۰۱۱ در کنفرانس‌های بین‌المللی در حمایت از مجاهدین شرکت کرد و خواستار حمایت جهانی از این گروه شد.[۱]
  2. انتقاد از رژیم ایران:کوربت رژیم ایران را به نقض گسترده حقوق بشر، اعدام مخالفان، و سرکوب آزادی‌های مدنی متهم می‌کرد. او در سخنرانی‌هایش در مجلس اعیان، از جمله در ژانویه ۲۰۱۲، خواستار فشار بیشتر بر تهران برای توقف این اقدامات شد و مجاهدین خلق را به‌عنوان جایگزینی دموکراتیک برای این رژیم معرفی کرد. بر اساس گزارش سایت مجاهدین خلق، کوربت در آخرین ماه‌های عمرش نیز به فعالیت در این زمینه ادامه داد و از کمپ اشرف، محل استقرار اعضای این سازمان در عراق، حمایت کرد.[۲]

سخنرانی مریم رجوی در یادبود کوربت

رابین کوربت.JPG

مریم رجوی در مراسمی که برای یادبود رابین کوربت برگزار شده بود، در مورد او گفت:

از دست دادن‌ چنین دوست بزرگی حقیقتاً سخت است؛ آنهم در شرائطی که در یک دوره حساس و خطیر هستیم؛ آنهم در شرائطی که مجاهدان‌ آزادی در اشرف، بیش از همیشه به رابین کوربت و حضور او احتیاج داشتند.

روشن است که این غم‌ها و سوگ‌ها ناشی از پیوند عمیق میان‌ انسان‌هایی است که بیش از هرچیز، تعهدات‌شان برای آزادی، آنها را به هم نزدیک کرده است؛ یعنی یک آرمان‌ پرشور و مبارزه و از خودگذشتگی برای آن.

همه می‌دانید که آقای کوربت چه خدمات گرانقدری به مجاهدین و مقاومت ایران کرد. او مبتکر شکایت ۳۵ پارلمانتر بریتانیایی علیه دولت این کشور در باره گنجانیدن‌ نام مجاهدین در لیست گروه‌هایی ممنوعه بود.

نمی‌دانم آیا در تاریخ انگلستان و تمام اروپا نظیر دارد که دهها پارلمانتر بر سر یک موضوع خارجی، وارد یک نبرد قضایی با دولت خودشان بشوند؟

فصل درخشان‌ دیگری از زندگی سیاسی رابین کوربت، ایستادگی خلل‌ناپذیر او در برابر مانور اصلاح‌طلبی در درون رژیم ایران بود. آخوند خاتمی برای حفظ رژیم ولایت فقیه، خود را میانه‌رو جا زده بود و مماشات گران به‌خاطر منافع تجاری و سیاسی خود به این مانور دامن می‌زدند. بسیاری اسیر این توهم شدند یا عمدداشتند واقعیت را ندیده بگیرند. اما آقای کوربت همه این شیادی‌ها را قاطعانه رد کرد.

رابین کوربت همچنین بنیانگذار کمیته پارلمانی ایران آزاد در بریتانیا بود؛ کمیته‌یی متشکل از نمایندگان‌ احزاب مختلف از هر دو مجلس این کشور. ابتکار رابین کوربت امروز به یک نهاد قدرتمند و تأثیرگذار تبدیل‌شده است. من به‌خصوص می‌خواهم بر این جنبه تأکید کنم که این ابتکاری بود ورای رقابت‌های حزبی، ورای سیاست حاکم و ورای منافع تجاری و تنها بر آزادی مردم ایران و دفاع از مجاهدان‌ اشرف متمرکزبوده است.

اهمیت این ابتکار وقتی روشن می‌شود که آنرا در متن شرائط سیاسی حاکم  ببینیم. در حقیقت این یک نبرد بغرنج و پرفشار و در افتادن با صاحبان‌ بزرگترین منافع سیاسی و ژئوپلیتیکی است.

وانگهی رابین کوربت و سایر دوستان‌ این مقاومت، به دفاع از مقاومتی برخاستند که فقط هدف سرکوب و اعدام و شکنجه نیست، بلکه همچنین قربانی کارزار تهمت‌پراکنی فاشیسم مذهبی است.

می‌بینید که امروز شیطان‌سازی مقاومت و اقتباس از خمینی دجال در انداختن تقصیر جنایت و سرکوب به‌گردن خود قربانی، به یک رویکرد ثابت فرهنگ و ایدئولوژی حاکم، تبدیل شده است.

در چنین شرائطی، به یاد داریم که آقای کوربت با چه شجاعتی با این کارزار شنیع در‌افتاد و چگونه دسیسه‌های وزارت اطلاعات و مزدورانش را افشا کرد.

و به یاد داریم روزی را که  با صدای بلند گفت ممنوعیت مجاهدین در انگلستان بر اساس یک دروغ بزرگ است.

بنابراین، ما همیشه به او افتخار می‌کنیم که در ظلمات نامردمی‌ها گوهر بی‌همتای انسانیت را درخشان کرد.

راستی که او وجدان‌ والای مردم و نمایندگان‌ مردم انگلستان بود.


بی‌شک او در رزم و پایداری مجاهدین و در کوشش  همه یاران و حامیان‌ آنها در سراسر جهان زنده است.

و بی‌شک یارانش، چه در انگلستان  چه در سایر نقاط جهان، جای او را پرخواهند کرد.[۳]

میراث

لرد رابین کوربت پس از مرگش در ۱۹ فوریه ۲۰۱۲، به‌عنوان چهره‌ای تأثیرگذار در سیاست بریتانیا و جنبش مقاومت ایران به یاد ماند. در مراسم یادبود او در پارلمان، همکارانش از تعهد او به عدالت اجتماعی و حقوق بشر سخن گفتند. سازمان مجاهدین خلق نیز در بیانیه‌ای که در ۲۰ فوریه ۲۰۱۲ منتشر شد، اعلام کرد که کوربت «صدایی برای مردم تحت ستم ایران» بود و میراث او در مبارزه برای دموکراسی در ایران ادامه خواهد یافت.

تا سال ۲۰۲۵، نام کوربت همچنان در میان حامیان اپوزیسیون ایران زنده است. گروه پارلمانی بریتانیا برای ایران دموکراتیک، که او زمانی رهبری‌اش را بر عهده داشت، به فعالیت خود ادامه می‌دهد و از ایده‌های او الهام می‌گیرد. همچنین، تحلیلگران معتقدند که تلاش‌های کوربت در تغییر دیدگاه غرب نسبت به مجاهدین خلق، زمینه‌ساز سیاست‌های بعدی در حمایت از اپوزیسیون ایران بوده است.

لرد رابین کوربت سیاستمداری بود که زندگی خود را وقف عدالت، حقوق بشر، و حمایت از مردم تحت ستم کرد. او با فعالیت‌هایش در پارلمان بریتانیا و دفاع از سازمان مجاهدین خلق، نقشی کلیدی در جلب توجه جهانی به وضعیت ایران ایفا کرد. تعهد او به اصولش غیرقابل انکار است. میراث کوربت، که ترکیبی از اصلاحات داخلی و حمایت از مقاومت بین‌المللی است، تا سال ۲۰۲۵ همچنان الهام‌بخش سیاستمداران و فعالان حقوق بشر باقی مانده است.

منابع