ورزش در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

   

'''ورزش در ایران''' از عهد باستان تا دوران معاصر با آداب اجتماعی ایرانیان گره خورده بود. ایرانیان از دوران کهن، مردمانی بلندطبع، پاک‌سرشت، نیرومند و توانا بودند. تمام ایرانیان از کودکی تا سنین بلوغ و پس از آن، به یادگیری تیراندازی، پرتاب نیزه، شمشیربازی و اسب‌سواری می‌پرداختند. تاریخ نویس معروف [[گزنفون]] دربازه تعلیم و تربیت ایرانیان می‌نویسد : <blockquote>دسته‌اى از جوانان كه در شهر ساكن هستند به همان تمريناتى كه در ايام طفوليت عادت نموده‌اند،يعنى تيراندازى و نيزه‌پرانى اشتغال مى‌ورزند. در بين جوانان، در اين قبيل آزمايش‌ها رقابت بسيار وجود دارد. برخى از اوقات اين رقابت‌ها به صورت مسابقه در ملأ‌عام به نمايش گذاشته مى شود وجوايزى بين برندگان مسابقه توزيع مى‌نمايند. قبيله‌اى كه در بين افراد خود بيشتر از اين جوانان ممتاز در علم و چابكى و مهارت و رشادت و اطاعت داراست، مورد ستايش و تمجيد قرارمى‌گيرد و مربيانى كه آنان را بار‌آورده‌اند و همچنين معلمانى كه در اوان طفوليت آنها را شايسته و مستعد اين ترقيات ساخته‌اند نيز مورد تمجيد و تحسين عامه قرار مى‌گيرند<ref>[http://pdf.tarikhema.org/PDF/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%DA%A9%D9%88%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%DA%AF%D8%B2%D9%86%D9%81%D9%88%D9%86/ کورش نامه نوشته گزنفون ترجمه رضا مشایخی]  صفحه۹</ref></blockquote>تربیت بدنی در ابتدای ورود اسلام  چندان مورد توجه نبود. تمرین به صورت گروهی در زمین ویژه و در زورخانه همراه با موسیقی (طبل و ضرب) انجام می‌شد. ورزش و تفریحات سالم پس از فتح ایران توسط اعراب، مدتی از پهنه‌ی زندگی اجتماعی کنار رفت؛ ولی این دوران رکود و سکون چندان نپایید.<ref name=":2">مطالعة تطبیقی تاریخ تربیت بدنی و ورزش ایران، قبل و پس از اسلام سایت راز خون تاریخ ۳۰شهریور۱۳۹۲</ref>